Από την άρνηση, ουσιαστικά, της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας να συζητηθεί το θέμα της έξαρσης του αυταρχισμού και της αστυνομικής βίας, που εκδηλώθηκε το τελευταίο διάστημα, αλλά και την επιμονή της να περάσει την πρότασή της, για απόδοση του μεταλλείου της πόλης στην Ομάδα "Ζ" της Ελληνικής Αστυνομίας, για την προσφορά της... στην ευταξία και ευπρέπεια της Αθήνας, σφραγίστηκε η χτεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου!

Η πλειοψηφία επικαλέστηκε έλλειψη προετοιμασίας και ενημέρωσης, προκειμένου να παραπέμψει σε μελλοντική συνεδρίαση το αίτημα του επικεφαλής της "Αγωνιστικής Συνεργασίας για την Αθήνα", Λεων. Αυδή, για ένα θέμα που όφειλε κανονικά να φέρει η ίδια η διοίκηση του δήμου για συζήτηση στη χτεσινή συνεδρίαση του ΔΣ -σε τελική ανάλυση στους δρόμους αυτής της πόλης έπεσαν τα δακρυγόνα και μπροστά από σχολεία που ανήκουν στην αρμοδιότητα του Δήμου της Αθήνας χτυπήθηκαν από τις αστυνομικές δυνάμεις οι εκπαιδευτικοί.

"Η έξαρση του αυταρχισμού, τόνισε, και της αστυνομικής βίας, είναι επακόλουθο της αντιλαϊκής πολιτικής που δεν μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς την προσφυγή στις κλασικές αστυνομικές μεθόδους. Στις μεθόδους αυτές περιλαμβάνεται και ο αντικομμουνισμός, με τον οποίο επιχειρείται η απόκρυψη των κοινωνικών αιτιών της λαϊκής αντίδρασης", υπογράμμισε ο υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων. "Η ενεργοποίηση" πρόσθεσε ο Λέων. Αυδής "διαφόρων αποβρασμάτων, που κορυφώθηκε με την επίθεση στην περιοχή των Δικαστηρίων και τον βαρύ τραυματισμό του φοιτητή Δημήτρη Κουσουρή,είναι συμπλήρωμα του αυταρχισμού και της καταστολής, όπως ασκήθηκαν στη χώρα μας σε παλιότερες εποχές. Η αντίδραση στις μεθόδους αυτές είναι χρέος κάθε δημοκρατικού πολίτη".

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε ο Δήμος Αθηναίων και στο θέμα της ιδιωτικοποίησης του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ). Η αρχική "καθαρή" πρόταση του δήμου, να μην ιδιωτικοποιηθεί ο Οργανισμός και να μη μετατραπεί σε ανώνυμη εταιρία, μετά και από την παρέμβαση του επικεφαλής της παράταξης του ΠΑΣΟΚ Γ. Αγγελάκη,ο οποίος επικαλέστηκε γραφειοκρατία και δυσλειτουργία του Οργανισμού σήμερα, απαλύνθηκε. Προτάθηκε να ξεκινήσει διάλογος μεταξύ της κυβέρνησης και των εργαζομένων στον ΟΣΚ, ώστε να βρεθεί λύση πριν την 25η Ιουνίου, ημέρα η οποία έχει οριστεί ως καταληκτική για την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού. Τελικά, η απόφαση που πέρασε κατά πλειοψηφία δε διασφάλιζε ότι θα διατηρηθεί ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας του Οργανισμού, όπως χαρακτηριστικά είπε ο Λέων Αυδής.

Αρκεί και μόνο η επίκληση της τιμής και της συνείδησης, χωρίς να είναι απαραίτητος ο θρησκευτικός όρκος. Αυτό αποφάσισε το Στ' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (πρόεδρος ο Αν. Μαρίνος), με αφορμή προσφυγή απόφοιτου της Θεολογικής Σχολής, ο οποίος αρνήθηκε για θρησκευτικούς λόγους τον καθιερωμένο όρκο, προκειμένου να του απονεμηθεί το πτυχίο του. Παράλληλα, στην ίδια απόφαση, επισημαίνεται ότι δεν αντιβαίνει στο Σύνταγμα η δήλωση περί θρησκεύματος ή αθεϊας.

Το Πανεπιστήμιο είχε αρνηθεί να παραδώσει το πτυχίο στον απόφοιτο της Θεολογικής, λόγω της άρνησης του όρκου.

Το δικαστήριο με τη σημαντική αυτή απόφαση (2601/1998) έκρινε παράνομη την πράξη του Πανεπιστημίου, επισημαίνοντας πως αν ο πτυχιούχος με δήλωσή του επικαλεστεί λόγους θρησκευτικής συνείδησης, μπορεί να επικαλείται την τιμή και τη συνείδησή του, παραλείποντας τα στοιχεία εκείνα που συνιστούν, κατά τη συνείδησή του, επίκληση του θείου.

Ειδικότερα, στην απόφαση του ΣτΕ (εισηγητής ο Ν. Σακελλαρίου), αναφέρονται τα εξής:

• Η δήλωση περί θρησκεύματος ή περί αθεϊας ή αθρησκείας δεν αντιβαίνει στο Σύνταγμα και δεν μπορεί να εξαναγκαστεί το συγκεκριμένο άτομο να προβεί σε ενέργεια κατά παραβίαση της θρησκευτικής του συνείδησης, η οποία πρέπει να είναι "απαραβίαστη".
• Στην Ελλάδα, εκτός από την ελευθερία της λατρείας, κατοχυρώνεται και η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης και οι δύο αυτές αρχές αποτελούν ειδικότερες εκδηλώσεις του ατομικού δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας.
• Αν ο πολίτης δηλώσει ότι κωλύεται να δώσει θρησκευτικό όρκο για διάφορους λόγους, είτε λόγω θρησκευτικής συνείδησης είτε δεν το επιτρέπουν οι αρχές του - επειδή είναι άθεος ή άθρησκος - μπορεί να επικαλεστεί την τιμή και τη συνείδησή του, έστω και αν δεν προβλέπεται από το σχετικό νόμο (53343/1932 και η διαβεβαίωσή του αυτή είναι ισότιμη με τον όρκο, από άποψη συνεπειών.

Να σημειώσουμε ότι κατά τη διάρκεια της συζήτησης της προσφυγής στο ΣτΕ είχε παραστεί και ο πτυχιούχος, ο οποίος είχε επικαλεστεί για την άρνηση του όρκου του σωρεία ιερών κανόνων και είχε δηλώσει ότι δεν ορκίζεται, επειδή αυτό επιτάσσει η χριστιανική θρησκεία. Ωστόσο, η απόφαση του δικαστηρίου έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς επεκτείνεται και στις συνταγματικές διατάξεις (άρθρα 3 και 13), όπου ορίζεται ότι κανένας όρκος δεν επιβάλλεται χωρίς νόμο που ορίζει και τον τύπο του.