"Ηρθαν ντυμένοι φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί". Ο στίχος αυτός του Ελύτη θα μπορούσε κάλλιστα να εκφράσει αυτό που συμβαίνει τις μέρες αυτές ανά τον κόσμο - και στη χώρα μας βέβαια - με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος. Ετσι οι περισσότερες κυβερνήσεις που υποθάλπουν την εγκληματική δράση των πολυεθνικών, η οποία οδηγεί στη συνεχή καταστροφή των οικοσυστημάτων, άδραξαν την ευκαιρία να διατυμπανίσουν τη... φιλοπεριβαλλοντική τους δράση. Ακόμα και αρκετές από τις πολυεθνικές, τις μέρες αυτές, αύξησαν τις διαφημιστικές τους καμπάνιες που φρόντισαν να τις γεμίσουν με διακηρύξεις υπέρ της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος.

Είναι όμως οι ίδιες κυβερνήσεις, οι οποίες μόλις πριν από έξι μήνες στη Διάσκεψη του Κιότο της Ιαπωνίας για τις κλιματικές αλλαγές, όχι μόνο δεν αποφάσισαν ουσιαστικά μέτρα για την αποτροπή του "φαινομένου του θερμοκηπίου", αλλά ουσιαστικά καθιέρωσαν το εμπόριο της ρύπανσης! Με άλλα λόγια οι πολυεθνικές απέκτησαν πλέον το δικαίωμα να μεταφέρουν ανεξέλεγκτα τις ρυπογόνες δραστηριότητές τους στις υπό ανάπτυξη χώρες, μετατρέποντάς τες και αυτές σε παραγωγούς της ρύπανσης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης - που τόσο πολύ θέλει να προβάλλει το δήθεν φιλοπεριβαλλοντικό της πρόσωπο - πρότεινε αύξηση κατά 8% για τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα, μεταξύ 1990 και 2010, ερχόμενη καταφανώς σε αντίθεση ακόμη και με τον μετριοπαθή στόχο της μείωσης κατά 8% που είχε συμφωνηθεί για την ΕΕ στη Διάσκεψη του Κιότο. Περισσεύει λοιπόν η υποκρισία... Γι' αυτό και - όπως αποκαλύπτει η Εκθεση "Το περιβάλλον στην Ευρώπη", που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος - τα περισσότερα από τα 12 μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα που μαστίζουν την Ευρώπη είτε επιδεινώνονται, είτε έχει διαμορφωθεί κάποια πολιτική ανεπαρκής για την αντιμετώπισή τους. Η μόνη που έμεινε ευχαριστημένη από την Εκθεση αυτή ήταν η ελληνική κυβέρνηση, μέσω δήλωσης του νέου γενικού γραμματέα Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ Η. Μπεριάτου. Θαυμάστε όμως γιατί: Επειδή για πρώτη φορά αναφέρεται ότι προβλήματα αέριας ρύπανσης δεν υπάρχουν μόνο στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις, όπως το Μιλάνο, το Λονδίνο, το Μάντσεστερ, η Βαρκελώνη, το Ελσίνκι κ. ά.! Πιστεύει άραγε η κυβέρνηση ότι το γεγονός αυτό παρηγορεί τα εκατομμύρια των κατοίκων του Λεκανοπεδίου που εισπνέουν κάθε χρόνο πάνω από 530.000 τόνους αέριων ρύπων, που προέρχονται από τα αυτοκίνητα, τις κεντρικές θερμάνσεις και τις 3.500 βιομηχανίες;

Αλλά τι να περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση που διοργανώνει διήμερες φιέστες και άλλα πανηγύρια για να γιορτάσει την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, αντί να σιωπήσει και να απολογηθεί για το μεγάλο μερίδιο των ευθυνών της για τη διαρκή υποβάθμιση του περιβάλλοντος της χώρας;

Οι εργαζόμενοι όμως της χώρας που βιώνουν την τραγική κατάσταση έχουν γνώση:

• Ξέρουν για την ανυπαρξία μέτρων πυροπροστασίας, η οποία έχει καταντήσει πολλές περιοχές της χώρας σε "κρανίου τόπους", αφού κάθε χρόνο πάνω από 400.000 στρέμματα δασών γίνονται στάχτη. Κι αντί να ληφθούν μέτρα, με νομοσχέδιο του υπουργείου Γεωργίας αλλάζουν χρήση δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων, πολλές μάλιστα από τις εκτάσεις αυτές χαρίζονται, έναντι πινακίου φακής, στους καταπατητές. Με πρόσφατο επίσης νόμο του υπουργείου Ανάπτυξης επιτρέπεται η χωροθέτηση βιομηχανιών σε δασικές εκτάσεις.
• Ξέρουν ότι κατά δεκάδες επιστρέφονται από το Συμβούλιο της Επικρατείας ως αντισυνταγματικά Προεδρικά Διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις - κυρίως του ίδιου του ΥΠΕΧΩΔΕ, του θεματοφύλακα υποτίθεται του περιβάλλοντος. Στην πλειονότητά τους οι αποφάσεις αυτές προσπαθούν να ρυθμίσουν πολεοδομικά και άλλα ζητήματα προς όφελος των μεγαλοεργολάβων και σε βάρος του αστικού και φυσικού περιβάλλοντος.
• Ξέρουν ότι δε γίνεται τίποτε για την επούλωση της πληγής των χιλιάδων ανεξέλεγκτων χωματερών, εφαρμόζοντας προγράμματα για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Απτό παράδειγμα η Αττική, που ακόμη κινδυνεύει να πνιγεί στα σκουπίδια, επειδή η κυβέρνηση αρνείται επίμονα να αναλάβει τις ευθύνες της και να εφαρμόσει το πρόγραμμα διαχείρισης που εκπόνησε ο Ενιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων. Για το ίδιο μάλιστα πρόβλημα των παράνομων χωματερών και με αφορμή το πρόβλημα του Κουρουπητού Χανίων η χώρα μας καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και κινδυνεύει να γίνει πρωταθλήτρια σε έναν ακόμη αρνητικό τομέα, αφού θα είναι η πρώτη χώρα που αναμένεται να της επιβληθεί πρόστιμο 10 περίπου εκατομμυρίων δραχμών την ημέρα.
• Ξέρουν ότι πάνω από 630.000 τόνοι επικίνδυνων τοξικών βιομηχανικών αποβλήτων απορρίπτονται κάθε χρόνο λαθραία. Κι αυτό επειδή ούτε η κατάλληλη νομοθεσία για τη διαχείρισή τους ακόμη υπάρχει, ούτε έχουν υλοποιηθεί τα σχέδια για τη δημιουργία δύο χώρων εναπόθεσης και επεξεργασίας τους που για χρόνια βρίσκονται στις μελέτες και στα ευχολόγια.
• Ξέρουν ότι πολλά από τα μεγάλα έργα καταστρέφουν ανεξέλεγκτα το περιβάλλον, το οποίο έρχεται σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τα συμφέροντα των ξένων και ντόπιων μεγαλοεργολάβων. Ετσι η δημιουργία του αεροδρομίου στα Σπάτα βάζει ταφόπλακα στον τελευταίο πνεύμονα της Αττικής. Η δημιουργία της Δυτικής Περιφερειακής Υμηττού καταστρέφει 1.000 στρέμματα δάσους, ενώ ανοίγει το δρόμο για την οικοπεδοποίηση του βουνού. Η Σταυρού - Ελευσίνας κόβει στη μέση ολόκληρους δήμους. Η χάραξη της Εγνατίας καταστρέφει βιότοπους και άλλα προστατευόμενα υποτίθεται οικοσυστήματα.
• Ξέρουν ότι οι υποτιθέμενες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τα δημόσια και τα ιδιωτικά έργα γίνονται μόνο για "τα μάτια του κόσμου" και ίσα ίσα για να "φωτογραφηθούν" ορισμένοι περιβαλλοντικοί όροι που δεν αναπληρώνουν ούτε στο ελάχιστο τις καταστροφές.
• Ξέρουν ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση, που παίρνει διαστάσεις όχι πλέον μόνο στην πρωτεύουσα, ξορκίζεται με κλιμακωτά ωράρια και άλλα παρόμοια αναποτελεσματικά μέτρα.
• Ξέρουν ότι η χωροταξική - οικιστική αναρχία, η οικοπεδοποίηση, η κερδοσκοπία στη γη, η τσιμεντοποίηση κάθε ελεύθερου χώρου, η ανεπάρκεια των Μαζικών Μέσων Μεταφοράς, η τεράστια ηχορύπανση έχουν μετατρέψει σε αβίωτη τη ζωή στις πόλεις. Παράδειγμα η Αθήνα στην οποία σε κάθε κάτοικο μόλις που αντιστοιχεί μισό τετραγωνικό μέτρο πράσινου.
• Ξέρουν ότι δεκάδες περιστατικά θαλάσσιας ρύπανσης γίνονται κάθε χρόνο στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να χύνονται στη θάλασσα 650.000 τόνοι πετρελαιοειδών. Αλλά, όπως έγινε πέρσι, στη ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ οι ρυπαίνοντες τη γλιτώνουν πάντα με ανεπαρκή πρόστιμα, ενώ συλλαμβάνονται όσοι διαμαρτύρονται!
• Ξέρουν ότι απειλείται νέα μεγάλη καταστροφή του Λεκανοπεδίου μέσα από τις συγκεκριμένες επιλογές που έγιναν με τη χωροθέτηση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων για τη διενέργεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Ετσι υπό προγραφή βρίσκεται ο υδροβιότοπος του Σχοινιά, ένα μεγάλο μέρος του δάσους της Πάρνηθας, οι ελεύθεροι χώροι του Βεϊκου, του Φαληρικού Δέλτα κ. ά.
• Ξέρουν ότι ένα μεγάλο μέρος του χώρου του αεροδρομίου στο Ελληνικό, όταν απομακρυνθεί το αεροδρόμιο, δε θα παραδοθεί στους κατοίκους με τη μορφή μητροπολιτικού πάρκου, αλλά θα ξεπουληθεί στους ιδιώτες για να τον τσιμεντοποιήσουν.
• Ξέρουν ότι ετοιμάζεται η αλλαγή προς το χειρότερο του Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας και η τροποποίηση του ΠΔ 84/84, ώστε να μείνουν ελεύθεροι οι βιομήχανοι για την ανεξέλεγκτη ρύπανση του Λεκανοπεδίου.
• Ξέρουν ότι με τα μέτρα ξεκληρίσματος της αγροτιάς διώχνουν τον πληθυσμό από την ύπαιθρο, ενισχύοντας τον υδροκεφαλισμό των αστικών κέντρων.

Οι προσδοκίες λοιπόν του λαού για καθαρό περιβάλλον - και στη χώρα μας και σ' όλον τον κόσμο - βρίσκονται σε δραματική αντίθεση με τα συμφέροντα των πολυεθνικών, την ανεξέλεγκτη δράση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων που τα εξυπηρετούν. Επομένως το πρόβλημα είναι καθαρά πολιτικό και η επίλυσή του συνδέεται με την πάλη κατά αυτής της πολιτικής και των υποκριτών "φίλων" του περιβάλλοντος. Συνδέεται - όπως εύστοχα τονίζει η προχτεσινή ανακοίνωση του ΚΚΕ - με τη συντονισμένη πάλη των μαζικών φορέων, των μαχόμενων δυνάμεων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της προοδευτικής διανόησης, των οικολογικών οργανώσεων, της νεολαίας και των ευαισθητοποιημένων ατόμων για την επίλυση των μικρών και μεγάλων περιβαλλοντικών προβλημάτων.

Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

Ο γιορτασμός της Παγκόσμιας Μέρας Περιβάλλοντος την προηγούμενη Παρασκευή ακολούθησε για άλλη μια φορά την πεπατημένη των προηγούμενων ετών. Τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ έβγαλαν από τις ντουλάπες τους ντοκιμαντέρ - κυρίως από την άγρια φύση - για να μας δείξουν τον πλούτο του πλανήτη και σε κάποια βραδινά τραπέζια μας βομβάρδισαν με συζητήσεις κυβερνητικών παραγόντων (αρμόδιων ή όχι δεν έχει σημασία, αφού όλοι τα ίδια περίπου λένε) και ορισμένων μαϊντανών που έχουν στο... πέτο τους την πράσινη κονκάρδα (πάντως νονός τους δεν είναι το οικολογικό κίνημα, που ούτως ή άλλως εδώ και χρόνια βρίσκεται εν υπνώσει), ζώντας (και μάλιστα πολύ καλά) από τον κρατικό κορβανά εκπονώντας γενικώς κι αορίστως προγράμματα (τα οποία δε θα διαβάσει και πολύ περισσότερο δε θα υλοποιήσει ποτέ κανείς). Και περνούν αυτοί καλά και οι κυβερνώντες καλύτερα, μια και έχουν εξασφαλίσει την υποστήριξή τους, όταν και όποτε χρειάζεται. Αν τώρα ανάμεσα σ' αυτούς ξεφύγει και κάποια φωνή διαφορετική μην τους θεωρήσετε αφελείς. Το αντίθετο. Οι σύγχρονες επικοινωνιακές θεωρίες απαιτούν την ύπαρξη του "διαφορετικού".Φυσικά στις "σωστές" δόσεις και με την πρέπουσα προσοχή...

Η Γη κάθε χρόνο χάνει δασική έκταση 125.000 τετρ. χιλ. Περίπου όσο και η Ελλάδα. Η μεγαλύτερη καταστροφή σημειώνεται στις τροπικές ζώνες, που αποτελούν τον κύριο πνεύμονα του πλανήτη.Το δάσος του Αμαζονίου ακούστηκε για άλλη μια φορά. Η υλοτομία αναφέρθηκε σαν η αιτία της καταστροφής. Κουβέντα όμως δεν τους ξέφυγε ότι η υλοτομία αυτή πραγματοποιείται από συγκεκριμένες πολυεθνικές, τα προϊόντα των οποίων εισάγουν οι Ιαπωνία, ΗΠΑ, και η ΕΕ. Αυτές δηλαδή που διοργανώνουν διεθνή συνέδρια και υπογράφουν συνθήκες για το περιβάλλον!

Παράλληλα με τη δραματική μείωση των δασικών εκτάσεων έχουμε το φαινόμενο της ερημοποίησης.Πάνω από το 25% των γεωργικών εκτάσεων και το 30% των βοσκότοπων στην Ευρώπη έχουν παρουσιάσει μερική ερημοποίηση.Μια έκταση περίπου 30 εκατ. εκταρίων. Το ποσοστό κινδύνου είναι το ίδιο σε Ευρώπη και Αφρική, με δεδομένο ότι το 65% των εδαφών είναι ευπαθή. Αυτά όμως συμβαίνουν λόγω του γεωργικού μοντέλου,που έχει επιλεγεί από το διεθνές κεφάλαιο.Μονοκαλλιέργειες με εντατικό τρόπο εκμετάλλευσης και ανεξέλεγκτη χρήση αγροχημικών, που υπολογίζονται σε πάνω από 150 εκατ. τόνους ετήσια, καταστρέφουν μακροπρόθεσμα τα εδάφη, περιθωριοποιώντας ταυτόχρονα εκατομμύρια αγροτών.

Σαν συνέπεια των παραπάνω έχουμε και την καταστροφή των υδροβιότοπων που είναι "πηγή ζωής".Ομως στη σημερινή συγκυρία η ζωή είναι αναλώσιμο είδος.Ενώ οι καταπατητές (με τις πάντα πολύ υψηλές διασυνδέσεις τους) και οι βιομήχανοι (με τις απορρίψεις τους) είναι το στήριγμα του... συστήματος και μπορούν να πράττουν κατά το δοκούν.

Πριν 65 εκατ. χρόνια εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι λόγω των παρατεταμένων παγετώνων (σύμφωνα με μια θεωρία) ή της πτώσης μετεωριτών (κατά μια άλλη). Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στην πιθανότητα εξαφάνισης εκατοντάδων χιλιάδων ειδών, πολλά από τα οποία δεν έχουμε προλάβει να τα γνωρίσουμε! Σε 4.000-6.000 λογαριάζονται τα είδη που χάνονται ετησίως. Η βιοποικιλότητα κινδυνεύει εξαιτίας του οικονομικού συστήματος,που θυσιάζει τα πάντα στο όνομα του ιδιωτικού κέρδους, του ανταγωνισμού και των "νόμων της αγοράς".

Τα νερά μολύνονται από τα φυτοφάρμακα και τα τοξικά απόβλητα των βιομηχανιών, κατασπαταλώνται από χρήσεις συχνά περιττές και δε βρισκόμαστε μακριά από το σημείο μηδέν,όπου θα ξεσπάσουν πόλεμοι για τον έλεγχο πηγών, ροής ποταμιών, εκμετάλλευσης λιμνών κτλ.

Η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει αγκαλιάσει θανάσιμα τις μεγαλουπόλεις, στις οποίες έχουν εισρεύσει εκατομμύρια άνθρωποι για να βρουν μια θέση εργασίας και γενικά... καλύτερη τύχη από αυτήν που τους επιφύλαξαν οι εταιρίες τροφίμων και οι αγροτοβιομηχανίες, οι οποίες λήστεψαν τη γη τους. Κι ας μην ξεχνάμε την ηχορύπανση, το σύνδρομο των άρρωστων κτιρίων και τον ευτελισμό της ποιότητας ζωής της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών.

Τα πυρηνικά παραμένουν πάντα μόνιμη απειλή, όπως διαπιστώνουμε για άλλη μια φορά με τα επικίνδυνα "παιχνίδια" μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, χωρών όπου καθημερινά χάνουν τη ζωή τους χιλιάδες παιδιά από έλλειψη των αναγκαίων φαρμάκων και τροφίμων. Ομως οι κυβερνήσεις τους επιφυλάσσουν για τον εαυτό τους την πολυτέλεια να ανήκουν στο κλαμπ του θανάτου ή επί το κομψότερο στο πυρηνικό λόμπι.

Οι θάλασσες εξακολουθούν να λειτουργούν σαν χωματερές, η τρύπα του όζοντος μας απειλεί, όπως και η όξινη βροχή.Τέλος ας μην ξεχνάμε το μεγαλύτερο εφιάλτη της γης: Το φαινόμενο του θερμοκηπίου,η τυχόν εκδήλωση του οποίου θα συνοδευτεί με τέτοιας έκτασης κλιματικές αλλαγές που θα αλλάξουν την όψη του πλανήτη. Και για όλα αυτά δε φταίει αυτός που ρίχνει ένα χαρτάκι ή το αποτσίγαρό του στο δρόμο, όπως προσπαθούν να μας πείσουν διάφοροι γραφικοί. Είναι φυσικά κι αυτά δείγματα πολιτισμού, όμως δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το μείζον οικολογικό πρόβλημα. Κι αυτό θα πρέπει να γίνει σαφές. Το καπιταλιστικό σύστημα είναι η γενεσιουργός αιτία. Κι όσο η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής βρίσκεται σε μια ελάχιστη μειοψηφία κι όχι υπό κοινωνικό έλεγχο, ελάχιστα μπορούμε να περιμένουμε προς το καλύτερο. Ο πράσινος καπιταλισμός που πλασάρεται τώρα τελευταία ως η εναλλακτική λύση δεν είναι παρά μια ακόμα απάτη του συστήματος, με στόχο την απορρόφηση των κραδασμών που ολοένα και πληθαίνουν...

Νίκος ΜΟΛΥΒΙΑΤΗΣ

Ανεπαρκή μέχρι και ανύπαρκτα είναι τα μέτρα που λαμβάνουν τα περισσότερα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την προστασία του περιβάλλοντος! Αυτό προκύπτει από σχετική έκθεση της αρμόδιας Επιτροπής Περιβάλλοντος της ΕΕ, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα και στην οποία αναφέρεται ότι περισσότερες από 600 υποθέσεις παραβίασης της κοινοτικής νομοθεσίας για το περιβάλλον από κράτη της ΕΕ εκκρεμούν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο!

Σύμφωνα με την έκθεση, μόνο τον περασμένο Οκτώβρη στάλθηκαν 26 προειδοποιητικές επιστολές ή αιτιολογημένες γνώμες για θέματα περιβάλλοντος προς όλα τα κράτη,μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Η Επιτροπή με αυτόν τον τρόπο απειλεί ουσιαστικά - αν δεν πρόκειται πάλι για μια κίνηση αντιπερισπασμού και υποκρισίας - τα κράτη με την επιβολή υψηλών ημερήσιων προστίμων λόγω της έλλειψης εκτέλεσης των διατάξεων της νομοθεσίας για το περιβάλλον.

Από την ίδια έκθεση προκύπτει ότι 14 κράτη - μέλη είτε δεν τηρούν είτε έχουν παραλείψει να μεταφέρουν στο Εθνικό τους Δίκαιο την Κοινοτική Οδηγία για τις νιτρικές ενώσεις.Στόχος της Οδηγίας είναι να μειωθεί και να προληφθεί η ρύπανση από νιτρικές ενώσεις γεωργικής προέλευσης, να περιοριστεί η περιεκτικότητα νιτρικών ενώσεων (σε υψηλές συγκεντρώσεις ισοδυναμούν με πραγματικό δηλητήριο, επειδή παρεμποδίζουν την οξυγόνωση του αίματος) στο πόσιμο νερό και να καταπολεμηθεί ο ευτροφισμός των υδάτων στα φιόρδ, στις λίμνες και στις θαλάσσιες ζώνες. Τα κράτη - μέλη θα έπρεπε, σύμφωνα με την Οδηγία που έχει τεθεί σε ισχύ εδώ και 6 χρόνια, να έχουν εντοπίσει τις περιοχές εκείνες, στις οποίες υπάρχουν προβλήματα στο θέμα της ρύπανσης από νιτρικές ενώσεις.

Ακόμα σε 10 κράτη - μέλη διαβιβάστηκε αιτιολογημένη γνώμη από την Επιτροπή, επειδή δεν τηρούν τις διατάξεις της κοινοτικής νομοθεσίας για την προστασία της φύσης. Κι αυτό γιατί κανένα κράτος δεν έχει παραδώσει τον κατάλογο με τα απειλούμενα είδη πανίδας και χλωρίδας, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει 2 χρόνια από τότε που θα έπρεπε να έχει γίνει κάτι τέτοιο.

Τέλος, η Επιτροπή Περιβάλλοντος της ΕΕ κοινοποίησε σχετικές υπομνήσεις σε 14 κράτη - μέλη που παρέλειψαν να εκτελέσουν το πρόγραμμα αποβλήτων της ΕΕ που αφορά την επεξεργασία των οικιακών και επικίνδυνων αποβλήτων και τις συσκευασίες. Στον τομέα αυτό η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που καταδικάστηκε και πρόκειται να πληρώσει πρόστιμο ύψους 10 εκατομμυρίων δρχ. ημερησίως για τη συνεχιζόμενη λειτουργία της ανεξέλεγκτης χωματερής στον Κουρουπητό στα Χανιά... Και για τη χώρα μας έπεται συνέχεια, αφού και για τα Ανω Λιόσια υπάρχει σχετική προειδοποίηση της ΕΕ.

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Οι ανεξέλεγκτες χωματερές, κύριος τρόπος "διαχείρισης" των απορριμμάτων στη χώρα μας

Σ' αυτή τη δασωμένη περιοχή της Πάρνηθας, θέλουν να χτίσουν κάποιοι το Ολυμπιακό Χωριό

Συχνά η πρωτεύουσα γίνεται "αόρατη" από το νέφος

Η άναρχη δόμηση και η ανυπαρξία πρασίνου, κύριο χαρακτηριστικό των μεγαλουπόλεων της χώρας, όπως η Αθήνα