ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 24 Μάη 1998
Σελ. /48
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΤΟ ΦΟΡΟ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
Χάρισαν δεκάδες δισ. στους τραπεζίτες

- Την ακύρωση στην πράξη του ΦΜΑΠ προωθεί η κυβέρνηση Σημίτη - Μεγάλες πολιτικές ευθύνες για το "μπάχαλο" της εκκαθάρισης του φόρου από ιδιωτική εταιρία, που σηκώνει σήμερα τα χέρια ψηλά και δηλώνει αδυναμία εκπλήρωσης συμβατικών υποχρεώσεων

Πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι στο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης για την καθιέρωση του Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ), η κυβέρνηση Σημίτη άρχισε... τις εκπτώσεις. Με "φωτογραφική" διάταξη στο άρθρο 14 του Ν.2579/98 περί "Φορολογικών Διαρρυθμίσεων", απαλλάσσονται από το φόρο σημαντικά τμήματα της ακίνητης περιουσίας των τραπεζών και των θυγατρικών τους εταιριών, καθώς και οι εταιρίες που εκμεταλλεύονται ακίνητα του ΕΟΤ και του ελληνικού δημοσίου, χαρίζοντάς τους έτσι φόρους δισεκατομμυρίων δραχμών. Υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών δήλωσαν στο "Ρ" ότι δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για το "ράβε - ξήλωνε" της πολιτικής ηγεσίας και πως είδαν για πρώτη φορά τις δύο αυτές διατάξεις στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, όπου και δημοσιεύτηκε επίσημα ο νόμος.

Μετά την απαλλαγή από το ΦΜΑΠ και της τεράστιας εκκλησιαστικής περιουσίας, καθώς και τα όσα τραγελαφικά έλαβαν χώρα το 1997, όταν η ιδιωτική εταιρία, συμφερόντων Κόκκαλη - είχε αναλάβει την αποστολή των σχετικών εντύπων και την εκκαθάριση του φόρου - δήλωσε τελικά αδυναμία να εκπληρώσει το έργο της (για το συγκεκριμένο θέμα το υπουργείο Οικονομικών σιωπά...), μπορούμε πλέον να μιλάμε για το πτώμα ενός νόμου, δύο μόλις χρόνια μετά την εφαρμογή του. Ο νόμος, ο οποίος - υποτίθεται - είχεστόχο να φορολογήσει τους... ιδιαιτέρως "έχοντες και κατέχοντες" τελεί πλέον υπό αίρεση, καθώς παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών, σε ανεπίσημο επίπεδο, κάνουν λόγο για κατάργησή του, αφού στην πράξη αποδείχτηκε... ανεφάρμοστος.

Το συμπέρασμα δηλαδή που προκύπτει είναι ότι ο ταξικός προσανατολισμός της κυβέρνησης Σημίτη και η παράδοση του έργου σε ιδιωτικά συμφέροντα οδηγούν στην υπονόμευση ενός φόρου, ο οποίος έχει υιοθετηθεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αρκετές δεκαετίες πριν. Μάλιστα, σε πολλές καπιταλιστικές χώρες επιβάλλεται φόρος στην ακίνητη αλλά και στην κινητή περιουσία.

Οι "φωτογραφικές" διατάξεις

Οι δύο διατάξεις του άρθρου 14 του Ν.2579 περί "Φορολογικών Διαρρυθμίσεων", με τις οποίες νομοθετείται η απαλλαγή από το Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, προβλέπουν τα ακόλουθα:

Εξαιρούνται από το ΦΜΑΠ και:

  • "τα γήπεδα, κτίρια και εγκαταστάσεις που ανήκουν σε τράπεζες και θυγατρικές τους εταιρίες, είτε αυτά ιδιοχρησιμοποιούνται είτε είναι μισθωμένα και για τα οποία έχει αρχίσει η διαδικασία ένταξής τους σε ζώνες ενεργού πολεοδομίας...".
  • "Τα νομικά πρόσωπα ως δικαιούχοι κάθε μορφής δουλείας ή ασκούντα τα παραπάνω δικαιώματα σε ακίνητα κυριότητας του ελληνικού δημοσίου ή του ΕΟΤ, που έχουν αποκτήσει είτε κατόπιν μεταβίβασης είτε κατόπιν οποιουδήποτε τύπου παραχώρησης με σύμβαση...".

Στη μεν πρώτη παράγραφο, η οποία νομοθετεί υπέρ των τραπεζών και των θυγατρικών τους, που κατέχουν ακίνητη περιουσία εκατοντάδων δισ. δραχμών, παράγοντες του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, στους οποίος απευθυνθήκαμε, μας διευκρίνισαν ότι "με μία έννοια στις Ζώνες Ενεργού Πολεοδομίας - στις οποίες αναφέρεται η "πονηρή" διάταξη - εντάσσονται σήμερα όλοι οι οικιστικοί χώροι της ελληνικής επικράτειας". Ο συγκεκριμένος δηλαδή όρος έχει διασταλτική ερμηνεία, κάτι που προκύπτει από την ανάγνωσή του. Σύμφωνα με το σχετικό νόμο "...ενεργός πολεοδομία είναι η αναμόρφωση υφιστάμενων ή δημιουργία νέων πολεοδομικών συγκροτημάτων που εξυπηρετούν λειτουργικές ανάγκες της οργανωμένης κοινωνικής διαβίωσης, με παρεμβάσεις του κράτους ή από εξουσιοδοτούμενους από αυτό φορείς...". Υποστήριξαν μάλιστα ότι για να προχωρήσει το υπουργείο Οικονομικών σε νομοθετική εξαίρεση, αυτό από μόνο του προδίδει τα τεράστια συμφέροντα που υποκρύπτονται.

Οσο για τη δεύτερη διάταξη, στην οποία ορισμένοι διακρίνουν το μακρύ χέρι όσων προωθούν το ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου και του ΕΟΤ, είναι εμφανές ότι τελικά εξυπηρετεί μεγαλοξενοδόχους και όλους εκείνους που έχουν συνάψει συμφωνίες μακροχρόνιας μίσθωσης εκμετάλλευσης ακινήτων με το ελληνικό δημόσιο και τον ΕΟΤ, καθώς και τις περιπτώσεις εκείνες που το δημόσιο και ο ΕΟΤ διατηρούν την κυριότητα των ακινήτων και έχουν εκχωρήσει στους ιδιώτες την επικαρπία... Τρελά πράγματα δηλαδή και τρελά συμφέροντα...

Για γέλια και για κλάματα

Την ίδια στιγμή, ιστορίες αγρίων και τροφή στους γελοιογράφους προσφέρουν τα όσα έλαβαν χώρα με την ιδιωτικοποίηση των εργασιών που αφορούν το ΦΜΑΠ για το έτος 1997. Στα πλαίσια της ιδιωτικοποίησης των εργασιών του δημοσίου, που ακολουθεί η κυβέρνηση Σημίτη, το έργο της έκδοσης των εντύπων και της εκκαθάρισης του φόρου ανατέθηκε στην εταιρία ΙΝΤΡΑΛΟΤ, συμφερόντων Κόκκαλη. Το υπουργείο Οικονομικών προσδοκούσε να εισπράξει από το ΦΜΑΠ 25 δισ. δραχμές. Τελικά η εταιρία κυριολεκτικά τα "μούσκεψε", καθώς, ενώ φόρο καλούνταν να πληρώσουν οι άγαμοι με ακίνητη περιουσία 60 εκατ. και άνω και οι έγγαμοι με ακίνητη περιουσία 120 εκατ. δραχμών και άνω, αυτοί ζητούσαν καταβολή φόρου από τους φουκαράδες.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδίας Εφοριακών Υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομικών:

  • σε διαμερίσματα 79 τ.μ. στον Κορυδαλλό υπολογίστηκε αξία ύψους 794 εκατ. δρχ.!
  • σε διαμέρισμα στη Ν. Ιωνία Αττικής 51 τ.μ. υπολογίστηκε αξία στο ύψος των 429 εκατ. δραχμών!
  • σε αγροτεμάχιο στη Νάξο ενός στρέμματος υπολογίστηκε αξία ύψους 4 δισ. δραχμών!
  • σε οικόπεδο στο Πέραμα 141 τ.μ. με ισόγειο κτίσμα 67 τ.μ. και παλαιότητας 80 ετών υπολογίστηκε αξία ύψους 1.544 εκατ. δραχμών!

Το υπουργείο Οικονομικών όχι μόνο δε διανοήθηκε να ζητήσει εξηγήσεις από την εταιρία ΙΝΤΡΑΛΟΤ για το "μπάχαλο", που εκθέτει και το ίδιο, αλλά σιωπά ένοχα...

Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι η ΙΝΤΡΑΛΟΤ σήκωσε τα χέρια ψηλά και δήλωσε αδυναμία εκκαθάρισης του φόρου, το δε υπουργείο Οικονομικών ζήτησε τη βοήθεια του... κρατικού ΚΕΠΥΟ, το οποίο αρνήθηκε επειδή το - λειψό, να σημειωθεί - προσωπικό του απασχολείται με την εκκαθάριση του Φόρου Εισοδήματος 1998.

Αποτέλεσμα όλων αυτών των διεργασιών είναι ο ΦΜΑΠ του έτους 1997 να κινδυνεύει να μην εισπραχτεί ποτέ, κάτι που φαίνεται ότι δεν απασχολεί κανέναν αρμόδιο. Ενισχύονται έτσι οι απόψεις ότι εκμεταλλεύονται την κατάσταση διάλυσης, για να προχωρήσουν στην κατάργηση του φόρου επικαλούμενοι... το ανεφάρμοστο.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ


ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΔΗΚΕΒΕ
Στόχος το δυνάμωμα του κινήματος και οι κοινωνικές συμμαχίες

Η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος των επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων, σε κατεύθυνση τέτοια που να ανταποκρίνεται στο διεκδικητικό του ρόλο, με σαφή αντιμονοπωλιακό αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό, στόχος άρρηκτα συνδεδεμένος με το δυνάμωμα της "Δημοκρατικής Κίνησης Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων" (ΔΗΚΕΒΕ), που εξ ορισμού παλεύει με τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, μπήκε στο επίκεντρο των συνδιασκέψεων που πραγματοποιούνται αυτό το διάστημα σε μια σειρά πόλεις της χώρας, με αποκορύφωμα την 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της παράταξης το επόμενο Σαββατοκύριακο, 30 και 31 του Μάη.

Συνοψίζοντας τα κεντρικά σημεία, όπως προέκυψαν από τις τοπικές συνδιασκέψεις, όπου αναπτύχθηκε πλούσιος προβληματισμός με αφετηρία τις θέσεις για την 3η Συνδιάσκεψη της ΔΗΚΕΒΕ που διαδόθηκαν πλατιά, θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε τα εξής: Πρώτον,την ανάγκη, με βάση τις δυνατότητες που υπάρχουν, για ανάπτυξη κοινού μετώπου αγωνιστικής δράσης με εργαζόμενους και αγρότες, που από τη φύση τους έχουν κοινά συμφέροντα με τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ. Δεύτερον,τη βασική προϋπόθεση, όπως υπογραμμίστηκε, για ενίσχυση των θέσεων της ΔΗΚΕΒΕ στη συνείδηση των ΕΒΕ, πράγμα το οποίο προϋποθέτει το δυνάμωμα της ίδιας της παράταξης - και σε επίπεδο ιδεολογικό και σε λειτουργικό - και τη δημιουργία ΔΗΚΕΒίτικων πυρήνων, όπου αυτό είναι δυνατό.

Σε όλες τις συνδιασκέψεις, επαναβεβαιώνονται οι αρχές της ιδρυτικής διακήρυξης της ΔΗΚΕΒΕ, αυτής του 1976, όπου, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζεται ότι "μοναδικός δρόμος για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των ΕΒΕ και να λυθούν τα προβλήματα, ή έστω να μειωθούν οι συνέπειες, παραμένει ο κοινός επαγγελματικός αγώνας. Τα συμφέροντα των μονοπωλίων έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα, όχι μόνο των ΕΒΕ, αλλά και του ελληνικού λαού, γενικότερα. Προϋπόθεση για την επιτυχία των απαραίτητων επαγγελματικών αγώνων, που θα απαιτηθούν, είναι η ενότητα όλων των ΕΒΕ, ανεξάρτητα από ιδεολογικές ή πολιτικές πεποιθήσεις. Οι κοινοί στόχοι και το κοινό πρόγραμμα δράσης που θα είναι αποδεκτό από όλους θα κάνει την ενότητά μας ισχυρή και αποτελεσματική. Στόχος της ΔΗΚΕΒΕ θα είναι να μπει φραγμός στην επίθεση των ξένων και ντόπιων μονοπωλίων, καθώς και των υποστηρικτών τους, θα αποβλέπει δηλαδή, μέσα από τη λύση των προβλημάτων του χώρου, στην κοινωνική πρόοδο, στη δημοκρατία και στην εθνική ανεξαρτησία". Ολα τα παραπάνω είναι σήμερα πιο επίκαιρα παρά ποτέ. Σήμερα, που οι εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και οι οικογενειακές επιχειρήσεις βλέπουν μέρα με τη μέρα να γίνονται θυσία στο βωμό των κερδών των πολυεθνικών, θύματα της υποταγής της ελληνικής οικονομίας στο πολυεθνικό κεφάλαιο, έτσι όπως τη διαμορφώνουν οι ασκούμενες κυβερνητικές πολιτικές - αφού από τα πιο επίσημα κυβερνητικά χείλη δηλώνεται με χίλιους δυο τρόπους ότι "είναι περιττές η "μη ανταγωνιστικές" επιχειρήσεις" - ο κοινός αγώνας, ο αγώνας μαζί με όσους πλήττονται από αυτές τις πολιτικές είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να δώσει προοπτική".

Ξεκάθαρες θέσεις

"Η ανάπτυξη αγώνων διεκδικητικών απαιτεί ξεκάθαρες θέσεις, απαιτεί να πειστούν οι ΕΒΕ για το ποιοι είναι οι σύμμαχοι και ποιοι οι αντίπαλοι. Οτι αντίπαλος είναι το μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και πολυεθνικό, οι κυβερνήσεις, που, ανεξάρτητα από το χρώμα τους, ασκούν πολιτικές τυφλά υποταγμένες στις εντολές του και οι κάθε είδους υποστηρικτές του. Στην άλλη όχθη, μαζί με τους ΕΒΕ, βρίσκονται οι εργαζόμενοι και οι μικροί αγρότες, θύματα της ίδιας πολιτικής και των ίδιων συμφερόντων. Αυτό προϋποθέτει, όπως τονίζεται στις συνδιασκέψεις της ΔΗΚΕΒΕ, να ανατραπούν οι σημερινοί συσχετισμοί μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Οι συσχετισμοί της αδράνειας, του εφησυχασμού, του συμβιβασμού με τη μοίρα της "διεθνοποίησης" της αγοράς, που ισοδυναμεί με την ανεργία των ΕΒΕ. Της νοοτροπίας, δηλαδή, που καλλιεργούν οι "διαδρομιστές" συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕΒΕ, της ΔΑΚΜΜΕ και της ΑΣΚΜΜΕ, περιορίζοντας το ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος στις "υψηλού επιπέδου" επαφές στα υπουργικά γραφεία, στη συμμετοχή στην κοροϊδία των "καλοπροαίρετων διαλόγων" με προειλημμένες αποφάσεις, και στην κοροϊδία των "κοινοτικών κονδυλίων", που ξεκοκαλίζουν μια χούφτα μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτοί ακριβώς οι συσχετισμοί, που - όχι άδικα - στη συνείδηση των ΕΒΕ δείχνουν να γεννούν είτε αυταπάτες είτε απογοήτευση για το ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος και των αγώνων. Ο ρόλος της ΔΗΚΕΒΕ στην ανατροπή τέτοιων αντιλήψεων μπορεί και πρέπει να είναι καταλυτικός, τονίζεται στις συνδιασκέψεις. Γι' αυτό η παράταξη στην 3η της Πανελλαδική Συνδιάσκεψη βάζει, μεταξύ των στόχων της, την ισχυροποίηση του αντιμονοπωλιακού και αντιιμπεριαλιστικού ρεύματος μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, που εκφράζεται κυρίως από τις δυνάμεις της ΔΗΚΕΒΕ. Παράλληλα, την αποδυνάμωση των αντιλήψεων που οδηγούν στην ενσωμάτωση και το συμβιβασμό και εκφράζονται και μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα από άλλες δυνάμεις. Παράλληλα, την ενίσχυση της αλληλεγγύης και της κοινής δράσης ανάμεσα στους ΕΒΕ, την εργατική τάξη και τη μικρομεσαία αγροτιά, με στόχο τη συγκρότηση μετώπου για την περιφρούρηση και διεύρυνση των κεκτημένων, με προοπτική μια διαφορετική οικονομική και κοινωνική πορεία της χώρας, προς όφελος ολόκληρου του λαού".

Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ



Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ