ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΚΕΝΗ

Υπόθεση των εργαζομένων

Του Δημήτρη ΑΓΚΑΒΑΝΑΚΗ

Αυτό το διάστημα η κυβέρνηση δείχνει πάλι τα "δόντια" της στους εργαζόμενους, την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός και από το βήμα του ΣΕΒ, καταχειροκροτούμενος από τους βιομηχάνους, δήλωνε εμμονή στην ίδια πολιτική που συσσωρεύει υπερκέρδη στους λίγους, τους καπιταλιστές, στα μονοπώλια, και πρωτοφανή εξαθλίωση για τους πολλούς, τους εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

Πρόσφατα, επιστρέφοντας από την έδρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πάλι ο πρωθυπουργός εγκαινίασε μια πρωτοφανή κυβερνητική προπαγάνδα για τις "επιτυχίες" της κυβέρνησης να εντάξει τη χώρα μας στη νέα μεγάλη ιδέα, την ΟΝΕ, από το 2001 και μετά.

Στο όνομα αυτής της "περιβόητης" ΟΝΕ, μας καλεί η κυβέρνηση να υποταχθούμε άνευ όρων στην αντιλαϊκή της επέλαση και παραπληροφορεί για να συγκαλύψει το γεγονός ότι η πορεία προς την ΟΝΕ και η παραμονή της χώρας μας σ' αυτήν, εφόσον επιτευχθεί, ή έξω απ' αυτή, θα 'ναι πορεία μόνιμης έντασης της υπερεκμετάλλευσης και καταπίεσης των εργαζομένων από τη μια και θησαυρισμού των μονοπωλίων από την άλλη.

Ετσι τώρα μας καλεί να υποκύψουμε, για να μπούμε ως χώρα στην ΟΝΕ, όπως θα μας καλεί και μετά το 2001, εφόσον μπούμε σ' αυτή, να δεχτούμε να γίνουμε σύγχρονοι δούλοι των βιομηχάνων για να μη βγούμε!!!

* * *

Στο όνομα αυτού του "γίγνεσθαι", η κυβέρνηση έδωσε ένα ακόμα καίριο χτύπημα στο εισόδημα της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων με την υποτίμηση της δραχμής. Στο όνομα αυτού του "μονόδρομου" της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η κυβέρνηση προωθεί τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την εμπορευματοποίηση της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής πρόνοιας, που σημαίνει νέα χαράτσια για τους εργαζόμενους, για τα πλατιά λαϊκά στρώματα και νέα πλούτη για το μεγάλο κεφάλαιο. Στο όνομα της αντεργατικής πορείας που υπαγορεύουν τα ξένα και ντόπια μονοπώλια, προωθούνται τώρα και νομοθετικά οι "νέες" μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις, τα ελαστικά ωράρια εργασίας, η μερική απασχόληση, η άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου 8ωρου - 7ωρου, το πολύμορφο χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, η νεκρανάσταση του εμφυλιοπολεμικού υπαλληλικού κώδικα του 1951 κλπ. Αμεσα προωθείται και το λεγόμενο μικρομεσαίο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που θα αφαιμάσσει τα επικουρικά ταμεία και θα συρρικνώσει δραματικά την επικουρική σύνταξη και υγειονομική περίθαλψη των εργαζομένων, ενώ, για μετά τις δημοτικές εκλογές, (προφανείς οι σκοπιμότητες), η κυβέρνηση σχεδιάζει να προωθήσει το κύριο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που θα ισοπεδώσει όσα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα έχουν απομείνει στους εργαζόμενους. Και θα καταντά τη σύνταξή τους ένα απλό βοήθημα επαιτείας.

Στο βαθμό που θα περνά αυτή η πολιτική, η κατάσταση θα χειροτερεύει από την άποψη ότι θα χάνονται εργασιακά και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα και ταυτόχρονα θα πλήττεται η συλλογική δράση των εργαζομένων, αλλά και το ίδιο το συνδικαλιστικό τους κίνημα, ενώ ο ταξικός αντίπαλος των εργαζομένων, το μέτωπο του κεφαλαίου θα ισχυροποιείται.

Μ' αυτή την πολιτική, που επενδύεται με τα ιδεολογήματα του "μονόδρομου", της "παγκοσμιοποίησης", του "εκσυγχρονισμού" κλπ., δεν έχει να περιμένει κανείς εργαζόμενος τίποτα το θετικό.

***

Οι εξελίξεις αυτές αναδείχνουν, με δραματικό τρόπο, τη συνενοχή όλων εκείνων των κομμάτων που "προσκυνούν" και υμνούν την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και τις ευθύνες των ηγεσιών των παρατάξεων ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ - "Αυτόνομη Παρέμβαση" (ΣΥΝ) που με τη συμμετοχή τους από κοινού με την κυβέρνηση και το ΣΕΒ στο διαβόητο κοινωνικό διάλογο συναινούν στην ουσία της πολιτικής της άρχουσας τάξης. Τώρα βέβαια, αυτές οι ηγεσίες στη ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, κάτω από την πίεση των εργαζομένων, υποχρεώθηκαν να κηρύξουν την 24ωρη απεργία στις 27 του μήνα. Αυτή την απεργία πρέπει να την πάρουν στα χέρια τους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Θα πρέπει να την "ξεκαθαρίσουν" από τις λογικές της εκτόνωσης, της συναίνεσης και της αποσπασματικότητας με τις οποίες θέλουν να την εμποτίσουν αυτές οι συμβιβασμένες ηγεσίες. Θα πρέπει να της δώσουν ταξικό προσανατολισμό και ως προς το περιεχόμενο και ως προς την προοπτική.Είναι πια κατανοητό ότι αυτές οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες που στη ΓΣΕΕ υπέγραψαν την απαράδεχτη ΕΓΣΣΕ, τη σύμβαση δηλαδή που βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις ανάγκες των εργαζομένων, αυτές οι ηγεσίες που συναινούν και προωθούν την ενσωμάτωση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στο σύστημα της μισθωτής σκλαβιάς, δε θέλουν να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων, είναι προσκολλημένοι στο αντιλαϊκό, φιλομονοπωλιακό ευρωδόγμα της ΟΝΕ, που το εξωραϊζουν στους εργαζόμενους. Μ' αυτή τη λογική, που δεν αντιπαρατίθεται αλλά συναινεί στο κύριο, ο όποιος "αγώνας" αυτών των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών θα είναι αναποτελεσματικός και όσο και αν θέλουν αυτές οι ηγεσίες να εμφανίζονται με αγωνιστικό προσωπείο, στο τέλος αποκαλύπτονται ότι δε θέλουν τους αγώνες και απλώς λειτουργούν ως "πέμπτη φάλαγγα" της κυβέρνησης. Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα είναι η τακτική στην ΟΤΟΕ, όπου μέσα από "αγωνιστικές", εκτονωτικές κυλιόμενες ανά τράπεζα απεργίες υπηρέτησαν την κυβερνητική πολιτική και ξεπούλησαν τους εργαζόμενους

***

Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση, είναι αναγκαία όσο ποτέ η ενότητα και η αποφασιστικότητα της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων. Η Λερναία Υδρα της μεσαιωνικής αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, που την υπαγορεύουν τα μονοπώλια και εγκρίνουν και επαυξάνουν οι διεθνείς τους ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, κλπ., δεν αντιμετωπίζεται ριζικά με επιλεκτικά κοψίματα των επιμέρους κεφαλών της, αλλά με το συνολικό καυτηριασμό της μέσα από μέτωπα αγώνων που θα αποκαλύπτουν και θα μάχονται τις βαθύτερες ρίζες και αιτίες της συνολικής αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, το "δάσος" της πολιτικής που λέει ο πρωθυπουργός. Η αντίσταση και αντεπίθεση των εργαζομένων, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, έχει μεγάλη σημασία, γιατί μπορεί να αποτρέψει πλευρές της αντεργατικής κυβερνητικής πολιτικής και σίγουρα να καθυστερήσει την εφαρμογή της, πράγμα που δίνει τη δυνατότητα στο συνδικαλιστικό κίνημα να κερδίσει χρόνο, να ανασυνταχθεί, να περάσει στην αντεπίθεσή του και να κατακτά νέες θέσεις. Το κεντρικό ζήτημα που προκύπτει είναι ο ταξικός προσανατολισμός του συνδικαλιστικού κινήματος και αυτό είναι υπόθεση και άμεσο καθήκον των ίδιων των εργαζομένων και των συνεπών συνδικαλιστικών οργανώσεων. Οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις θα πρέπει να οργανώσουν και να αναπτύξουν αγώνες συντονισμένους όλων των εργαζομένων σε πανελλαδικό επίπεδο, αγώνες μαζικούς, δυναμικούς, παρατεταμένους, με σαφή αντιπαράθεση στα αντεργατικά μέτρα του κεφαλαίου.

Σ' αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, να αξιοποιήσουν και την 24ωρη απεργία στις 27 του μήνα, σ' αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να διεκδικήσουν τη διασφάλιση και διεύρυνση των κατακτήσεών τους, το 7ωρο - 8ωρο, τη μονιμότητα, την κοινωνική ασφάλιση, το δημόσιο 100% χαρακτήρα των ΔΕΚΟ και των δημοσίων υπηρεσιών, τη δημόσια υγεία, παιδεία, πρόνοια. Σ' αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να οργανώσουν τον αγώνα σε κάθε χώρο δουλιάς, στα σωματεία, στις απεργιακές επιτροπές, στα συλλαλητήρια, στις απεργιακές συγκεντρώσεις. Σ' αυτή την κατεύθυνση μπορούν να συμβάλουν στο δυνάμωμα και το βάθεμα του συντονισμού (ήδη σε πολλές περιοχές της χώρας άρχισε να προχωράει) με ταξικό προσανατολισμό. Σ' αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να συγκροτούν τα επιμέρους και γενικευμένα μέτωπα πάλης ενάντια στο αντεργατικό μέτωπο κυβέρνησης - ΣΕΒ - Ευρωπαϊκής Ενωσης, και παράλληλα να αλλάζουν τους συσχετισμούς δυνάμεων σε συνδικαλιστικό, κοινωνικό, πολιτικό επίπεδο, να ενισχύουν τη σύγκρουσή τους μ' αυτή την αντιλαϊκή πολιτική για να την ανατρέψουν και να επιβάλλουν τη δική τους πορεία, που θα διασφαλίζει και θα αναβαθμίζει τον κύριο παράγοντα της προόδου, τον εργαζόμενο, και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Απ' αυτή την άποψη επομένως, έχει μεγάλη σημασία να επιτύχει αυτή η 24ωρη πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 27 του μήνα. Είναι συνεπώς επιτακτική ανάγκη οι εργάτες και εργαζόμενοι σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε δημόσια υπηρεσία, να οργανώσουν αυτή την απεργία σε κάθε της λεπτομέρεια. Να συγκροτήσουν επιτροπές αγώνα, απεργιακές επιτροπές, να οργανώσουν την ενημέρωση των εργαζομένων και της κοινής γνώμης, να επεξεργαστούν και να προωθήσουν το δικό τους απεργιακό υλικό, να οργανώσουν συζητήσεις και να απαιτήσουν την προβολή της απεργίας από τα ΜΜΕ.

ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ σήμερα οι εργασίες της Διεθνούς Συνάντησης των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, η οποία διεξάγεται, με πρωτοβουλία της ΚΕ του ΚΚΕ, στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια των εργασιών της Συνάντησης, στην οποία παίρνουν μέρος 60 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα, από 50 χώρες, απ' όλες τις ηπείρους. Αναπτύχθηκε πλούσιος προβληματισμός γύρω από τα ζητήματα που τέθηκαν σ' αυτήν, τόσο για την κατάσταση που επικρατεί στο διεθνές κομμουνιστικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, τις υπάρχουσες δυσκολίες, όσο και την ανάγκη του συντονισμού της δράσης του απέναντι στην ενιαία στρατηγική του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Ο "Ρ" παρουσιάζει ολόκληρη την εισήγηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα, εκ μέρους της ΚΕ του Κόμματος, στη Διεθνή Συνάντηση, καθώς και ρεπορτάζ από τις εργασίες (σελίδες 6-9).

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ απεργία. Αγώνας χωρίς αυταπάτες. Την ανάγκη να πάρουν την υπόθεση της απεργίας και της κλιμάκωσης της πάλης οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, τονίζει σε συνέντευξή του στο "Ρ" ο Γ. Σταυρόπουλος, μέλος του προεδρείου της ΓΣΕΕ. Παμμακεδονικό συλλαλητήριο και στη Θεσσαλονίκη. Με τις καλύτερες προοπτικές προετοιμάζεται το συλλαλητήριο του ΕΚΘ και ΕΚ της Μακεδονίας - Θράκης, τη μέρα της πανελλαδικής απεργίας. Οξύτατα προβλήματα, με πρώτο αυτό της ανεργίας, αντιμετωπίζουν πλατιά τμήματα εργαζόμενων στους νομούς της Β. Ελλάδας (σελίδες 12-13).

ΑΠΟΣΤΟΛΗ σε Ημαθία - Φλώρινα. Με ιλιγγιώδεις ρυθμούς χάνονται θέσεις εργασίες τόσο στη βιομηχανία, όσο και στην αγροτική οικονομία. Στον τέταρτο μήνα των κινητοποιήσεων βρίσκονται αυτή τη στιγμή οι 130 εργαζόμενες στο εργοστάσιο ετοίμων ενδυμάτων "ΓΕΩΡΓΙΟΥ" στη Φλώρινα, που παραμένουν απλήρωτες από τον Οκτώβρη του 1997! Απλήρωτοι παραμένουν πέντε μήνες τώρα και οι εργαζόμενοι της ΒΕΤΛΑΝΣ ΝΑΟΥΣΑ, ενώ από την παραμονή της Πρωτομαγιάς περιφρουρούν τα εμπορεύματα και τα μηχανήματα... (σελίδες 24-25).

ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ: Κερδίσαμε αρκετά, θέλουμε περισσότερα... Κυβέρνηση και ΣΕΒ ομολόγησαν ότι η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική ενίσχυσε σημαντικά τα κέρδη των βιομηχάνων, με συνέπεια η κερδοφορία των επιχειρήσεων να είναι η καλύτερη των τελευταίων 20 ετών. Τι πέτυχαν με τις παρεμβάσεις τους οι βιομήχανοι και ποιος είναι ο νέος κατάλογος με τις διεκδικήσεις τους (σελίδες 36-37).

ΣΚΑΝΔΑΛΟ με το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας. Χάρισαν δεκάδες δισ. στους τραπεζίτες. Την ακύρωση στην πράξη του ΦΜΑΠ προωθεί η κυβέρνηση Σημίτη. Μεγάλες πολιτικές ευθύνες από το "μπάχαλο" της εκκαθάρισης του φόρου από ιδιωτική εταιρία, που σηκώνει σήμερα τα χέρια ψηλά και δηλώνει αδυναμία για την εκπλήρωση συμβατικών υποχρεώσεων (σελίδα 35).

ΜΕ ΤΟ έργο της σημάδεψε τη χαρακτική δημιουργία της χώρας μας. Με το άσπρο και το μαύρο χάραξε τον αγώνα και την ελπίδα, τα μικρά και μεγάλα όνειρα του λαού μας. Δέκα χρόνια μετά το θάνατο της Βάσως Κατράκη, ένας νέος χώρος ανοίγει τις πύλες του για να φιλοξενήσει όχι μόνο το πλούσιο έργο της, αλλά και για να στεγάσει τη σύγχρονη χαρακτική δημιουργία. Το "Κέντρο Χαρακτικών Τεχνών και Μουσείο Βάσως Κατράκη" παίρνει "σάρκα και οστά", αγγίζει την πραγματικότητα (σελίδα 17).