Σάρωμα των εργασιακών σχέσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων ΔΕΚΟ και τραπεζών, παραπέρα προνόμια για τις επιχειρήσεις και ενίσχυση του πακέτου αντιλαϊκών μέτρων που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, αξιώνουν μεταξύ άλλων οι εμποροβιομήχανοι από την κυβέρνηση στο άμεσο μέλλον. Αυτό προκύπτει από την επιστολή που έστειλε χτες στον υπουργό Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΕΒΕΑ) Γ. Παπαθανασίου.Με την επιστολή οι εμποροβιομήχανοι κάνουν ένα βήμα παραπέρα - στο κλίμα άλλωστε που καλλιεργεί η ίδια η κυβέρνηση - προβάλλοντας τις αξιώσεις τους απροκάλυπτα ως κατευθύνσεις προς την κυβέρνηση και "απαραίτητες προϋποθέσεις" για να μπει η χώρα στην ΟΝΕ.

Ο πρόεδρος των εμποροβιομηχάνων της Αθήνας καλεί την κυβέρνηση να εντείνει την αντιλαϊκή της πολιτικής με "πρόσθετα διαρθρωτικά μέτρα", εγκαταλείποντας το ρόλο του κράτους ως "παραγωγού" και κρατώντας αποκλειστικά αυτόν του παρέχοντος υπηρεσίες στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Για να γίνει αυτό, συμπληρώνει μη αφήνοντας περιθώρια παρερμηνειών, χρειάζονται "τολμηρές μεταρρυθμίσεις" στα πλαίσια των οποίων, διευκρινίζει, "πρώτιστο μέλημα" της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης "θα πρέπει να είναι η εκτεταμένη αποκρατικοποίηση σε όλους τους τομείς όπου υπάρχει ιδιωτικό επενδυτικό ενδιαφέρον ελληνικό και ξένο και η απελευθέρωση των αγορών". Οι ιδιωτικοποιήσεις, συνεχίζει ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, "θα πρέπει να είναι πλήρης και να εκχωρηθεί σταδιακά το σύνολο των μετοχών των επιχειρήσεων στο επενδυτικό κοινό με το προσφορότερο δυνατό τρόπο" και μάλιστα τονίζει με νόημα, "να αρθούν όλα τα αντικίνητρα στη δημιουργία νέων επιχειρήσεων αμιγώς από ιδιώτες και στην προσέλκυση ξένων επενδυτών". Πιο συγκεκριμένα, στο κεφάλαιο των ιδιωτικοποιήσεων εντάσσει την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, τις τηλεπικοινωνίες, τονίζοντας ότι "δεν αρκεί η μερική ιδιωτικοποίηση", αλλά "είναι απαραίτητο να διατεθεί η πλειοψηφία των μετοχών του ΟΤΕ και να ενισχυθεί η είσοδος νέων επιχειρήσεων κατά τα πρότυπα των εταιριών της κινητής τηλεφωνίας", στις αεροπορικές και οδικές συγκοινωνίες, ζητώντας την άμεση ιδιωτικοποίηση της "Ολυμπιακής" και την είσοδο ιδιωτικών εταιριών στις πτήσεις του εσωτερικού και την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Για το τραπεζικό σύστημα ο Γ. Παπαθανασίου ζητάει την άμεση εκποίηση των κρατικών τραπεζών, όχι μόνο της Ιονικής αλλά και της Εθνικής και της Εμπορικής, ενώ ζητάει και την εντατικοποίηση της ιδιωτικοποίησης της εταιρίας Ελληνικά Πετρέλαια (πρώην ΔΕΠ) και της περιουσίας του ΕΟΤ.

Μεταξύ των "κινήτρων" για "επενδύσεις" και "ανάπτυξη της παραγωγικότητας, ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης", ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ εντάσσει και την "αύξηση της ευελιξίας της αγοράς εργασίας" με τρόπο ώστε "να μπορέσει η χώρα να αντιμετωπίζει διαταραχές που απαιτούν προσαρμογή των μισθών και της απασχόλησης". Συγκεκριμένα, δίνει στην κυβέρνηση μεταξύ άλλων τις εξής κατευθύνσεις:

• Κατάργηση του οχτάωρου μέσα από τη βδομαδιάτικη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και την ετήσια διευθέτηση των αμοιβών και υπερωριών.
• Αύξηση του ανώτατου ποσοστού απολύσεων ώστε "να διευκολυνθούν οι προσλήψεις".
• Επέκταση της μερικής απασχόλησης και στο δημόσιο τομέα, με "παράλληλη ενθάρρυνση του μέτρου και στον ιδιωτικό τομέα".
• Χαμηλότερες αμοιβές σε περιοχές με υψηλή ανεργία και σε κλάδους που αντιμετωπίζουν συνθήκες περιορισμένης ζήτησης.
• Ευθυγράμμιση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και του περιεχομένου της παιδείας με τις κατευθύνσεις που επιβάλλουν τα κέρδη των επιχειρήσεων.

Οι εμποροβιομήχανοι δεν αφήνουν απέξω από τις αξιώσεις τους ούτε τις εργασιακές σχέσεις στο δημόσιο, τη "μεταρρύθμιση" των οποίων τοποθετούν στους εξής άξονες:

• "Δυνατότητα απόλυσης των δημοσίων υπαλλήλων που συστηματικά δεν αποδίδουν".
• Αλλαγή του συστήματος προαγωγών, διεύρυνση της μισθολογικής ψαλίδας στο όνομα της αμοιβής της απόδοσης, "ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς".

Τη λήψη μέτρων για τη νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας και την ακύρωση των παράνομων αποφάσεων που έχουν ληφθεί από διάφορους νομάρχες για λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή και τις αργίες, ζητά το ΚΚΕ με Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε για τους υπουργούς Ανάπτυξης και Εργασίας - Κοινωνικών Ασφαλίσεων ο βουλευτής του Κόμματος Στρατής Κόρακας.

Οπως αναφέρεται στο κείμενο της Ερώτησης, "με την έναρξη της θερινής περιόδου διάφοροι νομάρχες (Χανίων, Ανατολικής Αττικής, Λευκάδας, Κέρκυρας κ.ά.), πήραν αποφάσεις για λειτουργία των καταστημάτων καθημερινά, ακόμα και τις Κυριακές και τις αργίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η νομάρχης Χανίων, που αποφάσισε να επιτρέψει τη λειτουργία των καταστημάτων σε ολόκληρο το νομό καθημερινά, συμπεριλαμβανομένων της Κυριακής και των αργιών από τις 10 π.μ. έως τις 10 μ.μ., αγνοώντας ακόμα και το γεγονός ότι παρόμοια απόφασή της πέρυσι είχε ακυρωθεί από τον περιφερειάρχη, ενώ δε συμφωνούν ούτε οι τοπικές εργοδοτικές και εργατικές οργανώσεις".

Οι αποφάσεις αυτές - τονίζεται - παρά τα προσχήματα που προβάλλονται, οδηγούν στην καταστροφή των μικρομεσαίων καταστημάτων, στην παραπέρα εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων και σε υποτίμηση της ανθρώπινης αξίας και ως εκ τούτου, δικαιολογημένα οι εργαζόμενοι αντιδρούν στην εφαρμογή τους.

Με τα παραπάνω δεδομένα, ο βουλευτής του ΚΚΕ ρωτά τους αρμόδιους υπουργούς τι μέτρα θα πάρουν προκειμένου να ακυρωθούν οι σχετικές παράνομες αποφάσεις των νομαρχών και να κατοχυρωθεί νομοθετικά η αργία της Κυριακής.

Τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον του παραδοσιακού αρτοποιείου, καθώς και την προοπτική να περάσει ο έλεγχος της αγοράς του ψωμιού ολοκληρωτικά στα χέρια μιας χούφτας βιομηχάνων, κρούει η Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδας. Τα παραπάνω προκύπτουν από το ψήφισμα της συνδιάσκεψης των προέδρων των σωματείων αρτοποιών της χώρας, που πραγματοποιήθηκε προχτές, στο οποίο καταγγέλλεται η ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης γιατί, όπως τονίζεται, δεν ακολουθείται το κοινό πόρισμα των υπουργείων Βιομηχανίας, Υγείας, Εμπορίου, Περιβάλλοντος και Εργασίας στην κατάρτιση του σχετικού νομοσχεδίου που αφορά σ' αυτή την αγορά. Καταγγέλλεται, επίσης, η προκλητική ανοχή που δείχνει η κυβέρνηση στην κατάσταση ασυδοσίας και στην καταστρατήγηση των νόμων στον τρόπο παραγωγής, διακίνησης και διάθεσης άρτου. Με βάση την πολιτική που ακολουθείται, η Ομοσπονδία επισημαίνει ότι οδηγείται σε αφανισμό το παραδοσιακό αρτοποιείο, με όλες τις συνέπειες για τους επαγγελματίες αρτοποιούς, τους αρτεργάτες, τα συναφή επαγγέλματα και τις 40.000 οικογένειές τους. Ενώ, την ίδια στιγμή η παραγωγή και διακίνηση περνάει σε λίγα χέρια βιομηχάνων που επιβάλουν τη διαμόρφωση των τιμών και της ποιότητας, καθώς και τις συνθήκες της αγοράς ανάλογα με τα συμφέροντά τους.

Οι αρτοποιοί της χώρας ζητούν την άμεση και πιστή εφαρμογή των υπαρχουσών διατάξεων που αφορούν στην υγεία των καταναλωτών, καθώς και των διατάξεων που αναφέρονται στην ίδρυση και λειτουργία αρτοποιείων και πρατηρίων άρτου και στη διακίνηση και διάθεση του ψωμιού.

Ιδιαίτερη επιτυχία σημείωσε η πρόσφατη σύσκεψη που διοργάνωσε η "Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Φαρμακοποιών" στα Τρίκαλα με τη συμμετοχή μελών και φίλων της παράταξης, αλλά και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από συνδικαλιστές άλλων παρατάξεων από τη Θεσσαλία και τη Β. Ελλάδα. Στη σύσκεψη, που ήταν η δεύτερη μετά από εκείνη της Αθήνας, παρευρέθηκαν φαρμακοποιοί από τη Θεσσαλονίκη, την Κοζάνη, τα Τρίκαλα, την Καρδίτσα, τη Σκόπελο, το Βόλο και τη Λάρισα, ενώ εξετάζεται η δυνατότητα προγραμματισμού κι άλλων τέτοιων συσκέψεων σε άλλες περιοχές της χώρας.

Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης υπήρξε έντονος και εποικοδομητικός προβληματισμός για τα ζητήματα που αφορούν τον κλάδο των φαρμακοποιών, για τις επιπτώσεις από την κυβερνητική πολιτική και τις εξελίξεις που δρομολογούνται, καθώς και για τη στάση του συνδικαλιστικού κινήματος του κλάδου απέναντι σ' αυτά. Οπως τόνισε στην εισήγησή της η Ελ. Αρμενάκα εκ μέρους της "Πανεπιστημονικής" και εκλέκτορας στον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο από το Σύλλογο της Αθήνας, η "Πανεπιστημονική" διαχωρίζει τη θέση της απέναντι στην πλειοψηφία της ηγεσίας του ΠΦΣ, τόσο ως προς τις θέσεις που πρεσβεύει, όσο και ως προς την τακτική με την οποία το συνδικαλιστικό κίνημα θα πρέπει να διεκδικήσει τους στόχους του. Οπως υπογραμμίστηκε, τα προβλήματα δε λύνονται με αποπροσανατολιστικούς "διαλόγους" σε διαδρόμους και υπουργικά γραφεία, αλλά με καθαρές θέσεις για το ποιοι είναι οι αντίπαλοι, ποιοι οι σύμμαχοι, με τι μεγέθους φαρμακεία, ποιοι χάνουν και ποιοι κερδίζουν από την κυβερνητική πολιτική, η οποία δεν είναι αποσπασματική αλλά ένα πλέγμα αντιλαϊκών μέτρων που πλήττουν και τους φαρμακοποιούς. Για να κερδίσει ο φαρμακοποιός τη χαμένη του εμπιστοσύνη στους αγώνες και το συνδικαλιστικό κίνημα, εξαιτίας της μέχρι σήμερα ακολουθούμενης τακτικής από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, τακτικής καθόλου τυχαίας, απαιτείται έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση, αλλαγή των συσχετισμών δυνάμεων μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα από τη βάση, δηλαδή τους τοπικούς συλλόγους μέχρι τον ΠΦΣ και η αναζήτηση κοινωνικών συμμαχιών με όσους έχουν κοινά συμφέροντα και ίδιο αντίπαλο με τους φαρμακοποιούς. Οπως είπε η Ελ. Αρμενάκα, η αγανάκτηση, τόσο στον κλάδο των φαρμακοποιών όσο και στο λαό, από τις ασκούμενες πολιτικές που εξυπηρετούν το μεγάλο κεφάλαιο, είναι διάχυτη. Κι αυτή η αγανάκτηση μπορεί να μετατραπεί σε ποιοτική ενέργεια, ώστε η άμυνα να γίνει αντεπίθεση και αυτό εξαρτάται και από την προσωπική παρέμβαση του καθένα.