Δυο μεγάλοι ηθοποιοί, δυο άνθρωποι που είχαμε μέσα στην καρδιά μας και, που, δυστυχώς, έφυγαν από κοντά μας, δυο αγαπημένα πρόσωπα, θα μας κρατήσουν συντροφιά την Παρασκευή στη ΝΕΤ στις 22.30. Ο λόγος είναι για τον αλησμόνητο Μάνο Κατράκη και τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο που πρωταγωνιστούν στην ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου "Ταξίδι στα Κύθηρα".Ας δούμε λίγο την υπόθεση της εξαιρετικής, αν και λίγο αργής, ταινίας. Ενας πρόσφυγας επιστρέφει στην πατρίδα του μετά από πολλά χρόνια πολιτικής εξορίας. Το ταξίδι της επιστροφής του τον φέρνει αντιμέτωπο, με την τραγικότητα της μετεμφυλιακής εποχής. Με μια Ελλάδα που νοσταλγούσε, αλλά παραμένει διχασμένη και ορφανή. Ο πρόσφυγας γυρίζει στο χωριό του όπου θα αρχίσει ένα δραματικό παιχνίδι συμφιλίωσης με έναν ομήλικό του πολιτικό αντίπαλο, ο οποίος κι αυτός μέσα στην ερημιά του ηπειρώτικου τοπίου είναι σα να ζει μια δική του, μια "ντόπια" εξορία. Το "Ταξίδι στα Κύθηρα" είναι μια συγκλονιστική ταινία από την ίδια τη δομή της. Γίνεται όμως συνταρακτικότερη στο βαθμό που τους πρωταγωνιστικούς ρόλους κρατούν οι συγκεκριμένοι ηθοποιοί.

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στα 1935. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και κινηματογράφο στο Παρίσι και αρχικά εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου. Την πρώτη κινηματογραφική εμφάνισηέκανε με την ταινία μικρού μήκους η "Εκπομπή" στα 1968. Από το 1970 ο Αγγελόπουλος καταπιάνεται με τις μεγάλες ταινίες. Και σε μέγεθος και ιστορικό εύρος και σε ποιότητα, και δίνει μια άλλη πνοή στον ελληνικό αλλά και στο διεθνή κινηματογράφο. Πρώτη ταινία ήταν η: "Αναπαράσταση",που είναι μια πολλαπλή έρευνα πάνω στα ελατήρια και τους κοινωνικούς καθορισμούς μιας συζυγοκτονίας σε μια έρημη, από τη μετανάστευση αγροτική, περιοχή. Μια ταινία κριτικού ρεαλισμού, λίγο πριν αρχίσει η ιστορική του τριλογία με την ταινία "Μέρες του '36".Ετσι, αρχίζει και το κινηματογραφικό ύφος του σκηνοθέτη και διαμορφώνει τη δική του σκηνοθετική άποψη. Και την επιβάλλει! Μελετημένη χρήση του πλάνου και του νεκρού χρόνου, οι σιωπές, οι ψίθυροι, τα ομιχλώδη ψυχρά τοπία, το χιόνι, οι ήχοι, οι ηθοποιοί εκτός γκρο πλαν και η συμμετοχή στην πολιτική ανάγνωση των γεγονότων. Ακολουθεί το επικό του έργο ο"Θίασος" με δυο ιστορίες που διαπλέκονται, ο θίασος που παίζει την Γκόλφω ενώ στην ουσία ζει τη δική της αρχαία ιστορία σε μοντέρνα εποχή. Ο θίασος που λειτουργεί σα μια μικροκοινωνία, που διασταυρώνεται με τυράννους, κατακτητές και ελευθερωτές και που διατρέχει όλα τα τρομερά ιστορικά γεγονότα από το 1939 έως το 1952. Θέαμα μέσα στο θέαμα, τραγωδία μέσα στην τραγωδία, έπος μέσα στο έπος. Μετά το θίασο ήρθαν οι "Κυνηγοί" για να ξαφνιάσουν το κοινό και για να κλείσουν την τραγική τριλογία αλλά ακόμη κατόρθωσαν να δώσουν ένα "καλλιτεχνικό διαβατήριο", χωρίς σύνορα στο δημιουργό τους.

Και μετά εμφανίζεται ο "Μεγαλέξανδρος" που εμπνέει το σκηνοθέτη από την ομώνυμη λαϊκή φυλλάδα αλλά και από ιστορικά γεγονότα όπως η σφαγή στο Δήλεσι, και του δίνει το έναυσμα να πλάσει έναν πλατύ διαχρονικό και τραγικό μύθο. Αλλα ταυτόχρονα να φτιάξει και τον προσωπικό του μύθο.

Μετά ακολουθεί το: "Μετέωρο βήμα του πελαργού", που προκάλεσε την αντίδραση του μητροπολίτη Αυγουστίνου και την αγάπη του κοινού. Επειτα μάς χαρίζει το "Βλέμμα του Οδυσσέα",την ταινία που απέσπασε διθυράμβους από τους κριτικούς και ο Τύπος αφιέρωσε σελίδες ολόκληρες και περιέγραψε με τον καλύτερο τρόπο την ταινία, την ταινία που μας ταξιδεύει στα Βαλκάνια και τα διασχίζει αφήνοντας το σκηνοθέτη να δημιουργήσει το δικό του μνημείο. Ας δούμε λοιπόν ακόμη μια φορά, το Ταξίδι στα Κύθηρα κι ας αφήσουμε τον Αγγελόπουλο να μας γοητεύσει καθώς θα μας δίνει την ευκαιρία να ζήσουμε και πάλι κοντά στον Μάνο Κατράκη και τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο. Επίσης παίζουν οι: Μαίρη Χρονοπούλου και Ντόρα Βολονάκη. Η μουσική είναι της Ελένης Καραϊνδρου. Η φωτογραφία είναι του Γιώργου Αρβανίτη. Το σενάριο είναι των: Θ. Αγγελόπουλου, Θανάση Βαλτινού και Τονίνο Γκουέρα.

Πολλές φορές μιλούμε για τους Σαρακατσαναίους, πολλές φορές ακούμε να γίνεται λόγος γι' αυτούς, αλλά δεν είμαστε πάντα σίγουροι τι ακριβώς είναι. Είναι τόσο γνωστοί που, αν δε γνωρίζουμε, δεν τολμούμε να ρωτήσουμε: "Μα τι είναι τέλος πάντων οι θρυλικοί οι Σαρακατσαναίοι;". Ακόμη πολλές φορές έχουμε μείνει εκστατικοί μπροστά σε έργα τέχνης, έργα υφαντά που δε γνωρίζουμε ποια "θεία" χέρια τα ύφαναν. Την Παρασκευή στις 20.15 από την ΕΤ-2 θα παρουσιαστεί η εκπομπή "Σαρακατσάνοι" και έτσι θα έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε λίγο κοντά τους και να πάρουμε μια "γεύση" από τη ζωή τους και τις συνήθειές τους. Οι Σαρακατσαναίοι είναι νομάδες κτηνοτρόφοι από τα αρχαία χρόνια και κατοικούν στην Ελλάδα από τον Εβρο μέχρι και τη Βόρεια Πελοπόννησο. Τα καλοκαίρια ανέβαιναν στα βουνά μαζί με τα κοπάδια τους και έμεναν εκεί μέχρι το τέλος του Οκτώβρη, που κατέβαιναν και πάλι σε χειμαδιά. Οι Σαρακατσαναίοι κατοικούσαν σε καλύβια, τα οποία ήταν περίτεχνα και φτιαγμένα από ξύλο και άχυρο. Η Σαρακατσάνα ήταν άριστη νοικοκυρά και έφτιαχνε μόνη το καλύβι της, και έγνεθε ολημερίς και το στόλιζε με τα υπέροχα υφαντά της. Πραγματικοί Ελληνες οι Σαρακατσάνοι, άφησαν ένα λαμπρό λαϊκό πολιτισμό, όπως φορεσιές και τεχνουργήματα, τα οποία στολίζουν τώρα τις προθήκες των λαογραφικών μουσείων της χώρας μας. Στο ντοκιμαντέρ παρακολουθούμε το οδοιπορικό τους από τα χειμαδιά προς τα βουνά, τους καταυλισμούς που έστησαν στο δρόμο για να περάσουν τη νύχτα τους, θα δούμε το άρμεγμα των προβάτων, το κούρεμά τους, το πλύσιμο των υφαντών στα τρεχούμενα νερά των βουνών από τις Σαρακατσάνες, τα καλύβια τους, το περίφημο αντάμωμα των Σαρακατσάνων στο Πετρούλι Τρικάλων και το κατέβασμα στα χειμαδιά. Η ταινία είναι ντυμένη με τα υπέροχα βουκολικά μοτίβα των Τάκη Μωράκη και Νίκου Σκαλκώτα, ενώ για την ολοκλήρωση των γυρισμάτων βοήθησαν όλοι οι κάτοικοι του χωριού Πρινιά της Λάρισας. Το λαογραφικό αυτό ντοκιμαντέρ, σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Πρόκοβα και φωτογραφία Παναγιώτη Τσάγκα, υπόσχεται πολλά μυστικά από τη ζωή αυτών των νομάδων να μας αποκαλύψει. Αφηγητές είναι οι: Νίκος Βασταρδής και Θεανώ Ιωαννίδου.