"Κέρδος" ήταν η προχθεσινή βραδιά για εκείνους που παρακολούθησαν, κατακλύζοντας το "Κέντρο Λόγου και Τέχνης 104" των εκδόσεων "Καστανιώτη", την παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου του Βασίλη Κολοβού "Η αυλή με τα σπασμένα όνειρα"."Κέρδος", γιατί πρόσφερε καθάριες ιδέες, συγκίνηση, χιούμορ, γνώση και σταράτα λόγια για το πιο είναι καλό, γνήσιο, αληθινό στη λογοτεχνία.

Ο φιλόλογος και κριτικός βιβλίου Μάνος Λουκάκης,μιλώντας για το βιβλίο του "επιτυχημένου ηθοποιού, τολμηρού στις κοινωνικές του δραστηριότητες, θαρραλέου και αποτελεσματικού συνδικαλιστή", Βασίλη Κολοβού, επισήμανε ότι μέσα "στο γενικό πληθωρισμό γραφής και ταυτόχρονα τη νωχέλειά της, εμφανίζεται το βιβλίο του Κολοβού, έχοντας όλα τα στοιχεία της τιμιότητας, του θάρρους. Βιβλίο, που αναδεικνύει εκ νέου - μετά από δεκάχρονες περίπου ερωτοτροπίες με μια λόγια, καθαρευουσιάνικη γλώσσα, που είναι πολύ κατώτερη εκείνης του Ροϊδη, και η οποία έφθασε σε αδιέξοδα - τη λαϊκή γλώσσα σαν πεδίο άσκησης της στιλιστικής γραφής, χρησιμοποιώντας και λέξεις μη ομιλούμενες σήμερα, οι οποίες εξασφαλίζουν την ποιητικότητα του λόγου".Αυτό το στοιχείο του βιβλίου του Β. Κολοβού "είναι το πρώτο" που αρέσει στον Μ. Λουκάκη.

Το δεύτερο είναι το "ύφος της ανοιχτής κουβέντας που τοποθετείται μέσα στα ιστορικά συμφραζόμενα και δεν υποκρύπτει την προσωπική ματιά του συγγραφέα, την πολιτική του τοποθέτηση.Η σαφήνεια θέσης του Κολοβού παράγει ένα λόγο που δεν υποδύεται τον έξυπνο, τον πνευματώδη, με στοιχεία του συρμού, με αυτά που εμείς "οι στενόμυαλοι" φιλόλογοι τα λέμε "καλαμπούρια". Αυτό το σπουδαίο βιβλίο δεν αποκρύπτει τίποτα. Εχει όλα τα ιστορικά στοιχεία της μετά τον εμφύλιο περιόδου, και οι χαρακτήρες του, τυπολογικά, περιέχουν όλα τα στοιχεία που διαμόρφωσαν, εκείνη την περίοδο, το λαϊκό άνθρωπο".

Ο Μ. Λουκάκης αναφέρθηκε και "στην καταπληκτική σκηνογραφία της αυλής", αυλή που σηματοδοτεί την προσφυγιά (Μικρασιατών και εσωτερική μετά τον εμφύλιο), "που εδώ χρησιμοποιείται για μια εξαιρετική λογοτεχνία".

Ο Β. Κολοβός στη σύντομη ευχαριστήρια "αντιφώνησή" του, είπε: "Η ζωή δε χρειάζεται καμιά συμβατικότητα. Είμαι κομμουνιστής κι αυτό θέλω να 'μαι. Γιατί αντλώ διδάγματα και δύναμη από τις ιδέες σαν της Οκτωβριανής Επανάστασης, της Εθνικής Αντίστασης. Ετσι νογάω εγώ τη ζωή".

Ο ηθοποιός και συγγραφέας διάβασε χαρακτηριστικά αποσπάσματα του βιβλίου του. Σε καθένα απ' αυτά ο Μ. Λουκάκης έκανε επιμέρους επισημάνσεις για το πολιτικό κλίμα της εποχής, τα πρόσωπα του βιβλίου, την ιδεολογική του ειλικρίνεια και τόλμη να μιλά για ένα κόμμα (το ΚΚΕ) που η εξουσία το θεωρούσε "κατευθυνόμενο από ξένη δύναμη", την αφηγηματική καθαρότητα, την ποιητική ευαισθησία, την πυκνότητα της γραφής. Για να υπογραμμίσει μεταξύ άλλων: "Είναι βιβλίο στρατευμένης λογοτεχνίας, αλλά υψηλής ποιότητας, γιατί ο Β. Κολοβός έχει ποιητικό βλέμμα προς την πραγματικότητα και τάλαντο γραφής".

Στην παρουσίαση του βιβλίου παραβρέθηκαν ο νυν και ο επίτιμος δήμαρχος Βύρωνα, Νίκος Ρογκάκος και Δημήτρης Νικολαϊδης,αντίστοιχα. Ο Ηλίας Λέγγερης (μέλος της ΚΕ και του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του ΚΚΕ). Η δήμαρχος Ζωγράφου Φωτεινή Σακελλαρίου.Ο συγγραφέας Μήτσος Κασόλας.Οι κινηματογραφιστές Δημήτρης Σπύρου και Προκόπης Δάφνος,ο δημοσιογράφος Δημήτρης Σέρβος.Αρκετοί ηθοποιοί, μεταξύ των οποίων η Αννα Φόνσου κ.ά.

Α.

Ενας μεγάλος δάσκαλος της κρητικής μουσικής, ο λυράρης Θανάσης Σκορδαλός δε βρίσκεται πια στη ζωή. Ο κορυφαίος δεξιοτέχνης της λύρας άφησε την τελευταία του πνοή, μετά από ανακοπή καρδιάς, προχτές στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Βενιζέλειου Νοσοκομείου Ηρακλείου, σε ηλικία 78 χρόνων. Η κηδεία του έγινε χτες το μεσημέρι στη γενέτειρά του, το Σπήλι Ρεθύμνου, αφού είχε προηγηθεί λαϊκό προσκύνημα στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγ. Μηνά Ηρακλείου.

Εχοντας χαρακτηριστεί σαν ένας από τους πρωτομάστορες της κρητικής μουσικής, ο Θ. Σκορδαλός από πολύ νωρίς ξεχώρισε για το σπάνιο ταλέντο του στη λύρα. Οι κοντυλιές του, ιδιαίτερα χαρακτηριστικές, ασκούσαν και ασκούν ανείπωτη γοητεία. Υπηρετώντας για 66 συνεχή χρόνια την κρητική μουσική, ο "δάσκαλος" άφησε πίσω του ένα μνημειώδες δισκογραφικό και μουσικό έργο. Ενα έργο - παρακαταθήκη για πολλές γενιές μουσικών και φίλων της κρητικής μουσικής. Πολλοί ήταν οι καλλιτέχνες που μέσα από τη δική του δουλιά γνώρισαν το πραγματικό μεγαλείο και τη δύναμη της μουσικής παράδοσης της Κρήτης. Αυτής που σήμερα, εξαιτίας του χαμού του, είναι πιο φτωχή. Στη δισκογραφία εμφανίστηκε το 1946 με το "Σπηλιανό Συρτό", ενώ η συνεργασία του με τον Μπαξεβάνη πρόσφερε κορυφαία τραγούδια, όπως τα "Στων αμαθιών σου τη φωτιά", "Ξεροστεργιανό νερό" κ. ά.