ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 23 Απρίλη 1998
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΠΟΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;

Ο ήρωας της ταινίας έχει επιστρέψει στην πατρίδα του μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου και την ήττα του φασισμού στην Ιταλία. Τα "γιατί", της τόσης θηριωδίας που προηγήθηκε, είναι αμέτρητα. Ομως, η εξήγηση είναι τόσο απλή, όσο απλές μπορεί να φαίνονται οι βαθύτερες των αναλύσεων, από τη στιγμή, όμως, που αυτές οι αναλύσεις έχουν, πια, γίνει: "Οι φασίστες δεν είναι καρπός που γεννήθηκε σε μια νύχτα. Ο φασισμός είναι σπορά των αφεντάδων". Τόσο απλά. Αυτή είναι η απόκριση προς τους συχωριανούς του, του κομμουνιστή - αντιφασίστα, όπως την κατέγραψε με τον κινηματογραφικό φακό του ο Μπ. Μπερτολούτσι στο περίφημο έργο του, το "1900".

Και βέβαια, τέτοιου είδους "σπορά" δε συνέβη μόνο στην Ιταλία. Δε συνέβη μόνο στη Γερμανία, όπου η εξουσία παραδόθηκε, μετά την ιστορική συνεδρίαση των μεγαλοτραπεζιτών και των μεγαλοβιομηχάνων, στον Χίτλερ. Συνέβη και στην Ελλάδα. Και σήμερα, 31 χρόνια μετά την εγκαθίδρυση της εφτάχρονης δικτατορίας στον τόπο μας, το ίδιο απλά μπορούμε να αποκριθούμε: Οσο υπάρχουν αφεντάδες και αν εμείς δεν πάρουμε τα μέτρα μας, τίποτα δεν εγγυάται ότι η "σπορά" τους, αύριο, δε θα ξαναπάρει τη σκυτάλη από τη σημερινή τους δικτατορία με τον κοινοβουλευτικό μανδύα, δε θα ξαναπάρει τη μορφή της απροκάλυπτης χούντας.

***

Δεν πρόκειται για προσπάθεια επαναφοράς, από μέρους μας, στο προσκήνιο, των φαντασμάτων του παρελθόντος. Πρόκειται για υπενθύμιση. Για την υπενθύμιση ότι ο φασισμός είναι παρών. Και είναι παρών γιατί το σύστημα που τον γεννά και τον τρέφει, τα οικονομικά συμφέροντα που τον χρειάζονται, οι κοινωνικές δυνάμεις που τον αξιοποιούν - όταν τους φανεί χρήσιμος - είναι παρόντα.

Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε είναι ότι η βάση, πάνω στην οποία πατάει ο "γύψος", είναι εδώ. Ο "γύψος" είναι μια από τις μορφές που επιλέγει ο καπιταλισμός για να ντύσει το πολιτικό του σύστημα και να προωθήσει τα συμφέροντά του. Σήμερα, η δικτατορία της άρχουσας τάξης δεν έχει ανάγκη αυτή τη μορφή. Κάνει τη δουλιά της μέσα από το πολιτικό σύστημα της αστικής δημοκρατίας. Δηλαδή, μέσα από την κοινοβουλευτικά ραφιναρισμένη δικτατορία των μονοπωλίων. Αλλά αυτό δεν αναιρεί καθόλου, ούτε πως το υπάρχον πολιτικό σύστημα υπηρετεί ακριβώς αυτή τη δικτατορία των καπιταλιστικών συμφερόντων, ούτε σημαίνει πως η άρχουσα τάξη υπέγραψε κανένα... συμβόλαιο, για αιώνια πίστη στα κοινοβουλευτικά προκαλύμματά της.

***

Εχουν περάσει 31 χρόνια από την επιβολή της αμερικανοκίνητης χούντας στην Ελλάδα. Και δικαιούμαστε να μη στοιχηθούμε πίσω από τις επετειακές πομφόλυγες των ημερών. Να μην παίξουμε το παιχνίδι όσων κρύβουν τις ιστορικές αναλογίες του τότε με το σήμερα, για να κρύψουν τις πολιτικές αναλογίες.

  • Εχουν περάσει περισσότερες από τρεις δεκαετίες, από τότε που τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ και στενοί συνεργάτες του Νίξον έλεγαν ότι "η Ελλάδα είναι το καλύτερο οικόπεδό μας στην Ευρώπη". Ηταν τότε που ο Παπαδόπουλος δεχόταν την επίσημη επίσκεψη του αντιπροέδρου των ΗΠΑ και άρα την επίσημη στήριξη της Ουάσιγκτον στο πουλί που έκραζε "ΕλλάςΕλλήνων Χριστιανών". Αμερικανο-ΝΑΤΟική στήριξη, για την οποία οι στρατοκράτες "ευχαριστούσαν" εν χορώ..

Τώρα, η "δημοκρατία" μας δεν "παρασημοφορείται" με τέτοιες "συμμαχικές" δηλώσεις και πράξεις. Τώρα πια, επί... κοινοβουλευτικής ομαλότητας, ο κύριος Μπερνς μπορεί να λέει και να κάνει "ό,τι θέλει", σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών, ο κύριος Κοέν να καθορίζει αν και πώς θα προστατέψει την άμυνά της η χώρα μας, ενώ ο κύριος Σημίτης να "ευχαριστεί" τις ΗΠΑ από βήματος της - ανοιχτής πλέον - Βουλής...

  • Τότε, πριν από τρεις δεκαετίες, ο διαβόητος Τομ Πάπας αλώνιζε τη χώρα. Η χούντα χάριζε ολόκληρες εκτάσεις στους Λάτσηδες για να κάνουν τις "επενδύσεις" τους. Θέσπιζε αποικιοκρατικούς νόμους και αφορολόγητους παραδείσους για το εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Σήμερα, οι περιπτώσεις τύπου Κοπελούζου και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας περνούν μέσα από την αστική δημοκρατική χοάνη των συνεδριάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου, ενώ τα βεβαιωμένα χρέη των Λάτσηδων δεν εισπράττονται, διότι, σύμφωνα με δηλώσεις του αρμοδίου υφυπουργού, αυτό θα δημιουργούσε προβλήματα στις επιχειρήσεις τους... Σήμερα οι κερδοσκόποι και εκμεταλλευτές δεν έχουν το στιλ του Πάπας, αλλά το τουπέ των... χρηματιστών τύπου Σόρος και λέγονται "θεσμικοί επενδυτές". Αλλά, όπως και τότε, δε δίνουν λόγο σε κανέναν, όπως γνωρίζουν καλά οι άνεργοι της GOOD YEAR. Οσο για τους εφοπλιστές, μπορούν, με απόφαση του Κοινοβουλίου, πλέον, να μην ασφαλίζουν τους αλλοδαπούς εργάτες στα καράβια τους...

  • Τότε, για εφτά ολόκληρα χρόνια, η Ελλάδα ήταν συνυφασμένη με τη φιγούρα του χαφιέ, του ασφαλίτη, του ΕΣΑτζή. Κάθε συνάθροισις πέραν των τριών συνιστούσε επέμβαση των ιερατείων του "αποφασίζομεν και διατάσσομεν". Κάθε συνδικαλιστική διεκδίκηση του στοιχειωδέστερου δικαιώματος ήταν επαρκής λόγος για "παραθερισμό" στα Γιούρα.

Η "δημοκρατία" μας, αν και καμία φορά νοσταλγεί το παρελθόν της, όπως μας θύμισε ο ασκών "διατεταγμένη υπηρεσία" χαφιές, που πιάστηκε στα γραφεία της ΕΣΑΚ, σήμερα έχει "εκσυγχρονιστεί"! Η Σένγκεν και η Ευροπόλ μπορούν να φακελώνουν ηλεκτρονικά, να συλλαμβάνουν και να διώκουν. Τους αρκεί το "αδίκημα" της σκέψης, και μόνο αυτό (!), για να προβούν στα δέοντα. Σήμερα, την εποχή της "δημοκρατικής" κατάργησης του 8ωρου και της "δημοκρατίας", που μεγαλουργεί διά του ξεκληρίσματος του 50% των αγροτών, όποιος αντιδρά δεν πάει φυσικά στην... Μπουμπουλίνας. Η αστική δημοκρατία έχει θεσπίσει "αγροτοδικεία", έχει φροντίσει να σπιλώνει τις "προνομιούχες συντεχνίες" και, όταν καθίσταται αναγκαίο, επαναφέρει σε ισχύ και κανένα χουντικό διάταγμα, όπως διαπιστώθηκε στις περιπτώσεις των αγροτικών κινητοποιήσεων ή της διάλυσης της "Ολυμπιακής".

***

Η επέτειος της 21ης Απρίλη του 1967 είναι μια στιγμή, που με υποβλητικό τρόπο δηλώνει ότι για τον καπιταλισμό, η ουσία της δημοκρατίας, που δεν είναι άλλη από το σεβασμό στην ανθρώπινη αξία, δεν αξίζει φράγκο. Και οι καπιταλιστές αυτό το ομολογούν κάθε μέρα, κάθε στιγμή και σε κάθε εποχή. Αυτό που διαφέρει είναι ο τρόπος που το δηλώνουν, ο τρόπος που επιβάλλουν τη "δημοκρατία" των ιδιοτελών συμφερόντων τους. Τότε ήταν η χούντα το πολιτικό όχημα των αστών, μέσα από το οποίο καταρρακώνονταν ο άνθρωπος, οι δημοκρατικές ελευθερίες, τα δικαιώματα του λαού, η ανεξαρτησία της χώρας.

Σήμερα, η βαρβαρότητα της ολιγαρχίας δεν επιβιβάζεται στο μαύρο όχημα των "αλητών με τις χρυσές επωμίδες", όπως αποκαλούσαν τους συνταγματαρχαίους οι αντιστασιακοί. Σήμερα, ο μεσαιωνικός και ανθρωποφάγος "μονόδρομος" των πολυεθνικών έχει έμβλημα το νεοφιλελευθερισμό. Εχει ως άλλοθι την κατασκευή κάλπικων κοινοβουλευτικών κηρυγμάτων, αλλά προδίδεται από τη "μαυρίλα" των ίδιων "οραμάτων". Γιατί τα "οράματα" της πλουτοκρατίας είναι ίδια, είτε τα προωθεί με ανοιχτή είτε με κλειστή τη Βουλή. Αυτό δε σημαίνει ότι το ερώτημα "πώς ασκείται η εξουσία;" είναι αμελητέο. Δεν μπορεί, όμως, να επιχειρείται, πίσω από την πρόταξη αυτού του ερωτήματος, να κρυφτεί το άλλο πρωταρχικό ερώτημα: "Προς όφελος ποιου ασκείται η εξουσία;".

Η πραγματική, επομένως, διδαχή από την 21η Απρίλη του '67, η πραγματική αντίσταση στο φασισμό βρίσκεται εκεί που δυναμώνει η πάλη ενάντια στα θεμέλια του συστήματος που παράγει το φασισμό. Και αν τότε ο αγώνας ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα πέρναγε μέσα από την αντίσταση στη χούντα και στα αφεντικά της, σήμερα μόνο με την πάλη ενάντια στα ίδια αφεντικά και στο νεοφιλελευθερισμό της αστικής κοινοβουλευτικής δικτατορίας των πολυεθνικών θα τρίξουν τα θεμέλια του συστήματος των απάνθρωπων "οραμάτων".

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Σήμερα, ο μεσαιωνικός και ανθρωποφάγος "μονόδρομος" των πολυεθνικών έχει έμβλημα το νεοφιλελευθερισμό. Εχει ως άλλοθι την κατασκευή κάλπικων κοινοβουλευτικών κηρυγμάτων, αλλά προδίδεται από τη "μαυρίλα" των ίδιων "οραμάτων". Γιατί τα "οράματα" της πλουτοκρατίας είναι ίδια, είτε τα προωθεί με ανοιχτή είτε με κλειστή τη Βουλή


ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΓΑΛΙΓΑΛΗ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥΗΛΕΚΤΡΟΔΗΓΩΝ ΗΣΑΠ
Θα πάρουν την απάντηση που τους αξίζει

- Την περασμένη βδομάδα εγκρίθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο των ΗΣΑΠ το νέο επιχειρησιακό σχέδιο. Τι σημαίνει αυτό για τους ΗΣΑΠ και τους εργαζόμενους σ' αυτούς;

- To τελευταίο χρονικό διάστημα οι εργαζόμενοι των ΗΣΑΠ, όπως και των άλλων ΔΕΚΟ, βρίσκονται αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή επίθεση, που έχει εξαπολυθεί εναντίον τους από την κυβέρνηση, υπό τη σκέπη του κεφαλαίου και της ΕΕ. Εχει ξεκινήσει και στους ΗΣΑΠ η εφαρμογή, στην ουσία του, του Νόμου 2414 του '96, με τον ψευδεπίγραφο και προκλητικό τίτλο "για τον εκσυγχρονισμό των ΔΕΚΟ", που προδιαγράφει τη διάλυση των ΗΣΑΠ και την παράδοσή τους σε ιδιώτες. Το επιχειρησιακό σχέδιο, που θέλουν να εφαρμόσουν στους ΗΣΑΠ, συρρικνώνει την εταιρία, καταργεί θεμελιακά εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα, προβλέπει ότι αυξήσεις ή προαγωγές θα παίρνουν μόνο οι "ημέτεροι" και τα "καλά παιδιά". Οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν όσο, όταν και όποτε θέλει η Διεύθυνση, αν μάλιστα είναι "φρόνιμοι" μπορεί και να μην τους μετατάξουν, ενώ, εκτός από "απασχολήσιμοι", θα έχουν και πολλαπλές ειδικότητες.

- Στις 27 Απρίλη θα διεξαχθούν εκλογές στο σωματείο ηλεκτροδηγών για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου, μετά την παραίτηση της πλειοψηφίας της Διοίκησης. Τι ακριβώς συνέβη;

- Στην πορεία κατάρτισης του επιχειρησιακού σχεδίου εκδηλώθηκε ολοκάθαρα η διάθεση των συνδικαλιστών της πλειοψηφίας του σωματείου, με την ανοχή ή και τη στήριξη της ΔΑΚΕ, να ενδώσουν - μέσα από το παιχνίδι του διαλόγου - στα σχέδια της Γενικής Διεύθυνσης. Οι δυο συνδικαλιστές της ΕΣΑΚ αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σ' αυτή τη διαδικασία, κατάγγειλαν τον "διάλογο" και διαχώρισαν τη θέση τους. Η κυβερνητική πλειοψηφία απαίτησε την ύπαρξη "ομοφωνίας" (!) ψάχνοντας συνενόχους, επικαλέστηκε "κομματισμό" των ΕΣΑΚιτών συνδικαλιστών και προχώρησε σε ομαδική παραίτηση με θεατρικό τρόπο, οδηγώντας τον κλάδο των ηλεκτροδηγών σε πρόωρες εκλογές. Προσπαθούν, με την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, να εκμαιεύσουν ισχυρή πλειοψηφία για να εφαρμόσουν τις εντολές των ηγεσιών τους.

- Τι κλίμα έχει διαμορφωθεί στους εργαζόμενους, μετά από αυτές τις εξελίξεις και γιατί η ΔΑΣ Ηλεκτροδηγών ΗΣΑΠ πρέπει να βγει ενισχυμένη απ' αυτές τις εκλογές;

- Οι εργαζόμενοι στους ΗΣΑΠ, παρά τη σοβαρή προσπάθεια αποπροσανατολισμού τους, τη λασπολογία και τα εκβιαστικά διλήμματα, έχουν, στην πλειοψηφία τους, αντιληφθεί τι πραγματικά συμβαίνει, αντέδρασαν στη βίαιη διάλυση του ΔΣ και πιστεύουμε ότι θα δώσουν στους συνδικαλιστές της ηττοπάθειας και της συναίνεσης την απάντηση που τους αξίζει. Η ΔΑΣ, χωρίς ταλαντεύσεις, συμβιβασμούς και υπαναχωρήσεις, με όπλο το συντονισμό δράσης όλων των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, θα παλέψει για τη μη εφαρμογή του 2414/96 και την ανατροπή του απαράδεκτου επιχειρησιακού σχεδίου. Τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα και του κοινωνικού ρόλου των ΗΣΑΠ. Τη λήψη μέτρων εξυγίανσης, ανάπτυξης και προοδευτικού εκσυγχρονισμού των ΗΣΑΠ προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, της εθνικής οικονομίας. Θα παλέψει για να μην γίνει καμία απόλυση ή αναγκαστική μετάταξη προσωπικού. Να σταματήσει κάθε προσπάθεια αλλαγής των κανονισμών που στοχεύουν στην αλλαγή των εργασιακών σχέσεων. Να μην απορροφηθούν οι ΗΣΑΠ από το ΜΕΤΡΟ. Καλούμε όλους τους ηλεκτροδηγούς, με την ψήφο τους, να στείλουν μήνυμα διεκδίκησης των παραπάνω στόχων και καταδίκης, με κατηγορηματικό τρόπο, της πολιτικής συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης των ΗΣΑΠ και όσων στηρίζουν αυτή την πολιτική.

Γ. Δ.



Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ