ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 27 Μάρτη 1998
Σελ. /36
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΦΟΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
Παίρνει από τους πολλούς

Σε έντονη αναστάτωση βρίσκονται οι κάτοικοι της Ανατολικής Αττικής εξαιτίας της εφαρμογής του Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας. Το θέμα αυτό συζητείται σε πολλά δημοτικά συμβούλια, ενώ συζητήθηκε ήδη και στο Νομαρχιακό Συμβούλιο της Ανατολικής Αττικής, παρουσία πολλών κατοίκων της γύρω περιοχής που ζητούσαν από τους Νομαρχιακούς Συμβούλους να παρέμβουν, ώστε να καταργηθούν οι αντιλαϊκές διατάξεις αυτού του φορολογικού νόμου.

Στις αντιλαϊκές αυτές διατάξεις αναφέρθηκε στην ομιλία του και ο Νομαρχιακός Σύμβουλος της ΝΑΣ, Ν. Στεφανίδης,ο οποίος, μεταξύ άλλων, τόνισε:

"Ο νόμος αυτός δεν έχει να κάνει σε τίποτα με τη φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και της πραγματικά μεγάλης περιουσίας.

Με το νόμο αυτό ουσιαστικά η κυβέρνηση προσδιορίζει και βάζει τιμή όχι με βάση τη χρήση, αλλά τη δυνατότητα χρήσης της περιουσίας.

Με την πολιτική αυτή ουσιαστικά πάει να αρπάξει από τους πολλούς και να δώσει στους λίγους και η ιδιοκτησία ουσιαστικά πάει να αλλάξει χέρια και να περάσει σε μεγάλες εταιρίες ή μεγάλους ιδιοκτήτες.

Το θέμα κατά την άποψή μας πρέπει να συζητηθεί στο σύνολό του σαν θέμα που αφορά το φορολογικό σύστημα και πόσο αυτό επιβάλλεται, τι πάει, αλλά και ποιους πάει να εξυπηρετήσει. Είναι γνωστό ότι φόρος ακίνητης περιουσίας υπήρχε από το 1975 με έσοδα μηδέν. Υπήρχε από το 1982. Αποπέμφθηκε τότε ο υπουργός ο οποίος δήλωνε ότι τα έσοδα από το ΦΑΠ έπρεπε να είναι 22 δισ. Το δε 1992 ήταν μόνο 11 δισ. Τι έγινε; Εκείνη την εποχή καταργήθηκε ο ΦΑΠ και υποτίθεται ότι αντικαταστάθηκε από τον ΤΑΠ. Μα είναι καινούριος φόρος. Είναι ένας φόρος που επιβάλλεται σε κάθε ιδιοκτησία, χωρίς απαλλαγή, χωρίς απαλλασσόμενο όριο, χωρίς κοινωνική απαλλαγή, που ακόμη και ο φόρος εισοδήματος περιέχει. Ουσιαστικά απαλλάσσει τους μεγαλοϊδιοκτήτες. Ισχύει μάλιστα και ο ΤΑΠ και έτσι στην ουσία έχουμε διπλή φορολόγηση. Μικρό παράδειγμα από την ημερίδα του ΤΕΕ: 500 εκατομμύρια αντικειμενικής αξίας ακίνητη περιουσία νομικού προσώπου, που έπρεπε να πληρώσει φόρο 6 εκατομμύρια 750 χιλιάδες δραχμές το χρόνο, με τον ΤΑΠ πλήρωσε 175 χιλιάδες δραχμές. Στην προκειμένη περίπτωση η διαφορά πληρώνεται από κάποιους που μέχρι σήμερα δεν πλήρωναν. Επίσης η Ομοσπονδία εφοριακών σε συνέντευξη Τύπου είχε δηλώσει ότι 150 δισ. δραχμές χαρίζονται από τις υποθέσεις του ΦΑΠ που είναι ανέλεγκτες και με ειδική εγκύκλιο ο κ. Μάνος ουσιαστικά τους τα χάρισε. Ενα χάρισμα που αφορά 10 χιλιάδες μεγαλοϊδιοκτήτες και είχαν βεβαιωθεί 40 δισ. φόροι το 1993. Εκείνη την εποχή, αλλά και σήμερα τι λέμε σε σχέση με τον ΤΑΠ, που θα έλυνε υποτίθεται το πρόβλημα των οικονομικών της ΤΑ; Επιβάλλεται ένας νέος φόρος χωρίς καμιά κοινωνική απαλλαγή. Απαλλάσσονται ουσιαστικά οι μεγαλοϊδιοκτήτες και επιβαρύνονται οι μικροϊδιοκτήτες.

Με το νόμο αυτό η ΤΑ οδηγείται στο να προτείνει την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, να συμμετέχει, να εγκρίνει, να υπερακοντίζει την πολιτική σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, στο όνομα της δήθεν ανάπτυξης και οικονομικής αυτοδυναμίας".

Ο ομιλητής κατήγγειλε επίσης την προσπάθεια αυτή ως ακριβές αντίγραφο των οδηγιών του Μάαστριχτ. Σοβαρές ευθύνες, τόνισε, έχει και η ΚΕΔΚΕ η οποία δέχτηκε το σταμάτημα της ταχτικής επιχορήγησης προς την ΤΑ, εξαναγκάζοντάς την ουσιαστικά να αναπληρώσει τις απώλειες εσόδων της με επιβολή πρόσθετης φορολογίας σε βάρος των εργαζομένων.

"Εμείς, τόνισε ο Ν. Στεφανίδης, θέλουμε να δηλώσουμε ότι είμαστε σύμφωνοι με μία απόφαση η οποία θα στηρίζεται στην εξής κατεύθυνση: Θα υπολογίζεται στο σύνολό της η ακίνητη περιουσία κάθε ιδιοκτήτη. Θα έχει κοινωνική απαλλαγή, δηλαδή αφορολόγητο όριο. Θα είναι ανοδικά κλιμακούμενη πάνω από το αφορολόγητο. Θα απαλλάσσει τελείως αυτούς που αποδεδειγμένα χρησιμοποιούν τα κτήματά τους για αγροτική καλλιέργεια. Θα αποδίδονται αυτά τα έσοδα στην ΤΑ σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες και όχι σύμφωνα με την αξία της ακίνητης περιουσίας που υπάρχει σε κάθε περιοχή".

Τελικά το ΝΣ επιφυλάχτηκε να διαμορφώσει πρόταση προς την κυβέρνηση, αφού εξετάσει σε βάθος το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί.

Ρ. ΜΠ.

Η φιέστα

Ενας τεράστιος σταυρός στο πιο ψηλό σημείο του ορίζοντα. Σύμβολο πίστης, καρτερικότητας και ελπίδας. Εκεί, ανταμώνει η ελπίδα των παιδιών, με την επιμονή και την υπομονή των μεγάλων. Η ζωή και ο θάνατος. Τριγύρω η εγκατάλειψη. Και το χιόνι μαύρο, σαν να πενθεί το χρόνο που σταμάτησε στο μεσοπόλεμο. Και μόνο τα άλογα του Δ. Καλαμαρά, περήφανα, να φωνάζουν: αφήστε το όνειρο να ανθίσει. Αυτή είναι η Φλώρινα. Ενας μαρμαρωμένος βασιλιάς όλη η περιοχή, ξεχασμένος, παραιτημένος.

Επίσκεψη στη Μελίτη, ένα από τα λίγα χωριά της περιοχής που αντιστέκονται ακόμη στην ερήμωση. Οσοι δεν αναζήτησαν το "american dream", δίνουν καθημερινά τη μάχη για τη ζωή στον τόπο τους. Στη μέση η κεντρική πλατεία, εκεί που ακόμη ίπταται το δράμα του Εμφύλιου, ο πόνος και η ελπίδα της ξενιτιάς, έμελλε να παιχτεί η φάρσα, λίγες μέρες πριν από την κατραπακιά της υποτίμησης. Η "εξουσία" ένιωθε την ανάγκη να κάνει το "κομμάτι της". Να εμφανιστεί λαοπρόβλητη, δεκτική και απαραίτητη για τους κατοίκους της περιοχής. Γιατί ξέρει πολύ καλά ότι κρατάει στα χέρια της τις ελπίδες τους, γιατί ξέρει πολύ καλά ότι η δουλιά για τους Φλωρινιώτες παραμένει και σήμερα ένα όραμα. Εστησε, λοιπόν, "παράσταση", την οποία μάλιστα φρόντισαν ειδικοί που κατέβηκαν από την πρωτεύουσα.

Ηταν όλοι παρόντες. Τα παιδιά με παραδοσιακές φορεσιές, παρατεταγμένα στη σειρά να κρυώνουνε, αλλά έτοιμα να χορέψουν, να τραγουδήσουν, μαζί με τους πατεράδες, τις μανάδες και τις γιαγιάδες. Να δηλώσουν ότι θέλουν να ζήσουν στον τόπο τους με αξιοπρέπεια. Γιατί αυτό ζήτησαν. Εκεί και ο κλήρος, και ο στρατός και η αστυνομία, για να αποκτήσει η "παράσταση" το πρέπον χρώμα. Σε εντεταλμένο καθήκον και οι εκκλησιές, με τις καμπάνες να ηχούνε φάλτσα τη χαρά. Για να αφεθούν όλα στη λεία της δημαγωγίας, του λαϊκισμού και της εθνοκαπηλίας.

Ο χειμώνας εδώ στη Φλώρινα έχει βρει το απάγκιο του. Δύσκολα ξεκουνάει. Ομως οι κάτοικοι έχουν μάθει να ζούνε μαζί του, έχουν συμφιλιωθεί. Αυτό που δεν αντέχεται είναι ο χειμώνας της εγκατάλειψης και προπαντός δεν εξαγνίζεται με ωραία λόγια, υποσχέσεις και συνθήματα του τύπου "οι ακρίτες δεν είναι ποινή, είναι τιμή". Η εξουσία θα παρελάσει, θα τάξει, θα ξεχάσει. Η παράσταση θα λάβει τέλος. Επιστροφή στην πραγματικότητα της εγκατάλειψης, με αναπτερωμένη την ελπίδα για ζωή. Σε λίγο, όπως και πριν, όλα θα τελούν υπό τη σκιά της λήθης της πολιτείας.

Και μεις θα επιστρέψουμε στην πόλη, με μια προφητική φράση από τον Αγγελόπουλο του 1970 ("ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ") να έχει καρφωθεί στο μυαλό μας: "Οταν τα χωριά ερημώσουν και στις πόλεις τα πράγματα δε θα είναι καλά"...

Χρύσα ΛΙΑΓΚΟΥ

Υ. Γ. Το σημερινό σημείωμα είναι λίγο καθυστερημένο. Οι εικόνες αυτές, όμως, μού ξανάρθαν στο μυαλό, καθώς προχθές βράδυ και χτες όλη μέρα άκουγα και πάλι τους αρμόδιους, να αραδιάζουν τα ...μέτρα, που πήραν και παίρνουν, για να μην πνιγεί η Αττική από μια λίγο μεγαλύτερη από τη συνηθισμένη νεροποντή.



Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ