Στις 14 Μάρτη πραγματοποιήθηκε στο Λένινγκραντ η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΕΚΡ. Για τα αποτελέσματα της Ολομέλειας ο "Ρ" επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τον πρώτο γραμματέα της ΚΕ του ΚΕΚΡ Βίκτορ Τιούλκιν.

- Ποια ήταν τα θέματα της Ολομέλειας και ποιες οι αποφάσεις της;

- Βασικό ζήτημα της Ολομέλειας ήταν "Η νέα έκδοση του Προγράμματος του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας". Διεξήχθη μια πολύ έντονη και ενδιαφέρουσα συζήτηση αρχών και μετά η απόλυτη πλειοψηφία υιοθέτησε το Πρόγραμμα. Εξετάστηκαν τα ζητήματα της διεξαγωγής του συνεδρίου όλων των δομών που υπάρχουν στο εργατικό κίνημα - των Σοβιέτ Εργατών, Αγροτών, Ειδικών και Υπαλλήλων, των απεργιακών επιτροπών, του συνεδρίου των εργατικών συνδικάτων "Ζαστσίτα", που θα πραγματοποιηθεί στις 18-19 Απρίλη στη Μόσχα - καθώς και της συμμετοχής στις μαζικές κινητοποιήσεις στις 27 Μάρτη, 9 και 24 Απρίλη. Σκοπός της εκδήλωσης στις 27 Μάρτη, επέτειος της περσινής πανρωσικής κινητοποίησης διαμαρτυρίας, είναι να γίνει μια σύγκριση του τι ζητούσαν οι εργαζόμενοι πέρσι και πώς αντέδρασε το καθεστώς στα αιτήματά τους. Θέλουμε να "ξαναζεστάνουμε" το λαό και στις 9 Απρίλη να κατέβουν ήδη οι άνθρωποι με πολιτικά συνθήματα, όπως "Να παραιτηθούν ο Πρόεδρος και η κυβέρνηση!". Στην κινητοποίηση θα λάβουν μέρος και τα ανεξάρτητα "γαλάζια" συνδικάτα του Σμακόφ. Εμείς θέλουμε να προσθέσουμε το κόκκινο χρώμα και να εισάγουμε πολιτικά συνθήματα. Και το σημαντικότερο για μας είναι να παρουσιάσουμε το σχέδιο Κώδικα Νόμων για την Εργασία, που το κατέθεσε στην Κρατική Δούμα ο βουλευτής μας, μέλος της ΚΕ του ΚΕΚΡ Βλαντίμιρ Γκριγκόριεφ και να αποδείξουμε την αντιλαϊκή ουσία του ανάλογου κυβερνητικού σχεδίου Κώδικα.

- Σε τι διαφέρει η νέα σύνταξη του Προγράμματος από το παλιό;

- Υπογραμμίζουμε ότι πρόκειται για το ίδιο Πρόγραμμα, αλλά λόγω των αλλαγών στο πολιτικό και κοινωνικοοικονομικό σύστημα της χώρας, το κόμμα θέτει μπροστά του νέα καθήκοντα, που διατυπώνονται στο Πρόγραμμα, στο οποίο έγιναν ορισμένες τροποποιήσεις. Πρώτο, γίνεται χαρακτηρισμός της εμπορευματικής παραγωγής και της καπιταλιστικής κοινωνίας, απ' όπου και απορρέουν τα σημερινά καθήκοντα και οι στόχοι των κομμουνιστών. Στην ουσία, είναι τα ίδια που έθετε ο Β. Ι. Λένιν στα πρώτα δυο Προγράμματα του κόμματος. Δεύτερο, χαρακτηρίζεται η σημερινή Ρωσία μετά την πραγματοποίηση των αστικών μεταρρυθμίσεων. Τρίτο, τα καθήκοντα, που θα πρέπει να λύσει το κόμμα, χωρίζονται σε δυο περιόδους: η πρώτη, όταν το κόμμα βρίσκεται στην αντιπολίτευση και η δεύτερη, άμεσα μετά τον ερχομό στην εξουσία, δηλαδή πρόκειται πλέον για το πρόγραμμα της οικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Εδώ ξεχωρίζονται τα πρωταρχικά καθήκοντα της σοβιετικής εξουσίας και αναφέρεται ότι η χώρα πρέπει να διανύσει μια μεταβατική περίοδο, διότι το καπιταλιστικό σύστημα στη Ρωσία έγινε ήδη πραγματικότητα. Απ' εδώ απορρέει το συμπέρασμα που διακρίνει ριζικά το κόμμα μας από το ΚΚΡΟ: Εμείς λέμε ότι με τον ήπιο κοινοβουλευτικό δρόμο δεν είναι δυνατό να επιστρέψουμε στο σοσιαλισμό. Γι' αυτό η ουσία της εξουσίας πρέπει να είναι μια - η δικτατορία του προλεταριάτου.

- Ποια ντοκουμέντα υιοθέτησε η Ολομέλεια;

- Πρώτο, δήλωση απ' αφορμή τη σχεδιαζόμενη ταφή των λειψάνων του Νικόλαου Ρομάνοφ και της οικογενείας του. Δεν είμαστε κατά της ταφής, τα οστά πρέπει να ταφούν, αλλά είμαστε κατά να γίνει αυτό σε κρατικό επίπεδο. Ο πολίτης Ρομάνοφ τη στιγμή της εκτέλεσης δεν ήταν πλέον τσάρος, αφού είχε παραιτηθεί μόνος του από το θρόνο, αλλά και ως αυτοκράτορας, όπως μαρτυρούν τα αντικειμενικά ιστορικά γεγονότα, ήταν ανίκανος και πολύ λίγα έκανε για τη Ρωσία. Να ταφεί στο Λένινγκραντ, όπου είχε οργανώσει την "αιματηρή Κυριακή" και σκότωσε χιλιάδες εργάτες, αποτελεί ιεροσυλία στη μνήμη των θυμάτων αυτής της αιματηρής τραγωδίας, που δε θα την ξεχάσει ποτέ ο λαός. Υιοθετήθηκαν, επίσης, οι δηλώσεις "Για τα 100χρονα του Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος της Ρωσίας" και "Για τη γη". Η Ολομέλεια εξέφρασε την κατηγορηματική διαμαρτυρία ενάντια στη γιελτσινική γραμμή για την εισαγωγή της αγοραπωλησίας της γης.

- Πρόσφατα υπογράψατε μαζί με τον Γκ. Α. Ζιουγκάνοφ δήλωση και συμφωνία για κοινή δράση. Σημαίνει άραγε ότι όλες οι διαφορές με το ΚΚΡΟ είναι παρελθόν;

- Η Ολομέλεια εξέτασε και το ζήτημα της υπογραφής της συμφωνίας των δυο κομμάτων. Επισημαίνεται ότι δεν αλλάζουμε τις εκτιμήσεις μας: πολλές φορές το ΚΚΡΟ απέδειξε ότι ακολούθησε το δρόμο του συμβιβασμού με το καθεστώς. Και όμως, μπορούμε να συνεργαστούμε, μιλώντας με τα λόγια του Λένιν, και με "ασταθείς ανθρώπους", έχοντας υπόψη τη ροπή τους προς τα αριστερά. Και στις πρακτικές υποθέσεις είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε και με τους σοσιαλδημοκράτες. Η Ολομέλεια τόνισε ότι θα οικοδομούμε τις σχέσεις με το ΚΚΡΟ και με άλλους συμμάχους και συνοδοιπόρους μόνο πάνω στη βάση αρχών του μαρξισμού - λενινισμού.

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ

Στα 100 χρόνια από την ίδρυση του Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας και στα 150χρονα του "Κομμουνιστικού Μανιφέστου" ήταν αφιερωμένη η κοινή Σύνοδος της Γραμματείας του Συμβουλίου της Ενωσης Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ και του Προεδρείου του Κεντρικού Συμβουλίου του Συλλόγου "Επιστήμονες Σοσιαλιστικού Προσανατολισμού της Ρωσίας" (ΕΣΠΡ) που έγινε στις 9 του Μάρτη.

Στον εναρκτήριο λόγο ο πρόεδρος του Συμβουλίου της ΕΚΚ-ΚΚΣΕ Ολέγκ Σένιν αναφέρθηκε στην ιστορία εμφάνισης του μαρξισμού, την επαφή με τις ιδέες του των εργατών σειράς χωρών της Δυτικής Ευρώπης, στην ιστορία της ίδρυσης των κέντρων ιδεολογικής και οργανωτικής ένωσης - της Πρώτης και κατόπιν της Δεύτερης Διεθνούς και στη συνέχεια, στο μεταίχμιο του περασμένου και του τωρινού αιώνα, η μεταφορά στη Ρωσία του κέντρου του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος. Ο Ολ. Σένιν σημείωσε ότι το 1ο Συνέδριο του ΣΔΕΚΡ "δεν ήταν ούτε μπολσεβίκικο, ούτε, ακόμα περισσότερο, κομμουνιστικό, μολονότι έφερνε φανερά τη μαρξιστική σφραγίδα. Αλλά, ως προς τις πολιτικές και ιστορικές συνέπειές του, το συνέδριο παραμένει ένα εξαιρετικό γεγονός της εποχής μας. Και πρόλογός του αποτέλεσε το "Κομμουνιστικό Μανιφέστο". Το βιβλιαράκι αυτό αξίζει πολλούς τόμους, αυτή ήταν η γνώμη του Β. Ι. Λένιν, ενώ ο Στάλιν χαρακτήρισε το "Μανιφέστο" Ασμα των Ασμάτων του μαρξισμού. Και δεν μπορεί κανείς να μη συμφώνησε μ' αυτή την εκτίμηση, διότι οι Μαρξ - Ενγκελς αποκάλυψαν αυστηρά επιστημονικά τις ταξικές αντιθέσεις του καπιταλισμού και μπόρεσαν να προβλέψουν το μέλλον μέσα από το πέπλο των αιώνων, υπογράμμισε ο Σένιν.

Για τους κομμουνιστές είναι σήμερα ιδιαίτερα πολύτιμος, όχι μόνο ο επιστημονικός, αλλά και ο βαθιά κομματικός χαρακτήρας των θεμελιωτών, ο οποίος είναι πολύ ευρύτερος από την υπαγωγή στο κόμμα, εφόσον αποτελεί αφοσίωση στην ιδέα, στο ιδανικό. Και οι ιδέες, σύμφωνα με τον Μαρξ, είναι τέτοια δεσμά, από τα οποία δεν μπορεί κανείς να απαλλαγεί, χωρίς να σκίσει την καρδιά του. Καταλήγοντας, ο Σένιν τόνισε ότι οι Σοβιετικοί κομμουνιστές οφείλουν να ενωθούν και να κατευθύνουν όλες τις προσπάθειές τους στη δημιουργία ενός ενιαίου και ισχυρού κόμματος, που θα αγωνίζεται υπό τη σημαία του επαναστατικού μαρξιστικολενινιστικού κόμματος, που θα διατηρεί τη συνέχεια του κινήματος και θα υποστηρίζει συστηματικά την οργανωτική δομή του.

Η συζήτηση στη Σύνοδο διεξήχθη απ' αυτή τη σκοπιά σε πρακτικό επίπεδο. Ο δρ. Φιλοσοφίας, καθηγητής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΡΟ Ρίτσαρντ Κοσολάποφ σημείωσε ότι το "Κομμουνιστικό Μανιφέστο" επιστρέφει σήμερα σε μας, η ίδια η ζωή επιβεβαιώνει την ορθότητα του μαρξισμού. Η παρέκκλιση απ' αυτόν οδήγησε σε τραγικές συνέπειες. Δεν καλλιεργήθηκε στην εργατική τάξη η προλεταριακή ταξική συνείδηση. Και σήμερα θεωρείται ότι η εργατική τάξη πρέπει να έρθει σε μας. Κανείς δε θα έρθει έτσι απλά σε μας. Γιατί, στις αρχές του αιώνα, οι εργάτες πήγαν στους μπολσεβίκους; Επειδή οι μπολσεβίκοι ήταν άξιοι σεβασμού της εργατικής τάξης.

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στο ζήτημα αν υπάρχει σήμερα επαναστατική κατάσταση. Το μέλος της ΚΕ του ΚΕΚΡ Μπορίς Χόρεφ, θεωρεί ότι σήμερα στη χώρα υπάρχει αντεπαναστατική κατάσταση και γι' αυτό μπαίνει τώρα το καθήκον της ανακοπής της. Το καθήκον αυτό πρέπει να λυθεί σε σύντομο ιστορικά χρονικό διάστημα. Ο λαός πρέπει να διατηρήσει αυτό που του ανήκει δικαιωματικά και να ξαναχτίσει αυτά που του αφαιρέθηκαν.

Ο υποψήφιος διδάκτορας Φιλοσοφίας, μέλος του Προεδρείου του Κεντρικού Συμβουλίου του Συλλόγου "ΕΣΠΡ" Αλεξέι Βασαλάι επισήμανε ότι οι κομμουνιστές υπέστησαν ήττα στην ιδεολογία. Ορισμένοι απέρριψαν το μαρξισμό, άλλοι ακόμα ψάχνουν ελαττώματα και πάνω σ' αυτή τη βάση απορρίπτουν τον μαρξισμό - λενινισμό. Γι' αυτό, χρειάζεται η ιδεολογική πάλη. Στο μεταξύ, όμως, δεν υπάρχει ούτε μια αντιπολιτευόμενη εφημερίδα που να υποστηρίζει καθημερινά τα ταξικά συμφέροντα. Πρέπει ν' αρχίσουμε με μια ενιαία ισχυρή μαρξιστικολενινιστική εφημερίδα.

Ο δρ. Φιλοσοφίας Μιχαήλ Ιγκόλκιν είναι πεπεισμένος ότι "το φάντασμα του κομμουνισμού" αποτελεί η κοινωνικοπολιτική πρακτική εκατομμυρίων ανθρώπων και υπογράμμισε ότι με την εμφάνιση του "Κομμουνιστικού Μανιφέστου" ο αντικομμουνισμός έγινε κρατική πολιτική. Στη δεκαετία του '70 ο αντικομμουνισμός μας "περιέβαλλε" απ' όλες τις πλευρές: το διεθνές κεφάλαιο χρηματοδοτούσε 400 και πλέον αντικομμουνιστικά κέντρα. Από τη δεκαετία του '80 διεξαγόταν μια τεράστια χειραγώγηση του πληθυσμού από τα κέντρα αντισοβιετισμού και αντικομμουνισμού του εξωτερικού. Η αντεπανάσταση ξεκίνησε με τον πλουραλισμό και μετά ακολούθησε η διαδικασία της καπιταλιστικοποίησης. Ο πλουραλισμός συνεχίζεται και στις γραμμές των κομμουνιστών. Το κεφάλαιο είναι διεθνές, γιατί λοιπόν η εργατική τάξη πρέπει να είναι εθνική;

Πολλοί ομιλητές επέκριναν το ΚΚΡΟ, γιατί αφαίρεσε από το Πρόγραμμά του το σύνθημα του "Κομμουνιστικού Μανιφέστου" - "Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!" Σήμερα το σύνθημα αυτό είναι επίκαιρο, όσο ποτέ άλλοτε. Και η ιδέα της ενότητας του κομμουνιστικού κινήματος κυριάρχησε σε όλες τις παρεμβάσεις των μετεχόντων στη Σύνοδο, οι οποίοι χαιρέτισαν τη συμφωνία για κοινή δράση, που υπέγραψαν πρόσφατα ο πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΡΟ Γκενάντι Ζιουγκάνοφ και πρώτος γραμματέας της ΚΕ του ΚΕΚΡ Βίκτορ Τιούλκιν, εκτιμώντας την ως "πρώτο βηματάκι" προς την ενοποίηση.

"Γιατί δουλεύουμε; Στα προγράμματα όλων των κομμουνιστικών κομμάτων αναφέρεται: Υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Ενα τέτοιο καθήκον θέτουν οι σοσιαλδημοκράτες. Οι κομμουνιστές πρέπει να θέτουν το καθήκον της κατάληψης της εξουσίας. Το σωστά καθορισμένο καθήκον, το σωστά τοποθετημένο ζήτημα, θα οδηγήσει στη σωστή απάντηση. Μεγάλο λάθος ήταν η επιβληθείσα σε όλο το κομμουνιστικό κίνημα θέση ότι η εξουσία μπορεί να κατακτηθεί με κοινοβουλευτικές μεθόδους. Σήμερα η κατάσταση είναι τέτοια που αρκεί μια σπίθα... Ποιος θα ανάψει αυτή τη σπίθα; Το καθήκον είναι ένα: να δημιουργηθεί ενιαίο κομμουνιστικό κόμμα και για το σκοπό αυτό πρέπει να γίνει ενωτικό συνέδριο", σημείωσε ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ Κονσταντίν Νικολάγεφ.

Ο πρόεδρος της οργάνωσης Μόσχας του συλλόγου "ΕΣΠΡ", καθηγητής Βλαντίμιρ Κότσνεφ επέκρινε δριμύτατα τη θέση του Γκενάντι Ζιουγκάνοφ ότι "η Ρωσία εξάντλησε το όριο της επανάστασης". Κατά τη γνώμη του, η θέση αυτή οδηγεί στην πλήρη αποθάρρυνση των κομμουνιστών και παραλύει την επαναστατική κατάσταση. "Φλυαρούμε τόσα χρόνια για την ενότητα! Και ποια η δικαίωση: "ένα κόμμα του καναπέ", "εφτά άτομα". Εργάζεται για την ποσότητα και η λέξη "κομμουνιστής", "ιδέα"!", αναφώνησε ο Κότσνεφ.

"Εναντίον μας έχουμε σήμερα τον υπεριμπεριαλισμό, ο οποίος ως διακρατική ουσία, έγινε πραγματικότητα. Ο εχθρός σε παγκόσμια κλίμακα δρα συντονισμένα εναντίον μας. Γι' αυτό, χρειάζεται ένα σύγχρονο ανάλογο της Κομιντέρν. Στο πρόσωπο της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ έχουμε το έμβρυο της νέας Κομιντέρν. Ο Λένιν στην αυγή του αιώνα καλούσε να ενωθούμε μπροστά στον κίνδυνο του παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Βρισκόμαστε σήμερα σε πιο τρομερή κατάσταση - στην απειλή της καταστροφής του παγκόσμιου πολιτισμού. Σ' αυτό οδηγεί ο υπεριμπεριαλισμός", υποστήριξε ο επιστήμονας Γκριγκόρι Ζμιέφσκι.

Ο καθηγητής Βλαντίμιρ Γκράνοφ υπενθύμισε ότι το κόμμα ακόμα στο ξεκίνημά του αντιμετώπισε δυο ρεύματα: τους ναρόντνικους και τους νόμιμους μαρξιστές. Σήμερα υπάρχουν δυο τάσεις: μας ωθούν στο δρόμο των "πολιτισμένων" κρατών και μας καλούν να σοσιαλδημοκρατικοποιήσουμε το κόμμα, δηλαδή να μετατραπεί σε "εποικοδομητική" αντιπολίτευση. Η δεύτερη τάση είναι η ρωσική ιδέα, δανεισμένη από τους σλαβόφιλους του περασμένου αιώνα. Τάχθηκε κατά των προσπαθειών να τεθεί η γεωπολιτική δίπλα στο μαρξισμό ως δεύτερη ιδεολογία. Κύριο καθήκον σήμερα είναι η διαμόρφωση του μαρξισμού του 21ου αιώνα, του μη δογματικού μαρξισμού, του αυστηρά επιστημονικού μαρξισμού. Σε ό,τι αφορά την ψευτοπατριωτική ιδεολογία, πρέπει να σταλεί στο μουσείο.

Ακολούθησαν άλλοι ομιλητές, συνολικά 16 άτομα.

Κλείνοντας τη συζήτηση, ο Σένιν επισήμανε ότι όσα ειπώθηκαν απαιτούν ερμηνεία σε βάθος. Ασφαλώς, η ίδια η εποχή απαιτεί την ενότητα των κομμουνιστών. Για την ενοποίηση χρειάζεται ενιαίο προγραμματικό ντοκουμέντο. Σχετικά με την κριτική και αυτοκριτική (στη συνάντηση ο ακαδημαϊκός και βουλευτής του ΚΚΡΟ Β. Σεβελούχα είπε ότι "πρέπει να προφυλάξουμε τον ηγέτη μας από τις επιθέσεις και την κριτική") ο Σένιν σημείωσε: "Οι θέσεις - "να μην κριτικάρουμε, θα νικήσουμε και τότε θα ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα", προκάλεσαν ήδη μεγάλη ζημιά. Η τακτική είναι καλό πράγμα, αλλά όταν "καταβροχθίζει" τη στρατηγική, δεν αξίζει τίποτα". Απευθυνόμενος στους επιστήμονες, ο Σένιν ζήτησε να σκεφτούν και τα ζητήματα της προετοιμασίας του 31ου Συνεδρίου της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ: πώς θα οργανωθεί αυτό, πώς θα πάνε και πώς θα φύγουν απ' αυτό οι κομμουνιστές. Ηρθε η ώρα να ξεκαθαριστούν και ορισμένες έννοιες: τι είναι εξουσία, ιδιοκτησία, δικτατορία. Διότι ορισμένοι προσπαθούν να "βελτιώσουν" τον μαρξισμό - λενινισμό. Κανείς όμως δε θα κατορθώσει ποτέ να εξαλείψει την αντίθεση ανάμεσα στην εργασία και το κεφάλαιο, χωρίς να αλλάξει το πολιτικό σύστημα. Σε ό,τι αφορά την επαναστατική κατάσταση, δεν πρέπει να την περιμένουμε, αλλά να τη δημιουργήσουμε. Με τα τελευταία αυτά λόγια του Σένιν συμφώνησαν όλοι.

Ν. Γ.

ΜΟΣΧΑ (Ανταπόκριση).-

Με απόφαση της Επιτροπής των Λαών της ΕΣΣΔ, οι ενωμένες δυνάμεις όλων των Κομμουνιστικών Κομμάτων, των διαφόρων αριστερών λαϊκοπατριωτικών και κοινωνικοπολιτικών κινημάτων, πραγματοποίησαν στη Μόσχα την Τρίτη 17 Μάρτη, πικετοφορίες στις 14 πρεσβείες των πρώην Δημοκρατιών της Σοβιετικής Ενωσης, με την ευκαιρία της 7ης επετείου από το Πανενωσιακό Δημοψήφισμα για τη διατήρηση της ΕΣΣΔ. Στη διάρκεια της δίωρης πικετοφορίας οι διαδηλωτές επέδωσαν στους πρεσβευτές των νυν ανεξάρτητων κρατών την επιστολή της Επιτροπής των Λαών της ΕΣΣΔ, στην οποία αναφέρεται:

"Στο Πανενωσιακό Δημοψήφισμα στις 17 Μάρτη 1991 ο σοβιετικός λαός ψήφισε υπέρ της διατήρησης της πατρίδας του - της ανανεωμένης ΕΣΣΔ. Η απόφαση αυτή διατηρεί τη νομική ισχύ της. Ο διαμελισμός της μεγάλης και κραταιάς δύναμης οδήγησε τον εργαζόμενο λαό στην άβυσσο των συμφορών και της έλλειψης δικαιωμάτων. Δεν υπάρχει κανένα νεοδημιουργημένο κράτος στην επικράτεια της ΕΣΣΔ, όπου ο λαός ζει καλύτερα. Μια χούφτα ανθρώπων πλουτίζουν και η πλειοψηφία φτωχαίνει. Η προσπάθεια να αντιμετωπιστεί μεμονωμένα η δημιουργηθείσα κατάσταση, δεν έχει προοπτική. Πολλοί κλάδοι της οικονομίας και της επιστήμης εξαφανίζονται, σε άθλια κατάσταση βρίσκονται η υγεία, η παιδεία, ο πολιτισμός. Εχουν διαμελισθεί ολόκληροι λαοί, έχουν χωριστεί συγγενείς, αδέρφια και αδερφές. Σε αδελφοκτόνους πολέμους έχασαν τη ζωή τους εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριωτών μας. Τους αδελφούς λαούς απειλεί η αποικιακή υποδούλωση από την ιμπεριαλιστική Δύση. Κρατικοί παράγοντες των ΗΠΑ ήδη δηλώνουν ανοιχτά ότι θεωρούν απαράδεκτη την αναβίωση του ενιαίου κράτους στο έδαφος της ΕΣΣΔ".

Η Επιτροπή των Λαών της ΕΣΣΔ θεωρεί ότι η σωτηρία των λαών είναι δυνατή μόνο στο δρόμο της πραγματικής λαϊκής εξουσίας και της ανασύστασης της ανανεωμένης Ομοσπονδιακής Ενωσης των ισότιμων κυριάρχων κρατών σοβιετικού τύπου. Γι' αυτό, η Επιτροπή καλεί τους αρχηγούς των κρατών, τα πολιτικά κόμματα και τα Κοινοβούλια, να ενταχθούν ενεργά στην ευγενική υπόθεση της επανένωσης των αδελφών λαών. "Οι λαοί δε θα μας συγχωρέσουν, αν δεν ανασυστήσουμε το ανανεωμένο, ενιαίο και ισχυρό κράτος, ικανό να ανεβάσει τους εργαζομένους στο επίπεδο αξιοπρεπούς ζωής, να τους εξασφαλίσει την ασφάλεια και την ανεξαρτησία", υπογραμμίζεται στην Επιστολή της Επιτροπής των Λαών της ΕΣΣΔ.

Ενδεκα η ώρα το πρωί. Απέναντι από το κτίριο της πρεσβείας της Δημοκρατίας της Εσθονίας έχει μαζευτεί κόσμος με κόκκινες σημαίες και πλακάτ. Στην πικετοφορία συμμετέχουν εκπρόσωποι του ΚΕΚΡ, του ΚΚΡΟ, του κινήματος "Εργαζόμενη Πρωτεύουσα", της Ενωσης Σοβιετικών Αξιωματικών. Στα πλακάτ αναγράφονταν: "Μια χώρα, ένας λαός, μια τύχη!", "Οι λαοί της Ρωσίας και της Εσθονίας είναι ενωμένοι!", "Ζήτω η Σοβιετική Ενωση!", "Δόξα στον Μεγάλο Οκτώβρη!", "Η Αμερική είναι μακριά, η Ρωσία κοντά!", "Οι καταστροφείς της πατρίδας - στη δίκη των λαών!", "Πατρίδα μας είναι η ΕΣΣΔ!", "Ο ρωσικός και εσθονικός λαός είναι αδέρφια!". Με την ευκαιρία της κινητοποίησης, ζητήσαμε από πικετοφορείς να μας απαντήσουν στο ερώτημα: "Τι σημαίνει για σας η Σοβιετική Ενωση και γιατί συμμετέχετε στην εκδήλωση αυτή;".

Βλαντίμιρ Ιβάνοβιτς Γκούσεφ, μέλος του Οργανωτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΕΚΡ, πρόεδρος της ΕΕ του κινήματος "Εργαζόμενη Πρωτεύουσα: "Η Σοβιετική Ενωση έδινε στους ανθρώπους ηρεμία, βεβαιότητα στη ζωή, προστασία από τις επιβουλές κατά των δικαιωμάτων και ελευθεριών μας, απ' όπου κι αν προέρχονται, οι σοβιετικοί πολίτες ζούσαν με την πίστη στην αυριανή μέρα. Επί σοβιετικής εξουσίας ο άνθρωπος είχε τη δυνατότητα να επιλέξει οποιαδήποτε δουλιά, να σπουδάσει σε οποιοδήποτε ΑΕΙ, να έρθει σε επαφή με τους θησαυρούς του παγκόσμιου πολιτισμού, να αναπτύσσει τις ικανότητές του, να δημιουργήσει οικογένεια, να μεγαλώσει παιδιά και να μη φοβάται ότι αύριο θα τον πετάξουν έξω από τις πόρτες της επιχείρησης και η οικογένειά του θα λιμοκτονεί, ενώ οι κόρες του θα είναι αναγκασμένες να βγούνε στο πεζοδρόμιο. Στην ΕΣΣΔ ήταν ανοιχτοί όλοι οι δρόμοι για τη νεολαία - στη δημιουργία, την επιστήμη, την τέχνη. Το σοβιετικό κράτος περιφρουρούσε τις κατακτήσεις του Μεγάλου Οκτώβρη σε κάθε γωνιά της απέραντης χώρας μας. Κι αν είναι αυτός Ουζμπέκος, Τατζίκος, Καζάχος, Ρώσος ή Ουκρανός, γνωρίζει ότι αποτελεί κομμάτι της μεγάλης, ενιαίας οικογένειας. Μια τέτοια χώρα, όπου όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, όπου όλοι είναι αδέρφια, θέλουμε να αποκαταστήσουμε".

Ανατόλι Φιόντοροβιτς Γκριστσένκο: "Είμαι μέλος του ΚΚΡΟ, πατριώτης, καθηγητής σε ανώτατη σχολή. Ηρθαμε εδώ γιατί θεωρούμε ότι η Σοβιετική Ενωση ζει μέχρι σήμερα στις καρδιές των εργατών, των αγροτών, ζει στην ψυχή όλου του εργαζόμενου λαού, δεν έχει καταστραφεί. Είμαστε υπέρ της Σοβιετικής Ενωσης! Θεωρούμε ότι υπάρχει και θα υπάρξει και σύντομα θα ανασυσταθεί σε οργανωτικό και κρατικό επίπεδο. Γεννήθηκα το 1929, αλλά είμαι γεμάτος ελπίδες ότι θα ζήσω έως την ήμερα που θα αποκατασταθεί η Σοβιετική Ενωση και ο σοσιαλισμός".

Μιχαήλ Φιόντοροβιτς Ζούγεφ: "Είμαι επίσης μέλος του ΚΚΡΟ, συνταγματάρχης ε.α., συνταξιούχος. Πολέμησα για την πατρίδα, τη Σοβιετική Ενωση, στο μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, ορκίστηκα στο σοβιετικό λαό και μέχρι σήμερα μένω σ' αυτές τις θέσεις. Είναι η χώρα, η πατρίδα μου. Η Σοβιετική Ενωση πρέπει να ανασυσταθεί. Γι' αυτή θα αγωνιστούμε μέχρι τη νίκη, όπως το 1945".

Οι μετέχοντες στην πικετοφορία στην πρεσβεία της Λιθουανίας, μαζί με την Επιστολή της Επιτροπής των Λαών της ΕΣΣΔ, έστειλαν στον Πρόεδρο της χώρας το αίτημα να σταματήσει η επονείδιστη δίκη και να απελευθερωθούν οι ηγέτες του ΚΚ Λιθουανίας, Μικόλας Μπουρακιάβιτσιους και Γιουόζας Ερμολάβιτσιους.

Πικετοφορίες έξω από τις πρεσβείες των δεκατεσσάρων Δημοκρατιών