Του Στέφανου ΛΟΥΚΑ
* * *
Η αποκρουστική εικόνα της σημερινής γερασμένης καπιταλιστικής κοινωνίας δεν μπορεί να κρυφτεί, ούτε να αναπλαστεί με την προβολή των ψεύτικων οραμάτων του κόσμου της βιτρίνας των αστών, της παντοδυναμίας του κεφαλαίου και των νόμων της αγοράς, που τα οφέλη τους για την ολιγαρχία βαφτίζονται "εθνικά ή κοινωνικά", ούτε με τις δήθεν προσπάθειες συμπάθειας προς τους εξαθλιωμένους και τις προτροπές της "αλληλεγγύης της κοινωνίας" για την αντιμετώπιση της εξαθλίωσης. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό που ρίχνει τις μάσκες. Η ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων, οι οποίοι, αν και αναντίστοιχοι με τις πραγματικές ανάγκες, ακολουθούν γενικά ανοδική πορεία, αποδεικνύει αυτό που η ίδια η επιθυμία της άρχουσας τάξης προσπαθεί να εμφανίσει ως αντικειμενική πραγματικότητα, παρουσιάζοντας διαστρεβλωμένη την κατάσταση που ζούν οι εργαζόμενοι.
* * *
* * *
Είναι γεγονός ότι για την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας ορθώνονται μπροστά της δυο δρόμοι: Ο ένας είναι αυτός που σήμερα υπάρχει, των μονοπωλίων και της δράσης τους, της με κάθε τίμημα, από την εξαθλίωση ως την ίδια την καταστροφή της ανθρώπινης ζωής, αύξησης του πλούτου της ολιγαρχίας. Ο άλλος είναι αυτός που μπορεί να ικανοποιεί τα συμφέροντα των εργαζομένων. Είναι ο δρόμος της σύγκρουσης, της ρήξης με την πολιτική και την εξουσία των πολυεθνικών. Ο δρόμος της συγκρότησης του λαϊκού μετώπου πάλης, που θα υλοποιεί την κοινωνικοπολιτική συμμαχία της εργατικής τάξης της μικρομεσαίας αγροτιάς, των ΕΒΕ, των λαϊκών κοινωνικών μετώπων του αντιιμπεριαλιστικού φιλειρηνικού κινήματος, της νεολαίας και των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων. Ενα μέτωπο, με πρόγραμμα, πολιτικούς στόχους, αλλά και μορφή οργάνωσης, που, στηριγμένο στη δράση των κοινωνικών δυνάμεων που το συγκροτούν και του κινήματός τους, θα διεξάγει ταξική πάλη, ενάντια στη σημερινή πολιτική εξουσία ως και την ανατροπή της, απαραίτητη προϋπόθεση για να ανοίξει ο δρόμος προς όφελος του λαού.
Είναι γεγονός ότι για την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας ορθώνονται μπροστά της δυο δρόμοι: Ο ένας είναι αυτός που σήμερα υπάρχει, των μονοπωλίων και της δράσης τους, της με κάθε τίμημα, από την εξαθλίωση ως την ίδια την ανθρώπινη ζωή, αύξησης του πλούτου της ολιγαρχίας. Ο άλλος είναι αυτός που μπορεί να ικανοποιεί τα συμφέροντα των εργαζομένων
ΕΝΑ από τα πιο άξια παιδιά και στελέχη του ΚΚΕ, ένας μεγάλος Αγωνιστής, διανοούμενος και σεμνός άνθρωπος, ο Νίκος Καλούδης, έφυγε από κοντά μας. Ο Ν. Καλούδης, για πολλά χρόνια ανώτατο ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, με όπλο την πολιτική του Κόμματος, έδωσε όλες του τις δυνάμεις για την επίλυση φλεγόντων λαϊκών προβλημάτων. Ξεχωριστές υπήρξαν οι τοποθετήσεις του, μέσα και έξω από τη Βουλή, πάνω στις συνέπειες για το λαό μας από τη σχέση της Ελλάδας με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, που συνεχίζουν να αποτελούν τους κεντρικούς άξονες της πάλης του. Ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του, ο "Ρ" σταχυολόγησε αποσπάσματα από άρθρα, ομιλίες και παρεμβάσεις του, που, όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης, διατηρούν αναλλοίωτη την αξία τους και δικαιώνουν απόλυτα το ΚΚΕ στις προβλέψεις και τις εκτιμήσεις του (σελίδα 7).
Η ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ επιχείρηση των μαζικών ποινικών διώξεων, των δικών και καταδικών σε βάρος των αγροτών, η συζήτηση στη Βουλή μετά από αίτηση του εισαγγελέα για άρση της ασυλίας του βουλευτή του ΚΚΕ και μέλους της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγροτών Βαγγέλη Μπούτα, επανέφεραν και ανέδειξαν ακόμα μια φορά, ανάμεσα στα άλλα, και το ζήτημα του θεσμού της βουλευτικής ασυλίας (σελίδες 8 - 9).
ΣΕ ΠΛΗΡΗ απορύθμιση οδηγεί η κυβέρνηση τον ενεργειακό τομέα της χώρας συνολικά, με τις πολιτικές ιδιωτικοποιήσεων που έχει δρομολογήσει στις δημόσιες ενεργειακές επιχειρήσεις. Στόχος είναι η απευθείας εξάρτηση του στρατηγικής σημασίας ενεργειακού τομέα της χώρας από το πολυεθνικό κεφάλαιο, ενώ οι συνέπειες για το δημόσιο, τους καταναλωτές, την οικονομία της χώρας, τα χαμηλά εισοδήματα και τους εργαζόμενους στις δημόσιες ενεργειακές επιχειρήσεις θα είναι καταστροφικές, εάν εγκαίρως οι εργαζόμενοι δεν ανατρέψουν με τους αγώνες τους τις αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές (σελίδα 10).
ΣΤΟ φετινό γιορτασμό του Κιλελέρ, που διοργανώνει η Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα στις 14, 15 και 16 Μάρτη, οι αγρότες της Θεσσαλίας και όλης της Ελλάδας θα στείλουν ένα ακόμα αγωνιστικό μήνυμα στην κυβέρνηση και την ΕΕ. Ο αγωνιστικός γιορτασμός του Κιλελέρ έρχεται ως συνέχεια και συνέπεια της τελευταίας μεγάλης αγροτικής κινητοποίησης και αποτελεί σταθμό και, ταυτόχρονα, σημείο εκκίνησης των νέων αγώνων (σελίδες 12 - 13).
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ομοβροντία για συμβάσεις - οχτάωρο. Πανεργατικά συλλαλητήρια οργανώνονται την ερχόμενη βδομάδα σε Αθήνα, Λάρισα, Βόλο, Πάτρα, Αγρίνιο, Ζάκυνθο. Για την προετοιμασία και τους στόχους της πανεργατικής παναθηναϊκής συγκέντρωσης στις 5 του Μάρτη, μιλά στο "Ρ" ο γγ του Συνδικάτου Κλάδων Ενδυσης Π. Κυριαζίδης (σελίδα 15).
29ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΣΕΕ. Τρία χρόνια πέρασαν από το προηγούμενο συνέδριο και παράλληλα με την όξυνση των προβλημάτων των εργαζομένων εντάθηκαν και τα "συναινετικά" χαρακτηριστικά της ΓΣΕΕ, με ευθύνη των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, "Αυτ. Παρέμβασης". Τώρα λίγες μέρες πριν την πραγματοποίησή του, δίνεται η ευκαιρία για μια ματιά προς τα πίσω (σελίδα 33).
ΣΑΡΩΤΙΚΗ επίθεση ενάντια σε δημόσιους οργανισμούς έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση, προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων, που σπεύδουν να καλύψουν το "κενό". Εχοντας εξασφαλίσει το σχετικό νομοθετικό οπλοστάσιο, με το Παράρτημα στον προϋπολογισμό του '98, εξορμά για τη διάλυση των πρώτων 150 περίπου υπηρεσιών, οργανισμών και Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου. Οργανισμών, που είχαν σημαντική συμβολή στην παραγωγική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας, όπως είναι το ΙΓΜΕ, ο ΕΟΜΜΕΧ και το ΕΛΚΕΠΑ (σελίδα 38).
ΑΠΟΚΡΙΑ και Καρναβάλι. Μια παράδοση, δεμένη με το Φλεβάρη,τελευταίο μήνα του χειμώνα, που διαδόθηκε σ' όλο τον αρχαίο κόσμο και διαμορφώθηκε με τις παραδόσεις κάθε λαού. "Θεμελίωσε" το θέατρο με τους γιορταστικούς χορούς, τα τραγούδια, τους αλληλοπεριπαικτικούς αστεϊσμούς, τη μάσκα και την ενδυματολογική μεταμφίεση. Παράδοση, που σήμερα αλλοιώνεται ως σόου μπίζνες, χάνοντας τα αφετηριακά νοήματα και τους μακραίωνους "χυμούς" της (σελίδες 24 - 25).