Από μια επιστολή του Θανάση Πορφύρη, σχετικά με την υπεράσπιση της Κούβας, παίρνει αφορμή ο Βάσος Γεωργίου και γράφει, ανάμεσα σε άλλα και τα εξής: "Διάβασα πρόσφατα στο "Ριζοσπάστη" ένα επίκαιρο και μαχητικό γράμμα του αναγνώστη του Θανάση Πορφύρη από το Περιστέρι, που προτείνει σωστά την υπεράσπιση της Κούβας: "Κάτω τα χέρια από την Κούβα". Γράφει συγκεκριμένα: "Δείχνει ότι το σοσιαλιστικό σύστημα - εννοείται της Κούβας - θέλει τη δίκαια κοινωνία, την ισότητα, τη μη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο...".

Είναι γνωστό ότι στη Γαλλία, η αστική τάξη στην επανάστασή της αγωνίστηκε με το σύνθημα "ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη", αλλά αυτές δεν τις έδωσε στο λαό, παρά τις κράτησε για τον εαυτό της και βασικά τα ανώτερα στρώματά της.

Οι δάσκαλοι και ηγέτες του μαρξισμού - λενινισμού, Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν, Στάλιν δεν αγωνίστηκαν απλά, και κάλεσαν εργάτες και φτωχομεσαίους αγρότες ν' αγωνιστούν, για μια δίκαιη κοινωνία, την ισότητα, τη μη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά για μια ανώτερη κοινωνία, την εξαφάνιση των κυρίαρχων εκμεταλλευτικών τάξεων, για τη σοσιαλιστική και πιο πέρα κομμουνιστική κοινωνία.

Η ισότητα είναι μια πολύ σχετική έννοια στο αστικό, κεφαλαιοκρατικό καθεστώς και ιδίως στο ανώτερο και τελευταίο στάδιό του, τον ιμπεριαλισμό. Μέσα στα πλαίσια αυτού του καθεστώτος δεν μπορεί να υπάρξει ισότητα και δικαιοσύνη. Υπάρχει μόνο εκμετάλλευση και αδικία για την πλειοψηφία του πληθυσμού, τους εργάτες και τα φτωχότερα στρώματα της πόλης και του χωριού. Ετσι είναι λίγο ν' αγωνιζόμαστε για την ισότητα, που δεν υπάρχει. Κι αν υποθέσουμε "θεωρητικά", συμβατικά πως υπάρχει, αυτή στην πράξη γίνεται ανισότητα. Ας υποθέσουμε ότι σ' ένα εργοστάσιο δουλεύουν νέοι ανύπαντροι εργάτες και παντρεμένοι με παιδιά. Στην περίπτωση αυτή, το "ίσο" και "δίκαιο" μεροκάματο γίνεται στην πράξη άνισο κι άδικο. Επειτα παίζει ρόλο όχι μόνο η ποσότητα της δουλιάς, αλλά και η ποιότητα, η ειδικευμένη δουλιά, η μαστοριά.

Μόνο στο σοσιαλιστικό καθεστώς η Σοβιετική Ενωση αντιμετώπισε σωστά το ζήτημα αυτό, αν κι όχι ολοκληρωμένα, όχι μονάχα από λάθη και δικές της αδυναμίες, αλλά και γιατί δεν την άφησαν ήσυχη εξωτερικοί και εσωτερικοί εχθροί της. Κι αυτοί κατάφεραν να υπονομεύσουν συστηματικά και επίμονα και τελικά ν' ανατρέψουν, να γκρεμίσουν το σοσιαλιστικό σύστημα. Αυτό "δεν κατέρρευσε αντικειμενικά κι αυθόρμητα", αλλά πολεμήθηκε όχι μόνο από τους εχθρούς, αλλά κι από τους δήθεν φίλους και προστάτες που βρέθηκαν στην ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος και της κρατικής εξουσίας.

Νομίζω ότι ήταν αναγκαίες και χρήσιμες τούτες οι παρατηρήσεις για να μην μπερδεύονται τα πράγματα και χάνεται η ουσία.

Τώρα για κάτι άλλο το ίδιο ουσιαστικό και πολύ σημαντικό, που έχει σχέση με τους νέους συναδέλφους δημοσιογράφους.

Πολύ σωστά υπογραμμίστηκε στη χρονιάτικη εκδήλωση του Πανελλήνιου Συνδέσμου των Αντιστασιακών Δημοσιογράφων από τον πρόεδρό τους, συνάδελφο Νίκο Καραντηνό, όπως και στην Επίκαιρη Ερώτηση στη Βουλή από τον βουλευτή του ΚΚΕ σ. Ορέστη Κολοζώφ, ότι όλοι οι δημοσιογράφοι, παλιοί και νέοι δεν μπορούν ν' ανεχτούν καθεστώς γαλέρας στο επάγγελμά τους και στη δουλιά τους.

Η Ενωση Συντακτών έχει ένα μακρόχρονο αγωνιστικό παρελθόν και δεν μπορεί να αδιαφορήσει για την τύχη, για την επαγγελματική, νομική και ουσιαστική προστασία των νέων συναδέλφων.

Είναι απαράδεκτο, ιδίως σήμερα που έχει πάρει μεγάλη ποσοτική ανάπτυξη ο κλάδος των ΜΜΕ και η δημοσιογραφική δουλιά, να μένουν απροστάτευτοι νέοι άνθρωποι, που δουλεύουν πολλά χρόνια στο επάγγελμά μας και ψευτοπληρώνονται ή δεν πληρώνονται καθόλου από τους ιδιοκτήτες καναλάρχες.

Οι νέοι συνάδελφοι έχουν δικαίωμα ν' αμείβονται σωστά, κανονικά για τη δουλιά τους - κι όχι με ταπεινωτικά χαρτζιλίκια - καθώς και να γίνουν μέλη του σωματείου τους με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη.

Δεν είναι φταίξιμο των νέων δημοσιογράφων αν είναι μεγάλος ο αριθμός των ανασφάλιστων συναδέλφων. Αυτό έγινε, γιατί χρονίζει το ζήτημα, ενώ η κυβέρνηση αρνείται, με διάφορα προσχήματα, να το λύσει. Οφείλει λοιπόν επιτέλους να δώσει τη νομοθετική λύση που χρειάζεται, πράγμα που δεν μπορεί να κάνει η ΕΣΗΕΑ, αφού χρειάζεται νόμος και νόμους δεν έχει την αρμοδιότητα να ψηφίσει το επαγγελματικό σωματείο των δημοσιογράφων. Νόμους ψηφίζει η Βουλή, που εισηγείται, προτείνει η κυβέρνηση.

Αρκετά, λοιπόν, με τις πονηρές παρελκύσεις και τις δικαιολογίες. Χρειάζεται μήπως να προετοιμάσει νέα οργάνωση και να κηρύξει η ΕΣΗΕΑ γενική απεργία του κλάδου για να κάνει η κυβέρνηση το χρέος της;".

Φέτος, όπως όλοι οι κομμουνιστές, γνωρίζουν έχουμε τρεις σημαντικές επετείους, τα 80 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ, τα 30 χρόνια από την ίδρυση της ΚΝΕ και τα 80 χρόνια από την ίδρυση της Λενινιστικής Κομσομόλ.

Ολοι γνωρίζουμε τους πολύμορφους αγώνες της ΚΝΕ, κατά τη διάρκεια της χούντας, αλλά και μετά τη "μεταπολίτευση" έως σήμερα.

Η ΚΝΕ, ως Οργάνωση, είναι ανοιχτή και δέχεται κάτω από τη σημαία της όλους εκείνους τους νέους και τις νέες, που θέλουν και μπορούν να παλέψουν με αυτοθυσία για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Η είσοδος στις γραμμές της ΚΝΕ επιβάλλει ορισμένες υποχρεώσεις, πολιτική τιμιότητα και κατ' επέκταση απαιτεί κομμουνιστική ηθική. Να, γιατί η ΚΝΕ πρέπει να εξετάζει προσεκτικά αυτούς που μπαίνουν στις οργανώσεις της, αν μπορούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντα του νέου κομμουνιστή. Κάθε μέλος της ΚΝΕ πρέπει να εφαρμόζει το πρόγραμμα της Οργάνωσης και να πραγματοποιεί συνειδητά και τίμια τις αποφάσεις.

Οι νέοι κομμουνιστές πρέπει να έχουν σωστή συμπεριφορά απέναντι στην οικογένειά τους και απέναντι στους συντρόφους τους.

Τα μέλη της ΚΝΕ δεν πρέπει να κάνουν τίποτα που να κηλιδώνει την προσωπικότητά τους και την οργάνωσή τους. Οι νέοι κομμουνιστές πρέπει να είναι οι καλύτεροι ανάμεσα στους καλύτερους. Πρέπει να είναι πρωτοπόροι στο σχολείο και όσοι δουλεύουν να είναι μπροστά απ' όλους τους εργάτες στους ταξικούς αγώνες.

Ο μπολσεβίκος Σ. Μ. Κίροφ, απευθυνόμενος προς τη Λενινιστική Κομσομόλ, έλεγε: "Μπροστά μας βρίσκεται ένας σκληρός αγώνας με τον καπιταλιστικό κόσμο. Πρέπει να ξεριζώσουμε τα καπιταλιστικά υπολείμματα, όχι μονάχα από τη χώρα μας...".

Ο Ι. Β. Στάλιν, απευθυνόμενος επίσης στην Κομσομόλ, έλεγε: "... Είναι εύκολο για τη νεολαία να αφομοιώσει τις εντολές του Λένιν, είναι αποστολή δική της να καθοδηγήσει τους καθυστερημένους και τους ταλαντευόμενους.

Είναι αλήθεια πως έχει έλλειψη γνώσεων. Μα, οι γνώσεις αποχτιούνται. Δεν έχουν σήμερα, θα έχουν αύριο. Ετσι έχουμε καθήκον να μελετήσουμε τις αρχές του λενινισμού. Σύντροφοι, μέλη της κομμουνιστικής Νεολαίας! Μάθετε τις αρχές του μπολσεβικισμού και οδηγήστε τους ταλαντευόμενους μπροστά. Να λέτε λίγα και να κάνετε πολλά, έτσι θα πετύχετε".

Αλλά και ο Μ. Ι. Καλίνιν τόνιζε, μιλώντας για τους νέους: "Οι σκοποί που έχει θέσει το κόμμα μας είναι μεγαλειώδεις. Να πετύχουμε την ευημερία του λαού, την αδελφική ενότητά του... γι' αυτούς τους σκοπούς παλεύει ηρωικά και η Κομσομόλ, παίρνοντας μαζί της ολόκληρη τη Σοβιετική Νεολαία".

Ετσι και η ΚΝΕ, κάτω απ' την καθοδήγηση του ΚΚΕ, πρέπει να διαπαιδαγωγεί τα μέλη της και να ετοιμάζει μαχητές που να υπερασπίζονται το δίκιο του λαού και να αγωνίζεται για τα μεγάλα κομμουνιστικά ιδανικά. Εύχομαι στην ΚΝΕ επιτυχία στην εξόρμησή της.

ΣΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ

Χολαργός