Παραθέτουμε αυτούσιο το λόγο (του ίδιου κυρίου που μας δίνει τα "φώτα του" και από την οθόνη της ΕΤ1) για την απεργία, τις ΔΕΚΟ κλπ.

"Η ανάγκη εξυγίανσης των ΔΕΚΟ παραμένει".

"Πρώτα η απεργία... τίποτα δεν έληξε και η κοινωνία της ζούγκλας ταλαιπωρήθηκε,τίποτα δε λύθηκε".

"Γιατί έγινε η απεργία; για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια Ελένη;"

"Απεργία... και με όπλο μάλιστα ξεπερασμένο".

"Σε λίγο καιρό καμιά ΔΕΚΟ δε θα πουλιέται με τίποτα".

"Εμεινε κανένα ψήγμα αισιοδοξίας, μάλλον όχι, γιατί ακολουθούν άλλες απεργίες"...

Ο εν λόγω κύριος δεν πρωτοτυπεί, είναι μέσα στη "γραμμή" υπονόμευσης των εργαζομένων και των αγώνων τους, είναι ανάγκη όμως να σχολιάσουμε ορισμένα από τα λεγόμενά του και τα παρεμφερή κλισέ άλλων δημοσιογράφων.

***

Η προβολή της "εξυγίανσης των ΔΕΚΟ" σε αντιπαράθεση με τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις αυτές, είναι μια σκόπιμη αλχημεία, τόσο του δημοσιογράφου, άλλων συναδέλφων του, όσο και της κυβέρνησης. Βάζει σε αντιπαράθεση την ανάγκη εξυγίανσης των ΔΕΚΟ με τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους. Είναι προφανές ότι επιδιώκει την κατασυκοφάντηση των εργαζομένων και την αντιπαράθεσή τους με ευρύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Οι εργαζόμενοι, οι κυρίως υπέρμαχοι της εξυγίανσης των ΔΕΚΟ, χωρίς να ευθύνονται για τα προβλήματα αυτά - της "νοσηρότητας" - έχουν σαν στόχο τη λειτουργία των δημόσιων επιχειρήσεων σε όφελος του ελληνικού λαού. Για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ έχουν σαν σύνθημά τους "Ρεύμα φθηνό, ΔΕΗ για το λαό" και οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ αγωνίστηκαν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση με το σύνθημα: "Οχι στο ξεπούλημα και στον εμπαιγμό, θέλουμε ο ΟΤΕ ν' ανήκει στο λαό". Οι εργαζόμενοι δεν είναι αντίθετοι με την εξυγίανση των ΔΕΚΟ, κόντρα στη ρουσφετολογική και φιλομονοπωλιακή πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Τα δικαιώματά τους - καρποί αγώνων - για τα οποία κατέβηκαν σε απεργία, είναι όπλο στον αγώνα για ΔΕΚΟ σύγχρονες, μοχλούς ανάπτυξης, με φιλολαϊκό περιεχόμενο λειτουργίας! Για την εξυγίανση των ΔΕΚΟ από τις κάθε λογής πραγματικές "αρρώστιες" - μεγάλες οφειλές, επαχθείς συμβάσεις κλπ - των μονοπωλίων, πότε θα μας μιλήσουν οι διάφοροι κατά τα άλλα λαλίστατοι δημοσιογράφοι;

***

Κατανοούμε την ανησυχία του, και όσων άλλων, για την αγοραστική αξία των ΔΕΚΟ και τον "κίνδυνο", να μην πουλιούνται με τίποτα..! Εκφράζουν με τον πιο ωμό τρόπο - πέρα από τις φιοριτούρες για εξυγίανση ΔΕΚΟ και άλλα παρόμοια - την πραγματική τους επιδίωξη για πλήρη άλωση των ΔΕΚΟ από το μεγάλο κεφάλαιο, με εργαζόμενους υποταγμένους,χωρίς δικαιώματα και το συνδικαλιστικό κίνημα αφοπλισμένο, ουσιαστικά ανύπαρκτο! Αυτό θέλετε κύριοι, την κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε ΔΕΚΟ - Τράπεζες για να πουληθούν εύκολα στους ιδιώτες!!! Αυτή σας η ανησυχία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού για ΔΕΚΟ 100% δημόσιες, φιλολαϊκές, με φτηνά τιμολόγια και το σύνολο των υπηρεσιών τους στη διάθεση του λαού!

Οσο δυναμώνει η λαϊκή αντίδραση και πάλη, θα δυναμώνει και η επίθεση ενάντια σε όσους αγωνίζονται. Οι εργατοϋπάλληλοι - συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι ΕΒΕ, η νεολαία, οφείλουν να το πάρουν υπόψη τους. Να δυναμώσουν την αλληλεγγύη και συμπαράσταση και να αποδυναμώσουν στην πράξη κάθε υπονομευτική ενέργεια καναλιών, εφημερίδων κλπ. Η δύναμη της λαϊκής συσπείρωσης και πάλης μπορεί να βάλει στη θέση τους και να απομονώσει τους ανησυχούντες. Παράλληλα, είναι ανάγκη να δυναμώσει η λαϊκή δράση στην παραπληροφόρηση και στη διαστρέβλωση των αγώνων και των αιτημάτων τους. Είναι ανεπίτρεπτο ο καθένας να υβρίζει και λοιδορεί όσους βγαίνουν στους δρόμους των αγώνων, όσους δηλαδή δεν έχουν άλλο μέσο για να υπερασπιστούν το δίκιο τους, παρά μόνο τον αγώνα τους!

Ανδριανός ΜΠΟΥΚΟΥΡΗΣ

Οι εργαζόμενοι, κύριοι υπέρμαχοι της εξυγίανσης των ΔΕΚΟ, χωρίς να ευθύνονται για τα προβλήματα αυτά - της "νοσηρότητας" - έχουν σαν στόχο τη λειτουργία των δημόσιων επιχειρήσεων σε όφελος του ελληνικού λαού. Για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ έχουν ως σύνθημά τους "Ρεύμα φθηνό - ΔΕΗ για το λαό" και οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ αγωνίστηκαν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση με το σύνθημα: "Οχι στο ξεπούλημα και στον εμπαιγμό, θέλουμε ο ΟΤΕ ν' ανήκει στο λαό"

- Τι σηματοδοτεί για τον τομέα των πετρελαιοειδών η "Αναδιοργάνωση" του ομίλου της ΔΕΠ και η "μετοχοποίησή" του;

- Το νομοσχέδιο έρχεται σε μια χρονική περίοδο που οι εξελίξεις στο πετρέλαιο σε παγκόσμια κλίμακα είναι ραγδαίες. Συγχωνεύσεις πολυεθνικών, μείωση δυναμικού διύλισης στην Ευρωπαϊκή Ενωση, κλείσιμο μη "ανταγωνιστικών" Διυλιστηρίων, δραστική μείωση αριθμού εργαζομένων, όταν αυτά στοχεύουν στον ολοκληρωτικό πλέον έλεγχο των αγορών από τις πολυεθνικές και στο ξαναμοίρασμα μεταξύ τους, αυτής της αγοράς. Αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων θα είναι σοβαρές παρενέργειες τόσο στην οικονομία των χωρών, ιδιαίτερα των εξαρτημένων όπως η χώρα μας, όσο και στην απασχόληση.Ετσι η κυβέρνηση αντί να σταθμίσει τις εξελίξεις αυτές και να χαράξει μια πολιτική διασφάλισης των συμφερόντων της χώρας και στον σημαντικό τομέα του πετρελαίου, προχωρά στα πλαίσια των γενικότερων κατευθύνσεων της ΕΕ και της νεοφιλελεύθερης αντίληψης που διακρίνει την πολιτική της, όχι απλά στη "μετοχοποίηση" αλλά με το πρόσχημα της "αναδιάρθρωσης" με τον τρόπο που γίνεται, στη διάλυση του ομίλου ΔΕΠ.

- Τι επιπτώσεις θα επιφέρουν οι αλλαγές αυτές στην οικονομία της χώρας;

- Οσον αφορά τις επιπτώσεις στην οικονομία γενικά, ας μας απαντήσουν οι κυβερνητικοί εγκέφαλοι πώς οι ελληνικές κυβερνήσεις θα μπορούν να αντιμετωπίσουν έστω και σε κάποιο βαθμό πετρελαϊκές κρίσεις; Από τις αυξήσεις τιμών αργού, τις ελλείψεις; Ποιος θα καθορίζει τις τιμές; Πώς θα προστατευθεί ο καταναλωτής από ανεξέλεγκτες τιμές, από κερδοσκοπία, όπου με το Ν/Σ εξοβελίζεται κάθε ίχνος δημοσίου, κρατικού ελέγχου; Πώς θα καλύπτονται οι απώλειες εσόδων του δημοσίου όταν αργάαργά ιδιωτικοποιηθεί 100% ο δημόσιος τομέας πετρελαιοειδών;

- Εχουν βάση οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης για τους λόγους της μετοχοποίησης;

- Τα κυβερνητικά "επιχειρήματα" δικαιολόγησης της μερικής σε αυτή τη φάση ιδιωτικοποίησης, όπως "εξεύρεση πόρων για επενδύσεις", "ανταγωνιστικότητα", ανατρέπονται απ' την πραγματικότητα. Ο όμιλος ΔΕΠ ήταν και είναι σε θέση να πραγματοποιεί τις όποιες επενδύσεις με ΑΥΤΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ. Είναι αμφίβολο όμως αν το νέο καθεστώς μπορεί να συνεχίσει τις αυτοχρηματοδοτούμενες επενδύσεις και μάλλον θα καταφεύγει σε δανεισμούς. Οσο για τα περί "ανταγωνιστικότητας", μια συγκριτική ματιά μεταξύ ΔΕΠ και ιδιωτικού τομέα στο πετρέλαιο, δείχνει τη μεγάλη υπεροχή της ΔΕΠ και από άποψη κερδών και από άποψη οργάνωσης, τεχνολογικού εξοπλισμού, παραγωγικότητας, χαμηλού κόστους παραγωγής. Οσο για τα περί "ευελιξίας" που αναφέρεται στο Ν/Σ, η "ευελιξία" μπορούσε να επιτευχθεί δίχως τη "μετοχοποίηση". Το αν δεν υπάρχει "ευελιξία", όχι μόνο στη ΔΕΠ αλλά γενικά στον δημόσιο τομέα, φαίνεται στον τρόπο που λειτουργούν οι δημόσιες επιχειρήσεις, σαν φέουδα των εκάστοτε κυβερνήσεων για άσκηση κομματικών βολεμάτων, ρουσφετιών κ.ά.

- Πώς θα αντιδράσουν οι εργαζόμενοι;

- Με δεδομένους τους συσχετισμούς συνδικαλιστικών δυνάμεων στον όμιλο ΔΕΠ, με δεδομένο ότι η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ δε φαίνεται διατεθειμένη να συντονίσει και να τεθεί επικεφαλής του αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠ, αλλά και άλλων ΔΕΚΟ, με δεδομένο επίσης το γεγονός ότι οι ηγεσίες άλλων ΔΕΚΟ π.χ. ΔΕΗ δε συγκινούνται, ασφαλώς και δυσκολεύει ο αγώνας των εργαζομένων στη ΔΕΠ. Ωστόσο παρά τις δυσκολίες αυτές, οι τακτικές προτείνουν συγκεκριμένο αγωνιστικό πλαίσιο αντιμετώπισης της ιδιωτικοποίησης και των επιπτώσεών της.

Χ. Λ.