Είναι δυνατόν ένα έργο που λειτουργεί από το 1993, ένα έργο οι εγκαταστάσεις του οποίου χρησιμοποιούνται σήμερα από εκατοντάδες μαθητές και τελικά είναι έργο ζωής για μια πόλη κοντά 100.000 κατοίκων, να θεωρείται από τον ίδιο το σημερινό δήμαρχο ως ανύπαρκτο; Είναι δυνατόν ο πρώην δήμαρχος που πήρε την πολιτική απόφαση να γίνει το έργο και παρέδωσε τη δημαρχία με ολοκληρωμένο το έργο - δύο εκπαιδευτικά κτιριακά συγκροτήματα πλήρως εξοπλισμένα - να δικάζεται ακριβώς γι' αυτό; Είναι δυνατόν αφού η Τεχνική Υπηρεσία του δήμου τεκμηριώνει με μετρήσεις και παραστατικά την εκτίμησή της για την αξία του έργου, να χρησιμοποιείται αρχικά αυτή η εκτίμηση από τη σημερινή δημοτική αρχή για την εξασφάλιση κονδυλίων και στη συνέχεια η ίδια δημοτική αρχή να παριστάνει πως δε γνωρίζει τίποτα για αυτήν την εκτίμηση;

Θεωρούν κάποιοι ως ηθικά αποδεκτή μέθοδο την ποινικοποίηση της πολιτικής αντιπαράθεσης; Ελπίζει πράγματι όποιος κινεί τα νήματα σε μια τέτοια κατεύθυνση πως μπορεί να φιμώσει τους κομμουνιστές; Πιστεύει ότι έτσι μπορεί να αποφύγει τη λαϊκή κατακραυγή για τη σημερινή υπερχρέωση ενός δήμου με δάνεια ύψους 1 δισ. για ρουσφέτια, θεάματα και δημόσιες σχέσεις;

Τα ανάλογα ερωτήματα μπορούν να είναι πολλά. Και σε όλα, δυστυχώς, πρέπει να δοθεί καταφατική απάντηση, όταν η αναφορά γίνεται σε όσα εξωφρενικά συμβαίνουν αυτή την περίοδο στο δήμο Νίκαιας.

Η εκδίκαση μιας αίτησης για ασφαλιστικά μέτρα κατά πρώην δημάρχου, κάτω από οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες θα μπορούσε ενδεχόμενα να αντιμετωπιστεί και ως ένα νομικό πρόβλημα.

Η υπόθεση, όμως, που εκδικάζεται αύριο το πρωί στα δικαστήρια της Σχολής Ευελπίδων, δηλαδή η αίτηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας του Δήμου Νικαίας για ασφαλιστικά μέτρα κατά της πρώην δημάρχου Βέρας Νικολαϊδου,ανώτερου στελέχους του ΚΚΕ, για δήθεν ζημιά του δήμου από την ανέγερση των σχολών "Ηράκλειτος", έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε μια ξεδιάντροπη πολιτική δίωξη, και επιχειρεί να αναβιώσει ως πρακτική τις πιο μαύρες σελίδες του παρελθόντος.

Οπως έχει ήδη εντοπίσει με την προχθεσινή της ανακοίνωση - καταγγελία η Επιτροπή Πόλης της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά του ΚΚΕ, η δίωξη αυτή "εντάσσεται στην οργανωμένη προσπάθεια που γίνεται από την κυβέρνηση και τα στελέχη της να ποινικοποιήσουν την πολιτική και κοινωνική αντιπαράθεση, να χτυπήσουν κάθε αγωνιστική φωνή. Είναι συνέχεια των χιλιάδων μηνύσεων ενάντια στους αγωνιζόμενους αγρότες, των μηνύσεων ενάντια στους συνδικαλιστές ναυτεργάτες που κατάγγειλαν την κυβέρνηση και το Νηογνώμονα για τις ευθύνες τους που δίνονται άδειες σε σάπια καράβια να ταξιδεύουν, τη μήνυση του Πάγκαλου ενάντια στο "Ριζοσπάστη" κλπ.". Υπό αυτό το πρίσμα η συγκεκριμένη δίωξη είναι σίγουρο πως θα συναντήσει την καταδίκη της συνολικά από τον πειραϊκό λαό. Ταυτόχρονα διατηρεί όλη της την ισχύ η δήλωση της ΚΟ Πειραιά: "Οι κομμουνιστές δεν πτοούμαστε από τέτοιες συκοφαντίες και διώξεις. Αντιστεκόμαστε 80 χρόνια τώρα, με μοναδικό κριτήριο τα λαϊκά συμφέροντα, με το λαό συμπορευόμαστε, από αυτόν αντλούμε τη δύναμη μας και το πάθος να συνεχίσουμε".

Επιπρόσθετα, η συγκεκριμένη δίωξη - και δεν είναι άσχετη ως προς αυτό η επιλογή του προσώπου που διώκεται, η Β. Νικολαϊδου, εκτός από καταξιωμένη λαϊκή αγωνίστρια στο χώρο της, είναι το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ που έχει την ευθύνη του Τμήματος Αυτοδιοίκησης και Περιβάλλοντος της ΚΕ του Κόμματος - έρχεται με τον τρόπο της να δικαιώσει σε διάφορα επίπεδα τις θέσεις του ΚΚΕ για το πού οδηγείται η Αυτοδιοίκηση στο πλαίσιο που διαμορφώνει πλέον η πραγματικότητα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Για την άσκηση της δίωξης, πέρα από τις μικροκομματικές και εντέλει άθλιες επιδιώξεις του σημερινού δημάρχου Β. Τράπαλη και των συμμάχων του στον ΣΥΝ, η κυβέρνηση σε επίπεδο υπουργείων Εθνικής Οικονομίας και Εργασίας φρόντισε να στρώσει το έδαφος για να χαρακτηριστεί εκ των υστέρων, αφού δηλαδή είχε ήδη ολοκληρωθεί, ένα έργο ως "μη επιλέξιμο", άρα και μη χρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Η επισήμανση αυτή έχει την αξία της για αρκετούς λόγους. Για να γίνουν κατανοητοί αυτοί οι λόγοι ας δούμε ορισμένα δεδομένα:

Οπως σημείωσε στην προχθεσινή της ανακοίνωση η "Δημοκρατική Ενότητα", η δημοτική κίνηση επικεφαλής της οποίας είναι η Β. Νικολαϊδου, "κανείς δεν κατηγορεί την τότε δήμαρχο, για οικονομικές ατασθαλίες. Αντίθετα πολλοί και από την παράταξη του σημερινού δημάρχου επιβεβαιώνουν το ήθος και το αδέκαστό της".Ο δικαστής που καλείται να τη δικάσει αύριο έχει ήδη στα χέρια του τις σχετικές ένορκες καταθέσεις τους.

Για ποιο "αδίκημα", λοιπόν, κατηγορείται η Βέρα Νικολαϊδου, σε σημείο μάλιστα που ο σημερινός δήμαρχος και η πλειοψηφία του να ανησυχούν ότι μπορεί και να διαφύγει και μπροστά σε μία τέτοια πιθανότητα "ένιωσαν" την ανάγκη να καταφύγουν σε ασφαλιστικά μέτρα ζητώντας τη δέσμευση τής περιουσίας της (σ.σ. ποια περιουσία; ένα διαμέρισμα που μένει η ίδια είναι όλη κι όλη η "περιουσία" της);

Δεν υπάρχει αδίκημα!

Γι' αυτό και το κατασκεύασαν, μόνο που αυτή ακριβώς η κατασκευή τους θα αποδειχθεί τελικά "μπούμερανγκ"!

Εξηγούμαστε:

Κατηγορούν την Βέρα Νικολαϊδου γιατί παρέδωσε στο λαό της Κοκκινιάς ένα μεγάλο έργο που αφορά την εκπαίδευση των παιδιών του! Πρόκειται για το έργο που έγινε στις σχολές "Ηράκλειτος" και αφορά την κατασκευή του κεντρικού κτιρίου επί της οδού Αχιλλέως, περίπου 1.200 τετραγωνικών μέτρων και την ολοκλήρωση του Παραρτήματος ημιτελούς κτιρίου στην πλατεία Αγίου Ιωάννου έκτασης περίπου 500 τετραγωνικών μέτρων. Στα κτίρια αυτά κάνουν από το 1993 μάθημα εκατοντάδες παιδιά της Κοκκινιάς και περιλαμβάνουν αίθουσες πληροφορικής, κτηματογράφησης, κατάρτισης εκπαιδευτικών, βιβλιοθήκη, χώρους μεταλλικών κατασκευών, εργαστήρια υδραυλικών συγκροτημάτων, ψυκτικών, ηλεκτρικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, γραφεία καθηγητών κλπ. Το έργο παραδόθηκε με πλήρεις εγκαταστάσεις και τον απαιτούμενο εξοπλισμό για την πλήρη λειτουργία του.Ως αποτέλεσμα είχε από τους 90 σπουδαστές του '93 να ξεπερνούν σήμερα οι εκπαιδευόμενοι τους 330!

Χαρακτηριστικά ως προς την πολλαπλή χρησιμότητα του έργου είναι και τα παρακάτω, που σημειώνονται στη σχετική ανακοίνωση της ΔΕ: Ηδη αυτοί οι χώροι επιλέχθηκαν από τη σημερινή διοίκηση του Δήμου για να στεγάσουν το Διαδημοτικό Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ) (Αναπτυξιακή - Εκπαιδευτική ΑΕ) με μετόχους τους Δήμους Νίκαιας, Καρδίτσας, Θεσσαλονίκης και την Αναπτυξιακή Δήμων Πειραιά (ΑΝΔΗΠ).

Σ' αυτά τα κτίρια και με τον εξοπλισμό που διαθέτουν από το '93, έχουν ήδη εκτελεστεί δύο εκπαιδευτικά προγράμματα και πρόκειται να χρησιμοποιηθούν από τη σημερινή δημοτική αρχή για το εκπαιδευτικό μέρος των ΕΟΚικών προγραμμάτων "Adapt" και "Urban". Μάλιστα, πρόσφατα το σημερινό Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να χρησιμοποιηθεί το έργο στις σχολές και για τη λειτουργία δημοτικού ΙΕΚ.

Πού είναι, λοιπόν, το "αδίκημα"; Επαναλαμβάνουμε: Δεν υπάρχει!

Ποιο είναι, έστω, το τυπικό πρόβλημα που εντόπισαν οι πολιτικοί αντίπαλοι της Β. Νικολαϊδου για να στηρίξουν τις διαδικασίες ποινικής δίωξης; Ούτε τέτοιο - τυπικό - δεν υπάρχει.

Αυτή ακριβώς η πραγματικότητα, το γεγονός πως όχι μόνο δεν υπάρχει ούτε τυπικό, ούτε ουσιαστικό πρόβλημα, είναι που οδηγεί την έρευνα και τελικά αποκαλύπτει το κατασκευασμένο της κατηγορίας στη βάση και μόνο της ανάγκης ορισμένων να στηρίξουν με ποινικοποίηση μια καθαρή πολιτική δίωξη.

Για την κάλυψη αυτής της ανάγκης η κυβέρνηση χρησιμοποίησε κατά το δοκούν τα κριτήρια "επιλεξιμότητας" της ΕΕ για τα χρηματοδοτούμενα από αυτήν δημόσια έργα.

Ετσι, παρατηρείται η εξής ακολουθία γεγονότων:

Το 1992 εγκρίνονται από την ΕΕ 333 εκατομμύρια δρχ. για τη χρηματοδότηση του έργου. Με τα ποσά που αντιστοιχούν στη συμμετοχή και του δήμου το έργο ολοκληρώνεται το 1993 και γίνονται πανηγυρικά τα εγκαίνιά του. Η Τεχνική Υπηρεσία του δήμου με ειδικές επιμετρήσεις εκτιμά την αξία του συνόλου του έργου που έγινε στα 510 εκατομμύρια δρχ., επιπλέον των οποίων πρέπει να υπολογιστεί και ο ΦΠΑ. Η νέα δημοτική αρχή που έχει ήδη αναλάβει - πρόκειται για τη σημερινή - έκανε τότε αποδεκτή την εκτίμηση της Τεχνικής Υπηρεσίας και αυτήν ακριβώς κατέθεσε στο υπουργείο Εργασίας για την προώθησή της στην ΕΕ. Εκείνη, επίσης, την περίοδο ζητήθηκε για την επικύρωση αυτής της εκτίμησης της ΤΥ να υπάρχει και εκτίμηση από επιτροπή του ΤΕΕ ως τεχνικού συμβούλου του κράτους, στην οποία να συμμετέχουν πολιτικός μηχανικός και μηχανολόγος.

Στο σημείο αυτό ακριβώς η κυβέρνηση μεθοδεύει έτσι τα πράγματα ώστε: Αντί για την ειδική επιτροπή του ΤΕΕ, στέλνεται στο δήμο επιτροπή του Σώματος Ειδικών Εκτιμητών.

Η επιτροπή αυτή χωρίς να κάνει καμία ειδική επιμετρική θεμελίωση της εκτίμησής της, αποφαίνεται μόνο για την εμπορική αξία μέρους των κτιριακών εγκαταστάσεων, στηρίζει το πόρισμά της σε μία συγκριτική μόνο εκτίμηση, πετάει στα σκουπίδια σα να μην υπάρχει όλο τον τεχνολογικό εξοπλισμό, δεν υπολογίζει τον ΦΠΑ και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αξία του έργου με βάση τις "επιλεξιμότητες" της ΕΕ, όπως η ίδια τις ερμηνεύει, είναι μόνο 250 εκατομμύρια.

Τη σκυτάλη από αυτό το σημείο και μετά, μέσα από μία σειρά διαδικασίες - ο χώρος δεν επιτρέπει εκτενή αναφορά - παίρνουν οι ίδιοι που μέχρι χτες είχαν αποδεχτεί και χρησιμοποιήσει ως μόνη ορθή την εκτίμηση της ΤΥ του δήμου. Δεν κάνουν τίποτα για την υλοποίηση της απόφασης να γίνει εκτίμηση του έργου από επιτροπή του ΤΕΕ. Δεν προσβάλλουν ως όφειλαν το πόρισμα της επιτροπής του ΣΟΕ, αποδέχονται ουσιαστικά, αφού το έργο ήδη υπάρχει, ότι αυτό είναι ανύπαρκτο!

Στο διά ταύτα η πλειοψηφία του ΔΣ εμφανίζεται όχι μόνο να μην υπερασπίζει τις προηγούμενες αποφάσεις της, πιστεύοντας ίσως πως έτσι αφήνει έκθετη μία σημαντική πολιτική αντίπαλο, αλλά φτάνει και στο έσχατο σημείο του ξεδιάντροπου: Κινεί κατά της Β. Νικολαϊδου διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων για τη δέσμευση της "περιουσίας" της! Παράλληλα ζητούν με ποινικά μέσα να παυτεί και από δημοτική σύμβουλος!

Οι εμπνευστές και εκτελεστές αυτής της άθλιας μεθόδευσης έκαναν ένα πάρα πολύ σοβαρό λάθος: Αγνόησαν το λαό της Κοκκινιάς! Πίστεψαν - εξ ιδίων ίσως κρίνοντας - πως το χρήμα που διαθέτουν μπορεί να εξαγοράσει τα πάντα, να κλείσει στόματα. Στις εξορμήσεις που έγιναν την Παρασκευή και το Σάββατο με την ανακοίνωση της ΔΕ, που περιέχει τα πλήρη στοιχεία της υπόθεσης, έγινε καθαρό πως οι Κοκκινιώτες και μνήμη και κρίση διαθέτουν. Εγινε καθαρό πως ονόματα όπως αυτά του Β. Τράπαλη από το ΠΑΣΟΚ και του Κ. Τσεφαλά από τον ΣΥΝ δεν είναι μόνο καταγέλαστα αλλά και εξοργίζουν αφάνταστα τους Κοκκινιώτες. Για τον δεύτερο δεν είναι χωρίς σημασία η επισήμανση πως πρέπει να διαθέτει περίσσευμα πολιτικής αλητείας, όταν όντας έμμισθος πρόεδρος στις σχολές "Ηράκλειτος", διατείνεται επί της ουσίας πως το έργο δεν υπάρχει...

Το έργο υπάρχει! Οι Κοκκινιώτες γνωρίζουν!

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Αυτός ο εξοπλισμός, σύμφωνα με τους διώκτες της Β. Νικολαϊδου, δεν υπάρχει!