Σε "επανέκδοση" του πενταετούς εξοπλιστικού προγράμματος των Ενόπλων Δυνάμεων προχώρησε το Νοέμβρη η κυβέρνηση, μετά από διεργασίες - μαγειρέματα ενός χρόνου, από την αρχική ανακοίνωσή του, το Νοέμβρη του 1996. Στις 19 Νοέμβρη 1997 συνεδρίασε το ΚΥΣΕΑ (Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Αμυνας) υπό την προεδρία του πρωθυπουργού, όπου έγινε επισκόπηση της πορείας υλοποίησης του εξοπλιστικού προγράμματος 1996-2000, χωρίς ωστόσο να υπάρξουν οριστικές αποφάσεις, τουλάχιστον όσον αφορά τις μεγάλες αγορές. Στο μεταξύ όμως επικρατεί η εκτίμηση ότι τη μερίδα του λέοντος από το γιγαντιαίο αυτό πρόγραμμα ύψους 4 τρισ. δραχμών θα αρπάξουν οι αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες και μερικά μικρά κομμάτια οι γερμανικές, γαλλικές και βρετανικές εταιρίες. Οσον αφορά δε τις πολυσυζητημένες αγορές από το ρωσικό οπλοστάσιο οι διάφορες κυβερνητικές εξαγγελίες φαίνεται πως είναι μόνο κινήσεις στα πλαίσια του παιχνιδιού εξασφάλισης καλύτερων όρων από τις ΝΑΤΟικές πολεμικές βιομηχανίες.

Ενα χρόνο λοιπόν μετά την αρχική εξαγγελία του εν λόγω προγράμματος, το οποίο σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες αποβλέπει στην ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας, στη διασφάλιση της πλήρους αμυντικής της επάρκειας, στην πλήρη κάλυψη του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας - Κύπρου και τη διεύρυνση των δυνατοτήτων για αποτελεσματική ανταπόδοση, αλλά και στην... αποτελεσματική ανταπόκριση της χώρας στις υποχρεώσεις της σε ΝΑΤΟ και ΔΕΕ, έχει ξεκινήσει η υπογραφή ορισμένων μόνο συμβάσεων στα πλαίσια υλοποίησης του προγράμματος. Σύμφωνα με τον Α. Τσοχατζόπουλο, μέχρι το τέλος του 1997 προβλεπόταν η υπογραφή συμβάσεων ύψους 450 δισ. δραχμών και παράλληλα η ολοκλήρωση της προετοιμασίας για μια νέα σειρά συμβάσεων ύψους 800 δισ. δραχμών, που αναμένεται να υπογραφούν στη διάρκεια του 1998.Επίσης υπάρχει ένα τρίτος κατάλογος, από το συνολικό πακέτο 1996-2000, ύψους 1.100 δισ. που βρίσκεται στο στάδιο μετά την αξιολόγηση των επιχειρησιακών κριτηρίων από τα Επιτελεία και προβλέπεται να πραγματοποιηθεί, δηλαδή να αποφασιστεί και να ανατεθεί, μέχρι το τέλος του 1999.

Ειδικότερα στον τομέα της Πολεμικής Αεροπορίας προβλέπεται ενίσχυση του στόλου μαχητικών αεροσκαφών τρίτης γενιάς. Τελικές αποφάσεις για τον τύπο του αεροσκάφους θα ληφθούν μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 1998. Ο αριθμός τους, σύμφωνα με επίσημες πληροφορίες που έχουν κυκλοφορήσει, θα είναι περίπου 60 αεροσκάφη και θα εξαρτηθεί από τον τύπο και την τιμή, καθώς η συνολική δαπάνη για τη συγκεκριμένη αγορά κινείται γύρω στα 400 δισ. δραχμές. Τα αεροσκάφη που, τυπικά τουλάχιστον, εξετάζονται είναι τα αμερικάνικα "F-16 Block 50 Plus", "F-15 E", "F-18" και "F-22",τα γαλλικά "Μιράζ 2000 - 5" και τα ρωσικά "Σουχόι".Το υπό κατασκευή αεροσκάφος ευρωπαϊκής κοινοπραξίας τύπου "EYRO - FIGHTER" φαίνεται πως μένει εκτός ανταγωνισμού, γιατί αφ' ενός μεν προβλέπεται μεγάλη καθυστέρηση στην παράδοσή του και αφ' ετέρου δεν είναι καθόλου δοκιμασμένο. Να σημειωθεί ότι οι Αμερικανοί στα πλαίσια των παιχνιδιών που κάνουν, για να κρατήσουν ψηλά τις τιμές τους, είχαν δηλώσει ότι μπλοκάρουν την πώληση στην Ελλάδα των δικών τους αεροσκαφών, με πρόσχημα την... τήρηση της ισορροπίας δυνάμεων στο Αιγαίο. Ομως τα πράγματα αποκαταστάθηκαν μετά τις συναντήσεις που είχε με τον Α. Τσοχατζόπουλο ο νέος Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Ν. Μπερνς, ο οποίος δήλωσε πανηγυρικά ότι οι ΗΠΑ θα πουλήσουν στην Ελλάδα τα καλύτερά τους αεροσκάφη.

Εκτός από τα περίπου 60 αεροσκάφη, που ο τύπος τους εκκρεμεί να αποφασιστεί, ωστόσο η ζυγαριά έχει γείρει προς την απέναντι όχθη του Ατλαντικού, προωθείται και η αγορά 10-20 αεροσκαφών τύπου "Μιράζ 2000" και "F-16 Block 50" προς αντικατάσταση των απωλειών. Επιπλέον προχωράει και η αγορά ιπταμένων τάνκερ (εναέριου ανεφοδιασμού), καθώς και ιπταμένων ραντάρ τύπου AWΑCKS, ενώ ήδη έχει προχωρήσει η υλοποίηση του προγράμματος εναέριου αλληλοανεφοδιασμού των αεροσκαφών "Α-7" ("Κορσέρ") που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία, δηλαδή εφοδιασμός εν πτήσει από το ένα μαχητικό στο άλλο.

Στον τομέα της αεράμυνας,δηλαδή της απόκρουσης αεροπορικών επιθέσεων, προωθείται η ανάπτυξη προηγμένων αντιαεροπορικών συστημάτων και εδώ παίζεται μεγάλο παιχνίδι. Οπως ανακοινώθηκε, προωθείται η προμήθεια αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων μικρού και μεγάλου βεληνεκούς και ξεκινάει η διαδικασία εκσυγχρονισμού των υπαρχόντων αντιαεροπορικών πυραύλων "ΧΟΚ",ενώ οι παλιοί πύραυλοι τύπου "ΝΙΚΗ",αποσύρονται για να αντικατασταθούν από τα συστήματα μεγάλου βεληνεκούς. Τέτοια συστήματα είναι οι πολυσυζητημένοι ρωσικοί πύραυλοι "S-300" και οι αμερικανικοί "Πάτριοτ",οι οποίοι έχουν μικρότερη ακτίνα από τους ρωσικούς που εντοπίζουν το στόχο από τα 300 χιλιόμετρα και τον καταστρέφουν από τα 150 χιλιόμετρα. Οριστικές αποφάσεις θα ληφθούν, όπως έχει πει ο Α. Τσοχατζόπουλος, το πρώτο τετράμηνο του 1998. Πάντως το όλο ζήτημα των αντιβαλλιστικών - αντιαεροπορικών συστημάτων συνδέεται με την αγορά από την Κύπρο και την εγκατάσταση στο νησί των ρωσικών "S-300",κίνηση που έχει προκαλέσει εκτός από τις τουρκικές και τις αμερικανικές αντιδράσεις για λόγους εμπορικούς, αλλά κυρίως γεωστρατηγικούς. Ετσι λοιπόν εκτιμάται ότι τυχόν εγκατάσταση στην Κύπρο των "S-300" θα αντισταθμιζόταν, προκειμένου να εξευμενιστούν οι ΗΠΑ, με την αγορά από την Ελλάδα των αμερικανικών "Πάτριοτ". Ενώ ακούγεται και το σενάριο οι "S-300" να μην πάνε ποτέ στην Κύπρου και να μείνουν στην Ελλάδα, μόνο βέβαια όσοι έχουν αγοραστεί από την Κύπρο, και παράλληλα να γίνει η αγορά από την Ελλάδα συστημάτων "Πάτριοτ". Οσον αφορά τον τομέα των αντιαεροπορικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς προωθείται, κατά πληροφορίες, η προμήθεια των αμερικανικών συστημάτων SHORADS για τη λεγόμενη αεράμυνα σημείων, όπως αεροδρομίων και άλλων περιοχών στρατηγικής σημασίας.

Στον Στρατό Ξηράς προωθείται, σύμφωνα με τον υπουργό Αμυνας, η ενίσχυση της δύναμης πυρός του με την προώθηση συστημάτων πυροβόλων κατάλληλης διαμέτρου και απόστασης, καθώς και αρμάτων μάχης. Οριστική απόφαση για τον τύπο των τανκ που θα αγοραστούν θα ληφθεί τον επόμενο χρόνο. Στο μεταξύ ανακοινώθηκε η αγορά από τη Γερμανία 170 εκσυγχρονισμένων αρμάτων μάχης τύπου "Leopard 1A5",που σύμφωνα με τον υπουργό Αμυνας αποτελεί υλοποίηση παλαιότερου προγράμματος και δεν εντάσσεται στο νέο πενταετές. Τα 170 υπό αγορά γερμανικά άρματα, που είναι ήδη έτοιμα και προέρχονται από εκσυγχρονισμό μεταχειρισμένων, προορίζονται κυρίως για τον Εβρο για την ενίσχυση της δύναμης πυρός του ανασυγκροτημένου Δ Σώματος Στρατού. Παραμένει στο εξοπλιστικό πρόγραμμα η εκκρεμότητα της επιλογής του τύπου του άρματος μάχης τελευταίας γενιάς, του οποίο αριθμό από 100 μέχρι 400 θα προμηθευτούν οι Ενοπλες Δυνάμεις. Τους τελευταίους μήνες κυκλοφόρησαν πληροφορίες ότι το ΓΕΣ έθεσε εκτός λίστας επιλογής το ρωσικής προέλευσης "Τ-80S" το οποίο έχει κερδίσει τις εντυπώσεις προβάλλοντας σαν δικαιολογία ότι το πυροβόλο του έχει διαφορετική διάμετρο από τα ΝΑΤΟικών προδιαγραφών άρματα μάχης. Πάντως ανεπίσημα οι πληροφορίες αυτές διαψεύδονταν.

Οσον αφορά το Πολεμικό Ναυτικό,εκεί σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που υπάρχουν τα διάφορα προγράμματα προωθούνται με πιο γρήγορους ρυθμούς. Πέραν της μιας ακόμα ολλανδικής φρεγάτας τύπου "S" που ήδη έγινε η παραλαβή της μέσα στο Δεκέμβρη, προχωράει το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των τεσσάρων υποβρυχίων,που γίνεται στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας - έχουν παραδοθεί τα τρία - υπάρχουν επίσης προγράμματα για την προμήθεια και καινούριων πλοίων. Ακόμα επίκειται, όπως έχει αναγγελθεί, η ανάθεση παραγγελίας στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά για την κατασκευή τεσσάρων κανονιοφόρων,ενώ βρίσκεται σε επεξεργασία πρόταση για την προμήθεια νέων υποβρυχίων.

Παράλληλα, στα πλαίσια της ενίσχυσης των μεταφορικών δυνατοτήτων των ειδικών ταχυκίνητων μονάδων του Β Σώματος Στρατού σε κάθε περιοχή του Αιγαίου - όπως έχει γίνει γνωστό το Β Σώμα μετεξελίσσεται στο σύνολό του σε ταχυκίνητο - προωθείται με γρήγορους ρυθμούς η προμήθεια ταχυπλόων σκαφών. Οι διαπραγματεύσεις για την αγορά HOVERCRAFT, που αναπτύσσουν ταχύτητα 40-50 ναυτικών μιλίων την ώρα, με δυνατότητα να μεταφέρουν 400-450 στρατιώτες και μικρότερων για 70-80 άνδρες, βρίσκονται στην τελική φάση, με πιθανότερο προμηθευτή την Ουκρανία.

Η ανάγκη αμυντικής θωράκισης της χώρας, πέρα από τις ανάγκες και τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, προβάλλει όλο και πιο επιτακτική. Το ΚΚΕ με κάθε ευκαιρία θέτει το ζήτημα αυτό. Στα τέλη Νοέμβρη με Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή προς τον υπουργό Εθνικής Αμυνας οι βουλευτές του ΚΚΕ Ορ. Κολοζώφ και Μπ. Αγγουράκης, αναφέρονται στην πορεία υλοποίησης του νέου εξοπλιστικού προγράμματος των Ενόπλων Δυνάμεων.Οπως επισήμαιναν, τα εξοπλιστικά προγράμματα αποτελούν σοβαρότατο θέμα που σχετίζεται με την οικονομία, την άμυνα της χώρας, αλλά και το δυνάμωμα ή το "σπάσιμο" της εξάρτησης από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οργανισμούς.

"Η αρνητική τοποθέτηση του ΚΚΕ, τόνιζαν, κατά τη συζήτηση αυτών των προγραμμάτων δε σημαίνει έλλειψη ενδιαφέροντος για την άμυνα της χώρας. Σηματοδοτεί ακριβώς το αντίθετο, την ανάγκη αυτοτέλειας στην αμυντική θωράκιση της χώρας, μακριά και έξω από τους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, που πλήττουν θανάσιμα την άμυνα της χώρας και καταργούν με ευθύνη και της κυβέρνησης κυριαρχικά μας δικαιώματα. Αδιάψευστος μάρτυρας οι τελευταίες εξελίξεις στο Αιγαίο, με τη σχεδιαζόμενη εφαρμογή της νέας δομής του ΝΑΤΟ". Οι βουλευτές του ΚΚΕ, αφού επισήμαιναν ότι μετά τη συνάντηση του υπουργού Αμυνας με τον διοικητή του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη και τη σχετική συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ (19/11/97), από δηλώσεις και δημοσιεύματα στον Τύπο, προέκυπτε ότι προωθούνται άμεσα αγορές ύψους 2 τρισ. δραχμών και ότι τη μερίδα του λέοντος εξασφάλιζαν οι ΗΠΑ και κάποιες μικρές παραγγελίες Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, ερωτούσαν και η απάντηση αναμένεται:

Εάν υπάρχει ολοκληρωμένο πρόγραμμα προμηθειών του εξοπλιστικού προγράμματος ένα χρόνο μετά τη συζήτηση στη Βουλή και τι ακριβώς προβλέπει; Και αν υπάρχει τέτοιο πρόγραμμα, έχει διαμορφωθεί να υπηρετεί αποκλειστικά την Αμυνα της χώρας, με βάση τη μορφολογία του ελληνικού χώρου ή κινείται για την εξυπηρέτηση ΝΑΤΟικών αναγκών, όπως των πολυεθνικών δυνάμεων ταχείας αντίδρασης για τις λεγόμενες ειρηνευτικές και άλλες αποστολές;

Επίσης έθεταν το ερώτημα εάν υπάρχουν πιέσεις, με διάφορους τρόπους, από τις ΗΠΑ ή αλλού για αγορές ή αποκλεισμούς και πώς τις αντιμετωπίζει η κυβέρνηση. Και αφού επισήμαιναν ότι ο προϋπολογισμός του 1998 δεν προβλέπει μέτρα ουσιαστικής ενίσχυσης της πολεμικής βιομηχανίας, ρωτούσαν εάν "υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μέτρο και ποιο είναι αυτό, ώστε τα επόμενα χρόνια να αναπτυχθεί ουσιαστικά η αμυντική βιομηχανία ή προσκρούει σε πιέσεις και σε συμφέροντα στρατιωτικο-βιομηχανικών συμπλεγμάτων και μιζαδόρων;".

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Χρονιά εκσυγχρονισμού της εξάρτησης της Ελλάδας το 1997 και πλήρους ένταξής της στα τυχοδιωκτικά σχέδια της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Η νέα δομή του ΝΑΤΟ, που έρχεται να εξυπηρετήσει το νέο επιθετικό δόγμα της ιμπεριαλιστικής "λυκοσυμμαχίας" οριστικοποιήθηκε στις δύο συνόδους, των υπουργών Αμυνας και των υπουργών Εξωτερικών των χωρών - μελών του, που πραγματοποιήθηκαν τον τελευταίο μήνα του χρόνου στις Βρυξέλλες. Το βασικό της χαρακτηριστικό είναι η διαμόρφωση ενιαίου αμυντικού χώρου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στην περιοχή του Αιγαίου, ως αποτέλεσμα της κατάργησης των εθνικών ορίων επιχειρησιακής ευθύνης. Εξέλιξη που θα σηματοδοτήσει τον αποχρωματισμό του Αιγαίου και την πλήρη ΝΑΤΟποίησή του. Η νέα δομή τυπικά θα μπει σε εφαρμογή το Γενάρη του 1999, όμως στην ουσία έχει ήδη δρομολογηθεί η λειτουργία της "Συμμαχίας" με βάση αυτήν.

Ετσι, η Ελλάδα μετατρέπεται σε χώρα υπό καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας, σε προτεκτοράτο του ΝΑΤΟ, με την ουσιαστική, όπως ήταν πάντα βέβαια, αλλά και με την τυπική σημασία της λέξης. Η συμμετοχή της στη νέα δομή του ΝΑΤΟ και η αποδοχή της κατάργησης των εθνικών ορίων επιχειρησιακής ευθύνης στο Αιγαίο, το μετατρέπει σε μια "γκρίζα θάλασσα" υπό αμερικανική επικυριαρχία. Το ΝΑΤΟ αναλαμβάνει ρόλο "Δούρειου Ιππου" στο Αιγαίο μέσω του οποίου θα νομιμοποιηθούν οι τουρκικές διεκδικήσεις επιβάλλοντας ένα καθεστώς συγκυριαρχίας.

Το Αιγαίο, με τη στρατηγική σημασία που έχει αυτή η περιοχή συνολικά στην άμυνα της χώρας, μετατρέπεται σε αμερικανοΝΑΤΟική λίμνη, που τον πρώτο λόγο για την... "άμυνά" του θα έχει από τη Νάπολη ο Αμερικανός στρατηγός, διοικητής της νότιας πτέρυγας της "Συμμαχίας", στον οποίο περνάει η αρμοδιότητα να αναθέτει κατά περίπτωση την ευθύνη στα δύο υποστρατηγεία, της Λάρισας και της Σμύρνης. Το ζητούμενο για τα ΝΑΤΟικά επιτελεία είναι η ευελιξία και αυτό ικανοποιείται με την κατάργηση των εθνικών ορίων. Το ΝΑΤΟ θέλει ευελιξία εντός και εκτός ορίων του, για να μπορούν οι μονάδες ταχείας επέμβασης να παίζουν το ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα, να επεμβαίνουν στο εσωτερικό και χωρών - μελών του ενάντια στους λαούς, για την εφαρμογή της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Ομως η εφαρμογή της νέας δομής του ΝΑΤΟ και η κατάργηση των εθνικών ορίων επιχειρησιακής ευθύνης δεν είναι για το ΝΑΤΟ αυτοσκοπός, αλλά η προϋπόθεση για την εξυπηρέτηση των νέων σχεδίων αυτού του ιμπεριαλιστικού οργανισμού. Η αποδοχή λοιπόν της νέας δομής από την κυβέρνηση Σημίτη είναι μια συνειδητή επιλογή που εντάσσεται στα πλαίσια του ρόλου που διεκδικεί για τη χώρα υπό συνθήκες νέας τάξης. Οσο για τις πιέσεις που της ασκούνται αυτές είναι... ευπρόσδεκτες, αφού δίνουν άλλοθι για τις κυβερνητικές επιλογές.

Η νέα δομή του ΝΑΤΟ έχει μπει σε άτυπη λειτουργία εδώ και καιρό, με ό,τι καταστροφικό αυτό συνεπάγεται για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Η ελληνική 1η Στρατιά, που εδρεύει στη Λάρισα, λειτουργεί ήδη σαν να πρόκειται για το "υπό ίδρυση" ΝΑΤΟικό υποστρατηγείο και με όλα τα χαρακτηριστικά αυτού του υποστρατηγείου, δηλαδή χωρίς καθορισμένη περιοχή ευθύνης, χωρίς να καλύπτει επιχειρησιακά τον ελληνικό εθνικό θαλάσσιο, εναέριο και νησιωτικό χώρο του Αιγαίου. Περίτρανη απόδειξη ήταν και η διεξαγωγή επί του ελληνικού εδάφους της ΝΑΤΟικής άσκησης "DYMAMIC MIX",η οποία και σηματοδότησε την εφαρμογή της νέας δομής. Η ελληνική κυβέρνηση, αποδέχτηκε να τεθούν εκτός άσκησης περιοχές που αποτελούν αντικείμενο διεκδίκησης από την Τουρκία, δηλαδή ολόκληρη η περιοχή του Αιγαίου, νησιά, θαλάσσιος και εναέριος χώρος.

Η ίδια η διεξαγωγή της άσκησης αποτέλεσε ένα είδος φόρμουλας εφαρμογής της νέας δομής του ΝΑΤΟ. Ηταν η πρώτη φορά μετά το 1974 που ενεργοποιήθηκε το στρατηγείο της Λάρισας. Μάλιστα, ο Κ. Σημίτης, μιλώντας στη Βουλή, σε μια επιχείρηση διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, ανέφερε τη διεξαγωγή της "DYNAMIC MIX" ως χαρακτηριστικό παράδειγμα εφαρμογής της νέας δομής και για το "πώς μπορεί να λειτουργεί μια τέτοια διαδικασία και να προστατεύονται τα εθνικά συμφέροντα". Εμφανίζει δηλαδή τη μη διεξαγωγή της άσκησης στο Αιγαίο με τη συμμετοχή και της Τουρκίας ως ελληνική επιτυχία! Παραβλέποντας ότι η μετατροπή του Αιγαίου σε ουδέτερη - "γκρίζα ζώνη" ήταν πάγια επιδίωξη της τουρκικής και της αμερικανικής πολιτικής.

Με βάση τη νέα δομή του ΝΑΤΟ γίνεται αποδεκτό από την ελληνική πλευρά ότι το Αιγαίο επιχειρησιακά, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, δεν είναι δεδομένο για την Ελλάδα, αλλά κάθε φορά θα παλεύει η ελληνική πλευρά από ίδιες θέσεις με την τουρκική, για να εξασφαλίσει την ευθύνη για την άμυνα της περιοχής. Οταν γίνεται λόγος για Αιγαίο δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι είναι διάσπαρτο από ελληνικά νησιά που περιβάλλονται από διεθνή ύδατα και διεθνή εναέριο χώρο απ' όπου υπάρχουν και οι μοναδικές θαλάσσιες και εναέριες γραμμές επικοινωνίας των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα. Η μη κάλυψη λοιπόν του Αιγαίου από την Ελλάδα σημαίνει και εγκατάλειψη της άμυνας των νησιών στο έλεος του ΝΑΤΟ,το οποίο μπορεί να την αναθέτει και στην Τουρκία!

Το μόνο επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι η Ελλάδα θα μπορεί να προβάλλει "βέτο" στα όργανα του ΝΑΤΟ στις όποιες βλαπτικές για τα ελληνικά συμφέροντα αποφάσεις. Ετσι παραδέχεται, ένα αναφαίρετο δικαίωμα, όπως αυτό της άμυνας ενός ζωτικού μέρους του εθνικού μας χώρου που είναι το Αιγαίο, να υποκαθίσταται από ένα "βέτο". Η αμφισβήτηση όμως των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων θα είναι γεγονός, αφού το δικαίωμα άμυνας του Αιγαίου, η επιχειρησιακή ευθύνη θα ανήκει στη Νάπολη. Η αποτελεσματικότητα του "βέτο" λοιπόν δε θα έχει σημασία, καθώς θα έχουν δημιουργηθεί νέα τετελεσμένα.

Μέσα στο 1998 αναμένεται να δρομολογηθούν οι συνέπειες αποδοχής από την Ελλάδα της νέας δομής και αυτό άσχετα από την τυπική εφαρμογή της. Το πλαίσιο που δημιουργήθηκε με τη Συμφωνία της Μαδρίτης τον Ιούλη μεταξύ Σημίτη - Ντεμιρέλ μέσα από το οποίο νομιμοποιούνται τα τουρκικά "ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα" από τη μια και από την άλλη η κατάργηση των εθνικών ορίων στο Αιγαίο στα πλαίσια της νέας δομής του ΝΑΤΟ δημιουργούν τις συνθήκες για την προώθηση των τουρκικών διεκδικήσεων, πράγμα που θα οδηγήσει σε νέες εντάσεις, παραπέρα εδραίωση της αστάθειας στην περιοχή, που θα δίνει στις ΗΠΑ την ευκαιρία για παρεμβάσεις, κατά την πάγια τακτική του "διαίρει και βασίλευε".

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ