Ανακοίνωση του επιμελητηρίου τους
Την αντίθεσή του στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού, που αφορά στη διαμόρφωση της πολιτιστικής πολιτικής, υπογραμμίζει σε χτεσινή του ανακοίνωση το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας (ΕΕΤΕ).
Το ΕΕΤΕ θεωρώντας ότι το πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε είναι ίδιο με το προηγούμενο σχέδιό του, όσον αφορά στις βασικές του γραμμές, παρότι "ορισμένες αλλαγές, με μία πρώτη ανάγνωση, φαίνονται σημαντικές", επισημαίνει: "Μέσα από τη μετατροπή του δημόσιου τομέα σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, θέτει ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, όπου καταργείται η συμμετοχή και ο έλεγχος θεσμοθετημένων συλλογικών οργάνων, και ιδιαίτερα των δημιουργών, στη διαμόρφωση της πολιτιστικής πολιτικής.Με πρόσχημα τη δυσλειτουργία του δημοσίου, συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες στον εκάστοτε υπουργό Πολιτισμού,ο οποίος με τη σειρά του τις μοιράζει σε διορισμένες από τον ίδιο διοικήσεις ΝΠΙΔ, αφήνοντας, μάλιστα, καίρια ζητήματα της πολιτιστικής πολιτικής σε μελλοντικές "Υπουργικές Αποφάσεις"".
Ειδικότερα, όσον αφορά στην ίδρυση "Ανώνυμης Εταιρείας Προβολής της Ελληνικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς" (ΝΠΙΔ), αλλά και στη συγκεντροποίηση της εξουσίας στο πρόσωπο του υπουργού, το ΕΕΤΕ επισημαίνει ότι "ανοίγει ο δρόμος για την εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, εφόσον μπαίνουν τα μουσεία, οι αρχαιολογικοί χώροι στην υπηρεσία της μονοπωλιακής αυτής εταιρίας,η οποία "συνεργάζεται με οποιοδήποτε νομικό ή φυσικό πρόσωπο, με οποιονδήποτε τρόπο ή νομική σχέση και μορφή για την επίτευξη των σκοπών της".Η κατάχρηση των εξουσιών που προκύπτουν μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε "δανεισμούς" της πολιτιστικής κληρονομιάς, μετεγκαταστάσεις σε άλλες χώρες, κλπ., μια και δεν απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του ΚΑΣ".
Αντίθετοι είναι οι εικαστικοί και στη "δημιουργία και τοποθέτηση έργων εικαστικών τεχνών σε δημόσιους χώρους και κτίρια", σημειώνοντας ότι "με την κατάργηση των άρθρων 1, 2, 3 και 4 του Νόμου 1854 δίνεται μία, εν λευκώ, εξουσιοδότηση στον υπουργό Πολιτισμού για τη διαχείριση του 1%".
Στο θέμα των τιμητικών συντάξεων, καταργείται ο έλεγχος και η έγκριση της Βουλής. Το ΕΕΤΕ ζητά την κατάργηση της επταμελούς Επιτροπής Συνταξιοδότησης,που διορίζεται πλέον από τον υπουργό Πολιτισμού, "γιατί ο Νόμος 2435 ορίζει και επιτροπή κατά κλάδο και πλαφόν αριθμού συντάξεων κατά κλάδο".
Τέλος, το πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε, σε σχέση με όλα τα προηγούμενα σχέδια που είχαν συνταχθεί, καταργεί τις φοροαπαλλαγές των χορηγιών και των νομικών προσώπων που ασκούν κοινωφελή πολιτιστική δραστηριότητα, καθώς και τη θέσπιση φόρου κληρονομίας σε είδος, "ρυθμίσεις που έβρισκαν σύμφωνους τους εικαστικούς καλλιτέχνες".
Το πολυνομοσχέδιο δε ρυθμίζει χρόνια και πολλά προβλήματα των εικαστικών καλλιτεχνών.Ιδιαίτερα για την καθολική λύση του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού προβλήματος, "χρόνια τώρα ο φορέας μας έχει καταθέσει συγκεκριμένη νομοθετική πρόταση και σ' αυτήν υπάρχουν αναγκαία προς ρύθμιση ζητήματα πόρων του ασφαλιστικού φορέα, που πρέπει να νομοθετηθούν από το ΥΠΠΟ",σημειώνει το επιμελητήριο. Ακόμη, το ΔΣ του ΕΕΤΕ προτείνει να προστεθούν στο νέο σχέδιο νόμου: Η πρόταση νόμου για το 1% του κόστους των δημοσίων έργων για τη δημιουργία και τοποθέτηση εικαστικών έργων σ' αυτά.Νομοθετική ρύθμιση που να προβλέπει ότι: "Οι απαιτούμενες τακτικές πιστώσεις για τη λειτουργία του ΕΕΤΕ εγγράφονται στον ετήσιο τακτικό προϋπολογισμό του ΥΠΠΟ".Νομοθετική κατοχύρωση ότι "στις εκθέσεις, αγορά κλπ., στις επιτροπές επιλογών, την πλειοψηφία έχουν οι εικαστικοί καλλιτέχνες, να εκπροσωπείται το ΕΕΤΕ σ' αυτές και να αποκλείονται έμποροι και "φιλότεχνοι" καθώς και κριτικοί τέχνης απ' αυτές (να υπάρχουν φορείς, ΑΕΙ, καθηγητές ΑΕΙ, ιστορικοί τέχνης)".
Τέλος, νομοθετική κατοχύρωση ότι "στις κρατικές παροχές που δίνονται για την ενίσχυση των εικαστικών τεχνών, φορέας ανάπτυξης είναι ο εικαστικός καλλιτέχνης και οι όποιες παροχές τονώνουν την παραγωγή, τη δημιουργία, με διαφανείς διαδικασίες, ανοιχτές προσκλήσεις και οι επιλογές γίνονται από επιτροπές όπου την πλειοψηφία έχουν οι εικαστικοί καλλιτέχνες και εκπροσωπείται και το ΕΕΤΕ σ' αυτές".
Αφιερωμένη στη μνήμη του αξέχαστου τεχνοκριτικού - συνεργάτη του "Ρ" Νίκου Αλεξίου,ήταν η προχτεσινή βραδιά που οργάνωσε το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος,με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το θάνατό του. Στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, συγκεντρώθηκαν συναγωνιστές του στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης, εικαστικοί καλλιτέχνες, φιλότεχνοι, συμπατριώτες του Σκυριανοί, φίλοι και σύντροφοί του, για να μιλήσουν για τον αγαπημένο τους Νίκο. Τον άνθρωπο, τον καλλιτέχνη, τον κριτικό τέχνης, τον επιστήμονα, τον αγωνιστή Νίκο Αλεξίου.
Τη βραδιά άνοιξε η πρόεδρος του ΔΣ του ΕΕΤΕ Εύα Μελά,λέγοντας"Θεωρήσαμε σαν ΔΣ του Επιμελητηρίου, ότι είχαμε το χρέος να τιμήσουμε τη μνήμη του Νίκου Αλεξίου, γιατί πιστεύουμε ότι το ήθος με το οποίο πλησίασε το εικαστικό έργο, είναι το ζητούμενο στην κριτική τέχνης. Θα είναι πάντα ένα πρότυπο τεχνοκριτικής για μας".Η Ντιάνα Αντωνακάτου (ζωγράφος - λογογράφος) μεταξύ άλλων μίλησε "για την πολιτική, μαχητική του τοποθέτηση, τις διώξεις, τις εξορίες, τις φυλακές και τα Μακρονήσια",επισημαίνοντας ότι "υπηρέτησε τη λογική της επανάστασης του 20ού αιώνα μέσα στο πνεύμα των ιδεών του 19ου ως μια αναγκαιότητα του μέλλοντος πανοικουμενική".
Ο "μπάρμπα - Νίκος", όπως τον αποκάλεσε ο Ανδρέας Δεληβοριάς (αρχιτέκτονας), "ενσυνείδητα προσπαθούσε να αλλάξει τον κόσμο. Το "Σκυριανό αρχοντόπουλο" αγωνίστηκε για σχεδόν 80 χρόνια μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ". Σε κείμενό του ο συγγραφέας Γιάννης Κορίδης (το διάβασε ο γιος του), τόνισε μεταξύ άλλων "Ανεπανάληπτος στη μετριοφροσύνη και στη γενναιοδωρία. Η απουσία του σφράγισε έντονα το χώρο της τέχνης".Ο ποιητής και φίλος τουΑναστάσιος Λεβίδης,με φωνή τρεμάμενη απήγγειλε ένα ποίημα που έγραψε τη μέρα που χάθηκε ο Νίκος Αλεξίου. Πέρασε ένας χρόνος από την ημέρα που έφυγε και τα δάκρυα δεν έχουν ακόμα στερέψει.
Για την ιδεολογική και αγωνιστική του συνέπεια και πορεία, τη νομική του υποστήριξη σε διωκόμενους αγωνιστές, τη γενικότερη προσφορά του, την εικοσάχρονη και πλέον συνεργασία του στο "Ρ" και την τόλμη της τεχνοκριτικής του μίλησε εκπροσωπώντας τον "Ρ" η Αριστούλα Ελληνούδη.Παρών στη βραδιά και ο πρόεδρος του Συλλόγου Σκυριανών Αθήνας Γιάννης Φεργάδης,παρεμβαίνοντας τον χαρακτήρισε "Φάρο αξιοπρέπειας, επιστήμης και διανόησης".
Φ. Σ.
Ο Χιού Λέοναρντ,ο Ιρλανδός συγγραφέας και δημιουργός του "Ντα",ήταν ο επίσημος καλεσμένος στην επίσημη πρεμιέρα (18/10) του "Μοντέρνου Θεάτρου",στην "Αλκυονίδα" και όλοι οι ξένοι θεατρικοί συγγραφείς που βρίσκονταν στην Αθήνα για το συνέδριο της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, Αρνολντ Ουέσκερ, Χάραλντ Μίλερ κ.ά. Το "Ντα" ανεβαίνει σε μετάφραση Παύλου Μάτεσι,σκηνοθεσία και κοστούμια Γιώργου Μεσσάλα,σκηνικά Βασίλη Τσιντσικώφ και αυθεντική λαϊκή μουσική από την Ιρλανδία. Παίζουν: Γιώργος Μεσσάλας, Αντιγόνη Γλυκοφρύδη, Ντένη Θεμελή, Τώνης Γιακωβάκης, Γιώργος Κωνσταντής, Γιώργος Φρατζεσκάκης, Γιώργος Λιβανός.
Μεταξύ των καλεσμένων στην επίσημη πρεμιέρα, οι οποίοι χειροκρότησαν θερμά και συνεχάρησαν τους συντελεστές της παράστασης, ήταν η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα,ο βουλευτής της ΝΔ Βύρων Πολύδωρας,ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Δημόσιας Τάξης Γ. Παπαδογιαννάκης,ο πρέσβης Γ. Χέλμης και γνωστοί καλλιτέχνες.
Θερμά συλλυπητήρια για το θάνατο της Καλλιόπης Βρεττάκου,συντρόφισσας του κορυφαίου ποιητή μας Νικηφόρου Βρεττάκου,η οποία υπήρξε μαχητική αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης και συνδικαλίστρια στον Πειραιά και υπέστη διώξεις, έστειλε στην οικογένειά της το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.Σημειώνουμε ότι η Πιπίτσα Βρεττάκου, όπως την αποκαλούσαν οι συναγωνιστές της, κηδεύτηκε χτες από το ναό του Αγ. Λαζάρου, στο Α' Νεκροταφείο.
Αρχίζει αύριο τις παραστάσεις του το "Θέατρο του Νέου Κόσμου" με το σύγχρονο αυστριακό έργο "Βρομιά" του Ρόμπερτ Σνάιντερ, γνωστού στο ελληνικό κοινό από το μυθιστόρημά του "Ο αδελφός του ύπνου". Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1993 στη Γερμανία. Μεταφράστηκε και παίχτηκε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Ανεβαίνει σε μετάφραση Κοραλίας Σωτηριάδου, σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, σκηνικά - κοστούμια Αντώνη Δαγκλίδη, μουσική Μηνά Αλεξιάδη. Το ρόλο του Σαντ ερμηνεύει ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης. Ο Αραβας Σαντ ζει χωρίς χαρτιά στην Ευρώπη - τόπο των ονείρων του όσο ζούσε στην πατρίδα του. Δεν είναι οικονομικός μετανάστης, αλλά λιποτάχτης και ήρθε στον "πολιτισμό" που αγάπησε από βιβλία και εικόνες. Εφαγε όμως τα μούτρα του.