Λίγα λόγια για το έργο

Στο έμπα της Δραπετσώνας βρίσκεται ο Αγιος Διονύσης, όπου ο δήμαρχος και το ΥΠΕΧΩΔΕ χωρίς να ρωτήσουν κανέναν (πότε ρώτησαν, άλλωστε) αποφάσισαν να κατασκευάσουν μια εκτρωματική αερογέφυρα, που υποτίθεται θα οδηγεί τα αυτοκίνητα απ' ευθείας στο λιμάνι χωρίς περιττές (sic) στροφές. Υψους εννέα μέτρων και μήκους πεντακοσίων τουλάχιστο, θα θάψει την εκκλησία, την πέτρινη πεζογέφυρα και θα "εξαφανίσει" το παραδοσιακό κτίριο του ΟΣΕ. Τα Μακρά Τείχη θα αποτελέσουν παρελθόν και η παραδοσιακή περιοχή θα χαθεί μαζί με το "εκσυγχρονιστικό" έργο της αερογέφυρας. Σύμφωνα με τους "τεχνοκράτες" και την πολιτική ηγεσία τους η γρήγορη μεταβίβαση καμιονιών και νταλικών στο λιμάνι και η εξυπηρέτηση των ΙΧ (σ.σ. η Κανελοπούλου θα μετατραπεί σε ταχείας κυκλοφορίας) είναι αυτά που προέχουν και όχι η ιστορία και οι κάτοικοι της Δραπετσώνας. Οι σύγχρονοι σοσιαλοχατζηαβάτες θέλουν να μας πείσουν ότι θα μετατρέψουν τον Πειραιά στο πιο σύγχρονο λιμάνι της Μεσογείου. Τρομάρα τους! Εδώ με μια βροχή θρηνούμε θύματα και καταστρέφονται περιουσίες. Κι αυτοί το χαβά τους. Ομως το εν πολλοίς άχρηστο και επικίνδυνο έργο έχει κόστος 1.250.000.000 δρχ. κι αυτό εξηγεί το γιατί πρέπει να γίνει. Από την άλλη είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση που πιέζει και χρηματοδοτεί μόνο τέτοια έργα, βαφτίζοντάς τα αναπτυξιακά, όπως οι καλόγεροι βάφτιζαν τα κοτόπουλα, ψάρια, το Μεσαίωνα. Κι αν υποτεθεί ότι γίνει κάποια νύξη για νοσηλευτικές μονάδες ή σχολεία, η απάντηση είναι κλασική. Δυστυχώς δε γίνεται, γιατί δε συντελούν στους αναπτυξιακούς στόχους...

Η ιστορία της περιοχής

Γύρω στα σαράντα στρέμματα είναι η περιοχή που μιλάμε με ιστορική συνέχεια ενός αιώνα. Με χαρτόνια και λαμαρίνες το 1922 οι ξεριζωμένοι Μικρασιάτες πρωτοέφτιαξαν τις παράγκες τους. Εκεί το ρεμπέτικο, παρά τον κατατρεγμό του από το επίσημο κράτος, βρήκε την άνθησή του. Σε μια πολλά υποσχόμενη, τότε, βιομηχανία αναπτύχθηκε ένας ενιαίος οικιστικός ιστός. Από κει ξεκίναγαν τα φορτωμένα τρένα με τους μετανάστες για τις φάμπρικες της Γερμανίας. Εκεί, λοιπόν, βάλθηκαν να ξεριζώσουν οικήματα και μνήμες. Κυρίως τις δεύτερες. Η διατήρησή τους ήταν και είναι πολύ επικίνδυνη για τους κρατούντες. Οσο γρηγορότερα ξεμπερδεύουν μ' αυτές, τόσο το καλύτερο γι' αυτούς. Το 1967 γκρεμίστηκαν οι παράγκες. Σήμερα επιχειρούν να γκρεμίσουν την ιστορία, το όνειρο, τις ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο, για πιο ανθρώπινες πόλεις και για γειτονιές με παιδιά.

Υπάρχει εναλλακτική λύση;

Η Συντονιστική Επιτροπή που αντιδρά στο καταστροφικό για την περιοχή έργο και στην οποία συμμετέχουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι Χατζόπουλος - Μπεαζόγλου - Χατζησταυράκης απαντά ότι υπάρχει κι άλλη λύση. Η επίσπευση των έργων της παραλιακής οδού, που μπορεί να απορροφήσει την κυκλοφορία, αν αποχτήσει το ανάλογο πλάτος. Εργο χρονοβόρο, αλλά το μόνο ενδεδειγμένο. Προσωρινά η Αναπαύσεως μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να δώσει λύση στο κυκλοφοριακό. Γιατί, λοιπόν, άλλο ένα έργο που θα υποβαθμίσει τη ζωή της Δραπετσώνας; Και ποια είναι τα αντισταθμιστικά οφέλη που θα εξασφαλίσει ο δήμος, έτσι ώστε να συμμετέχει τόσο ένθερμα σ' ένα έργο που θα υποβαθμίσει αναμφισβήτητα τη ζωή των δημοτών του και θα αλλοιώσει την εικόνα της πόλης; Πιστεύουμε ότι το όλο εγχείρημα συνδέεται άμεσα με το επιχειρηματικό κεφάλαιο. Πολλά στοιχεία συνηγορούν στην άποψη, ότι το προσεχές, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, κλείσιμο του εργοστασίου των λιπασμάτων που για χρόνια αποτελεί τον εφιάλτη των κατοίκων, θα περιπλέξει κι άλλο την κατάσταση. Γιατί ούτε οι τεράστιοι ακάλυπτοι χώροι του θα χρησιμοποιηθούν για αναψυχή και πράσινο, ούτε τα κτίρια για τις στεγαστικές και πολιτιστικές ανάγκες των κατοίκων. Προορίζονται για... πολυτελή γραφεία εταιριών, εφοπλιστικών κυρίως συμφερόντων, και αυτοί που πλήρωσαν για χρόνια με την υγεία τους την ύπαρξη μιας από τις πιο ρυπογόνες βιομηχανίες της χώρας, θα στερηθούν μια δυνατότητα που θα ανακούφιζε σημαντικά τη ζωή τους. Προς το τέλος του αιώνα τίποτα δε δείχνει ότι πρέπει να 'μαστε αισιόδοξοι. Το αντίθετο, μάλιστα. Μόνη διέξοδος ο αγώνας, όχι μόνο των κατοίκων της Δραπετσώνας, αλλά όλων μας. Γιατί τα σχέδια των εξουσιαστών σίγουρα δε σταματούν στον Αγιο Διονύση...

Εμπρησμός στη Στροφιλιά

Για τη μοναδικότητα της Στροφιλιάς και τη διεθνή σημασία της είχαμε αναφερθεί στο αφιέρωμά μας για τα περιβαλλοντικά προβλήματα της Αχαφιας στις 18-2-95. Δυστυχώς γίναμε προφήτες κακών εξελίξεων. Οπως μάθαμε, πριν από μέρες "άγνωστοι" εμπρηστές έκαψαν το τουριστικό περίπτερο της κοινότητας Μετοχίου αξίας 120 εκατομμυρίων. Πριν από μήνες και πάλι "άγνωστοι" είχαν κάψει το παρατηρητήριο του ΥΠΕΧΩΔΕ και το σπίτι που έμεναν οι φύλακες στην ίδια περιοχή. Οι από το νόμο υπεύθυνοι για τη φύλαξη των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου και στις τρεις περιπτώσεις αρκέστηκαν στο να καταγράψουν την καταστροφή! Τέεετοια αποτελεσματικότητα.

ΟΙΚΟΑΛΙΕΥΜΑΤΑ

Η ΔΕΗ στη Μυτιλήνη

Πριν από ένα χρόνο όλοι μίλαγαν για τη μετεγκατάσταση του ρυπογόνου εργοστασίου. Μετά αποφασίστηκε το ύψωμα των καμινάδων προσωρινά. Τώρα κι αυτό καθυστερεί, γιατί όπως συζητείται θα χρειαστούν ψηλότερες καμινάδες για τις ανάγκες μηχανών μεγαλύτερες ιπποδύναμης. Δηλαδή μιλάμε για επέκταση. Ως πού θα πάει το δούλεμα;

Παιχνίδια με την υγεία μας

Αυτός ήταν ο τίτλος του προηγούμενου σημειώματος στο οποίο από παράλειψη(συντελούντος και του γνωστού δαίμονα) δεν αναφέρθηκε η πηγή, που δεν ήταν άλλη από τη δραστήρια οργάνωση των καταναλωτών ΕΚΠΟΙΖΩ. Ζητούμε κατανόηση.Εγκαίνια

Νέα γραφεία απόχτησε η οργάνωση "Γκρίνπις" στα Εξάρχεια την προηγούμενη βδομάδα. Καλορίζικα.

Δέλτα Εβρου

Προσπάθεια για τρίγλωσση έκδοση με θέμα τη σπουδαιότητα του Δέλτα καταβάλλει ο Δήμος Φερών και η Οικολογική Εταιρεία Εβρου. Ζητούν βοήθεια από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες. Θα υπάρξει ανταπόκριση;

KAI ΟΙΚΟΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

4 χρόνων η "Εν Αιθρία"

Τέσσερα χρόνια, που μεταφράζονται με σαράντα ένα φύλλα, έκλεισε αυτό το μήνα η περιοδική αυτή έκδοση της Πάτρας. Με κυρίως οικολογικό περιεχόμενο αποτελεί άλλη μια περίπτωση που αξίζει τη συμπαράστασή μας (την προηγούμενη βδομάδα γράφαμε για το Καλημέρα κυρά - ΓΗ της Πάτρας), γιατί αποδεικνύει ότι τα εναλλακτικά έντυπα έχουν και λόγο ύπαρξης και ρόλο να διαδραματίσουν σε μια κοινωνία που ο αστικός Τύπος (έντυπος και ηλεκτρονικός) καταδυναστεύει τα πάντα και τους πάντες. Μορφές αντίστασης που συναντάς σ' ολόκληρη τη χώρα. Μπορεί να διαφωνείς με κάποιες απόψεις τους. Το ζήτημα όμως είναι να μη μένουμε στο δέντρο, αλλά να βλέπουμε το δάσος. Από μας ευχές για πολλά - πολλά φύλλα.

Σε λίγο το πέτρινο γεφυράκι θα αποτελεί παρελθόν και ο Αγιος Διονύσιος (δεξιά), προσεχώς θα βρίσκεται κάτω από τη "σοσιαλιστική" αερογέφυρα