Από μικρούς μας γαλούχησαν για την υποχρέωση, που έχουν όλοι οι ενήλικοι να εργάζονται. Να είναι χρήσιμοι στον εαυτό τους και στην κοινωνία.
Πέρα από τα οικονομικά αγαθά, που παρέχει η εργασία στον κάθε άνθρωπο οφείλει να παρέχει και ένα σωρό άλλα στοιχεία απαραίτητα και για την πνευματική και ψυχική κάλυψη της ανθρώπινης υπόστασης.
Η εργασία πέρα από τις υλικές απολαβές, την αξιοπρέπεια, την προώθηση στον κοινωνικό χώρο, την πρόοδο, επιφέρει και σημαντικές αλλαγές στον χαρακτήρα, που τον σφυρηλατεί και τον κάνει ανθεκτικό και ευρηματικό στις αντιξοότητες της ζωής.
Ακόμα η εργασία προσφέρει πολλές θετικές εμπειρίες απαραίτητες για την "ωρίμανση" του ανθρώπου, καλλιεργεί τη μνήμη, τη φαντασία, δυναμώνει το θάρρος, ατσαλώνει την αγωνιστικότητα, την επιμονή και παρέχει την αίσθηση πληρότητας στο άτομο, ιδιαίτερα όταν κάνει την εργασία του με αγάπη και ευχαρίστηση.
Και ναι μεν όλα αυτά, από θεωρητική άποψη, είναι σωστά, στην πράξη όμως ανεφάρμοστα...
Οι σύγχρονες συνθήκες εργασίας ή η ανεργία ή η υποαπασχόληση αλλά και η υπεραπασχόληση, οι τρόποι που κερδίζονται οι θέσεις, οι εξευτελισμοί, οι ανταγωνισμοί, το "βόλεμα" η αναξιοκρατία και άλλα συναφή, δείχνουν πόσο δύσκολο είναι να εργάζεται σωστά ο καθημερινός βιοπαλαιστής, με συνθήκες που τον εξουθενώνουν που τον απογοητεύουν, του καταρρακώνουν την αξιοπρέπειά του, με αντικείμενο δουλιάς εντελώς διαφορετικό από εκείνο που έχει σπουδάσει ή που μπορεί να θέλει ν' απασχοληθεί.
Γιατί η πολιτεία πάνω απ' όλα, πριν παρουσιάσει σαν καθήκον όλων μας την εργασία, πρέπει να δείξει, με τις ανάλογες ενέργειές της, ότι η εργασία αποτελεί για κάθε άνθρωπο, και κύρια αυτό, ένα αναφαίρετο δικαίωμα.
Οφείλει η πολιτεία να εξασφαλίσει σε όλους τους πολίτες της, εργασία αξιοπρεπή, που να αφήνει περιθώρια προόδου, να δίνει ίσες ευκαιρίες για αναγνώριση και στη συνέχεια ψυχική ικανοποίηση, χωρίς ρουσφέτια και άλλους ξεπεσμούς.
Ομως δυστυχώς, κύρια η νεολαία και οι γυναίκες πλήττονται από ανεργία ή υποαπασχόληση.
Χιλιάδες νέοι αγωνίζονται για μια μικρή θέση, χιλιάδες νέοι σφαγιάζονται σε "διαγωνισμούς", χιλιάδες νέοι συμβιβάζονται εκ των πραγμάτων, λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, χιλιάδες νέοι αλλοτριώνονται με καθημερινούς συμβιβασμούς.
Χιλιάδες νέοι απασχολούνται σε εργασίες άσχετες με το αντικείμενο εκπαίδευσής τους.
Από την άλλη μεριά υπάρχει και η κατηγορία των πολιτών που τρέχουν και για δεύτερη δουλιά, για να είναι συνεπείς στις απαιτήσεις της υπερκατανάλωσης.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΥΡΙΟΠΟΥΛΟΥ
Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ν. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ,από τη Νίκαια παίρνοντας αφορμή από τις δημαγωγικές δηλώσεις του κ. Γιαννόπουλου γύρω από το θέμα της αποκατάστασης των αντιστασιακών, του υπενθυμίζει ότι στα πρώτα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, όταν έγινε λόγος να καταργηθούν οι συντάξεις που είχαν δώσει οι μεταδεκεμβριανές κυβερνήσεις στους ταγματασφαλίτες κλπ, ο μακαρίτης Γ. Γεννηματάς είπε να μη καταργηθούν στο όνομα της "ομοψυχίας". Πού είναι όμως η ομοψυχία, όταν εγώ και τόσοι άλλοι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης δεν παίρνουμε σύνταξη. Εσύ τι παραπάνω έκανες κ. Γιαννόπουλε στην Εθνική Αντίσταση από μένα και τους άλλους συναγωνιστές μας, που παραμερίστηκαν από τη χούντα και τις δικές σας κυβερνήσεις; Είναι ομοψυχία αυτό; Από τη θέση που βρεθήκατε - και με τη δική μας βοήθεια - μπορούσατε να διορθώσετε προ πολλού την αδικία αυτή. Και είσαστε πολλοί πρώην συναγωνιστές στα διάφορα υπουργεία, χωρίς ν' ανταποκριθείτε στο ιερό αυτό αίτημα.
Ο πρόεδρος της Κοινότητας ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ Ν. Ηλείας διαμαρτύρεται με αναφορά του στον υπουργό Γεωργίας κ. Μωραφιτη (την κοινοποιεί και σε άλλους αρμόδιους) και κάνει γνωστό ότι "η κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι κτηνοτρόφοι της Κοινότητας, αλλά και όλοι οι κτηνοτρόφοι των γύρω περιοχών, είναι οικονομικά τραγική. Σα να μην έφτανε η οικονομική κρίση που διέρχεται η περιοχή εδώ και χρόνια, ήρθε να προστεθεί και η μείωση της τιμής του πρόβειου γάλακτος από 300 δρχ. το κιλό πέρσι σε 180 - 200 δρχ. φέτος.
Το γεγονός αυτό γίνεται ακόμα πιο κωμικοτραγικό επειδή ταυτόχρονα με τη μείωση της τιμής του γάλακτος, παρατηρείται ότι οι τιμές των παραγώγων του προϊόντος παίρνουν την άνοδο στον πίνακα του τιμαρίθμου. Ακόμα, μετά λύπης μας παρατηρούμε έλλειψη κρατικής παρέμβασης για τιμή ασφαλείας στο βασικότερό μας προϊόν.
Στην παραπάνω κατάσταση - καταλήγει ο πρόεδρος της Κοινότητας Αγίας Αννας- έρχεται να προστεθεί και η καθυστέρηση της επιδότησής του ολοκληρωμένου συστήματος. Με αποτέλεσμα να διογκώνονται τα χρέη των κτηνοτρόφων, ενώ παράλληλα δεν "προλαβαίνουν" την άνοδο των τιμών των ζωοτροφών".
(Ακολουθούν 51 υπογραφές)
Αγαπητέ "Ρίζο",
Ονομάζομαι ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ,κάτοικος Ανω Τούμπας Θεσσαλονίκης, συνταξιούχος οικοδόμος. Το ΙΚΑ μας δίνει τόσα πολλά που δεν ξέρω τι να τα κάνω και πώς να τα ξοδέψω! Γι' αυτό, όταν στις 9 του περασμένου Σεπτέμβρη κατεβήκαμε στην Αθήνα για διαμαρτυρία, στην Επιτροπή που πήγε στον πρωθυπουργό αυτός υποσχέθηκε ότι θα μας δώσει "διορθωτικό" ποσό 1,5% ως τα τέλη του 1994. Αλλά όπως διάβασα, αυτά του φάνηκαν πολλά και τώρα θα μας δώσει 0,8%.
Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ,από τους Αγίους Αναργύρους, γράφει: "Κάτω τα χέρια από την πολιτιστική μας ταυτότητα και τα έθιμα του λαού μας", από αφορμή την απόφαση της γαλλικής κυβέρνησης - με την ιδιότητα του προέδρου της Ευρωπαϊκής Ενωσης - να αποκλειστεί η ελληνική γλώσσα μαζί με μερικές άλλες, σαν μια από τις επίσημες του Ευρωκοινοβουλίου. Δε δίνουμε - γράφει - σε κανέναν από τους σημερινούς δυνάστες μας το δικαίωμα ν' αποκλείσουν τη γλώσσα μας. Εμείς είμαστε που τους δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού, άσχετα από το ότι το λυχνάρι μας έμεινε χωρίς λάδι και πάει να σβήσει. Εδώ οι Ρωμαίοι σεβάστηκαν τον πολιτισμό μας και στα μνημεία που κοσμούν τη Ρώμη δούλεψαν και Ελληνες. Αυτοί όμως, οι Αγγλογάλλοι δε δίστασαν να βοβαρδίσουν και την Ακρόπολη. Αυτοί μας οδήγησαν στη Μικρασιατική Εκστρατεία και καταστροφή κλπ.
Καταλήγοντας ο Π. Τ. καλεί να γίνει σεβαστή η Συνθήκη της Ρώμης για ίση μεταχείριση όλων των λαών και τους επιστήμονες και προοδευτικούς ανθρώπους να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στα ύπουλα σχέδια των λεγόμενων εταίρων μας, που θέλουν να σβήσουν τη γλώσσα και τον πολιτισμό της χώρας μας...".
Ο ΤΑΣΟΣ ΜΑΝΩΛΙΤΣΗΣ,αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, σχολιάζει σε επιστολή του τις επίμονες προσπάθειες των αστικών ΜΜΕ (Τύπος, τηλεόραση, ραδιόφωνο) να διαστρεβλώσουν την ιστορική αλήθεια για τα γεγονότα του Δεκέμβρη 1944 και να συκοφαντήσουν την ηγεσία του ΚΚΕ - ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Καταγγέλλει το ρόλο των Αγγλων και των ντόπιων οργάνων τους, που ματοκύλισαν το λαό της Αθήνας και οδήγησαν τη χώρα στον εμφύλιο πόλεμο.
"Κι ήρθε μετά - τονίζει - το επίσημο ξενόδουλο κράτος και συνταξιοδότησε τα καθάρματα, τους ταγματασφαλίτες, σε βάρος του υστερήματος του λαού. Για όλους αυτούς έχει λεφτά και η σημερινή κυβέρνηση, ενώ για τους πατριώτες της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ δεν έχει. Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω τον, κατά τα άλλα λαλίστατο, κ. Γιαννόπουλο και τους πρώην συναγωνιστές που πήγαν στο ΠΑΣΟΚ, τι λένε; Συμφωνούν; Εύχομαι οι γενιές που θα 'ρθουν να μην αντιμετωπίσουν τις καταστάσεις που αντιμετωπίσαμε εμείς, γιατί θέλω να πιστεύω πως αν επιχειρήσουν να τους στείλουν να πολεμήσουν δε θα πάνε. Και δε θα 'χουν άδικο, γιατί βλέπουν ότι τους προδότες τους επιβραβεύουν με παχυλές συντάξεις, ενώ οι πατριώτες πεθαίνουν της πείνας...
Αγάντα σύντροφοι - καταλήγει - όσο κι αν είναι ενάντιά μας ο καιρός, εμείς το καράβι πρέπει να το οδηγήσουμε σε απάνεμο λιμάνι και σίγουρα γιατί μέσα έχει, για μπάρκο, τις πίκρες, τα όνειρα και τις ελπίδες όλων των λαών. Αγάντα, λοιπόν"!
Ο Ν. Δ. ΜΙΧΑΛΟΓΛΟΥ από τη Θεσσαλονίκη, παίρνοντας αφορμή από πρόσφατη ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Σπ. Στριφτάρη με θέμα την αυθαιρεσία που κυριαρχεί στον καθορισμό τιμών των τροφίμων, γράφει, ανάμεσα στ' άλλα:
Προ ημερών επισκέφτηκα το σούπερ μάρκετ "Μαρινόπουλος" και αγόρασα δυο πακέτα μπλιγούρι του μισού κιλού στην τιμή των 332 δρχ. το καθένα, δηλαδή 664 δρχ. το κιλό.
Οταν διαμαρτυρήθηκα στον υπεύθυνο επί των τιμών πήρα την απάντηση: "Αφού δεν υπάρχει διατίμηση, πουλώ όσο θέλω". Το ίδιο μου επανέλαβε και το αρμόδιο όργανο της Αγορανομίας στο οποίο κατέφυγα τηλεφωνικά, προσθέτοντας ότι καλά είναι να μην περιορίζομαι (οσάκις θέλω να αγοράσω κάτι) σε ένα κατάστημα. Να πηγαίνω σε δυο, τρία, τέσσερα καταστήματα και να αγοράζω αυτό που θέλω όπου το βρω φθηνότερα. Δηλαδή η κάθε νοικοκυρά να διαθέτει ολόκληρη μέρα για ν' αγοράσει μισό κιλό μπλιγούρι ή φάβα;.
Ειδικά για το πολύ ακριβό μπλιγούρι ας σημειωθεί ότι το σιτάρι αγοράζεται από τον παραγωγό προς 30 - 40 δρχ. το κιλό, βράζεται κι αφού ξεραθεί, αλέθεται χωρίς καμιά άλλη διαδικασία ή επιβάρυνση (εκτός της συσκευασίας σε πακέτα). Το είδος αυτό πουλιέται χύμα στην αγορά Μοδιάνο προς 280 δρχ. το κιλό και σε πακέτα του ενός κιλού προς 390 δρχ. ενώ στου "Μαρινόπουλου" πουλιέται 664 δρχ. το κιλό!!!
Και το γράμμα καταλήγει: "Τι μας λέει για όλα αυτά που παραθέτω ενδεικτικά ο αρμόδιος υπουργός Εμπορίου κ. Σημίτης; Μέχρι πού θα πάει αυτή η κατάσταση, δεδομένου ότι οι αυξήσεις που δίνονται στις αποδοχές των εργαζομένων είναι μόλις 3+σν3% ίσον 4,5%.
"Κραυγαλέα αδικία"! Ετσι χαρακτηρίζει ο αντιστασιακός, επαναπατρισμένος πολιτικός πρόσφυγας από την Τασκένδη ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΟΥΛΑΣ (από το Πολύδροσο - Σουβάλα Παρνασίδας, κάτοικος Αθήνας) τη συμπεριφορά του ΙΚΑ και της πολιτείας σε βάρος του. Και καταγγέλλει με επιστολή του προς τους αρμόδιους ότι: Συνταξιοδοτήθηκε για τα 30 χρόνια εργασίας του στην ΕΣΣΔ με τον ανώτερο εργατικό μισθό. Του αποστέλλονταν όταν επαναπατρίστηκε το 1979 αυτή η σύνταξη επί 7 χρόνια μέσω σοβιετικής πρεσβείας στην Αθήνα. Εδώ εργάστηκε σε βαριές και ανθυγιεινές δουλιές, είχε 2.500 ένσημα, αρρώστησε και πήρε μια σύνταξη αναπηρική (με 67% αναπηρία). Ομως, το ελληνικό κράτος μετά την υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας με την τότε ΕΣΣΔ, παρανομώντας, ενώ εισπράττει την πρώτη σύνταξή του, τη συμψηφίζει με τη δεύτερη, την αναπηρική και του δίνει σύνταξη πείνας 85 χιλ. δρχ.!
Γράφει: "Εχω περιέλθει στην έσχατη ένδεια, στο 76ο έτος της ηλικίας μου. Πώς να ζήσω με τις 85 χιλιάδες; Τι να δώσω για ενοίκιο; Είμαι άρρωστος, πρέπει να πληρώσω φάρμακα. Τι μένει για διατροφή κλπ; Με την υπ' αριθ. 10170/1988 απόφαση το 17ο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών με δικαίωσε. Και το ΙΚΑ αποδέχτηκε και δεν προσέβαλε με έφεση αυτήν την απόφαση. Και όμως. Το ΙΚΑ με νομικά κωλύματα, δεν ικανοποιεί το δίκαιο αίτημά μου για αυτοτελή σύνταξη λόγω γήρατος.
Ερωτώ: Είναι συμπεριφορά αυτή; Είναι σύμφωνη με τους κανόνες χρηστής διοικήσεως, ευνομούμενης πολιτείας και ασφαλιστικών οργανισμών;".