Στο στόχαστρο της ευρείας αντεργατικής επίθεσης, που έχουν εξαπολύσει κυβέρνηση και εργοδοσία, βρίσκονται και οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας,οι οποίες, με τη συνδρομή των συναινετικών πλειοψηφιών πολλών συνδικαλιστικών οργανώσεων, υποβαθμίζονται, σε βαθμό που να δίνουν βάσιμα την εντύπωση ότι υπαγορεύονται, περισσότερο από τα επιτελεία των αντίστοιχων εργοδοτικών οργανώσεων, παρά από τα συμφέροντα των εργαζομένων. "Πιλότο" προς αυτή την κατεύθυνση, αποτέλεσε η διετής Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ το Μάρτη του 1994. Αλλά και η κατάληξη του "δεύτερου γύρου" αυτής της σύμβασης, με την πρόσφατη ανανέωση της συμφωνίας πλειοψηφίας ΓΣΕΕ - ΣΕΒ για αυξήσεις 4+σν4% το 1995, προδικάζει την ταχτική που θα ακολουθήσουν και φέτος στις διαπραγματεύσεις για τις κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις βιομήχανοι και ορισμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Ηδη, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ξεπερνώντας εαυτόν.., αποφάνθηκε σε ανακοίνωσή της ότι η συμφωνία με τον ΣΕΒ προστατεύει το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων (!) και ότι αποτελεί καλή βάση και για τις κλαδικές συμβάσεις!Μ' άλλα λόγια, η "τράπουλα" και για το 1995 είναι σημαδεμένη...

Παράλληλα με τον ιδιωτικό τομέα, δέσμιοι της εισοδηματικής πολιτικής λιτότητας παραμένουν και φέτος χιλιάδες εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ,καθώς αμφισβητείται ευθέως από τα πιο επίσημα κυβερνητικά χείλη η λειτουργία του θεσμού των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, παρότι - υποτίθεται - ότι τυπικά ισχύει στους χώρους αυτούς το καθεστώς της σύναψης συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, ακολουθώντας την τακτική των προκατόχων του, προειδοποίησε πως θα φτάσει μέχρι και στην απόλυση όσων διοικητών επιχειρήσεων παραβιάσουν την κυβερνητική πολιτική με μεγαλύτερες αυξήσεις!

Μέχρι σήμερα πάντως, δεν έχουν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις για την υπογραφή νέων συμβάσεων στο χώρο των ΔΕΚΟ (ΟΤΕ, ΔΕΗ κλπ.), ενώ για το προσωπικό των τραπεζών ισχύει η διετής σύμβαση που είχε υπογράψει, κατά τα πρότυπα της ΓΣΕΕ,το 1994 η ΟΤΟΕ.

Διετείς συμβάσεις λιτότητας

Διά της μεθόδου της υπογραφής διετών συμβάσεων, συνδικαλιστικές ηγεσίες, προσκείμενες στο κυβερνητικό κόμμα, φρόντισαν πέρσι να καθηλώσουν το εργατικό εισόδημα σε επίπεδα πραγματικής φτώχειας, καθώς οι συμβάσεις προέβλεπαν εικονικές αυξήσεις, νομιμοποιώντας την καταλήστευση των συρρικνωμένων εισοδημάτων των μισθωτών.

Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων υπέγραψε πέρσι διετή σύμβαση, χωρίς καν να προηγηθεί κάποια προσπάθεια άσκησης πίεσης στις εργοδοτικές οργανώσεις, ώστε να επιτευχθεί στοιχειώδης κάλυψη των απωλειών του εισοδήματος των εργαζομένων και να προωθηθούν καίρια θεσμικά αιτήματα, όπως η κατάργηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και το ωρομίσθιο, που ταλανίζουν το χώρο του εμπορίου και των ιδιωτικών υπαλλήλων. Πρόσφατα δε, απέρριψε το αίτημα που πρόβαλαν πρωτοβάθμια σωματεία του κλάδου (εμποροϋπαλλήλων, ιδιωτικών υπαλλήλων κλπ.) για την καταγγελία ή την επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης.

Διετή σύμβαση, σε επίπεδα αρεστά στους ξενοδόχους και ιδιοκτήτες τουριστικών επιχειρήσεων και ανεκτά από την κυβέρνηση, υπέγραψε η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Επισιτισμό - Τουρισμό,η οποία δε διεκδίκησε ούτε την επίλυση των καυτών προβλημάτων του κλάδου που αφορούν την εξτρά απασχόληση και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν, εξάλλου, οι πλειοψηφίες της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Μετάλλου (ΠΟΕΜ), της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Διυλιστήρια και τις Χημικές Βιομηχανίες κ.ά. Να σημειωθεί ότι μόλις πριν λίγες μέρες η πλειοψηφία της διοίκησης της ΠΟΕΜ, με το επιχείρημα ότι θα φανεί αναξιόπιστη απέναντι στον ΣΕΒ (!), αρνήθηκε την καταγγελία ή έστω τη βελτίωση της διετούς σύμβασης της σιδηροβιομηχανίας που υπογράφει με τους βιομηχάνους!

Συνολικά πέρσι από τις 59 συλλογικές συμβάσεις που υπογράφτηκαν, οι 35 είναι διετούς διάρκειας.Η κατεύθυνση που τίθεται, τόσο από τις εργοδοτικές οργανώσεις, όσο και από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι να κλείσουν και για το 1995 στα πρότυπα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης. Αυτό έχει μεταξύ άλλων το αποτέλεσμα να πληθαίνει όλο και περισσότερο ο αριθμός των εργαζομένων που αμείβεται πολύ κοντά πλέον στα όρια των αποδοχών του ανειδίκευτου εργάτη.

Ο ίδιος ο ΣΕΒ εκτιμά στο περιοδικό του ότι: "Το περιεχόμενο των συμφωνιών των ΣΣΕ του 1994 κυμαίνεται στα επίπεδα της ΕΓΣΣΕ με τάσεις μικρών αποκλίσεων προς τα πάνω, σύμφωνα με τις κατά περίπτωση απαιτήσεις".Στην ίδια "γραμμή", κινήθηκαν σε γενικές γραμμές και οι αποφάσεις του Οργανισμού Μεσολάβησης - Διαιτησίας,για τον οποίο ο ΣΕΒ εκτιμά: "Οι πρώτες εκτιμήσεις για την πορεία του νέου θεσμού και τον τρόπο λειτουργίας του ΟΜΕΔ είναι κατ' αρχήν θετικές. Παράλληλα, όμως, γίνεται προσπάθεια παρακολούθησης της πορείας αυτών των διαδικασιών, ακόμη και για τους χώρους που δεν αφορούν τη βιομηχανία, προκειμένου να υπάρχει ενημέρωσή μας για τα αποτελέσματα, καθώς και τις τάσεις που διαμορφώνονται σ' αυτό το επίπεδο".

Επιχειρησιακές συμβάσεις: Μάχη για το εισόδημα

Ηδη, έχουν αρχίσει να καταγγέλλονται οι επιχειρησιακές συμβάσεις σε μεγάλους χώρους εργασίας. Στο χώρο του εμπορίου, έχουν αρχίσει οι διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της επιχειρησιακής σύμβασης των εργαζομένων στο πολυκατάστημα ΜΙΝΙΟΝ.Το επιχειρησιακό σωματείο διεκδικεί αυξήσεις 6% πάνω από την κλαδική σύμβαση και την επίλυση θεσμικών προβλημάτων που αφορούν το καθεστώς εργασίας, το ωράριο κλπ. Η εργοδοσία ωστόσο, οχυρωμένη πίσω από το άλλοθι της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων και την εισοδηματική πολιτική, στις πρώτες συναντήσεις εμφανίζεται να εμμένει σε αυξήσεις στο ύψος της κλαδικής σύμβασης.

Στην καταγγελία της επιχειρησιακής σύμβασης, προχωρά επίσης και το επιχειρησιακό σωματείο εργαζομένων στο κατάστημα Λαμπρόπουλος,διεκδικώντας ουσιαστικές αυξήσεις και λύση θεσμικών προβλημάτων.

Σοβαρές προσπάθειες για την υπογραφή ικανοποιητικών επιχειρησιακών συμβάσεων γίνονται, εξάλλου, από τα επιχειρησιακά σωματεία των εργοστασίων "Φυρογένης" και "Καζής", που ανήκουν στη δύναμη της ΠΟΕΜ,ενώ δρομολογήθηκαν ήδη οι διαδικασίες διαπραγμάτευσης στηΝαυπηγοεπισκευαστική Ζώνη.

"Οχι" στις συμβάσεις υποταγής

"Ο αγώνας για τη διεκδίκηση ουσιαστικών αυξήσεων και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων και κατακτήσεων πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων", υπογραμμίζει ο Δημήτρης Κυπραίος,μέλος της διοίκησης του ΕΚΑ και του Συνδικάτου Μετάλλου "Ο Προμηθέας".

Ο συνδικαλιστής σημειώνει τη σοβαρή καθυστέρηση που έχει σημειωθεί στην έναρξη των διαπραγματεύσεων για την υπογραφή των συμβάσεων του 1995 και τονίζει πως αποβαίνει σε όφελος των εργοδοτών, ενώ χαρακτηρίζει λογική υποταγής τη λογική που επικρατεί στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και όσων ομοσπονδιών ελέγχονται από τις δυνάμεις που υποστηρίζουν την εφαρμογή των επιταγών του Μάαστριχτ και της μαύρης "Λευκής Βίβλου". "Ο αγώνας για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, είναι μονόδρομος και όχι "ιδεοληψία", όπως υποστηρίζουν ορισμένοι, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος του πρώτου Εργατικού Κέντρου της χώρας, του ΕΚΑ", επισημαίνει ο συνομιλητής μας και προσθέτει ότι οι εργαζόμενοι που πλήττονται από τις αλλεπάλληλες πολιτικές μονόπλευρης λιτότητας πρέπει να δώσουν μέσα από τα σωματεία τους την ανάλογη απάντηση, σε όσους εφαρμόζουν και συναινούν στην αφαίμαξη του εισοδήματός τους.

Οι θεαματικές απώλειες της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων και η παταγώδης αποτυχία της τακτικής της υπογραφής διετών συλλογικών συμβάσεων, αποδείχτηκαν περίτρανα, με την απαράδεκτη διετή εθνική γενική σύμβαση.

Την παραπάνω εκτίμηση καταθέτει στο "Ρ" ο Θύμιος Ευθυμίου,πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργών - Εργαζομένων Ιματισμού - Δέρματος (ΟΚΙΔΕ)."Απορρίπτουμε κατηγορηματικά τη λογική της διετούς σύμβασης, γιατί θεωρούμε ότι αποπροσανατολίζει το συνδικαλιστικό κίνημα, ο ρόλος του οποίου δεν είναι να βάζει για δύο χρόνια "στο γύψο" τις αγωνιστικές διεκδικήσεις των εργαζομένων, αλλά να τις καθοδηγεί και να τις συντονίζει", επισημαίνει ο Θ. Ευθυμίου.Η ΟΚΙΔΕ έχει ήδη, προχωρήσει στην καταγγελία των οκτώ κλαδικών συμβάσεων που αφορούν τους εργαζομένους στην κλωστοϋφαντουργία, τον ιματισμό, το προσωπικό των πλεκτηρίων, βυρσοδεψείων, επιχειρήσεων ακατέργαστου δέρματος, υποδηματοποιείων και συναφών μονάδων, δερμάτινων ειδών - ειδών ταξιδιού και γουνοποιίας. Στις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της νέας σύμβασης, που θα αρχίσουν αυτή τη βδομάδα, η ΟΚΙΔΕ θα διεκδικήσει αυξήσεις ύψους 15% και ικανοποίηση εκκρεμών θεσμικών αιτημάτων. Στον αντίποδα της συναινετικής υποταγής, βρίσκονται εξάλλου και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως η Ομοσπονδία Οικοδόμων,η Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων κλπ., που απαιτούν φέτος ουσιαστικές αυξήσεις, κατοχύρωση των εργατικών κατακτήσεων και προστασία των εργαζομένων.

Μαρία ΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗ

Ο αγώνας, για την διεκδίκηση ουσιαστικών αυξήσεων και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων και κατακτήσεων, πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων