ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΚΕΝΗ

Ο μόνος δρόμος

Του Μάκη ΜΑ+ΔΚΙΛΗ

Τα Ναυπηγεία στήθηκαν, ήδη, στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ο νέος κρατικός προϋπολογισμός κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Η ανεργία και η ακρίβεια καλπάζουν. Η αναζήτηση, έρευνα και εκμετάλλευση των πετρελαιοειδών παραδόθηκαν στα μονοπώλια, με νόμο που ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και η Πολιτική Ανοιξη. Η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης αυξάνεται κατακόρυφα, παίρνοντας και νέες μορφές. Τα μέτρα πάταξης, δήθεν, της φοροδιαφυγής αποδείχνονται προπέτασμα καπνού, κάλυψης της φοροδιαφυγής του μεγάλου κεφαλαίου και νέας επίθεσης στα μικρομεσαία στρώματα.

Αυτά και πολλά άλλα λαϊκά προβλήματα συμπληρώνουν τη μία όψη του νομίσματος. Η άλλη παρουσιάζει την εξής ...θεσπέσια και προκλητική συνάμα εικόνα: Αποπνικτική δυσοσμία από τους βόθρους του καπιταλιστικού συστήματος και της πολιτικής του δικομματισμού. Κατακρεούργηση συνειδήσεων από τα ΜΜΕ, πρώτα και κύρια από τα ιδιωτικά κανάλια. Συναίνεση στα βασικά από τα 4 κόμματα και τουφεκιές για την τιμή των όπλων στα ασήμαντα ή και τρίτης σημασίας. Χαμόγελα ικανοποίησης από τους συνδαιτυμόνες της ΟΚΕ εν μέσω δουλικών υποκλίσεων στις πολυεθνικές και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και καυγάς, πολύς καυγάς για το τι υπέγραψαν στη σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων (Απρίλης 1992) οι Παπανδρέου, Μητσοτάκης, Δαμανάκη... Οι οποίοι, αφού υπέγραψαν, τώρα μεταθέτουν τις ευθύνες ή αρνούνται ότι υπέγραψαν αυτά που υπέγραψαν!

***

Αυτή η κατάσταση δε γιατρεύεται. Ματαιοπονούν όσοι πιστεύουν ότι θα βρεθεί το φάρμακο, είτε με το χτύπημα του "μαγικού" ραβδιού των "εκσυγχρονιστών", είτε με το μακιγιάρισμα μέσα από νέα σενάρια. Ο Λαμπράκης και οι όμοιοί του θα κυριαρχούν, το ΝΑΤΟ θα αλωνίζει, οι σύγχρονοι εργατοπατέρες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ θα συνεχίζουν να το "παίζουν" ελεύθεροι κι ωραίοι, η όποια κυβέρνηση θα πρωτοκολλεί χαρτόσημα στις αποφάσεις της ΕΕ, αν: Αν δεν αλλάξουν οι συσχετισμοί των δυνάμεων σε όφελος του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος, αν δε δημιουργήσει η εργατική τάξη τις προϋποθέσεις ανατροπής του συστήματος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και των πολυεθνικών, αν η χώρα μας δεν μπει στο δρόμο της αντιιμπεριαλιστικής αλλαγής και του σοσιαλισμού. Ετσι μόνο, αν έρθουν τα πάνω - κάτω, θα μπορεί ο λαός να προσδοκά καλύτερες μέρες. Γιατί η όλη σαπίλα που μας τριγυρίζει δεν είναι το αποτέλεσμα ενός κακού... ύφους και ήθους της εξουσίας και των αστών πολιτικών, ούτε "του σημερινού πολιτικού σκηνικού", όπως το λέει και το εννοεί ο Ν. Κωνσταντόπουλος, που περιμένει πώς και πώς (αυτός ή και το κόμμα του) ν' αρπάξουν κανένα κόκαλο από τους Λούκουλλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΣΕΒ. Η σημερινή τραγωδία που ζει ο λαός - και τα όσα χειρότερα έρθουν, αν δεν ανακοπεί από τον ίδιο αυτή η πορεία - είναι το φυσικό αποτέλεσμα του καπιταλιστικού συστήματος και των πολιτικών επιλογών των αστικών κομμάτων.

***

Δε βρισκόμαστε στην εποχή που η εργατική τάξη, με μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης αγώνες, μπορούσε πιο "εύκολα" να κατακτά άμεσα. Η σε βάρος της αλλαγή του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων και η μεγαλύτερη όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για το νέο μοίρασμα του κόσμου και την παγκόσμια κυριαρχία έχουν δυσκολέψει κατά πολύ αυτή τη δυνατότητα. Από αυτό το γεγονός όμως προκύπτει το εξής καθήκον της ταξικής πάλης: Οι καθημερινοί αγώνες για τα επιμέρους προβλήματα - που πρέπει ασφαλώς να ενταθούν - χρειάζεται, πολύ περισσότερο από πριν, να συνδέονται με τον άμεσο πολιτικό στόχο της αντιιμπεριαλιστικής αλλαγής, δηλαδή με το ζήτημα κατάκτησης της πολιτικής εξουσίας, σαν της αναγκαίας προϋπόθεσης να επιβληθούν φιλολαϊκές επιλογές.

Σ' αυτόν το δρόμο μπορεί να πάει τις εξελίξεις μόνο η πολιτική του ΚΚΕ. Από εδώ και η ανάγκη της ολόπλευρης ενίσχυσής του, της συσπείρωσης μαζί του όλων των πρωτοπόρων λαϊκών δυνάμεων, της ανάπτυξης της ταξικής πάλης, για να αλλάζουν καθημερινά οι συσχετισμοί σε όφελος του λαϊκού κινήματος. Και κάτι ακόμα: Δίχως να υποτιμάμε τη σημασία των επιμέρους κατακτήσεων, πρέπει να τονιστεί και η εξής πλευρά: Πιο σημαντική απ' όλες είναι η συνεχής, η καθημερινή αύξηση της συνειδητότητας της εργατικής τάξης. Αν μετά από κάθε αγώνα, ο οποίος μπορεί να μην έδωσε κάτι άμεσα (π.χ. αυξήσεις), ανεβαίνει ο βαθμός συνείδησης, μαζικοποιείται η λαϊκή αντίδραση και ενισχύεται ο αντιιμπεριαλιστικός, αντιμονοπωλιακός προσανατολισμός του κινήματος, τότε η εργατική τάξη και ο λαός κερδίζουν τριπλά και τετραπλά, αποταμιεύουν για το μέλλον, συγκεντρώνουν δυνάμεις για τη στιγμή της μεγάλης σύγκρουσης.Γι' αυτό και δεν πρέπει να σκέφτεται κάποιος - και σήμερα δυστυχώς το σκέφτονται πολλοί - "ποιος ο λόγος να πάω στη συγκέντρωση, δεν πρόκειται να βγει τίποτα"...

Σε κάθε συγκέντρωση, σε κάθε κινητοποίηση, η όλο και πιο μεγάλη συμμετοχή θα φέρει και τις ποιοτικές αλλαγές, θα οδηγήσει στο ρωμαλέο λαϊκό κίνημα. Σ' αυτόν το στόχο πρέπει να κατατείνει και η πιο μικρή κινητοποίηση, η πιο μικρή και μεγάλη προσπάθεια ενάντια στη διάλυση των Ναυπηγείων, για την κατάργηση της παραπαιδείας, υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας, ενάντια στο ρόλο των ΜΜΕ.

***

Στην απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ (3 - 4 Δεκέμβρη 1994), υπογραμμίζεται: Στη συγκεκριμένη φάση που περνάμε, αποκτά βαρύνουσα σημασία η έμπρακτη προβολή της ηθικής στάσης του κομμουνιστή, του αριστερού, του αγωνιστή, στα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν το λαό και τον τόπο. Οι προσωπικές θυσίες, ιδιαίτερα γι' αυτούς που φιλοδοξούν να είναι στην πρώτη γραμμή, θα είναι αναπόφευκτες, αλλά καθόλου μάταιες. Η συστηματική διαπαιδαγώγηση με το προσωπικό παράδειγμα είναι ο καλύτερος τρόπος (βλέπε "Ριζοσπάστη" της 11/12/1994).

Η ηθική στάση των κομμουνιστών δεν έχει καμιά σχέση με κάποια παπαδίστικη ηθικολογία ή άλλη παρόμοια ιδεαλιστική αντίληψη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ταυτίζεται με την ανάγκη να αντιπαλεύεται αποφασιστικά η πολιτική του δικομματισμού, που είναι από τη φύση της ανήθικη, επειδή στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ταυτίζεται με την πάλη και την αποκάλυψη όσων σιγοντάρουν αυτή την πολιτική, με την αντίσταση στις Κίρκες του συστήματος, στην άμεση ή έμμεση εξαγορά, στην προδοσία των εργατικών συμφερόντων, στην κομπίνα ("για να τη βγάζουμε καθαρή"). Με άλλα λόγια, η ηθική στάση έχει να κάνει με τη συνεχή ανάπτυξη των επαναστατικών χαρακτηριστικών του κομμουνιστή, με την κατάκτηση του πρωτοπόρου ρόλου του στο εργοστάσιο, στη γειτονιά, σε κάθε τόπο δουλιάς και μόρφωσης.

Στην εργατική τάξη και στα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού, υπάρχουν εκείνα τα πρωτοπόρα στοιχεία που η συσπείρωσή τους, γύρω από το ΚΚΕ, η πάλη τους με τους κομμουνιστές στις μαζικές οργανώσεις, η αντίστασή τους στη μοιρολατρία, μπορεί να λειτουργήσουν θετικά στην αντιστροφή της σημερινής κατάστασης.

Σε κάθε συγκέντρωση, σε κάθε κινητοποίηση, η όλο και πιο μεγάλη συμμετοχή θα φέρει και τις ποιοτικές αλλαγές, θα οδηγήσει στο ρωμαλέο λαϊκό κίνημα. Σ' αυτόν το στόχο, πρέπει να κατατείνει και η πιο μικρή κινητοποίηση, η πιο μικρή και μεγάλη προσπάθεια ενάντια στη διάλυση των Ναυπηγείων, για την κατάργηση της παραπαιδείας, υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας, ενάντια στο ρόλο των ΜΜΕ

Προσφορές για την αποκατάσταση των ζημιών

Ο σύντροφος ΣΩΤΗΡΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ από την Καβάλα, προσφέρει 20.000 δρχ, μέσω ΚΟΒ Μαρουσιού, στη μνήμη των γονέων του Ανδρέα και Ευθυμίας Σωτηργιαννίδη, για την αποκατάσταση των ζημιών.
Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΓΚΟΤΗΣ αγωνιστής της ΕΑ και στέλεχος του ΔΣΕ, 40.000 δρχ., στη μνήμη της Ελευθερίας (Ρούλας) Πέρπερη, στελέχους της ΕΠΟΝ Θεσ/νίκης και αξιωματικού του ΔΣΕ που σκοτώθηκε το 1948 στην περιοχή της Νιγρίτας.

Επίσης 10.000 δρχ., στη μνήμη του αξέχαστου φίλου του Τάκη Νικολαφιδη, που εκτελέστηκε με τους 200 αγωνιστές στην Καισαριανή.

Τρεις φίλοι του ΚΚΕ από το Τορόντο 60 δολάρια ΚΑΝΑΔΑ.
Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΝΤΑΣ 50.000δρχ., μέσω ΚΟΒ Νίκαιας (Νεάπολη) στη μνήμη της μητέρας του, αδελφής του, γαμπρού του και όλων των συγχωριανών του που έπεσαν στον Εμφύλιο το 46 - 49.
Ο ΘΟΔΩΡΟΣ και η ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑ+ΔΚΙΩΑΝΝΟΥ 100.000 δρχ δεύτερη ισόποση δόση, μέσω ΚΟΒ Κολωνού, στη μνήμη των αδελφών τους και των ανιψιών τους που έδωσαν τη ζωή τους για το σοσιαλισμό.
Ο ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΑΣ από το Εξαχώρι της Μεσσηνιακής Μάνης, 100.000 δρχ., μέσω της ΝΕ Μεσσηνίας, για τη διάσωση του αρχείου.
Το Σωματείο Εργαζομένων στη ΔΕΥΑ Καλαμάτας 50.000 δρχ. Επίσης προσφέρουν: Σύλλογος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας 30.000 δρχ. Παρ/μα ΠΕΑΕΑ Καλαμάτας 100.000 δρχ.
Η πλειοψηφία του εκλεγμένου Συμβουλίου του Συνδέσμου Συνταξιούχων Χημικών με απόφασή της προσφέρει 100.000 δρχ, για τη διάσωση του ιστορικού αρχείου.
Η ΚΟΒ ΗΣΑΠ 100.000 δρχ, προσφορά από κόκκινα μεροκάματα, στη μνήμη του σ. Γιάννη Παναγιωτόπουλου.
Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ και ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΣ 100.000 δρχ δεύτερη δόση, μέσω ΚΟΒ του "Ριζοσπάστη".
Η Οικογένεια του Θανάση Κυριαζέλου, αντιστασιακού,100.000 δρχ, στη μνήμη του, μέσω ΚΟΒ Ανω Ελευσίνας.
Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Αγροτικής Τράπεζας (ΣΥΑΤΕ) 100.000 δρχ, για την αποκατάσταση του αρχείου του ΚΚΕ.
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΓΚΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ, αντιστασιακός συνταξιούχος του ΤΣΑ, 80.000 δρχ, μέσω ΚΟΒ Τουρκοβουνίων - Πολυγώνου, στη μνήμη των γονιών και αδελφών του Αποστόλη, μαχητή του ΕΛΑΣ που σκοτώθηκε το 1944 και του Σωτήρη, μαχητή του ΔΣΕ που σκοτώθηκε το 1948 καθώς και όλων των συγχωριανών του που έδωσαν τη ζωή τους. Τέλος στη μνήμη των συναδέλφων του ταξιτζήδων: Κ. Ρηγόπουλου, Β. Νόλαν, Σ. Γιακουμή, Ι. Μπούρη, Α Κομπίτση, Α Κουρή, Γ. Στεργίου.
Ο σ. ΠΑΠΑΠΑΝΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ 15.000 δρχ, για τις ανάγκες του τιμημένου ΚΚΕ.
Μέσω ΚΟΒ λογοτεχνών ένας Καριώτης 40.000 δρχ, η Πανικαριακή Αδελφότητα Αθηνών 50.000 δρχ, η ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗ 6.000 δρχ.
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΙΝΑΣ 15.000 δρχ., ως δεύτερη δόση, μέσω ΚΟ Ιταλίας, επίσης σύντροφοι από την Μπολώνια 20.000 δρχ.
Ο ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΕΦΕΡΙΑΔΗΣ,από το Μόντρεαλ του Καναδά, 50 δολάρια, ως πρώτη δόση, στη μνήμη των γονιών του συντρόφων Στέλλας και Νικόλαου Σεφεριάδη, αγωνιστών του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του συν. Λάζαρου Αδαμίδη.
Ο ΑΛΕΚΟΣ ΚΑΡΡΑΣ,από το Τορόντο του Καναδά, 100 δολάρια.
Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ 10.000 δρχ., στη μνήμη της σ. Ελένης Φαλιάγγα, αγωνίστριας της ΕΑ, που έφυγε πριν ένα χρόνο αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό στο λαϊκό μας κίνημα.
Ο ΜΑΡΚΟΣ ΚΟΝΤΟΠΡΙΑΣ,αντιστασιακός, με τα παιδιά του ΘΟΔΩΡΟ και ΜΑΡΙΑ και τον γαμπρό του ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΝΤΕΛΑΡΟ 15.000 δρχ., μέσω ΚΟΒ Μεταμόρφωσης Βύρωνα
Η ΑΓΓΕΛΑ και η ΒΑΣΩ ΔΑΡΙΤΣΗ 30.000 δρχ., μέσω ΚΟΒ Ν. Φιλαδέλφιας, στη μνήμη της αδελφής τους Αγλαφιας για τα τρία χρόνια από το θάνατό της.
Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΑΤΣΟΣ,από τη Σούρπη Μαγνησίας, 10.000 δρχ., στη μνήμη του αδελφού του Κώστα Φάτσου, που δολοφονήθηκε από την παρακρατική συμμορία του Κουντούρη το 1946 και της αδελφής του Μαρίνας, μαχήτριας του ΔΣΕ που σκοτώθηκε σε μάχη το 1949.
Η ΕΛΠΙΔΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ 50.000 δρχ., μέσω ΚΟΒ Περισσού, στη μνήμη των αγωνιστών της ΕΑ Γιάννη Νικολιδάκη, που σκοτώθηκε πριν δυο χρόνια στον Πάρνωνα ανάβοντας φωτιές για την Ειρήνη και του Μωυσή Κωνσταντινίδη.
Μ. Α. 5.000 δρχ., στη μνήμη του αγωνιστή των ΕΑ, ΕΛΑΣ, ΔΣΕ Παναγιώτη Τσικαρίδη (Σπάρτακου).
Μέσω ΚΟ Θεσ/νίκης: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ 20.000 δρχ., μέσω ΚΟΒ Κέντρου Πολίχνης. Οι ΜΑΡΙΑ και ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ,αντιστασιακοί, 30.000 δρχ. Η ΠΑΡΘΕΝΩΠΗ ΣΑΧΙΝΙΔΗ 10.000 δρχ., στη μνήμη του συζύγου της Μιλτιάδη Σαχίνη.
Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,συνταξιούχος, συνδικαλιστής, που πήρε μέρος και στη μάχη της Ηλεκτρικής, πρόσφερε 100.000 δρχ. για τη διάσωση του ιστορικού αρχείου του κόμματος.
Οι Α. και Σ. Χ. 150.000 δρχ., μέσω ΚΟΒ Δάφνης.
Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ,αντιστασιακός, μέλος της ΠΕΑΕΑ Πειραιά, 100.000 δρχ., μέσω ΚΟΒ Κ. Πειραιά, στη μνήμη του αδελφού του Ευάγγελου Αργυρόπουλου που πέθανε πρόσφατα και στη μνήμη των σ. Αθανασίου Δάδανου από την Αμφιάλη, Αντώνη Κακλαμάνου - Αντουάν και Γρηγορίου Ζέρβα.