Ολυμπιάδα 1996. Το αθλητικό γεγονός της χρονιάς. Για τους Ελληνες: η εκατονταετηρίδα από την αναβίωση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Η γιορτή των γιορτών. Η χαμένη Ολυμπιάδα. Το τέλος του ονείρου. To κραχ των αξιών. Για τον υπόλοιπο κόσμο: η αθλητική εκδήλωση με τις εξωγήινες επιδόσεις, τον εντυπωσιακό όγκο αγωνισμάτων, τις εκατοντάδες ώρες τηλεοπτικού αθλητικού θεάματος. Για τη ΔΟΕ: το οικονομικό γεγονός της τετραετίας. Μπίζνες για όλα τα γούστα. Αν μάλιστα οι αγώνες διεξάγονται στη μητρόπολη του καπιταλισμού, ακόμα καλύτερα.

Οι Αμερικανοί υποσχέθηκαν πολλά προκειμένου να νικήσουν το συναίσθημα που ήθελε την 26η Ολυμπιάδα να διεξάγεται στην Αθήνα. "Θα κάνουμε τα πάντα ώστε να μείνει στην ιστορία" έλεγαν. Στην πράξη απέδειξαν ότι ενδιαφέρονταν μόνο για το οικονομικό μέρος της διοργάνωσης. Απέτυχαν ακόμα και στην τεχνολογική υποστήριξη. "Ολυμπιακοί της ανακατωσούρας" έγραψε η βρετανική "Ντέιλι Μέιλ". "Προδομένοι αγώνες" συμπλήρωνε η "Ντέιλι Εξπρές". Η "Φρανς Σουάρ" απένειμε στην Ατλάντα το μετάλλιο του χάους. Η ρωσική "Ιζβέστια" επισήμανε ότι "τα πάντα στην Ατλάντα οργανώθηκαν για να προβληθεί η Ατλάντα" και το γερμανικό πρακτορείο, χαρακτήρισε "ταξίδι τρόμου" την προσπάθεια θεατών, αθλητών και δημοσιογράφων να φτάσουν στον προορισμό τους.

Ακόμα κι οι ίδιοι οι Αμερικανοί αγανάκτησαν με τον τρόπο που το ΝΒC κάλυψε τους αγώνες. "Η αίσθηση που έχω αποκομίσει έως τώρα για την Ολυμπιάδα είναι: νικάμε; ζήτω. Νικούν; είναι ντοπαρισμένοι..." έγραψε αρθρογράφος της "Ουάσιγκτον Ποστ" μετά από ρεπορτάζ που αμφισβητούσαν την... καθαρότητα της Ιρλανδέζας κολυμβήτριας Μισέλ Σμιθ που κατέκτησε 3 χρυσά μετάλλια. "Εχουμε μια κακή συνήθεια πολύ λίγο ευθυγραμμισμένη με το ολυμπιακό πνεύμα. Εάν δεν μπορείς να τους νικήσεις κατηγόρησέ τους" συμπλήρωσε η "USA Τουντέι". Οι άνθρωποι ύψωσαν την ολυμπιακή σημαία παρουσία ενόπλων αξιωματικών του αμερικανικού στρατού, την προσωπικότητα της Ιρλανδέζας θα υπολόγιζαν; Το περίεργο είναι ότι οι Αμερικανοί έχουν την εντύπωση ότι οι δικοί τους αθλητές δεν κάνουν χρήση απαγορευμένων ουσιών. Η ιατρική υπηρεσία της ΔΟΕ ανακάλυψε μόνο 5 ντοπαρισμένους. Από τους Ρώσους Κορνέεφ και Γκουλίγιεφ αφαιρέθηκε μάλιστα το μετάλλιο που είχαν κατακτήσει. Εκ των υστέρων έγινε γνωστό ότι τα θετικά δείγματα ήταν πολύ περισσότερα, όμως άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε. Εδώ οι δύο κορυφαίες φιγούρες των αγώνων, ο Καναδός Ντ. Μπέιλι που κατέκτησε το χρυσό στα 100μ. με παγκόσμιο ρεκόρ (984) και ο Μ. Τζόνσον που κυριάρχησε στα 400 και 200 μ. καταρρίπτοντας μάλιστα το δικό του παγκόσμιο ρεκόρ στο δεύτερο αγώνισμα με 1932, ομολόγησαν ότι οφείλουν τις επιτυχίες τους στην κρεατίνη, η οποία δε βρίσκεται στον κατάλογο των απαγορευμένων ουσιών.

Στην προσπάθεια να ωραιοποιηθεί η Ατλάντα, 2.000 οικογένειες διώχτηκαν από τα σπίτια τους ώστε η πόλη να φαντάζει ομορφότερη. Τα μέτρα ασφαλείας πρωτοφανή και σε βαθμό υστερίας. Ολα όμως κατέρρευσαν, όταν σε τρομοκρατική ενέργεια στο πάρκο της εκατονταετηρίδας στο οποίο είχαν συσσωρεύσει 60.000 επισκέπτες, 2 άτομα έχασαν τη ζωή τους και 110 τραυματίστηκαν.

Α! να μην ξεχάσουμε και τον Γλύξμπουργκ. Ο αποτυχημένος πρώην βασιλιάς εκμεταλλεύτηκε τις προσωπικές του συμπάθειες στη ΔΟΕ και την ΕΟΑ, προκειμένου να κάνει τις απονομές στους Μελισσανίδη και Κακλαμανάκη.

Μπορεί οι 600.000 επισκέπτες να ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους, τα γήπεδα ήταν όμως κατάμεστα πρωί και απόγευμα. Στο ποδοσφαιρικό τουρνουά οι θεατές ξεπέρασαν τα 1,2 εκατ. ενώ συνολικά από τα εισιτήρια οι Αμερικανοί έβαλαν στο ταμείο τους 458 εκατ. δολ. Ο αριθμός των διαπιστευμένων δημοσιογράφων, τεχνικών, αθλητών, συνοδών και παραγόντων έφτασε τις 31,5 χιλιάδες.

Στον αγωνιστικό τομέα κυριάρχησε η αμερικανική ομάδα με 43 χρυσά, 32 ασημένια και 25 χάλκινα μετάλλια. Ακολούθησαν η Ρωσία με 26-21-14, η Γερμανία με 21-18-27, η Κίνα με 16-22-12, η Γαλλία με 15-7-15 και η Ιταλία με 13-9-12. Οι επιδόσεις κυμάνθηκαν σε μέτρια επίπεδα, με την άρση βαρών να κλέβει την παράσταση. Συνολικά καταρρίφτηκαν 20 παγκόσμια ρεκόρ, εκ των οποίων τα 12 από αθλητές της άρσης βαρών. Στην κολύμβηση νέες παγκόσμιες επιδόσεις δημιούργησαν, ο Ρώσος Παγκράτοφ στα 100 πεταλούδα με 57.27, η Νοτιοαφρικανή Χέινς στα 100 πρόσθιο με 1.07.20, ο Βέλγος Ντερμπουγκρίβ στα 100 πρόσθιο με 1.00.60 και η ομάδα των ΗΠΑ στη σκυταλοδρομία 4Χ100 μεικτή με 3.34.84. Από ένα παγκόσμιο ρεκόρ είχαμε στην ποδηλασία και τη σκοποβολή. Στην άρση βαρών πρώτη δύναμη αναδείχτηκε η Ελλάδα. Στην ενόργανη γυμναστική η Ρωσία με τη Ρουμανία. Στην κολύμβηση οι ΗΠΑ, όπου κατέκτησαν το 1/4 του συνόλου των μεταλλίων τους. Στην κωπηλασία η Αυστραλία. Στην ποδηλασία η Γαλλία με την Ιταλία. Στην πυγμαχία η Κούβα. Στον στίβο οι ΗΠΑ με τον 35χρονο Κ. Λιούις να κατακτάει το τέταρτο συνεχόμενο χρυσό μετάλλιο στο μήκος με επίδοση 8.50 και να συμπληρώνει 9 χρυσά Ολυμπιακά. Στον τελικό του μπάσκετ οι ΗΠΑ επικράτησαν της Γιουγκοσλαβίας με 95-69. Στο ποδόσφαιρο η Νιγηρία έκανε την έκπληξη νικώντας την Αργεντινή με 3-2. Στο πόλο η Ισπανία ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά νικώντας στον τελικό την Κροατία με 7-5. Στο βόλεϊ ανδρών η Ολλανδία κέρδισε επιτέλους την Ιταλία με 3-2 σετ και στον αντίστοιχο τελικό των γυναικών η Κούβα την Κίνα με 3-1.

Γιάννης ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

Τη χρονιά που αποχωρεί σε λίγο, το σημαντικότερο γεγονός του ποδοσφαίρου στη "γηραιά ήπειρο" ήταν το 10ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που έγινε το καλοκαίρι στην Αγγλία. Ο "Ρ" στην αναδρομή του σ' αυτή τη διοργάνωση ζήτησε την άποψη του Ντούσαν Μπάγεβιτς και σας την παρουσιάζει.

"Η Γερμανία άξια κατέκτησε τον τίτλο, ήταν καλύτερη και δικαίωσε τα προγνωστικά. Απ' την αρχή οι παίχτες της έδειξαν πως διαθέτουν πειθαρχία, δύναμη, τακτική, στοιχεία που τους έστεψαν πρωταθλητές".

Σ' αυτό το πρωτάθλημα υπήρξαν κάποιες καινοτομίες. Για πρώτη φορά πήραν μέρος 16 ομάδες μετά τον καινούριο κανονισμό που εφάρμοσε η ΦΙΦΑ με σκοπό την αύξηση του ανταγωνισμού. Επίσης εφαρμόστηκε και κυριολεκτικά άλλαξε τη μορφή ενός ποδοσφαιρικού αγώνα ο "ξαφνικός θάνατος" ή αλλιώς "χρυσό γκολ". Νικήτρια, όταν η κανονική διάρκεια τελείωνε ισόπαλη, αναδεικνυόταν η ομάδα που πετύχαινε πρώτη γκολ.

Αυτό εφαρμόστηκε προκειμένου να καταργηθεί η ρώσικη ρουλέτα των πέναλτι, που είχε δεχτεί σωρεία επικρίσεων. Παρ' όλα αυτά οι αντιδράσεις ήταν αρνητικότατες στην πλειοψηφία τους και για το λόγο αυτό η ΦΙΦΑ ήδη μελετά την αντικατάστασή του.

Ανικανοποίητους άφησε τους περισσότερους και το θέαμα. Ο "Ντούσκο" προσθέτει πως και από τεχνικής πλευράς δεν προσέφερε κάτι επιπλέον: "Δεν έδειξε κάτι καινούριο σε θέματα τακτικής. Οσα είδαμε ήταν γνωστά και εφαρμοσμένα. Δεν ξέρω τι θα συμβεί στο μέλλον, αλλά στην Αγγλία δεν αναδείχτηκε κάτι νέο".

Στα παρατράγουδα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος συγκαταλέγεται η τρομοκρατική επίθεση στο εμπορικό κέντρο του Μάντσεστερ και η διαιτησία. Οι "άρχοντες με τα μαύρα" ήταν από τα μελανότερα σημεία της διοργάνωσης. Βέβαια, υπήρχαν οι εντολές της ΟΥΕΦΑ που προέτρεπαν τους διαιτητές να είναι αυστηροί και να δείχνουν κάρτες με το παραμικρό. Αυτό όμως δε δικαιολογεί την κατάχρηση, μειώνοντας έτσι το θέαμα, αλλά και τις απαράδεκτα λανθασμένες όσο και καθοριστικές αποφάσεις.

Το θέμα της διαιτησίας έλαβε νέες διαστάσεις μετά τις καταγγελίες του προπονητή της Κροατίας, Μίροσλαβ Μπλάζεβιτς, ότι ο διαιτητής του αγώνα με τη Γερμανία (όπου οι Κροάτες έχασαν με 2-1) ήταν στημένος.

Κατά τα άλλα στον αγωνιστικό τομέα δεν υπήρξε και τίποτα το ιδιαίτερο. Το θέαμα λιτό και οι στιγμές που ενθουσίασαν μετριούνται στα δάχτυλα ενός χεριού. Οπως και τους περισσότερους, τον Μπάγεβιτς απογοήτευσαν "Ιταλία, Ολλανδία και Γαλλία. Είχαν παίχτες με δυνατότητες όμως δεν τα κατάφεραν".

Η ιστορία έγραψε ότι η Γερμανία πρόσθεσε έναν ακόμη τίτλο στη συλλογή της. Στον τελικό νίκησε τους Τσέχους με 2-1 στην παράταση (1-1 κανονικός αγώνας) με το σύστημα του "ξαφνικού θανάτου". Ο προπονητής του Ολυμπιακού συνηγορεί στην άποψη ότι η Τσεχία ήταν η ευχάριστη έκπληξη της διοργάνωσης: "Διέθετε πολύ καλούς παίχτες. Εξακολουθεί ν' αποτελεί μια σημαντική σχολή παραγωγής παιχτών. Θεωρώ όμως ότι υπήρχε ένας ιδιαίτερος λόγος. Θέλοντας να μεταγραφούν οι Τσέχοι ίσως υπερέβαλλαν εαυτούς".

Τον Ντούσαν Μπάγεβιτς εντυπωσίασαν ο Πάτρικ Μπέργκερ και ο Αλαν Σίρερ. Αν μάλιστα αναλογιστούμε πως η παρουσία του πρώτου αποτέλεσε το "κλειδί" για τη μεταγραφή του στη Λίβερπουλ, τότε επιβεβαιώνεται η προηγούμενη εκτίμησή του. Κλείνοντας ο "Ντούσκο" προχώρησε σε μια σύγκριση του ευρωπαϊκού και του λατινοαμερικάνικου ποδοσφαίρου: "Η Ευρώπη υπερτερεί σε δύναμη και πάθος. Οι Λατινοαμερικανοί είναι πιο τεχνίτες, κάποιες φορές όμως ανυπάκουοι".

Γ. Κ.

Χρυσή χρονιά μπορεί να χαρακτηριστεί το 1996 για τον ελληνικό αθλητισμό. Στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα η εκπροσώπηση ήταν εντυπωσιακή και η συγκομιδή σε μετάλλια πρωτοφανής. Τα τέσσερα χρυσά, τα τέσσερα αργυρά και οι δεκάδες θέσεις στην οχτάδα ήταν η καλύτερη συγκομιδή ελληνικής αποστολής σε Ολυμπιακούς Αγώνες, με εξαίρεση την Αθήνα 1896. Με αυτή τη συγκομιδή η Ελλάδα κατατάχτηκε μπροστά από μεγάλες αθλητικές δυνάμεις, όπως η Βρετανία, ο Καναδάς, η Κένυα, η Ιαπωνία, η Βουλγαρία. Ας θυμηθούμε όμως αναλυτικότερα τις μεγάλες στιγμές της Ατλάντα, που ζήσαμε έντονα το περασμένο καλοκαίρι.

Το σύνθημα για την κατάκτηση των χρυσών μεταλλίων έδωσε - ποιος άλλος - ο Πύρρος Δήμας την Παρασκευή 26 Ιούλη. Τρίτη προσπάθεια στο αρασέ και παγκόσμιο ρεκόρ με 180 κιλά. Τρίτη προσπάθεια στο ζετέ 213 κιλά και ο Πύρρος κερδίζει το χρυσό μετάλλιο με παγκόσμιο ρεκόρ και στο σύνολο με 392,5 κιλά.

Δυο μέρες αργότερα ήταν η σειρά του Κάχι Καχιασβίλι στα 99 κιλά. Στο αρασέ με 185 είναι δεύτερος. Ομως ο Κάχι έχει την απάντηση στο ζετέ. Με 235 κιλά κάνει παγκόσμιο ρεκόρ στο στιλ, αλλά και στο σύνολο με 420 κιλά.

Την ίδια μέρα Κυριακή 28 Ιούλη ο γυμναστής Γιάννης Μελισσανίδης έγραφε τη δική του χρυσή σελίδα στις ασκήσεις εδάφους. Εκτελώντας άψογα την πρωτότυπη άσκηση, κέρδισε 9.850 βαθμούς και μαζί το χρυσό μετάλλιο, αφήνοντας δεύτερο τον περίφημο Κινέζο Σουάνγκ, χρυσό ολυμπιονίκη στο σύνθετο.

Ο χορός των χρυσών μεταλλίων έκλεισε την επόμενη μέρα με τον Νίκο Κακλαμανάκη στα Μιστράλ. Πριν ολοκληρωθεί ακόμη το αγώνισμα με τη διεξαγωγή της 9ης ιστιοδρομίας, ο Νίκος είχε καπαρώσει την πρώτη θέση. Για μια βδομάδα πάλευε με την παράξενη και απρόβλεπτη θάλασσα της Σαβάνα ο Ελληνας ιστιοπλόος και κατάφερε να αναδειχτεί όχι απλά νικητής, αλλά θριαμβευτής, αφού πήρε τις 4 από τις 9 κούρσες!

Το πρώτο μετάλλιο της Ελλάδας στην Ολυμπιάδα είχε ασημένιο χρώμα και το κέρδισε την Κυριακή 21 Ιούλη ο Λεωνίδας Σαμπάνης στα 59 κιλά της άρσης βαρών. Σήκωσε στο αρασέ 137.5 και στο ζετέ 167.5 κιλά.

Συγκλονιστική ήταν η μονομαχία του Βαλέριου Λεωνίδη με τον ανίκητο Τούρκο Ναϊμ Σουλεϊμάνογλου στα 64 κιλά. Σηκώνοντας 145 στο αρασέ ο Βαλέριος ήταν δεύτερος. Λίγο αργότερα στο ζετέ πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ με 187.5 κιλά, όμως ο Ναϊμ τον ακολούθησε και έτσι ο Λεωνίδης πήρε το ασημένιο μετάλλιο. Ηταν η συγκλονιστικότερη μάχη στην ιστορία του αθλήματος αποφάνθηκαν οι ειδικοί και δεν είχαν άδικο.

Την έκπληξη έκανε ο Λεωνίδας Κόκκας, παίρνοντας τη δεύτερη θέση στα 91 κιλά (175κ. - 215κ.).

Αναμφίβολα όμως το πιο ανέλπιστο ασημένιο μετάλλιο ήρθε στο στίβο από την Νίκη Μπακογιάννη. Πέρασε τρεις φορές το πανελλήνιο ρεκόρ στο ύψος, φτάνοντας στα 2.03 από τα 1.97 που είχε πριν από την Ολυμπιάδα. Η Νίκη ...νικήθηκε μόνο από την ασυναγώνιστη Στέφκα Κονσταντίνοβα.

Παραλίγο στο ...βάθρο να ανεβούν: Ο Γιώργος Τζελίλης 4ος στα 64 κιλά στην άρση βαρών (145κ. - 177.5κ.) αφού στο ζύγισμα ήταν βαρύτερος. Στο ίδιο έργο πρωταγωνιστής και ο Βίκτορας Μήτρου στα 76 κιλά (162.5κ. - 195κ.), όμως και αυτός έπεσε... θύμα της ζυγαριάς και έχασε το χάλκινο μετάλλιο. Στην ιστιοπλοϊα ο "γερόλυκος" Τάσος Μπουντούρης μαζί με τον Δημήτρη Μπούκη πήραν την 4η θέση στα σταρ.

Πάντως πιο κοντά απ' όλους στο χάλκινο μετάλλιο έφτασε η Νίκη Ξάνθου στο μήκος. Η όμορφη Ροδίτισσα βρισκόταν στην τρίτη θέση, ενώ υπολειπόταν ένα άλμα της Τζάκι Τζόινερ. Στο τελευταίο άλμα η Αμερικανίδα μετρήθηκε στα 7 μέτρα, ενώ η Ξανθού είχε καλύτερο άλμα 6.97 από τη δεύτερη προσπάθεια.

Οι υπόλοιποι Ολυμπιονίκες ήταν: Ο Παναγιώτης Ποικιλίδης στα 130 κιλά της ελληνορωμαϊκής, όπου κατετάγη 5ος. Ιδια θέση και για την Ολγα Βασδέκη στο τριπλούν με επίδοση 14.44. Ο Λάμπρος Παπακώστας ήταν 6ος στο ύψος με επίδοση 2.32. Την έκτη θέση πήρε και στα 90 κιλά της ελληνορωμαϊκής ο Ιορδάνης Κωνσταντινίδης. Την 7η θέση πήραν: Ο Δημήτρης Γεωργαλής στην ποδηλασία, ο Χάρης Παπαϊωάννου στο τζούντο, ο Σαργκίς Ελγκιάν στα 57 κιλά της ελληνορωμαϊκής και ο βετεράνος αρχηγός της εθνικής άρσης βαρών Παύλος Σαλτσίδης. Τέλος μια όγδοη θέση είχαμε με τον Γιάννη Αγκατσανιάν στα 48 κιλά της ελληνορωμαϊκής.

Στα ομαδικά αθλήματα χαρές πήραμε από τις εθνικές μπάσκετ και πόλο.

Η επίσημη αγαπημένη των Ελλήνων η ομάδα μπάσκετ στην παρθενική της εμφάνιση σε Ολυμπιάδα τερμάτισε στην τιμητική 5η θέση, νικώντας τη Βραζιλία του Οσκαρ Σμιτ με 91-72. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης έκρινε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να βάλει τέρμα σε μια ένδοξη καριέρα.

Την καλύτερη εμφάνιση στην ιστορία της έκανε η εθνική πόλο. Πήρε για πρώτη φορά την 6η θέση, ανεβαίνοντας κι άλλο τα σκαλοπάτια της παγκόσμιας ιεραρχίας. Στον αγώνα κατάταξης κέρδισε τους οικοδεσπότες Αμερικάνους με 7-6.

Στα άλλα σπορ είχαμε μέτριες παρουσίες. Κωπηλασία, σκοποβολή, ποδηλασία, ξιφασκία, πυγμαχία, τένις, πινγκ πογκ όπου είχαμε ελληνικές συμμετοχές, δεν παρουσιάσαμε τίποτα το ιδιαίτερο. Στη γυμναστική η γυναικεία ομάδα διατήρησε την 11η θέση που είχε και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Στην άλλοτε κραταιά κολύμβηση "επέπλευσαν" οι Μαχαίρα και Μαγγανάς που αγωνίστηκαν σε μικρό τελικό.

Ανδρέας ΠΑΓΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Το τέλος του 1995 σηματοδότησε την αφετηρία καθοριστικών αλλαγών στον αθλητισμό, τουλάχιστον σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στις 15 του Δεκέμβρη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέδωσε την οριστική του απόφαση στην περιβόητη "υπόθεση Μποσμάν". Μια ετυμηγορία που διαφοροποιεί ουσιαστικά το αθλητικό σκηνικό στη "γηραιά ήπειρο". Για τις παραμέτρους αυτής της υπόθεσης μίλησε στο "Ρ" ο γενικός γραμματέας της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και νομικός, Διονύσης Γάγγας.

"Απλοποιημένα η ουσία της "υπόθεσης Μποσμάν" είναι πως ό,τι ισχύει για κάθε εργαζόμενο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), περιλαμβάνει πλέον και τους αμειβόμενους αθλητές. Εχουν τη δυνατότητα να μετακινηθούν από το ένα κράτος στο άλλο και να εργαστούν ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς.

Επίσης μετά τη λήξη της σύμβασης επιλέγουν ελεύθερα τον εργοδότη χωρίς υποχρέωση καταβολής ανταλλάγματος στην ομάδα που ήταν. Η απόφαση, προς το παρόν, δεν ισχύει για τις εντός συνόρων μετακινήσεις όπου εξακολουθούν να υφίστανται οι δεσμεύσεις.

Αυτό όμως αντιτίθεται στην αρχή των ίσων όρων και ευκαιριών. Ηδη στη Δανία έχει γίνει προσφυγή στα δικαστήρια με βάση το άρθρο 85 του καταστατικού χάρτη της ΕΕ περί ανταγωνισμού. Θεωρώ πως είναι ζήτημα χρόνου η επέκταση και στις εγχώριες μετεγγραφές. Επισημαίνω ότι αν συμβεί αυτό η Ελλάδα, είναι υποχρεωμένη να πειθαρχήσει.

Τα νέα δεδομένα δεν περιορίζονται, όπως ορισμένοι νομίζουν, στους επαγγελματίες αθλητές. Υπάρχει μια άλλη διάταξη στον καταστατικό χάρτη που προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ. Οποιοσδήποτε μπορεί να έρθει λ. χ. στη χώρα μας ν' ασκήσει το επάγγελμά του και ταυτόχρονα ν ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Εντάσσεται λοιπόν σ' ένα σωματείο και συμμετέχει στις εγχώριες διοργανώσεις, χωρίς περιορισμούς. Καταλαβαίνετε τι θα συμβεί αν σε αμιγώς ερασιτεχνικά αθλήματα εισχωρήσουν αλλοδαποί. Αυτός πιστεύω πως είναι ο μεγάλος κίνδυνος.

Η "υπόθεση Μποσμάν" έφερε στην επιφάνεια μια κατάσταση νομική, αρχών της ΕΕ, η οποία ως περιεχόμενο δεν είναι καινούρια. Εξυσε... μια πληγή και άνοιξε το απόστημα. Δημιούργησε ή θα δημιουργήσει αθλητισμό δύο ταχυτήτων. Οσοι μπορούν να πληρώσουν θα ενισχυθούν, οι άλλοι όχι. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν υπάρχει σωστή ενημέρωση για το θέμα, μ' αποτέλεσμα να υπάρχουν παρερμηνείες και διαστρεβλώσεις.

Μοναδική "απάντηση" είναι η μαζική παραγωγή αθλητών στη βάση, ώστε όσοι και να φύγουν να παραμείνει ένα σημαντικό (αριθμητικά και ποιοτικά) δυναμικό. Στην κατεύθυνση αυτή χρειάζεται η βοήθεια της πολιτείας".

Γιώργος ΚΑΝΤΖΙΛΙΕΡΗΣ

Αθλητική ανασκόπηση 1996 - Τα σημαντικότερα γεγονότα