ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

Να βάλουμε τα θεμέλια του λαϊκού μετώπου

• Δεν υπάρχουν προβλήματα υπεράνω πολιτικής και ταξικών συμφερόντων
• Ετοιμάζεται να ξεκινήσει νέα καταιγίδα, που θα οδηγήσει σε αποδιάρθρωση του κοινωνικού συστήματος της υγείας, πρόνοιας, ασφάλισης, συνταξιοδότησης
• Το ΚΚΕ προειδοποιεί τον ελληνικό λαό ότι ο πραγματικός κίνδυνος για την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της χώρας προέρχεται από το ίδιο το ΝΑΤΟ

Η σημερινή φάση επιτάσσει περισσότερο από ποτέ ενιαίο μέτωπο αυτών που θέλουν να ορθώσουν το ανάστημά τους στην ασυδοσία των πολυεθνικών, στην ακόρεστη δίψα του κέρδους. Ολων εκείνων που αγανακτούν για τα δεσμά υποτέλειας που υπαγορεύουν η Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ. Επιβάλλεται κοινό μέτωπο αντίστασης και προοπτικής αυτών που λένε όχι στη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα, τους εξοπλισμούς και τον πόλεμο.Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας χτες βράδυ στο Πεδίον του Αρεως στη συγκέντρωση που διοργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Αθήνας. Ανοίγοντας την καινούρια - μετά το 15ο συνέδριο - σελίδα δράσης των κομμουνιστών της Αθήνας η Αλέκα Παπαρήγα επισήμανε την ανάγκη να μην περιοριστούν σε συγκεντρώσεις και ομιλίες, αλλά να ανοίξουν διάλογο και συζήτηση με τα πλατιά λαϊκά στρώματα, να πάρουν νέες πιο αποφασιστικές πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη των αγώνων, για μέτωπα και συσπειρώσεις σε μεγάλα προβλήματα που συγκινούν και απασχολούν. Παραθέτουμε, στη συνέχεια, το πλήρες κείμενο της ομιλίας της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

"Μετά το 15ο Συνέδριο ανοίγει μια καινούρια σελίδα για τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες της Αθήνας. Νέα καθήκοντα και ευθύνες έχουμε μπροστά μας. Στο χώρο της πολυβασανισμένης, από την αδηφαγία του καπιταλιστικού κέρδους, πρωτεύουσας να ρίξουμε τις ρίζες, τα θεμέλια του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού λαϊκού μετώπου στη χώρα μας.

Δε μιλάμε μόνο για την ανάγκη περισσότερων και πιο μαζικών αγώνων. Είναι και αυτό ζητούμενο. Αναφερόμαστε κυρίως στην ανάγκη να αποκτήσουμε όλοι μια νέα συνείδηση για τα μέσα, τους τρόπους που θα χρησιμοποιήσουμε για να ανοίξει ο δρόμος της λύσης των μεγάλων προβλημάτων του λαού και της χώρας μας.

Η σημερινή φάση επιτάσσει περισσότερο από ποτέ ενιαίο μέτωπο αυτών που θέλουν να ορθώσουν το ανάστημά τους στην ασυδοσία των πολυεθνικών, στην ακόρεστη δίψα του κέρδους. Ολων εκείνων που αγανακτούν για τα δεσμά υποτέλειας που υπαγορεύουν η Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ. Επιβάλλεται κοινό μέτωπο αντίστασης και προοπτικής αυτών που λένε όχι στη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα, τους εξοπλισμούς και τον πόλεμο.

Η δική μας φιλοδοξία δεν είναι να ξεκλέψουμε κάποια ψήφο στις επόμενες εκλογές και την άλλη μέρα να τη χαρίσουμε στο ΠΑΣΟΚ ή στη ΝΔ, χάριν της δήθεν σύγχρονης "κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς συνεργασίας". Δική μας φιλοδοξία δεν είναι να διαλέξουμε ανάμεσα στη μια ή την άλλη απόχρωση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής.

Δική μας φιλοδοξία δεν είναι να προσεταιριστούμε τους δυσαρεστημένους από τα δύο μεγάλα κόμματα και μετά να ξεχάσουμε τις δεσμεύσεις μας, λέγοντας ότι αναβάλλεται το ραντεβού με την ιστορία για μερικές δεκαετίες γιατί "άλλο το όραμα και άλλο το εφικτό".

Κίνητρο στη δράση μας αποτελεί μια παλιά, αλλά πάντα επίκαιρη, αειθαλής ιδέα. Οτι:

Οι ριζικές αλλαγές απαιτούν μια πανίσχυρη λαϊκή πλειοψηφία, χειραφετημένη από κάθε μορφής συντηρητική πολιτική και μοιρολατρική αντίληψη.

Ο λαός μας έχει οξυμένα καθημερινά προβλήματα, αυτό είναι πασίγνωστο. Δε λύνονται με απλούς καθημερινούς αγώνες, με αποσπασματικές δραστηριότητες, με επετειακές εκδηλώσεις. Δε λύνονται με κινητοποιήσεις της τελευταίας στιγμής, όταν ένα αντιλαϊκό νομοσχέδιο συζητείται στη Βουλή. Δε λύνονται με τους συνηθισμένους τρόπους και μεθόδους που ως τώρα έδωσαν κάποια προσωρινά αποτελέσματα.

Το λαϊκό κίνημα, με επικεφαλής την πιο πρωτοπόρα δύναμη της κοινωνίας μας, την εργατική τάξη, πρέπει να αποκτήσει το δικό του πρόγραμμα στρατηγικής, να αμφισβητήσει τη δικτατορία των πολυεθνικών, την παντοδυναμία του κεφαλαίου, να βάλει στόχο την εξουσία. Να ανοίξει το δρόμο που ενώνει τους λαούς, αντιπαλεύει τον πόλεμο, τις επεμβάσεις και τα εμπάργκο, καταργεί την ανθρώπινη εκμετάλλευση και καταπίεση.

Απ' άκρη σ' άκρη στην Ευρώπη γίνεται λόγος για "ένωση", "ενοποίηση", "σύγκλιση". Οι καπιταλιστές, οι αντιδραστικές κυβερνήσεις, τα φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα ενώνονται πιο στενά, πιο σφικτά μεταξύ τους με τις Συνθήκες του Μάαστριχ.

Συνάπτουν ανοιχτές, αλλά και μυστικές, συμφωνίες μεταξύ τους πίσω από τις πλάτες των λαών, μοιράζουν και ξαναμοιράζουν τις αγορές, ολόκληρες περιοχές. Οι ανταγωνισμοί και οι διαφωνίες τους είναι μεγάλες, όμως απέναντι στους λαούς δρουν ενωμένα και συσπειρωμένα.

Μια απάντηση υπάρχει, η ενότητα του λαού, η συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων που υποφέρουν από την εκμετάλλευση και τον εξοντωτικό ανταγωνισμό των πολυεθνικών εταιριών.

Σήμερα είναι πιο ώριμα από χτες τα πράγματα, για να δημιουργηθεί ένα ισχυρό λαϊκό ρεύμα που θα εξελιχθεί στην πορεία και θα πάρει τη μορφή του κοινωνικοπολιτικού λαϊκού μετώπου. Το 15ο Συνέδριό μας δεν αναφέρεται σε ένα οποιοδήποτε μέτωπο, άλλα σε ένα Μέτωπο που θα αναδειχτεί σε πολέμιο της εξουσίας των πολυεθνικών, του μεγάλου κεφαλαίου συνολικά. Σε θαρραλέο αγωνιστή κατά της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων στην περιοχή.

Αυτή η διέξοδος επιβάλλεται από τα πράγματα!!!!

Ο 20ός αιώνας έχει αποδείξει ότι έξω από τη γραμμή των λαϊκών μετώπων πάλης δεν υπάρχει προοπτική ριζικών αλλαγών υπέρ της εργατικής τάξης και των λαών γενικότερα.

Το ιστορικό μεγάλο ΕΑΜ αποτελεί κορυφαία απόδειξη.

Βεβαίως κάθε φάση, κάθε ιστορική περίοδος έχει τις δικές της απαιτήσεις. Αντιγραφές και μηχανιστικές μεταφορές δε χωράνε σήμερα. Η ιστορική πείρα όμως δεν παύει να αποτελεί πηγή έμπνευσης, δίνει πολύτιμα διδάγματα.

Δεν είναι δυνατό από τώρα να προδιαγράψουμε τις μορφές που θα πάρει το Μέτωπο, την τακτική που θα χαράζει σε κάθε φάση. Το Κόμμα μας στο 15ο Συνέδριό του διαγράφει ορισμένες γενικές κατευθυντήριες ιδέες και βασικές αρχές.

Στις γραμμές του Μετώπου θα συσπειρώνονται η εργατική τάξη, οι εργατοϋπάλληλοι, τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης, η αγροτιά που υποφέρει, τα κινήματα της νεολαίας, των γυναικών, της ειρήνης και του περιβάλλοντος, του πολιτισμού, της παιδείας και της υγείας, του εκδημοκρατισμού, της αλληλεγγύης και φιλίας των λαών. Πρόκειται για τη συμμαχία των δυνάμεων εκείνων που παραμερίζουν τις επιμέρους διαφορές και ενώνονται κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.

Το Μέτωπο θα έχει οργανώσεις παντού εκεί που δουλεύει και ζει η μεγάλη πλειοψηφία του λαού, στις επιχειρήσεις, στις γειτονιές, στους χώρους της παιδείας, της νεολαίας. Μπορεί να συμμετέχουν συνδικαλιστικές και άλλες λαϊκές οργανώσεις, πανελλαδικοί και τοπικοί φορείς, κινήσεις και ομάδες που προβάλλουν λαϊκά προβλήματα και αντιστρατεύονται την πολιτική των μονοπωλίων και της "νέας τάξης πραγμάτων". Να συμμετέχουν ή να το στηρίζουν πολιτικά κόμματα, κινήσεις και ομάδες που θα υιοθετούν βασικά αιτήματα του λαού, θα συμφωνούν ότι ο μοχλός των εξελίξεων είναι ο λαϊκός αγώνας, η ταξική πάλη.

Βεβαίως, το Μέτωπο πάλης κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού δε θα οικοδομηθεί από τους κομμουνιστές και μόνο. Θα κτίζεται από τους κομμουνιστές, που πρέπει να είναι πρωτοπόροι στη θυσία, στις ιδέες και τις πρωτοβουλίες, βράχοι συνέπειας, γνώστες των δυσκολιών και των δυνατοτήτων για μια πλατιά αγωνιστική ταξική ενότητα. Θα οικοδομείται από τους πρωτοπόρους κομμουνιστές, μέλη και φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ βήμα το βήμα, χέρι χέρι με τις πιο μαχητικές, πρωτοπόρες δυνάμεις της κοινωνίας μας, που υπάρχουν δίπλα μας, γύρω μας. Αλλες τις γνωρίζουμε, άλλες τις αγνοούμε ακόμα και με δική μας ευθύνη.

Το Μέτωπο δε θα είναι το ψευδώνυμο του ΚΚΕ. Δεν έχουμε ανάγκη από ψευδώνυμα. Το ΚΚΕ θα στηρίζει το Μέτωπο, θα είναι η ψυχή και ο αιμοδότης του, ταυτόχρονα θα διατηρεί την αυτοτέλειά του ως Κόμμα. Θα το βλέπει σύμμαχο στο μεγάλο αγώνα για βαθιές αλλαγές στην Ελλάδα. Θα λέει ανοιχτά τις απόψεις του, θα σέβεται τις συμφωνίες, αλλά θα ασκεί έγκαιρη και ανοιχτή κριτική, θα προειδοποιεί όταν γίνονται αδικαιολόγητες υποχωρήσεις και συμβιβασμοί.

Η πείρα μας, βγαλμένη μέσα από 80 περίπου χρόνια δράσης, αποτελεί εφόδιο και εγγύηση ότι το Μέτωπο θα κατακτήσει τελικά την ικανότητα να ξεπερνά τις παγίδες, τα εμπόδια, τις τρικλοποδιές που σε κάθε βήμα θα συναντά μπροστά του από τα πρώτα βήματά του και στην πορεία.

Πρώτη προϋπόθεση για να μπούνε τα θεμέλια του Μετώπου είναι να πιστέψει ο λαός όχι μόνο στο δίκιο του, αλλά και στη δύναμή του. Να μη θεωρεί τίποτε τετελεσμένο και οριστικό.

Υπάρχουν περιθώρια να περισώσουμε κάτι, να αποτρέψουμε τα χειρότερα, να μη διαμορφωθούν νέα τετελεσμένα.

Δεύτερη και βασική προϋπόθεση είναι να αναγεννηθεί στις σύγχρονες συνθήκες το πιο όμορφο ιδανικό της αγωνιστικής κοινωνικής αλληλεγγύης, ανάμεσα στα θύματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, της καταπίεσης των μονοπωλίων. Να ανθίσει η πραγματική ανθρωπιά που δεν έχει καμία σχέση με την υποκριτική και ύποπτη αστική και μικροαστική φιλανθρωπία της βιτρίνας. Οταν ο επιχειρηματίας πετάει στο δρόμο της ανεργίας και της φτώχειας εργάτες και υπάλληλους, αφού τους ξεζούμισε και πλούτισε, τότε πρέπει να βρεθεί αντιμέτωπος με την οργή όχι μόνο των απολυμένων, αλλά ολόκληρου του κλάδου, των συναδέλφων, της γειτονιάς, του δήμου, της περιοχής. Οταν οι αγρότες οργανώνουν κινητοποιήσεις και συλλαλητήρια, να τους συντρέχουν με αλληλεγγύη οι εργαζόμενοι και κάτοικοι στα αστικά κέντρα. Οταν οι μικρομεσαίοι δραστηριοποιούνται, να τους συντρέχουν αγωνιστικά οι εργατοϋπάλληλοι και οι αγρότες. Οταν οι γειτονικοί μας λαοί υποφέρουν από την επέμβαση, τον πόλεμο και τη φτώχεια, δεν υπάρχει άλλη λύση από τη διεθνή αλληλεγγύη, το κοινό μέτωπο, την κοινή δράση.

Δεν υπάρχει σήμερα στον τόπο μας πιο ενωτική πολιτική από την πολιτική για την οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου.

Εμείς δεν κρύβουμε, αντίθετα διακηρύσσουμε ανοιχτά στον ελληνικό λαό, ότι ο τελικός σκοπός μας είναι το πέρασμα στο σοσιαλισμό. Οτι αργά ή γρήγορα η λαϊκή πάλη και η πολιτική πείρα που θα αναδειχθεί, θα φέρουν στην επιφάνεια την ιστορική αναγκαιότητα της νέας κοινωνίας. Προϋπόθεση για τη συγκρότηση και συμμετοχή στο σύγχρονο λαϊκό Μέτωπο, βεβαίως δεν αποτελεί η συμφωνία για το πέρασμα στο σοσιαλισμό, για το πώς θα επιλυθεί το πρόβλημα της σοσιαλιστικής εξουσίας. Προϋπόθεση είναι η θέληση για εναντίωση και ρήξη με την πολιτική που επιβάλλουν τα μονοπώλια και ο ιμπεριαλισμός, τα κόμματα - υπηρέτες τους.

Μας κατηγορούν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις και ορισμένοι παρατρεχάμενοί τους, ότι αρνούμαστε διάλογο και συνεργασία για τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν το λαό και τη χώρα.

Μας λένε ότι η πολιτική μας πρόταση δεν είναι κατά τη γνώμη τους πειστική γιατί δεν αναφέρεται σε πολιτική συνεργασία με τα σημερινά κόμματα. Λες και η ζωή τελειώνει με τις σημερινές πολιτικές δυνάμεις. Η ταξική πάλη, ο ενωτικός αγώνας θα καλλιεργήσουν το έδαφος και για νέες πολιτικές δυνάμεις με θετική στάση στα λαϊκά προβλήματα.

Μας συμβουλεύουν και οι πρόθυμοι να αναγνωρίσουν ότι έχουμε δίκιο, αλλά ισχυρίζονται ότι πρέπει να ρίξουμε λίγο νερό στο κρασί μας και να μη μένουμε έξω από τη μόδα των κεντροαριστερών συνεργασιών έστω και αν αυτές δεν αμφισβητούν τη σημερινή τάξη πραγμάτων.

Είναι μια ευκαιρία για άλλη μια φορά να πούμε ανοιχτά τις θέσεις μας για ένα τέτοιο σοβαρό ζήτημα. Οχι τόσο σ' αυτούς που από τη φύση και θέση τους είναι πολέμιοι της πολιτικής μας αλλά σε εκείνους που αναγορεύουν την ενότητα σε αυτοσκοπό.

Το ΚΚΕ θα έπαιρνε πρώτο την πρωτοβουλία αν πίστευε ότι υπάρχει έστω και υποψία συμφωνίας και συνεργασίας με ένα ή περισσότερα από τα σημερινά κόμματα στην αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων του λαού.

Υπάρχει τέτοια δυνατότητα σήμερα που το ΚΚΕ την υποτιμά και την αγνοεί; Απαντάμε κατηγορηματικά και χωρίς περιστροφές OXI.

Σε ένα μόνο σημείο όλα τα κόμματα συμφωνούμε, ότι υπάρχει κρίση, ότι ο λαός υποφέρει και βασανίζεται, ότι απειλές γυροφέρνουν τη χώρα, ότι υπάρχει ανεργία, αβεβαιότητα, ηθική κρίση, σήψη και διαφθορά. Η φλυαρία περί κρίσης, τα κροκοδείλια αντιπολιτευτικά δάκρυα για τα λαϊκά βάσανα δεν αποτελούν βάση για διάλογο και συνεργασία.

Ποιο από τα προβλήματα που απασχολεί σήμερα το λαό, τη χώρα γενικότερα μπορεί να μπει κάτω από την ταμπέλα "υπεράνω πολιτικής και ιδεολογίας"; Μήπως το πρόβλημα της ανεργίας, της κοινωνικής ασφάλισης, της παιδείας, των δικαιωμάτων της νεολαίας και των γυναικών, η κατάσταση της παραγωγικής βάσης, είναι προβλήματα υπεράνω πολιτικής και ιδεολογίας;

Μήπως η σημερινή κρίση οφείλεται στην ανικανότητα κάποιων πολιτικών, στην έλλειψη πείρας και γνώσης;

Δεν υπάρχει σήμερα πρόβλημα οικονομικό, κοινωνικό που δεν είναι προϊόν του δικομματισμού, και όχι μόνο, αλλά και φυσικό προϊόν της καπιταλιστικής ανάπτυξης με κύριο μοχλό το ξένο κεφάλαιο και πιλότο τις αποφάσεις της Ε Ε και του ΝΑΤΟ.

Ακόμα και αυτό το φαινομενικά αθώο ζήτημα των χωματερών συνδέθηκε με το υπερκέρδος, την αδηφαγία να εμπορευματοποιηθεί ένας από τους λίγους πνεύμονες όπως είναι η Πάρνηθα.

Ο καθημερινός καυγάς ανάμεσα σε πολιτικούς των άλλων κομμάτων εξαντλείται σε φράσεις του τύπου "είσθε ανίκανοι, μικροί και λίγοι, νοιάζεστε για την καρέκλα και τίποτε άλλο". Φράσεις ηχηρές, προσβλητικές. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την πιο ανούσια και ανώδυνη πολεμική. Τα πάντα εξηγούνται με τις ιδιότητες των προσώπων, και όχι με τα συγκεκριμένα ταξικά συμφέροντα που αντιπροσωπεύουν.

Της μόδας έχουν γίνει σήμερα οι καταγγελίες για τα λεγόμενα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Το φαινόμενο έχει την εξήγησή του. Ο ανταγωνισμός των διάφορων επιχειρηματικών ομίλων για το μοίρασμα της πίτας, οδηγεί κόμματα και πολιτικούς να υπερασπίζονται τα συμφέροντα του ενός ομίλου εναντίον του άλλου. Κανένας όμως πολιτικός ηγέτης, κανένα κόμμα από αυτά που καταφέρονται "στα διαπλεκόμενα συμφέροντα", δεν αμφισβητεί συνολικά τα προνόμια και το δικαίωμα της ασυδοσίας στην πλουτοκρατική ολιγαρχία.

Δεν κατατάσσουμε εμείς τα κόμματα, δεν τα προσδιορίζουμε εμείς, το καθένα διαλέγει ή απορρίπτει με δική του ευθύνη σε ποια όχθη, σε ποιο μετερίζι θα σταθεί. Η με τα μονοπώλια θα είσαι ή με το λαό. Η με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ή με το λαό.

Το κάθε κόμμα κρίνεται είτε είναι στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση από το ποια απάντηση δίνει στην κρίση και στο δρόμο διεξόδου από αυτή. Από τη στάση που κρατούν απέναντι στα νέα μέτρα που δρομολογεί η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι άλλοι διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν πρωτοστατήσει στο γκρέμισμα κοινωνικών κατακτήσεων. Αλλά και τα άλλα κόμματα δεν είναι ανεύθυνα, είτε έχουν επικυρώσει τα μέτρα αυτά, είτε σιωπούν, κάνουν πως δε βλέπουν τον νεοφιλελεύθερο πολικό χειμώνα που ετοιμάζει η Διακυβερνητική, το Διευθυντήριο των Βρυξελλών, ιδιαίτερα στον τομέα της ανεργίας, της κοινωνικής πολιτικής. Ποια είναι η φιλοσοφία των μέτρων; Να μειωθεί το κόστος εργασίας, δηλαδή να γίνει η εργατική δύναμη ακόμα πιο φθηνό εμπόρευμα, με μισθούς πείνας, και εργασιακές σχέσεις άγριου δουλεμπορίου.

Ετοιμάζεται να ξεσπάσει μια νέα καταιγίδα που θα οδηγήσει σε αποδιάρθρωση του κοινωνικού συστήματος της υγείας, πρόνοιας, ασφάλισης, συνταξιοδότησης. Ηδη σε όλη την Ευρώπη γκρεμίζονται οι οροφές του μεταπολεμικού κοινωνικού οικοδομήματος που κτίσθηκε με αγώνες, αίμα και θυσίες των εργαζομένων. Βρισκόμαστε προ των πυλών, της ξεθεμελίωσής του.

Βαδίζουμε με μαθηματική ακρίβεια σε ένα σύστημα υγείας και ασφάλισης που θα το πληρώνουν ακριβά οι εργαζόμενοι. Αν δεν ανατραπεί έγκαιρα αυτή η κατάσταση, οι νέοι άνθρωποι θα διαβάζουν στα ιστορικά βιβλία ότι κάποτε υπήρξε ένα δημόσιο σύστημα υγείας, πρόνοιας έστω και ανεπαρκές. Καταργείται κάθε έννοια συλλογικής κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας. Πάμε σε ένα σύστημα ασφάλισης των ξεμοναχιασμένων άρα αδύναμων ανθρώπων που πρέπει να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη συνεχώς αν θέλουν στοιχειώδη προστασία. Οδεύουμε ολοταχώς, αν δεν ξεσηκωθούν οι εργαζόμενοι, προς ένα σύστημα διπλής ασφάλισης για κάθε εργαζόμενο που θα το χρυσοπληρώνει, ένα καχεκτικό δημόσιο και ένα ακριβό ιδιωτικό.

Ποιο κόμμα εκτός από το ΚΚΕ έχει προσπαθήσει να αποκαλύψει στον ελληνικό λαό αυτό το πακέτο μέτρων που περιέχεται στη "Λευκή Βίβλο"; Κάνουν πως δεν ξέρουν ακόμα τίποτε, για τη λαίλαπα που επέρχεται. Κάνουν πως δε βλέπουν τους μεγαλειώδεις αγώνες που έχουν ξεκινήσει στην Ιταλία και τη Γερμανία, στη Γαλλία.Το πολύ όταν φτάσουν στη Βουλή τα σχετικά νομοσχέδια, να τα καυτηριάσουν δημαγωγικά. Πραγματικό αγώνα δεν πρόκειται να κάνουν γιατί δεν είναι διατεθειμένα να αντισταθούν στις απαιτήσεις της πλουτοκρατίας, της καπιταλιστικής εργοδοσίας και βεβαίως της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ο "ΣΥΝ", λόγου χάρη, που εμφανίζεται ως δύναμη κατ' εξοχήν της κοινωνικής ευαισθησίας, δε βγάζει άχνα, περιορίζεται μόνο να διακηρύσσει ότι έχει στην τσέπη του το μαγικό χάπι που περιλαμβάνει σε μια δόση όλες τις ουσίες, και Μάαστριχτ και "πρόγραμμα σύγκλισης" και "Λευκή Βίβλο" και κοινωνική πολιτική. Είναι δυνατόν όμως να υπάρξει κοινωνική ευαισθησία στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς, της ασύδοτης προκλητικής ελευθερίας κίνησης κεφαλαίων και εμπορευμάτων;

Είναι δυνατόν να εμφανίζεσαι ως αριστερός ριζοσπάστης με ανατρεπτική μάλιστα προοπτική και να πρεσβεύεις ότι είναι εφικτή η "ειρηνική συνύπαρξη" μονοπωλίων και εργαζομένων, η "ειρηνική συνύπαρξη" πολυεθνικών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων - εργατικής τάξης; Πρόκειται για καταστάσεις ανύπαρκτες ακόμα και για τη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, την εργατική τάξη, τα μεσαία στρώματα, την αγροτιά, τα κινήματα νεολαίας και γυναικών να διαμορφώσουν ένα παλλαϊκό κοινωνικό μέτωπο πάλης για να αποτρέψουμε τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, με αιτήματα και νέες διεκδικήσεις, με πολύμορφες κινητοποιήσεις. Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους και τις μαζικές τους οργανώσεις να παρέμβουν έγκαιρα πριν είναι αργά. Το παράδειγμα των συνταξιούχων να γίνει καθολικό.

Τα άλλα κόμματα προτείνουν και αναμασάνε συνεχώς σαν μαγική λύση "την άνοδο της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας", ώστε από την πίτα να πάρουν περισσότερα ψίχουλα οι εργαζόμενοι. Αυτά είναι τα οράματα των μεγάλων επιχειρηματιών, των πολυεθνικών μεγαθηρίων, δεν έχουν καμία σχέση με τα οράματα, τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

Χρόνια τώρα ξέρουμε ότι οι αμοιβές και γενικότερα οι απολαβές των εργαζομένων, ακόμα και με τις επίσημες στατιστικές είναι κάτω από την παραγωγικότητα, αφού το μονοπωλιακό κέρδος δε δέχεται κανένα φραγμό, δεν κάνει εθελοντικά καμία παραχώρηση.

Πολλή κουβέντα γίνεται για διακομματική συνεργασία στο χώρο της παιδείας. Πρόκειται για κατασκευασμένη θεωρία και ψέμα. Οι αναδιαρθρώσεις που προωθούνται από το υπουργείο Παιδείας εξυπηρετούν τις μορφωτικές προτεραιότητες που υπαγορεύει το μονοπωλιακό κεφάλαιο. Η δημόσια παιδεία συρρικνώνεται, κοντεύει να γίνει ένας νάνος δίπλα στην ιδιωτική κερδοσκοπική εκπαίδευση που γιγαντώνεται στην Ελλάδα.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ άναψαν το πράσινο φως, αλλά και τα άλλα κόμματα δεν πήραν χαμπάρι την επέλαση των εγχώριων και ξένων επιχειρηματιών στον τομέα αυτό. Κάνουν πως δε βλέπουν ότι όλο και λιγότερα παιδιά από την εργατική τάξη μπορούν να σπουδάζουν σε όλες τις βαθμίδες, ότι τα παιδιά της αγροτιάς θα μείνουν ημιαναλφάβητα.

Οι επιχειρηματίες έχουν πάρει στα χέρια τους σήμερα τη χάραξη εκπαιδευτικής πολιτικής, ενώ το υπουργείο Παιδείας έχει γίνει ο πρόθυμος υπηρέτης τους. Τσεπώνουν κολοσσιαία ποσά από τα κοινοτικά ταμεία για σεμινάρια ψευτοειδίκευσης και επανακατάρτισης. Καθορίζουν τι και πώς θα διδάσκεται η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών μας. Ποια είναι τα "οράματά" τους;

Κατασκευάζεται σήμερα μια νέα βιομηχανία παραγωγής αποφοίτων - βίδες στα γρανάζια της καπιταλιστικής μηχανής. Στήνεται μια νέα βιομηχανία παραγωγής εγκεφάλων πρόθυμων να υπηρετούν το σύστημα. Προειδοποιούμε ότι το Εθνικό Απολυτήριο θα γκρεμίσει το Λύκειο κυριολεκτικά.

Τις τελευταίες μέρες άρχισαν να γίνονται τα πρώτα βήματα, οι πρώτες απόπειρες για μια ευρύτερη, σύγχρονη συσπείρωση στο χώρο της παιδείας, οργανώσεων της νεολαίας, των εκπαιδευτικών, των σωματείων.

Το κοινωνικό μέτωπο της παιδείας είναι μονόδρομος, είναι η σωστή απάντηση. Οι κομμουνιστές, οι κνίτες και κνίτισσες πρέπει να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας, για την αναγέννηση του εκπαιδευτικού κινήματος. Η διανόηση του τόπου μας, οι άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού οφείλουν να δώσουν το "παρών", όπως και στο παρελθόν με την αλληλεγγύη τους, με την τέχνη τους, με τον κριτικό τους λόγο.

Μας λένε ακόμα ότι υπάρχει έδαφος για εθνική ομοψυχία για την αντιμετώπιση των απειλών στα σύνορα της χώρας από τις τούρκικες απειλές και σοβινιστικές απαιτήσεις.

Πού αλήθεια υπάρχει έδαφος να συμφωνήσει το ΚΚΕ;

Χρόνια τώρα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι αποκαλούμενοι "πρώην κομμουνιστές", οι νεοφώτιστοι "εκσυγχρονιστές" κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό ότι το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας συνδέεται με τη συμμετοχή της σε οργανισμούς σαν την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ. Χρόνια τώρα μας λένε ότι ακόμα και αν έχουμε οικονομική ζημιά δεν πρέπει να βαρυγκωμούμε γιατί οι οργανισμοί αυτοί - αν μη τι άλλο - διασφαλίζουν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, τα σύνορά της. Οτι οι περίφημοι "σύμμαχοι" της Ελλάδας θα μας συντρέξουν σε κάθε εξωτερική απειλή.

Δικαιώθηκαν αλήθεια αυτές οι θέσεις; Ποτέ ως σήμερα, και δεν πρόκειται να δικαιωθούν και αύριο. Η ηγεσία της Τουρκίας επανειλημμένα στο παρελθόν και πιο ανοιχτά σήμερα υποστηρίζει την κατάργηση των διεθνών συνθηκών, την αλλαγή των συνόρων.

Ας μας απαντήσουν τα άλλα κόμματα ποια υποστήριξη πήραν σε αντάλλαγμα της δουλοπρέπειας και της υποτέλειας που έχουν επιδείξει στους διεθνείς οργανισμούς όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις. Το αντίθετο έγινε, άνοιξε η όρεξη για μεγαλύτερη υποτέλεια.

Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ επιφυλάσσουν στην Τουρκία το ρόλο του αρχιφύλακα, για να ριζώσει πιο βαθιά η αμερικανική κυριαρχία στις πετρελαιοφόρες περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Στην Ελλάδα αναθέτουν το ρόλο του χωροφύλακα, του πειθήνιου υπηρέτη για την εδραίωση της αμερικανικής κυριαρχίας στη Νοτιανατολική Μεσόγειο.Ανάλογες είναι οι βλέψεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης με επικεφαλής τη Γερμανία, η οποία ποτέ δεν παραιτήθηκε από το όνειρο της να κυριαρχήσει από τα Βαλκάνια μέχρι τον Ευφράτη.

Πλασάρουν τώρα το σχέδιο της διχοτόμησης και συγκυριαρχίας στο Αιγαίο, ώστε να ελέγξουν πλήρως την περιοχή. Δείχνουν μεγαλύτερη ανοχή στην ηγεσία της Τουρκίας, γιατί η γεωστρατηγική της θέση είναι πιο σημαντική από ό,τι της Ελλάδας.

Το ΚΚΕ προειδοποιεί τον ελληνικό λαό, ότι ο πραγματικός κίνδυνος για την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της χώρας προέρχεται πρώταπρώτα από το ίδιο το ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ με τη νέα δομή που αποφάσισε - και με την ελληνική υπογραφή - έχει τη δυνατότητα να παρεμποδίσει τη χώρα μας να οργανώσει την πραγματική υπεράσπιση των συνόρων της.

Γιατί σιωπούν τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, γιατί δεν ενημερώνουν τον ελληνικό λαό ποιες δεσμεύσεις επιβάλλει σήμερα το ΝΑΤΟ στην Ελλάδα;

Για ποια εθνική πολιτική γίνεται λόγος όταν έχει εκχωρηθεί στην ηγεσία του ΝΑΤΟ να διαχειρίζεται τις κρίσεις ανάμεσα στις διάφορες χώρες με δική του ευθύνη; Για ποια εθνική πολιτική μιλάνε έναντι των απαιτήσεων της Τουρκίας, όταν όλοι ξέρουν ότι Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονται κάτω από ενιαία στρατιωτική διοίκηση και εκπροσώπηση; Αρα άλλοι θα αποφασίσουν για τα σύνορα και τις διενέξεις, ούτε η ίδια η Τουρκία ούτε η ίδια η Ελλάδα.

Για ποια εθνική πολιτική μιλάνε, όταν φορτώνουν στην Ελλάδα εξοπλιστικά προγράμματα δυσβάστακτα, με γνώμονα όχι την άμυνα τις χώρας αλλά τις ανάγκες των επιθετικών σχεδίων του ΝΑΤΟ στη νοτιανατολική πτέρυγά του;

Για ποια εθνική πολιτική μιλάνε όταν όλοι ξέρουν ότι σε λίγα χρόνια το ΝΑΤΟ θα υποχρεώσει τις χώρες - μέλη του να αναθέτουν την άμυνα της χώρας και την προστασία των συνόρων σε επαγγελματικούς στρατούς μισθοφόρων που θα πουλάνε υπηρεσίες στη στρατιωτική διοίκηση του Πενταγώνου;

Είναι φανερό ότι ο ελληνικός λαός πρέπει να νιώσει άμεσα υπεύθυνος για τη διαφύλαξη της ακεραιότητας της χώρας. Βεβαίως δεν ασκεί ο ίδιος διπλωματία και εξωτερική πολιτική. Εχει όμως στα χέρια του το μοναδικό και αναντικατάστατο όπλο, της ανάπτυξης ενός γνήσιου, αγωνιστικού πατριωτικού φιλειρηνικού κινήματος, που απαιτεί και επιβάλλει μέτρα κατά της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.Αμεσα να απαιτήσουμε να καταργηθούν όλες οι διευκολύνσεις που δίνει η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ με τις βάσεις και τις σπαρμένες στην Ελλάδα στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Να γυρίσει πίσω η στρατιωτική δύναμη από τη Βοσνία. Να μην πάρει μέρος η χώρα μας στα νέα τάγματα θανάτου που συγκροτεί το ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Η έξοδος από το ΝΑΤΟ, η πάλη για τη διάλυση του Πργανισμού πρέπει να γίνει στόχος του ελληνικού λαού, των λαών της Ευρώπης.

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, δεν έχουμε κουραστεί και δε θα κουραστούμε να καλούμε την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα να σεβαστούν έστω και εκ των υστέρων ένα λαϊκό δικαίωμα που το αγνόησαν, το δικαίωμα του δημοψηφίσματος για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Πριν 4 χρόνια τρία κόμματα η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο "ΣΥΝ" υπέγραψαν ένα συμβόλαιο που πρόσθεσε νέα δεσμά, βαριές αλυσίδες για το λαό και την ανεξαρτησία της χώρας, τη γνωστή μας Συνθήκη του Μάαστριχτ. Καλούμε τον ελληνικό λαό, τα μέλη και τους οπαδούς των άλλων κομμάτων να διεκδικήσουν το αναφαίρετο δικαίωμα να απαντήσουν αν ο ισολογισμός είναι θετικός ή αρνητικός. Να μη δεχτούν να κουκουλωθεί το ξεχωριστό, πελώριο ζήτημα μέσα στο θολό και εκβιαστικό, ουσιαστικά ανελεύθερο καθεστώς της εκλογικής αναμέτρησης.

Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Η άρνησή τους να γίνει δημοψήφισμα είναι απόδειξη ότι το φοβούνται. Το δημοψήφισμα είναι ένα όπλο του λαού που δεν πρέπει να το καταδικάσει σε αφλογιστία.

Από τη στιγμή που κυβέρνηση και τα αλλά κόμματα αρνούνται ένα επίσημο δημοψήφισμα, ας το πραγματοποιήσει με την πρωτοβουλία του ο ίδιος ο λαός.

Στηρίζουμε ενεργητικά τις προσπάθειες που καταβάλλουν επιτροπές σε πολλές πόλεις της Ελλάδας για τη συγκέντρωση υπογραφών με αίτημα την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος.

Καλούμε τον ελληνικό λαό να συγκροτήσει παντού, στους τόπους δουλιάς, στις γειτονιές, στα χωριά, στους χώρους που συγκεντρώνεται η νεολαία, επιτροπές για τη διενέργεια δημοψηφίσματος.Μπορούν σε ένα χρόνο να συγκεντρωθούν όχι μόνο εκατοντάδες χιλιάδες αλλά εκατομμύρια υπογραφές με αυτό το αίτημα. Να συντονιστούμε με ανάλογες πρωτοβουλίες που πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις αναλαμβάνουν σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Με το σπαθί του ο ελληνικός λαός να διεκδικήσει το δημοψήφισμα, με το σπαθί του να εκφράσει τη δυσαρέσκεια και αγανάκτησή του για τα νέα βάσανα και απειλές που μας φορτώνει το Διευθυντήριο των Βρυξελλών.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι, συντρόφισσες,

Εμείς οι κομμουνιστές, ούτε λεπτό δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ζούμε σε μια ταξική κοινωνία, που η εξουσία της εχθρεύεται και υποτιμά τον εργάτη και τον υπάλληλο, απεχθάνεται το μικρομεσαίο και τον αγρότη, τον αγωνιστή νέο, τη χειραφετημένη πολιτικά γυναίκα. Ζούμε σε μια ταξική κοινωνία που οι εξουσιαστές της δεν ανέχονται να υπάρχει και να δρα ένα ασυμβίβαστο ΚΚΕ που δεν υποκύπτει σε εκβιασμούς και απειλές. Δε θα μας χαριστούνε, αυτό να μη το ξεχνάμε. Χολώθηκαν και θύμωσαν γιατί το ΚΚΕ εν μέσω γενικής κρίσης του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, υποχώρησης των δυνάμεων του σοσιαλισμού, ανασυγκροτείται, αναγεννάται. Ανησυχούν γιατί σε πολλές χώρες κομμουνιστικά κόμματα ξαναβρίσκουν το δρόμο τους, οι κομμουνιστές ξεμουδιάζουν, ανακάμπτουν.

Να είμαστε έτοιμοι, ιδεολογικά και πολιτικά να αντιμετωπίσουμε νέες επιθέσεις με αιχμή την πρόταση πάλης για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου.Θα ρίξουν στην αντιΚΚΕ αγορά και σύγχρονα μέσα επίθεσης αλλά και γνωστά από το χρονοντούλαπο της ιστορίας του ωμού και χυδαίου αντικομμουνισμού, του χοντροκομμένου ψέματος. Απειλούν με αντισυνταγματικούς νόμους για τον έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων. Η "Καθημερινή" έγραψε ότι ο σταθμάρχης των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας, που δουλεύει στη γερμανική πρεσβεία της Αθήνας, ψάχνει, ή προσπαθεί μάλλον να κατασκευάσει, στοιχεία σε βάρος του ΚΚΕ, εδώ στην Ελλάδα. Κράτος εν κράτει στην Ελλάδα οι περίφημοι σύμμαχοι - αφεντικά της Ευρωπαϊκής Ενωσης αναλαμβάνουν άμεσα να ηγηθούν ενός νέου κύματος άγριου αντικομμουνισμού. Μόνο που λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, τους Ελληνες κομμουνιστές.Ούτε πρωτόπειροι ούτε πρωτόβγαλτοι είμαστε. Δεν έχουμε λόγους να φοβόμαστε τίποτε. Αυτό ας μη το ξεχνάνε οι εμπνευστές αυτού του δημοσιεύματος. Στο λογαριασμό να βάλουν και τον ελληνικό λαό και αυτός δεν είναι πρωτόπειρος και πρωτόβγαλτος, έχει ζήσει στο πετσί του τις συνέπειες του αντικομμουνισμού.

Αγαπητοί σύντροφοι, η σημερινή συγκέντρωση είναι μια αρχή, ένα πρώτο βήμα στη νέα μεγάλη προσπάθεια που ξεκινάμε μετά το 15ο Συνέδριο. Δε θα περιοριστούμε σε συγκεντρώσεις και ομιλίες, θα ανοίξουμε διάλογο και συζήτηση με τα πλατιά λαϊκά στρώματα, θα πάρουμε νέες πιο αποφασιστικές πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη των αγώνων, για μέτωπα και συσπειρώσεις σε μεγάλα προβλήματα που συγκινούν, απασχολούν.

Για άλλη μια φορά υπογραμμίζουμε ότι:

Δεν υπάρχουν προβλήματα υπεράνω πολιτικής και ταξικών συμφερόντων. Η θα είσαι με τα λαϊκά στρώματα ή με τα μονοπώλια και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Τρίτος δρόμος, ενδιάμεσος δρόμος δεν υπάρχει.

Αυτός είναι ο δρόμος της πραγματικής αντιπολίτευσης, της σύγχρονης αντίστασης και της προοπτικής για το λαό.

Σύντροφοι και συντρόφισσες, ας ανανεώσουμε την υπόσχεσή μας ότι το Σεπτέμβρη οι οργανώσεις του Λεκανοπεδίου, του Κόμματος και της ΚΝΕ, θα υποδεχτούμε στις εκδηλώσεις του 22ου Φεστιβάλ της νεολαίας μας και του ΟΔΗΓΗΤΗ το νέο αίμα, τους νέους εργάτες και υπάλληλους, μαθητές, σπουδαστές και φοιτητές, τους νέους ανθρώπους που μαζί θα κάνουμε τα πρώτα βήματα για το κτίσιμο του Μετώπου, με στυλοβάτες την εργατική τάξη και τα νιάτα της περιοχής μας.

Αποσπάσματα από τη χτεσινή ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, στο Πεδίον του Αρεως, θα μεταδοθούν από την ΕΤ-1 σήμερα,αμέσως μετά το δελτίο ειδήσεων των 9μ.μ.

Εντυπωσιακή όσο και δυναμική ήταν η πρώτη παρέμβαση των κομμουνιστών της Αθήνας στην πρώτη πολιτική συγκέντρωση του Κόμματος μετά το 15ο Συνέδριο στην πρωτεύουσα. Μεγαλειώδης ήταν η ανταπόκριση των εργαζόμενων, των γυναικών και της νεολαίας, που από κάθε γωνιά της Αθήνας πλημμύρισαν το Πεδίον του Αρεως για να ακούσουν από την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα τις αποφάσεις του Συνεδρίου και - κυρίως - τις προτάσεις των κομμουνιστών για αντίσταση και πάλη ενάντια στη συντηρητική πολιτική που σχεδιάζεται στις Βρυξέλλες και υλοποιεί ο δικομματισμός και τα στηρίγματά του. Ηταν όλοι εκεί. Απογοητεύοντας τις "κασσάνδρες", που έσπευδαν να θέσουν το ΚΚΕ στο περιθώριο, οι εργαζόμενοι της Αθήνας έδωσαν το βροντερό "παρών", αποδείχνοντας έμπρακτα το ενδιαφέρον τους για τις προτάσεις του ΚΚΕ και τη θέλησή τους να συστρατευτούν μαζί του στον αγώνα.