Για να αξιολογήσουμε με το σωστό τρόπο την κυβερνητική συμφωνία μεταξύ του πιο δεξιού ισπανικού κόμματος, το PP (Λαϊκό Κόμμα) και τα κόμματα που εκπροσωπούν την αστική τάξη της Καταλωνίας, της Χώρας των Βάσκων και των Καναρίων Νήσων: Σύγκλιση και Ενότητα (CiU), Εθνικιστικό Βασκικό Κόμμα (PNV) και ο Κανάριος Συνασπισμός (CC) αντίστοιχα, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι στην Ισπανία, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η ενοποίηση σε ένα μόνο κράτος των διαφορετικών εθνικοτήτων και λαών της Χερσονήσου (εκτός της Πορτογαλίας) ήταν μία διαδικασία την οποία, ιστορικά, έλεγχαν οι πιο συντηρητικές και αντιδραστικές δυνάμεις: Η τάξη των ευγενών και των μεγαλογαιοκτημόνων, ενάντια, γενικά, στην πιο μοντέρνα και προχωρημένη αστική τάξη, όχι τυχαία, την καταλανική και τη βασκική.

Στην πιο πρόσφατη ιστορία ήταν και η "ιερή ενότητα της πατρίδας" ένα από τα συνθήματα που εμψύχωσε τους φασίστες καθοδηγούμενοι από τον Φρανσίσκο Φράγκο. Η δικτατορία ήταν ένα μαρτύριο για τους εργαζόμενους και τις λαϊκές τάξεις του ισπανικού κράτους. Στην Καταλωνία και στη Χώρα των Βάσκων ήταν και ενάντια σε κάθε ειδική έκφραση πολιτισμού ή λαϊκής και εθνικής ταυτότητας. Η εθνική καταπίεση ήταν μια ξεχωριστή πλευρά του ζυγού της δικτατορίας για τις προαναφερόμενες εθνότητες. Ο αγώνας για τις πολιτιστικές και εθνικές τους διεκδικήσεις ήταν βασικό μέρος του αγώνα κατά της δικτατορίας. Αυτός ο προοδευτικός χαρακτήρας της υπεράσπισης των εθνικών δικαιωμάτων στην Καταλωνία και στη Χώρα των Βάσκων επέτρεψε στο CiU και το PNV να διατηρήσουν την υποστήριξη πλατιών λαϊκών στρωμάτων, γι' αυτό χρησιμοποιούν μια λαϊκιστική γλώσσα παρουσιαζόμενοι ως θύματα, σε σχέση με την κεντρική κυβέρνηση, ενώ την ίδια στιγμή στηρίζουν και προωθούν συντηρητική οικονομική και κοινωνική πολιτική για ολόκληρη τη χώρα.

Η σχέση μεταξύ CiU, PNV και PSOE ήταν σχετικά εύκολη. Οι σοσιαλιστές, από τη μία πλευρά είχαν υποστηρίξει το δικαίωμα για αυτοδιάθεση των λαών του ισπανικού κράτους. Την ίδια στιγμή, εδώ και χρόνια, είχαν υιοθετήσει το φιλελεύθερο πιστεύω και τη σημαία του Μάαστριχτ. Ετσι, λοιπόν, το PSOE συμμεριζόταν βασικά σημεία της οικονομικής πολιτικής πρότασης της αστικής τάξης της Καταλωνίας και της Χώρας των Βάσκων.

Δε φαινόταν, ωστόσο, τόσο εύκολη η συμφωνία με το PP. Οχι επειδή οι συμπτώσεις για οικονομικά θέματα και για θέματα που αφορούν το μέλλον της Ισπανίας είναι λίγες, αλλά επειδή το PP είναι άμεσος κληρονόμος της συγκεντρωτικής και αυταρχικής παράδοσης της τάξης των ευγενών και μεγαλογαιοκτημόνων που, εμπνευσμένοι από τους Καθολικούς Βασιλείς, υπερασπίστηκαν την "ενότητα της Ισπανίας" ως ιερή, θεϊκή, ανώτερη αξία. Πλευρές που το PP υπερασπίστηκε ακόμα και κατά τη διάρκεια της τελευταίας και πρόσφατης εκλογικής εκστρατείας. Εδώ βρίσκεται και η αλλαγή που μερικά μέσα μαζικής επικοινωνίας χαρακτήρισαν ως "ιστορική". Στην αναζήτηση στήριξης για το σχηματισμό κυβέρνησης, ο Αθνάρ υπέγραψε με τις εθνικιστικές αστικές τάξεις συμφωνίες που φέρνουν το θέμα της αυτονομίας πάνω από αυτά που είχαν επιτευχθεί κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεων του ίδιου του PSOE, κυρίως όσον αφορά την είσπραξη φόρων, την αναδιανομή του πλούτου και τη φορολογική συνευθυνότητα γενικά, καθώς επίσης και μια αύξηση της μεταβίβασης αρμοδιοτήτων από την κεντρική κυβέρνηση στην αυτόνομη (όπως για παράδειγμα τη διαχείριση και τη διεύθυνση των λιμανιών της Βαρκελώνης και της Ταραγκόνα). Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι όλα αυτά είναι περισσότερα από όσα είχαν επιτευχθεί μέχρι τώρα, θα πρέπει να πούμε ότι απέχουν ακόμα πολύ από τις απαιτήσεις αυτοκυβέρνησης, ιστορικό αίτημα της Αριστεράς.

Ομως, όλα αυτά δεν είναι τα σημαντικότερα της συμφωνίας, "το σημαντικότερο είναι αυτό που λέγεται", (Ρόσα Ακιλάρ, κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της Ενωμένης Αριστεράς). Συμφώνησαν σε θέματα όπου υπήρχαν διαφωνίες, πρωτοφανές γεγονός στη νεότερη ιστορία της Ισπανίας και εννοώ, φυσικά, τη συμμαχία ολόκληρης της ισπανικής αστικής τάξης γύρω από ένα εθνικό και ευρωπαϊκό κοινό σχέδιο. Ο ίδιος ο Ντουράν Λιέιντα, δεύτερος τη τάξει στο CiU και πρόεδρος των Καταλανών χριστιανοδημοκρατών, ο οποίος για να υπογραμμίσει αυτόν τον χαρακτήρα της συμφωνίας δήλωσε στα ΜΜΕ ότι η συμφωνία με το PP πάει πολύ πιο πέρα από τη διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.

Οσον αφορά τα ζητήματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής δεν κατέστη αναγκαίο να συμφωνήσουν σε τίποτα μια και τα προγράμματα του PP και του CiU είχαν εδώ και πολύ καιρό σχεδόν πανομοιότυπες θέσεις σε σχέση με το Μάαστριχτ και τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, για την απασχόληση και της μορφές συμβάσεων. Οι ομιλίες του Αθνάρ, του Μόλινς (κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του CiU), καθώς και του Γκονζάλες στη συνεδρίαση της Βουλής για ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση ήρθαν να επιβεβαιώσουν και να ευλογήσουν τη συμφωνία. Ο Αθνάρ υποσχέθηκε μια πολιτική υπεράσπισης συνολικά της δημόσιας υγείας και της παιδείας, του "κράτους πρόνοιας", προειδοποιώντας, ωστόσο, ότι εκείνο που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι "η εκπλήρωση των κριτηρίων του Μάαστριχτ, ώστε να μπορέσουμε να βρεθούμε στην Ευρωπαϊκή Νομισματική Ενωση" και ανακοίνωσε ένα γενικό σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων του δημοσίου τομέα. Είναι πασιφανής η υποκρισία, η δημαγωγία, η νοθεία ή η αυταπάτη του αντιφατικού λόγου του Αθνάρ, όταν τονίζει ότι προτίθεται να μειώσει τους φόρους, το δημόσιο έλλειμμα, ενώ ταυτόχρονα σκοπεύει να εκπληρώσει τα κριτήρια του Μάαστριχτ, εφαρμόζοντας ένα γενικό σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων, που, φυσικά, είναι απολύτως ασυμβίβαστα.

Ο Μόλινς, με την ομιλία του στήριξε τον Αθνάρ. Ενώ ο Γκονζάλες, ζητώντας κατ' αρχήν συγγνώμη για την αρνητική ψήφο στην κυβέρνηση ("είμαστε αντιπολίτευση", ξεκαθάρισε) τόνισε ότι το PSOE θα είναι "αδιάλλακτο" (!) όσον αφορά το κράτος πρόνοιας, συμπληρώνοντας, ωστόσο, ότι συμμερίζεται την άποψη του νέου πρωθυπουργού για την αναγκαιότητα εκπλήρωσης των κριτηρίων του Μάαστριχτ.

Ο Αθνάρ ζήτησε τη συνεργασία όλων των πολιτικών δυνάμεων για την επίτευξη αυτού του στόχου, που απαιτεί μεγάλη προσπάθεια καθώς, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο Αθνάρ, "η Ισπανία δεν εκπληρεί ούτε ένα από τα κριτήρια και μένουν μόνο 18 μήνες" έτσι, προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης είναι η επίτευξη αυτού του στόχου και σ' αυτό υπολογίζει με τη στήριξη και συμφωνία του CiU, του PNV και του PSOE.

Μόνο μια αντίθετη φωνή υπάρχει, για να θυμίσουμε τη "θεωρία των δύο οχθών", σύμφωνα με την οποία υπάρχει ένα μπλοκ που αποτελείται από το PP, το CiU, το PNV και το PSOE, στην όχθη του Μάαστριχτ και του νεοφιλελευθερισμού, ενώ από την άλλη πλευρά του ποταμού βρίσκεται μόνο η Ενωμένη Αριστερά (όπου, φυσικά, υπάρχουν τμήματα όπως το νέο Δημοκρατικό Κόμμα της Νέας Αριστεράς ή οι Καταλωνοί της Πρωτοβουλίας για την Καταλωνία (IC) που είναι εντελώς αντίθετοι με αυτήν τη θέση), που υποστηρίζει τη διατήρηση και βελτίωση των κοινωνικών κατακτήσεων, ενάντια στο Μάαστριχτ ως ολοκληρωμένη έκφραση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης των τραπεζιτών και των πολυεθνικών, και ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό.

Πέπε ΒΕΛΝΘΟΥΕΛΑ

Συντάκτης της εφημερίδας "Αβάντ", γενικό όργανο του Κόμματος των Καταλανών Κομμουνιστών

Σε πείσμα των βαρύτατων αμερικανικών οικονομικών κυρώσεων και των πρόσφατων γεωπολιτικών ανακατατάξεων, η Κούβα εξακολουθεί όχι μόνον να επιβιώνει αλλά και να εφευρίσκει κάθε φορά νέους τρόπους για να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον. Ο αναπροσανατολισμός της οικονομίας της χώρας σε νέους δρόμους, μεταξύ άλλων, μέσω της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων σε διάφορους τομείς, όπως αυτός του τουρισμού, είναι ο ένας τρόπος. Ενας άλλος, που ίσως εκπλήξει ορισμένους, είναι η βιοτεχνολογία. Εάν δεν το ξέρατε, οι Κουβανοί επιστήμονες που ασχολούνται πυρετωδώς πάνω στους τομείς της γενετικής μηχανικής και της βιοτεχνολογίας, έχουν, μέσα στο εκπληκτικό διάστημα των 15 χρόνων, επιτύχει όσα δεν έχουν καταφέρει άλλοι συνάδελφοί τους που ζουν και εργάζονται σε χώρες που δεν υποφέρουν, τουλάχιστον, από το δυσβάσταχτο βάρος των αμερικανικών οικονομικών κυρώσεων!

Σήμερα, η Κούβα είναι από τους μεγαλύτερους παγκόσμιους παραγωγούς ενός επανασυνδιασμένου εμβολίου κατά της ηπατίτιδας Β. Είναι η μόνη σ' όλο τον κόσμο που παράγει εμβόλια που αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά το βακτήριο που προκαλεί τη μηνιγγίτιδα Β. Παρασκευάζει, επίσης, μια ευρύτατη σειρά υπερσύγχρονων φαρμάκων: Ιντερφερόνη για τη θεραπεία ορισμένων τύπων καρκίνου, φαρμακευτική αγωγή με κύριο όπλο την παραγωγή δεικτών ανάπτυξης των ιστών του δέρματος για τη θεραπεία σοβαρών εγκαυμάτων, στρεπτοκινάζι για τις καρδιακές προσβολές και την παραγωγή μονοκλονικών αντισωμάτων ικανών να βοηθούν στη διάγνωση οποιασδήποτε περίπτωσης, από εκείνη της απλής εγκυμοσύνης μέχρι τη μόλυνση του ανθρώπινου οργανισμού από τον ιό που προκαλεί το ΕΪΤΖ! Βιοτεχνολογικά προϊόντα σαν κι αυτά αποφέρουν ετησίως στην Κούβα ξένο συνάλλαγμα που ξεπερνά σε αξία τα 100.000.000 δολάρια!

Μερικά από τα πιο σημαντικά επιτεύγματα κουβανικής βιοτεχνολογίας και μηχανικής γενετικής παρουσιάστηκαν πέρσι σε διεθνές συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Αβάνα, με τη συμμετοχή 250 επιστημόνων από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Ανάμεσα στα πιο ελπιδοφόρα: επανασυνδιασμένο εμβόλιο που προστατεύει τα βοοειδή από ορισμένες ασθένειες, γενετικά μεταλλαγμένα υβρίδια σιτηρών που απωθούν τα παράσιτα, βιομηχανικά ένζυμα που χρησιμοποιούνται με σκοπό τη μείωση της κατανάλωσης σε ενέργεια.

Η κεντρική εργαστηριακή "κυψέλη" όλων αυτών των πρωτοποριακών ερευνών βρίσκεται στην Αβάνα. Είναι το Κέντρο Γενετικής Μηχανικής και Βιοτεχνολογίας στο οποίο απασχολούνται περίπου 1.200 επιστήμονες και τεχνικοί. Στα εργαστήρια του κέντρου μπορεί κανείς να συναντήσει αυτόματες μηχανές για συνθετικό DNA, κεντρόφυγες μηχανές για την καλλιέργεια κυττάρων ακόμη και "μοριακό πιστόλι" που μεταλλάσσει γενετικά "έμβρυα" ζαχαροκάλαμου με υλικό DNA. Οπως υποστηρίζει ο Γουστάβο ντε λα Ρίβα, μιλώντας σε ανταποκριτές του περιοδικού "ΤΑΪΜ", οι ερευνητές βιοτεχνολογίας καταφέρουν να είναι από τους πρώτους και καλύτερους στην αρένα του παγκόσμιου ανταγωνισμού για έναν απλό λόγο: Είναι πιστοί και απόλυτα αφοσιωμένοι στην έρευνά τους. Ζουν, εργάζονται και ακόμη... κοιμούνται, περνώντας το μεγαλύτερο μέρος ενός 24ωρου μέσα στα εργαστήριά τους!

Ξένοι επιστήμονες ή εκπρόσωποι φαρμακευτικών εταιριών που επισκέπτονται το Κέντρο Βιοτεχνολογίας και Μηχανικής Γενετικής στην Αβάνα, διαπιστώνουν ότι τα ερευνητικά προγράμματα των επιστημόνων έχουν στόχους άκρως ρεαλιστικούς και πρακτικούς. Ορισμένες από τις δυσμενείς επιπτώσεις του πολύχρονου αμερικανικού οικονομικού εμπάργκο, κατά ορισμένους, ξεπερνιούνται διά της "βιοτεχνολογικής οδού". Η διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης στοίχισε στην Κούβα ίσως περισσότερο από κάθε άλλη χώρα, μιας που η τότε κομμουνιστική Μόσχα ήταν ο κύριος τροφοδότης της Αβάνας σε γεωργικά προϊόντα, σιτηρά και πετρέλαιο. Ηταν, λοιπόν, επόμενο, οι ερευνητές του Κουβανικού Κέντρου Βιοτεχνολογίας να εστιάσουν τις έρευνές τους στην εύρεση νέων τρόπων και μεθόδων γεωργικής καλλιέργειας. Τα πρώτα αποτελέσματα των βιοτεχνολογικών ερευνών ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένα, ιδιαίτερα όσον αφορά στην καλλιέργεια του ζαχαροκάλαμου και της πατάτας. Για παράδειγμα, ιδιαίτερα χρήσιμη στην εξοικονόμηση κατανάλωσης πετρελαίου (σε ποσοστό 45%) ήταν ανάπτυξη ενός επανασυνδιασμένου ενζύμου που χρησιμοποιείται στη διαδικασία επεξεργασίας που ακολουθούν οι ντόπιοι χωρικοί στην παραγωγή ζαχαροκάλαμου. Τώρα, η ομάδα ερευνητών του Κέντρου, που βρήκε το παραπάνω βιομηχανικό ένζυμο, συνεργάζεται με Σουηδούς επιστήμονες πάνω στην ανάπτυξη και παραγωγή ενός ανάλογου ενζύμου που θα χρησιμοποιείται στη βιομηχανία χαρτοπολτού ώστε να εξοικονομηθεί ενέργεια.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι η Κούβα τείνει να εξελιχθεί σε μία μικρή αλλά θαυματουργή βιοτεχνολογική δύναμη. Πράγματι! Τα βιοτεχνολογικά επιτεύγματα της Κούβας έχουν πρώτο, άμεσο, αποδέχτη τον πληθυσμό της χώρας. Στη συνέχεια ακολουθούν μικρές, αναπτυσσόμενες χώρες της Καραϊβικής, αλλά και μεγαλύτερες όπως η Βραζιλία, η Κίνα και το Ιράν. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα νεογνά στην Κούβα εμβολιάζονται τους πρώτους μήνες της ζωής τους δωρεάν με εμβόλιο κατά της ηπατίτιδας Β. Το ίδιο εμβόλιο πωλείται σε μεγάλες αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Ινδία, με το ελάχιστο ποσό των 2 δολαρίων.

Είναι, λοιπόν, γεγονός ότι Κούβα διαθέτει και την όρεξη και την επιστημονική υποδομή για τη βιοτεχνολογία. Αυτό που τώρα χρειάζεται περισσότερο είναι η υποστήριξη και το ενδιαφέρον ξένων επενδυτών. Βασικό εμπόδιο σε κάτι τέτοιο είναι ο νέος αμερικανικός νόμος "Χελμς - Μπάρτον" που έχει στόχο το "πάγωμα" των ξένων επενδύσεων στην Κούβα. Το μόνο παρήγορο είναι οι μέχρι τώρα αντιδράσεις οικονομικών συμμάχων των ΗΠΑ, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή φάνηκαν να είναι κατηγορηματικά αντίθετοι στην προοπτική εφαρμογής αυτής της νέας αμερικανικής νομοθεσίας, οι επιπτώσεις της οποίας ξεπερνούν τα σύνορα των ΗΠΑ.

Δ. ΟΡΦ.

"Παγκόσμιος πρωταθλητής της σκληρής λιτότητας" είναι πλέον, κατά τον νέο πρωθυπουργό της, Γκέραν Πέρσον, η Σουηδία, ενώ ο υπουργός Συντονισμού, Ερικ Εσμπρινχ, μπροστά σε εκπροσώπους του Τύπου, απαιτούσε ένα "Χρυσό Μετάλλιο" για το πρόσφατο πρόγραμμα της κυβέρνησης, το οποίο προβλέπει πάρα πέρα νέες δραστικές κοινωνικές περικοπές...

Ετσι, λοιπόν, το Υπουργικό Συμβούλιο έχει πραγματικά "φιλόδοξα σχέδια": Το σημερινό έλλειμμα του προϋπολογισμού μέχρι το 1999 θα πρέπει να μετατραπεί σε έναν προϋπολογισμό με πλεόνασμα. Κι όλα αυτά θα πρέπει να επιτευχθούν με την εφαρμογή μιας πολιτικής πρωτοφανούς σκληρής λιτότητας. Ηδη, από την αρχή ακόμα του νέου χρόνου, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση μειοψηφίας είχε "ελαφρύνει" τον προϋπολογισμό κατά 26 δισεκατομμύρια μάρκα περίπου, γεγονός που σημαίνει πάρα πέρα αισθητή μείωση του πραγματικού εισοδήματος των Σουηδών εργαζομένων. Κι εδώ, πρόκειται για δραστικές περικοπές που έχουν γίνει κυρίως στον τομέα των κοινωνικών ασφαλίσεων. Αποφασιστικά χτυπήματα δέχτηκαν τα επιδόματα ανεργίας, ασθένειας, καθώς και τα οικογενειακά επιδόματα. Από το "νυστέρι" δε γλίτωσαν ακόμα ούτε και αυτά τα παιδικά επιδόματα, τα οποία για πολλά χρόνια χαρακτηρίζονταν σαν η "Ιερή Αγελάδα", που δεν επιτρέπεται να οδηγηθεί στο σφαγείο...

Τώρα, σύμφωνα με το νέο πρόγραμμα, θα πραγματοποιηθούν νέες δραστικές περικοπές στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας και θα επιβληθούν νέες φορολογικές αυξήσεις ύψους 5 δισεκατομμυρίων μάρκων. Βαριά χτυπημένοι από την καταλήστευση αυτή θα είναι οι ηλικιωμένοι Σουηδοί πολίτες, καθώς και οι οικογένειες με παιδιά. Μεταξύ άλλων, πρόκειται και για περικοπές επιδομάτων προς τους συνταξιούχους και για συντάξεις γυναικών που έχουν μείνει χήρες. Επίσης, μελλοντικά οι Σουηδοί πολίτες θα είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν περισσότερα χρήματα για την αγορά φαρμάκων, ενώ τα ταμεία υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να αδειάσουν ακόμα περισσότερο...

Παράλληλα, προβλέπονται και σημαντικές φορολογικές αυξήσεις, πριν απ' όλα, στον ενεργειακό τομέα. Ετσι, λοιπόν, ντίζελ και βενζίνη θα ακριβύνουν κατά 2,5%. Ταυτόχρονα, η σημερινή κυβέρνηση με το νέο πρόγραμμά της σπάει ακόμα ένα ταμπού: Μέχρι τώρα η Σουηδία διέθετε το 1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος ως αναπτυξιακή βοήθεια προς τις χώρες του Τρίτου Κόσμου με τη μορφή επενδύσεων. Μελλοντικά η βοήθεια αυτή θα φθάνει μόνο στο 0,7%.

Τη στιγμή, λοιπόν, που η κυβέρνηση φέρεται αμετάκλητα αποφασισμένη να εφαρμόσει το σκληρό αυτό πρόγραμμα λιτότητας, η αντιπολίτευση και τα συνδικάτα ασκούν μια πάρα πολύ αυστηρή κριτική: Οι φορολογικές αυξήσεις στραγγαλίζουν την οικονομική ανάπτυξη, γεγονός που θα έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες στην αγορά εργασίας. Ακόμα, τα σκληρά αυτά μέτρα θα έχουν ως αποτέλεσμα να συνεχιστεί η άσχημη συγκυρία που σήμερα επικρατεί. Κατά συνέπεια, ανεκπλήρωτες θα παραμείνουν οι προθέσεις της κυβέρνησης να μειώσει κατά το ήμισυ το ποσοστό της ανεργίας, η οποία προσλαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, κάτι που πριν μερικά ακόμα χρόνια δεν αποτελούσε ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα στη Σουηδία, όπου, όπως είναι γνωστό, είχε σημειωθεί ένα αξιόλογο βιοτικό επίπεδο.

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ

Οι χειραψίες του νέου πρωθυπουργού με τον βασιλιά, τη μέρα της πανηγυρικής πρώτης συνεδρίασης του Κοινοβουλίου