Στο πρακτικό μέρος αυτές οι διαδικασίες οδηγούν μεταξύ άλλων σε διασπάθιση δημόσιου χρήματος, σε διεύρυνση του κύκλου των εξαγορασμένων συνειδήσεων, σε υποβάθμιση των όποιων λαϊκών χαρακτηριστικών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και επιτάχυνση των διαδικασιών για τη μετατροπή των ΟΤΑ σε επιχειρήσεις.

Στο προπαγανδιστικό μέρος γίνεται επίκληση της ανάγκης για "αποκέντρωση" και "λειτουργικότητα". Στην πράξη όμως αυτό που ζητά η αστική τάξη και οι απολογητές της δεν είναι τόσο η απαγκίστρωση από το κράτος - αυτό δικό τους είναι - όσο από τον λαϊκό παράγοντα, που διατηρεί ακόμα δυνατότητες να ελέγχει άμεσα τους αιρετούς του. Σε ακόμα πιο πρακτικό επίπεδο, προχτές ο πρόεδρος του ΣΕΒ και ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ είπαν απλά πως αυτό στο οποίο στοχεύουν μέσα από τη δημιουργία κοινών επιχειρήσεων δεν είναι άλλο παρά η αξιοποίηση διαφόρων κονδυλίων με αμοιβαίο όφελος...

***

Γίνεται περισσότερο ορατή η επιδίωξη να εφαρμοστούν οι αρχές του ανταγωνισμού και στην ΤΑ. Η επιδίωξη να μετεξελιχθούν οι πόλεις σε επιχειρήσεις που θα πωλούν έργα και υπηρεσίες. Να χρησιμοποιηθούν και τα τοπικά όργανα σαν μέσο για την εφαρμογή των προγραμμάτων "σύγκλισης" (μείωση λειτουργικών δαπανών μέσα από τη μείωση του εργατικού κόστους και την ιδιωτικοποίηση έργων και αρμοδιοτήτων). Καθώς μάλιστα ενθαρρύνεται η ανάληψη πρωτοβουλιών για απευθείας σχέσεις των δήμων με τα υπερεθνικά όργανα της ΕΕ πέρα κι έξω από τον όποιο εθνικό προγραμματισμό, γίνεται κατανοητό πως και ο σχεδιασμός των όποιων έργων όλο και περισσότερο θα υπακούει όχι στις λαϊκές ανάγκες, αλλά στις επιλογές του χρηματοδότη. Είναι υπαρκτός ήδη γύρω μας ένας διευρυνόμενος μηχανισμός αναζήτησης αρχικά των προγραμμάτων της ΕΕ, που παρέχουν χρήμα και η λήψη αποφάσεων στη συνέχεια για έργα που να ταιριάζουν στο χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα. Εκτός της δημιουργίας και συντήρησης ενός μηχανισμού τρωκτικών, μια τέτοια λειτουργία θα έχει αποτέλεσμα και το βάθεμα των ταξικού χαρακτήρα διαχωρισμών ανάμεσα σε διάφορες περιοχές, καθώς διαφορετικά θα είναι τα ποσά του χρήματος, που θα ρέει ανάλογα με τους προσανατολισμούς των διαφορετικών δημοτικών αρχών και των σχέσεων που θα επιλέγουν να έχουν με τους δημότες τους ή την ΕΕ. Βγάζει επίσης εκτός παιχνιδιού την όποια εθνική παρέμβαση θα μπορούσε να αμβλύνει ανισότητες ανάμεσα σε περιοχές.

Οι κοινές επιχειρήσεις, λένε, θα αξιοποιούν κοινοτικά προγράμματα. Μια διάσταση του θέματος είναι και η καλλιέργεια συνείδησης στον κόσμο ότι για όλα πλέον πρέπει να ακουμπά εκεί, στην ΕΕ. Δεν πρέπει όμως να διαφεύγει της προσοχής ότι πίσω και από την ιδεολογική παρέμβαση βρίσκεται πάντα ο κορβανάς. Αυτό δείχνει η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης μεγάλων έργων και μέσα από την ΤΑ σε συνεργασία με το μεγάλο κεφάλαιο, όπως στην περίπτωση του φυσικού αερίου. Η και από αυτή την πλευρά είσοδος των βιομηχάνων στο παιχνίδι των δημοσίων έργων οδηγεί σε φαινόμενα αντίθετα με τη διαφανή διαχείριση, την ορθολογική χρήση των πόρων, σε άμβλυνση συνειδήσεων, ακόμα και διαφθορά. Για παράδειγμα, πόσοι δημοτικοί σύμβουλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει με το περίφημο νέο νεκροταφείο στον Πειραιά, πολύ περισσότερο τι δυνατότητα έχουν να μάθουν οι κάτοικοι; Κι όμως εκεί το σκάνδαλο είναι ήδη μέγα.

***

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Αυτές οι διαδικασίες οδηγούν μεταξύ άλλων σε διασπάθιση δημόσιου χρήματος, σε διεύρυνση του κύκλου των εξαγορασμένων συνειδήσεων, σε υποβάθμιση των όποιων λαϊκών χαρακτηριστικών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και επιτάχυνση των διαδικασιών για τη μετατροπή των ΟΤΑ σε επιχειρήσεις

- Πριν από λίγες μέρες, μια σειρά από μαζικοί φορείς των γειτονιών της Αθήνας δημιουργήσατε συντονιστική επιτροπή, με αιχμή τη διάσωση των ελεύθερων χώρων της πόλης. Τι ήταν αυτό που οδήγησε στο συντονισμό;

- Οι λόγοι δεν προέκυψαν τώρα. Σήμερα, όμως, γίνεται πιο επιτακτική η ανάγκη για κοινή δράση και αγώνα. Γιατί, παρά τις προσπάθειες των συλλόγων να αντιπαλέψουν μεμονωμένα τα ιδιωτικά συμφέροντα που τσιμεντοποιούν την Αθήνα με διάφορες προφάσεις, αυτή η κατάσταση συνεχίζεται και δεν αφορά μόνο μια γειτονιά. Το θέμα των ελεύθερων χώρων παίρνει, όσο περνάει ο καιρός, πιο ευδιάκριτες πολιτικοοικονομικές διαστάσεις. Μπροστά σε τέτοιους αντιπάλους, μόνο όλοι μαζί υπολογίζουμε να έχουμε θετικότερο αποτέλεσμα. Και αυτό που φάνηκε από την πρόσφατη σύσκεψη των συλλόγων, είναι η αποφασιστικότητα για σύγκρουση με αυτά τα συμφέροντα.

- Τι σηματοδοτεί για το δικό σας αγώνα η πρόσφατη απόφαση της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας υπέρ της τσιμεντοποίησης του Πάρκου Ρηγίλλης;

- Μας ήταν περίπου γνωστό τι θα συμβεί. Η πρώτη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ήταν να μην τσιμεντοποιηθεί το πάρκο. Στη συνέχεια, η δημοτική αρχή άρχισε τις ταλαντεύσεις, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σε αυτή την απόφαση, που δυστυχώς δε σηματοδοτεί τίποτα το θετικό. Κατ' αρχάς, αποτελεί αρνητικό προηγούμενο για τους ίδιους τους δημοτικούς συμβούλους, που υποτίθεται ότι έχουν ταχθεί από το λαό να υπερασπίζονται τα συμφέροντά του. Κι όμως, εκείνοι υπερασπίζονται άμεσα τα πολιτικοοικονομικά ιδιωτικά συμφέροντα, που λυμαίνονται τους τελευταίους ελεύθερους χώρους της πόλης. Βεβαίως, αυτή η πολιτική δεν αφορά όλους τους συμβούλους. Υπάρχουν φωνές που αντιστέκονται, όπως του Λεων. Αυδή.

- Υπάρχουν περιθώρια για την πόλη να συνεχίζεται γενικώς η συζήτηση για το μέλλον των ελεύθερων χώρων της ή χρειάζονται άμεσες λύσεις;

- Η κατάσταση έχει ξεπεράσει τα όρια του κινδύνου. Η Αθήνα δεν έχει περιθώρια να δεχτεί ούτε έναν τσιμεντόλιθο ακόμα. Στις ευρωπαϊκές πόλεις - που επικαλούνται όλοι οι διαχειριστές της εξουσίας - η αναλογία πρασίνου είναι 18 με 20 τετραγωνικά μέτρα ανά κάτοικο. Στην Αθήνα, αυτή τη στιγμή, η αντίστοιχη αναλογία είναι μικρότερη από δύο τετραγωνικά μέτρα ανά κάτοικο. Μικρότερο, δηλαδή, και από το ποσοστό του '77, που ήταν 2,5 τετραγωνικά μέτρα. Χρειάζονται, λοιπόν, άμεσες λύσεις. Να σταματήσει η τσιμεντοποίηση των ελεύθερων χώρων, όπου έχει ξεκινήσει, να μη δοθούν άλλες άδειες, να υπάρξει, από δήμο και πολιτεία, ουσιαστική προστασία τους.

- Πιστεύετε ότι αρκούν οι νομικές διεκδικήσεις;

- Χρειάζονται πολιτικές παρεμβάσεις. Χρειάζεται η προβολή αυτών των προβλημάτων από τα ΜΜΕ και να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης και λύσεων και από τη Βουλή. Ωστόσο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η κινητοποίηση του κόσμου. Μόνο η πίεση του κόσμου μπορεί να επιφέρει αποτελέσματα και αυτό το είδαμε και στους Ανω Αμπελόκηπους με το πρόβλημα της ΔΕΗ. Επειδή, όμως, τα ΜΜΕ δεν επιτρέπουν τη σταθερή και επίμονη προβολή αυτών των θεμάτων, ο κόσμος μένει ανενημέρωτος. Εχει αποδειχτεί ότι η χρηματοδότηση των έργων και ειδικά του Μεγάρου Μουσικής γίνεται μέσω του Πακέτου Ντελόρ και του ελληνικού δημοσίου. Δηλαδή, η καταστροφή της ανάσας της πόλης πληρώνεται από τη φορολογία των ίδιων των εργαζομένων, χωρίς αυτοί να το ξέρουν! Η πάλη μας, λοιπόν, είναι άνιση, αλλά αυτό δε μας πτοεί. Αντίθετα, εντείνεται και φουντώνει. Ηδη, σαν Συντονιστικό Συλλόγων, θα οργανώσουμε μια ημερίδα, με θέμα τους ελεύθερους χώρους, αλλά θα προχωρήσουμε και σε δυναμικές κινητοποιήσεις.

Γρ. Τρ.

ΑΤΟΛΜΗ η απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Αθήνας για το λεγόμενο "κτήμα Γερουλάνου" στους Τράχωνες. Ζητάει να μη γίνει τσιμέντο αλλά δεν αναγνωρίζει τη δημόσια ιδιοκτησία (σελίδα 24).

ΚΑΛΕΣΜΑ για μαζική και αποφασιστική συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις που αρχίζουν την ερχόμενη Τετάρτη στους δήμους, απευθύνει η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα στους ΟΤΑ (σελίδα 24).

ΑΞΙΟΛΟΓΟ κρατικό πέτρινο κτίριο που θα μπορούσε να καλύψει σχολικές ανάγκες στο Ρουφ, ρημάζει, γιατί οι αρμόδιοι παριστάνουν πως δε γνωρίζουν σε ποιον ανήκει (σελίδα 18).

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ είναι η ανάγκη για λήψη άμεσων μέτρων προστασίας των εργαζομένων στην αποκομιδή των σκουπιδιών. Δόθηκαν στη δημοσιότητα τα συμπεράσματα σχετικής ημερίδας (σελίδα 18).