Με τη σφραγίδα όλου του Υπουργικού Συμβουλίου, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχωρά στην ιδιωτικοποίηση ακόμα ενός κομματιού του κερδοφόρου ΟΤΕ, προσφέροντάς το "θυσία" στο ναό και στους αρχιερείς του χρηματιστηρίου. Σε πλήρη ομοφωνία και πιστοί στις νεοφιλελεύθερες γραφές, οι υπουργοί του "νέου ΠΑΣΟΚ" ενέκριναν χτες σχετική εισήγηση των υπουργών Εθνικής ΟικονομίαςΓ. Παπαντωνίου και Μεταφορών και Επικοινωνιών Χ. Καστανίδη,για την εκποίηση του δεύτερου πακέτου μετοχών του ΟΤΕ.

Συγκεκριμένα, όπως ανακοίνωσε ο Γ. Παπαντωνίου, στο Υπουργικό Συμβούλιο αποφασίστηκε:

• Να "μετοχοποιηθεί" - δηλαδή να πουληθεί - το 10,7% σε ιδιώτες και... "ανάλογα με τη ζήτηση" το εκποιούμενο πακέτο μετοχών του ΟΤΕ θα μπορεί να αυξηθεί κατά 2% και να φτάσε στο 12,7%.
• Οι μετοχές, που θα πουληθούν, θα προέλθουν είτε από αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου είτε από τη διάθεση υφιστάμενων μετοχών.

Ετσι με την πώληση και του δεύτερου πακέτου μετοχών του ΟΤΕ (προβλέπεται να γίνει μέχρι τον ερχόμενο Ιούνη), στα χέρια των ιδιωτικών συμφερόντων θα βρίσκεται συνολικά το 20.7% (ήδη από πέρσι κατέχουν το 8% των μετοχών) της πιο κερδοφόρας επιχείρησης του δημοσίου.

Οπως είπε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, από την πώληση των 45 εκατομμυρίων μετοχών, θα εισπραχθούν 270 δισεκατομμύρια δραχμές από τα οποία 60% θα πάνε στον ΟΤΕ και το υπόλοιπο 40% στο δημόσιο. Η διάθεση των μετοχών θα γίνει με προεγγραφή, για τους ντόπιους και ξένους θεσμικούς επενδυτές, με δημόσια εγγραφή για τους μικροεπενδυτές, ενώ μετοχές θα διατεθούν και στους εργαζόμενους και συνταξιούχους του Οργανισμού.

Αξίζει να σημειωθεί, πως σε πρώτη φάση, τα χρήματα από την εκποίηση των μετοχών του ΟΤΕ, θα περάσουν όλα στα ταμεία του δημοσίου και αργότερα - σε δύο βδομάδες είπε ο υπουργός, "θα" επιστραφούν στον ΟΤΕ 150 δισ. δραχμές, είτε με την αγορά υφιστάμενων μετοχών είτε με αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Με την κίνηση αυτή, το δημόσιο θα μπορεί να καλύψει - έστω και για ένα μικρό διάστημα - μέρος των ελλειμμάτων του δημοσίου (που και φέτος έχουν μεγάλες υπερβάσεις).

Σε ερώτηση του "Ρ", γιατί η κυβέρνηση πουλά δεύτερο πακέτο μετοχών του κερδοφόρου δημόσιου ΟΤΕ, αφού υποστηρίζει πως η οικονομία πάει πολύ καλά, ο υπουργός επικαλέστηκε την ίδια τακτική που ακολουθούν και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες προσφεύγουν στο χρηματιστήριο για την άντληση κεφαλαίων, για να βελτιώσουν την... ανταγωνιστικότητά τους. Απέκρυψε, όμως, το γεγονός ότι ο Οργανισμούς δε χρειάζεται αυτά τα κεφάλαια, αφού διαθέτει ίδιους πόρους για τις επενδύσεις του (το 1996, οι επενδύσεις του δεν ξεπέρασαν το 40% των προϋπολογιζόμενων κεφαλαίων). Μάλιστα ο εκσυγχρονιστής υπουργός δεν απέφυγε τον πειρασμό να σπρώξει τους μικροεπενδυτές στο χρηματιστήριο, λέγοντας "πως όσοι εμπιστεύτηκαν τον ΟΤΕ κέρδισαν...".

Αφού, λοιπόν, όσοι εμπιστεύτηκαν τον ΟΤΕ και αγόρασαν μετοχές κέρδισαν, τίθεται το εξής ερώτημα: Αφού και ο ΟΤΕ και οι αγοραστές των μετοχών κέρδισαν, ποιος είναι ο χαμένος από το αλισβερίσι του χρηματιστηρίου; Πάντως, οι μόνοι που σίγουρα κερδίζουν είναι οι ανάδοχοι μιας τέτοιας μεγάλης έκδοσης μετοχών, και όπως ο ίδιος ο Γ. Παπαντωνίου έκανε γνωστό, τόσο ο ίδιος όσο και ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας δέχτηκαν πιέσεις από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του εξωτερικού, για να αναλάβουν ως ανάδοχοι της έκδοσης του ΟΤΕ, που είναι η μεγαλύτερη στα χρονικά του χρηματιστηρίου Αθηνών.

Σε κάθε περίπτωση, η δεύτερη ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, ενισχύει την παρουσία των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων στη μεγαλύτερη ελληνική δημόσια επιχείρηση, και μάλιστα σε έναν τέτοιο νευραλγικό τομέα, όπως είναι οι τηλεπικοινωνίες. Παρουσία που δε θα περιοριστεί στον οικονομικό τομέα, αλλά θα εκφραστεί και θεσμικά με την τοποθέτηση στο ΔΣ του Οργανισμού και δεύτερου εκπροσώπου των συμφερόντων των λεγόμενων επενδυτών.

"Απόλυτα φυσιολογική", χαρακτήρισε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου,τη δραματική επιδείνωση που παρουσιάζουν τα ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών! Ο υπουργός - και κατά συνέπεια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - δεν έδειξε να ανησυχεί, ούτε για την εκρηκτική αύξηση στα ελλείμματα του ισοζυγίου, ούτε για τη στασιμότητα της βιομηχανικής παραγωγής, ενώ για την άνοδο της ανεργίας δήλωσε πως αυτή θα αντιμετωπιστεί με τον... "κοινωνικό διάλογο"! Μ' αυτά τα επιχειρήματα και τη βελτίωση - τεχνητή σε μεγάλο βαθμό - του πληθωρισμού, προσπάθησε να τεκμηριώσει χτες ο υπουργός τον ισχυρισμό του, πως η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης είναι δήθεν "αποτελεσματική".

Το έλλειμμα στο ισοζύγιο, ομολόγησε ο υπουργός, κλείνει για το 1996 στο 3,5% του ΑΕΠ και συγκεκριμένα στα 4,6 δισ. δολάρια και υποστήριξε: "Η εξέλιξη αυτή είναι απόλυτα φυσιολογική για μία οικονομία όπως η ελληνική" και απέδωσε την έξαρση στο έλλειμμα του ισοζυγίου, κυρίως στον ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί πως η κυβέρνηση δεν ανησυχεί καθόλου, από αυτή την εξέλιξη, έκανε την πρόβλεψη πως "με ανάλογα ελλείμματα θα ζούμε και για τα επόμενα 2-3 χρόνια". Η πρόβλεψη του υπουργού, πως "το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών θα κινείται γύρω στο 3,5% του ΑΕΠ και το 1997 και το 1998 και το 1999", σημαίνει ότι φέτος το έλλειμμα θα σπάσει και το φράγμα των 5 δισ. δολαρίων, εφόσον η ανάπτυξη της οικονομίας συνεχίσει να κινείται με τους ίδιους ρυθμούς.

Σχετικά με τη στασιμότητα, που παρουσιάζει η βιομηχανική παραγωγή, ο υπουργός - στην ουσία - μάσησε τα λόγια του. Δήλωσε αισιόδοξος πως ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας θα είναι φέτος 3,5% έναντι αρχικού στόχου 3,3%, αποσιωπώντας το γεγονός ότι η συμβολή της βιομηχανίας στην ανάπτυξη ήταν σχεδόν μηδενική. Με μισόλογα, ομολόγησε το πρόβλημα, λέγοντας πως η βιομηχανική παραγωγή θα ανακάμψει φέτος περισσότερο από πέρυσι και ότι η ελληνική βιομηχανία βρίσκεται σε αναδιάρθρωση. Απέδωσε τη συρρίκνωση της παραγωγής και της παραγωγικής βάσης στις "ανακατατάξεις που γίνονται στο χώρο των επιχειρήσεων". Δεν παρέλειψε να δηλώσει αισιόδοξος πως "πρόκειται για μετάβαση που παίρνει κάποιο χρόνο" και πως "η ελληνική βιομηχανία οδηγείται σε πιο σύγχρονες δομές".

Τέλος, σχετικά με την ανεργία, που καλπάζει στα ύψη και πλήττει ιδιαίτερα τους νέους και τις γυναίκες, καθώς επίσης ιδιαίτερα ορισμένες περιοχές, ο υπουργός ομολόγησε πως "η ανεργία είναι το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, που πρέπει να αντιμετωπιστεί". Σκιαγραφώντας τις προθέσεις της κυβέρνησης, για τον τρόπο που σχεδιάζει ν' αντιμετωπίσει την ανοδική πορεία της ανεργίας, παρέπεμψε στον "κοινωνικό διάλογο", που όπως υποστήριξε θα δώσει "καλή προοπτική για κάθε άνεργο"!

Η δημιουργία των μηχανισμών διαιώνισης της πολιτικής λιτότητας, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα είναι ένα από τα θέματα που θα συζητηθούν το Σαββατοκύριακο στο άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών (ΕΚΟΦΙΝ) της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην Ολλανδία, χώρα η οποία ασκεί καθήκοντα προεδρίας το α εξάμηνο του 1997.

Αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις Παπαντωνίου, ο οποίος ανέφερε ότι πρόκειται, επίσης, να συζητηθούν ορισμένες πλευρές της Οικονομικής και Νομισματικής Ενοποίησης (δημιουργία του συναλλαγματικού μηχανισμού στην προοπτική της δημιουργίας του κοινού νομίσματος EURO), η διεύρυνση της Κοινότητας με νέα μέλη, καθώς και οι δημοσιονομικές προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Στο θέμα της συνέχισης των πολιτικών λιτότητας, στη μετά ΟΝΕ περίοδο, αντικείμενο της συζήτησης των υπουργών Οικονομικών θα είναι και πάλι το περιβόητο "Σύμφωνο Σταθερότητας". Το σύμφωνο, προϊόν κι αυτό της γαλλογερμανικής επιβολής, προβλέπει ότι όποια χώρα παρουσιάσει δημοσιονομικό έλλειμμα μεγαλύτερο του 3% του ΑΕΠ, τότε αυτόματα θα της επιβάλλονται ποινές(χρηματικά πρόστιμα) ανάλογες με το ύψος του "απαγορευμένου" ελλείμματος. Πρόκειται για μία πρακτική, η οποία καταδικάζει τους ευρωπαϊκούς λαούς σε νέες στερήσεις και την ευρωπαϊκή οικονομία σε παρατεταμένη ύφεση, στο όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας και σταθερότητας...

Σκληρό παζάρι γίνεται εξάλλου μεταξύ των χωρών - μελών, με αφορμή την προοπτική διεύρυνσης με νέες χώρες, καθώς οι νότιες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, επιχειρούν να αποσπάσουν οικονομικά ανταλλάγματα, ώστε να συναινέσουν στην είσοδο των κεντροανατολικών χωρών (Τσεχία, Σλοβακία, Πολωνία, Ουγγαρία), η οργανική ένταξη των οποίων θεωρείται πρωταρχικός στόχος για το γερμανικό κεφάλαιο.