Ισχνή αύξηση σημείωσε το 1996 η παραγωγή στα εργοστάσια, σκιαγραφώντας τόσο τη συνεχιζόμενη παραγωγική υποβάθμιση της χώρας, όσο και το γεγονός ότι η υποτιθέμενη ανάπτυξη αποτελεί στην ουσία αέρα κοπανιστό, αφού όλη σχεδόνη αύξηση του ΑΕΠ (περίπου 2,6%) που προπαγανδίζει η κυβέρνηση προήλθε από τις... υπηρεσίες και όχι από την παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ) που δόθηκαν χτες στη δημοσιότητα, ο όγκος της παραγωγής στο σύνολο των 20 κλάδων της μεταποιητικής βιομηχανίας, αυξήθηκε στο δωδεκάμηνο (Γενάρης - Δεκέμβρης 1996) μόλις 0,3%,συγκριτικά με το 1995.

Η επιδείνωση του προβλήματος στην ελληνική βιομηχανία, φαίνεται και από το γεγονός, ότι το 1995 και το 1994 ο όγκος της παραγωγής είχε αυξηθεί 2,1% και 1,1% αντίστοιχα. Η εξέλιξη αυτή διαψεύδει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που προσπαθούσε και προσπαθεί να δικαιολογήσει την προσήλωσή της στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, με το κάλπικο επιχείρημα ότι η μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων οδηγεί στην αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων της ελληνικής βιομηχανίας.

Το μαράζωμα της ελληνικής βιομηχανίας φαίνεται επίσης και από το γεγονός ότι το 1996 ο όγκος της παραγωγής εγχώριων προϊόντων ήταν στα ίδια επίπεδα με το 1980 (!), αφού με βάση το 100 (για το 1980) η παραγωγή ελληνικών προϊόντων το 1996 ήταν μόλις 100,6.

Από τα αναλυτικά στοιχεία της ΕΣΥΕ, προκύπτει το ισχυρό πλήγμα που δέχτηκαν ορισμένοι κλάδοι της ελληνικής βιομηχανίας, στα 16 χρόνια μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Κι αυτό γιατί στην περίοδο από το 1981 μέχρι σήμερα, οι κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ παραιτήθηκαν από το σχεδιασμό και την ανάπτυξη της ελληνικής βιομηχανίας, ικανοποιώντας έτσι τις υποδείξεις του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών. Οι κλάδοι της ελληνικής βιομηχανίας, που δέχτηκαν το μεγαλύτερο πλήγμα στην τελευταία δεκαεξαετία, φαίνονται και από τα αναλυτικά στοιχεία της ΕΣΥΕ, (με δείκτη 100 το 1980), ο όγκος παραγωγής το Δεκέμβρη του 1996 ήταν:

• Στις βιομηχανίες δέρματος,μόλις 46,5 μονάδες. Δηλαδή ούτε το μισό, σε σχέση με την παραγωγή του 1980 (μείωση 53,5%).
• Στις βιομηχανίες ειδών ρουχισμού και παπουτσιών (ένδυση - υπόδηση), μόλις 48,6 μονάδες, που επίσης είναι κάτω από το μισό της παραγωγής του 1980 (μείωση 51,4%).
• Στη βιομηχανία υφαντικών ειδών μόλις 66,8 μονάδες, σκιαγραφώντας έτσι τα οξύτατα προβλήματα της κλωστοϋφαντουργίας στην Ελλάδα και των εργαζόμενων στον κλάδο. Δηλαδή το 1996 η παραγωγή ήταν μειωμένη κατά 33,2% συγκριτικά με το 1980.
• Στις βιομηχανίες ξύλου και φελλού,μόλις 70,3 μονάδες (μείωση κατά 29,7%).
• Στη βιομηχανία επίπλων,μόλις 76,6 μονάδες (μείωση 23,4%).
• Στις βιομηχανίες εκτυπώσεων και εκδόσεων,μόλις 85,7 μονάδες (μείωση 14,3%).
• Στη βιομηχανία μη μεταλλικών ορυκτών μόλις 95 μονάδες (μείωση 5%).
• Στη βιομηχανία κατασκευής τελικών προϊόντων εκ μετάλλου μόλις 69,1 μονάδες (μείωση 30,9%).
• Στη βιομηχανία μεταφορικών μέσων,μόλις 71 μονάδες (μείωση 29%).
• Σε διάφορες άλλες βιομηχανίες 75,2 μονάδες (μείωση 24,8%).

Αντίθετα, πάνω από τα επίπεδα του 1980 βρίσκεται η παραγωγή στις βιομηχανίες ειδών διατροφής (κατά 32,8 μονάδες), ποτών (κατά 64,4 μονάδες, καπνού (κατά 35,7 μονάδες) κλπ.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι στους κλάδους της βιομηχανίας που μειώθηκε η παραγωγή και σήμερα εξακολουθεί να βρίσκεται κάτω από τα επίπεδα του 1980, υπήρξε αλυσίδα αρνητικών επιπτώσεων στην οικονομία, οι οποίες εκφράστηκαν με λουκέτα σε εργοστάσια ή υποαπασχόληση του παραγωγικού δυναμικού και αύξηση της ανεργίας, αύξηση της εισαγωγικής διείσδυσης, άρα και μεγαλύτερη συναλλαγματική αιμορραγία για εισαγωγές από το εξωτερικό κλπ. Ομως, και στους κλάδους της βιομηχανίας, που η παραγωγή κινείται πάνω από τα επίπεδα του 1980, εντάθηκε ο αφελληνισμός με την εξαγορά ελληνικών επιχειρήσεων από ξένες πολυεθνικές (τρόφιμα, ποτά, καπνός κλπ).

Στην επιβεβαίωση ουσιαστικά των αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων του "Ρ" για το ενδεχόμενο κατάρτισης συμπληρωματικού προϋπολογισμού για το 1997, καθώς η απόκλιση από τους στόχους που έχουν τεθεί είναι σχεδόν δεδομένη, προχώρησε χτες ο υφυπουργός Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης.Συγκεκριμένα, ο υφυπουργός Οικονομικών, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο λήψης μέτρων, τόσο για το σκέλος των εσόδων, όσο και για το σκέλος των δαπανών, αν κριθεί σκόπιμο στην πορεία του χρόνου, προκειμένου να επιτευχθεί πάση θυσία ο στόχος που έχει τεθεί για το έλλειμμα, με τον προϋπολογισμό του 1997.

Να υπενθυμίσουμε ότι αρμόδια στελέχη των οικονομικών υπουργείων θεωρούν αδύνατη την επίτευξη του στόχου του φετινού προϋπολογισμού για αύξηση των εσόδων κατά 15,6%, εκτιμώντας ότι δεν είναι δυνατή με τα σημερινά δεδομένα αύξηση μεγαλύτερη του 12%. Η αναμενόμενη από αρμόδια στελέχη υστέρηση στο σκέλος των εσόδων άρχισε ήδη να διαφαίνεται από τους πρώτους κιόλας μήνες του 1997, αφού το Φλεβάρη, σύμφωνα με πληροφορίες, τα έσοδα κινήθηκαν με ρυθμό αύξησης μόλις 6,5%,θέμα για το οποίο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών επιμένει να μην προβαίνει σε επίσημη ανακοίνωση. Ο Ν. Χριστοδουλάκης, αναφερόμενος χτες στη μέχρι στιγμής πορεία του προϋπολογισμού του 1997, καθώς και σε όσα ακούγονται περί αναθεώρησης των στόχων, τόνισε ότι "το μόνο που δεν πρόκειται να αναθεωρηθεί από την κυβέρνηση είναι οι στόχοι του ελλείμματος", υποστηρίζοντας στην αρχή ότι η κυβέρνηση θα επιδιώξει την εξασφάλιση των εσόδων και τη συγκράτηση των δαπανών στα προϋπολογισθέντα επίπεδα. Αμέσως μετά, ωστόσο, υπογράμμισε ότι, αν τα πράγματα στην πορεία δεν πάνε καλά, "θα παρθούν μέτρα και για τα δύο",δηλαδή και για το σκέλος των εσόδων και για το σκέλος των δαπανών. Ο ίδιος ήταν μάλιστα σχεδόν σαφής για την κυβερνητική πρόθεση ακόμη μεγαλύτερου σφαγιασμού κρατικών δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, όταν ανέφερε ότι υπάρχουν "σημαντικά περιθώρια εξοικονόμησης δαπανών" στα νοσήλια και στις λειτουργικές δαπάνες ορισμένων επιχορηγούμενων φορέων.

Στην ίδια συνέντευξη Τύπου, ο Ν. Χριστοδουλάκης ανακοίνωσε ότι στις 19 Μάρτη πρόκειται για πρώτη φορά να διενεργηθεί δημοπρασία ομολόγων σταθερού επιτοκίου μακράς διάρκειας και για την ακρίβεια πενταετούς και επταετούς διάρκειας. Τα προς διάθεση ποσά θα ανέλθουν, κατ' αρχάς, σε 100 δισ. δρχ. για τα ομόλογα 5ετούς διάρκειας και σε 50 δισ. δρχ. για τα 7ετούς και στη συνέχεια θα διαμορφωθούν ανάλογα με τη ζήτηση που θα υπάρξει. Σύμφωνα με τις ίδιες ανακοινώσεις, θα είναι έτοιμα για να εισαχθούν στην αγορά τα τιμαριθμοποιημένα ομόλογα, ενώ προς το τέλος του έτους θα υπάρξει έκδοση ομολόγων με ρήτρα ξένου συναλλάγματος.

Σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα του 1988 κινήθηκε η λαϊκή κατανάλωση το 1996, αποκαλύπτοντας από μια ακόμα πλευρά τις συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας. Λίγες ώρες μετά τη συνέντευξη του πρωθυπουργού, ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, υποστήριξε πως... ο ένας οικονομικός δείκτης πάει καλύτερα από τον άλλον, τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας αποκαλύπτουν πως ο τζίρος στα καταστήματα λιανικής πώλησης σημείωσε πέρσι ανεπαίσθητη αύξηση της τάξης του 0,5%. Το ποσοστό αυτό θεωρείται απελπιστικά χαμηλό, αν αναλογιστεί κανίς ότι στην περίοδο 1989 - 96 η λαϊκή κατανάλωση σημείωση πτώση τουλάχιστον 13%! Ακόμα και σ' αυτούς τους επίσημους δείκτες απεικονίζονται τα αποτελέσματα της ασκούμενης πολιτικής από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μια πολιτική που θίγει το σύνολο των εργαζομένων και τη συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής, το 1996 σημειώθηκε - σε αποπληθωρισμένες τιμές - σημαντική μείωση 3,6% στον τζίρο των μαγαζιών ένδυσης και υπόδησης. Αύξηση 5,5% παρατηρήθηκε στα καταστήματα επίπλων και οικιακού εξοπλισμού, ως αποτέλεσμα, καθώς φαίνεται, της επέκτασης των καταναλωτικών δανείων και των πωλήσεων με δόσεις.

Οι νέες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις και η γενικευμένη επίθεση κατά των εργασιακών σχέσεων, τίθενται επί τάπητος από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Για τα δύο αυτά θέματα έχει προγραμματιστεί σήμερα το πρωί στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας σύσκεψη των δύο επιτροπών που συγκροτήθηκαν από υπηρεσιακούς παράγοντες των υπουργείων Εργασίας, Εθνικής Οικονομίας, τον ΟΑΕΔ κλπ.

Στόχος των δύο αυτών επιτροπών είναι η προετοιμασία του "κοινωνικού διαλόγου", ο οποίος, σύμφωνα με τον κυβερνητικό προγραμματισμό, αναμένεται να ξεκινήσει στο τέλος Μάρτη, πρώτα με το ασφαλιστικό, ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσει ο "διάλογος" για την αγορά εργασίας.

Η απροσχημάτιστη επιθετικότητα πάντως των κυβερνητικών παραγόντων, σε ό,τι αφορά το πλαίσιο των θεμάτων που θα τεθούν προς "συζήτηση" ήταν τέτοια, ώστε ώθησε ορισμένους από τους "κοινωνικούς εταίρους εκπροσώπους του χώρου της εργασίας" να κάνουν λόγο για... αιφνιδιαστική τακτική. Προφανώς επειδή οι προκλητικές κυβερνητικές μεθοδεύσεις ξεσκεπάζουν το δικό τους ρόλος, αυτό του "μαϊντανού", που θα χρησιμοποιήσουν προκειμένου να νομιμοποιήσουν τις αντιλαϊκές τους επιλογές.