Αντίθετα, το ΚΚΕ και ο "Ριζοσπάστης" από την πρώτη στιγμή στιγμάτισαν την κυβερνητική αυτή συμπεριφορά και στάση, πολύ περισσότερο που ο Πάγκαλος είχε την πλήρη κάλυψη του ίδιου του πρωθυπουργού και συνολικά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Παρ' όλα αυτά, βέβαια, ο Πάγκαλος καταφέρνει και βρίσκει προνομιακούς συνομιλητές "αριστερούς" του ΣΥΝ! Τύφλα να 'χει ένα βρισίδι μπροστά στο "κεντροαριστερό μέλλον" του τόπου! Βλέπετε, για ένα σημαντικό (τουλάχιστον) κομμάτι της ηγεσίας του ΣΥΝ, φαίνεται ότι ο Πάγκαλος, οι συν αυτώ και οι σχετικές απόψεις τους δεν αποτελούν "εμπόδιο στην εξέλιξη και την πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας", όπως πρόσφατα ισχυρίστηκε ο Λ. Κύρκος σε συνέντευξή του, αναφερόμενος στο ΚΚΕ... Κατάντια; Τίποτε άλλο σοβαρότερο; Ο χρόνος θα δείξει...

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, λέει πολύ σοφά ο λαός μας. Εστω κι αργά λοιπόν, διάφοροι πολιτικοί αναλυτές - δημοσιογράφοι, πολιτικοί του ευρύτερου πολιτικού φάσματος - ήρθαν στα λόγια και τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ, ιδιαίτερα στις προβλέψεις και τις επισημάνσεις του, για τη στάση στελεχών του ΠΑΣΟΚ και τις πρακτικές τους στην αντιμετώπιση διαφορετικών απόψεων. Αναφερόμαστε στην πρόσφατη απαράδεκτη - για να χρησιμοποιήσουμε την ηπιοτέρα των εκφράσεων - συμπεριφορά ενός πρωτοκλασάτου εκσυγχρονιστικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ και υπουργού της κυβέρνησης Σημίτη, του Θ. Πάγκαλου, ενάντια σε στελέχη άλλων πολιτικών κόμματων και πιο συγκεκριμένα πριν λίγες μέρες ενάντια σε στελέχη του ΣΥΝ. Συμπεριφορά που δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί φασίζουσα έως και φασιστική. Βέβαια, το εν λόγω στέλεχος του ΠΑΣΟΚ δε χαρακτηρίζεται μόνο από φασίζουσες συμπεριφορές, αλλά και από φασιστικές πρακτικές, τις οποίες άλλα πολιτικά κόμματα, όπως το ΚΚΕ, έχουν πολύ καλά και επανειλημμένα γνωρίσει και αντιμετωπίσει τα τελευταία χρόνια.

Δεν ξέρετε ποιος είναι "ο άλλος δρόμος για την ΟΝΕ"; Δεν πειράζει. Τον ξέρει ο κ. Αρσένης, ο οποίος τον περιέγραψε σε άρθρο του στην "Ελευθεροτυπία" και, όπως είπε, συνίσταται στη "μετάθεση του χρονοδιαγράμματος της ΟΝΕ και της υιοθέτησης του ΕΥΡΩ για μια ακόμη τουλάχιστον διετία"...

Μάλλον ο κύριος Αρσένης θα έγραφε το άρθρο του εκείνη την ώρα και δεν άκουσε τον συνάδελφό του υπουργό Εθνικής Οικονομίας, που πριν ακόμα αναχωρήσει για το Αμστερνταμ δήλωσε χαμογελαστός: Ο,τι και να γίνει στο Αμστερνταμ, η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης δεν αλλάζει... Οπερ σημαίνει ότι ο κύριος Γιάννος ξεπέρασε κατά πολύ τον κύριο Μάκη. Διότι τι είναι αυτά τα περί μετάθεσης για δυο χρόνια. Εδώ ο άνθρωπος το είπε ξεκάθαρα: Μεταθέστε ό,τι θέλετε για δύο ή για είκοσι δύο χρόνια. Εμείς εδώ θα είμαστε. Στο "μονόδρομο" της λιτότητας.

Λέτε να μην τα ξέρει αυτά ο κ. Αρσένης;

"Πλατιά χαμόγελα για την ελληνική αντιπροσωπεία που μετείχε στη Διάσκεψη Κορυφής", διαπίστωσαν τα χτεσινά "ΝΕΑ". Τα "χαμόγελα", κατά την εφημερίδα, προδίδουν την... ευφορία που προκάλεσαν στους Ελληνες κυβερνώντες "τα καλά νέα από το Αμστερνταμ για την κοινωνική Ευρώπη"... Τώρα τι να τους πεις; Και να τους θυμίσεις ότι τα "ευχαριστώ" στις ΗΠΑ... χαμογελαστά τα έλεγε ο Σημίτης, πάλι δε βγαίνει τίποτα. Αυτοί, στα "ΝΕΑ", θα συνεχίζουν να παραμυθιάζουν τους αναγνώστες τους, και οι άλλοι, της κυβέρνησης, θα συνεχίσουν να χαμογελούν...

"Το οργανωμένο έγκλημα δεν απαρτίζεται ούτε από... μπαλαρίνες, ούτε από μέλη ορχήστρας μουσικής δωματίου! Κατά συνέπεια, απαιτείται οργάνωση και στην καταπολέμησή του". Οι δηλώσεις αυτές ανήκουν στον Ηλία Παπαδόπουλο, βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και εισηγητή της πλειοψηφίας για τη Συνθήκη Σένγκεν. Και υποτίθεται πως απαντούν στους επικριτές της προαναφερόμενης συνθήκης.

Λέμε υποτίθεται, γιατί εμείς συμφωνούμε με τις προαναφερόμενες δηλώσεις του βουλευτή, αλλά διαφωνούμε ριζικά και κατηγορηματικά με τη συνθήκη και την εφαρμογή της.

Και, τέλος πάντων, γιατί δεν κάνει τον κόπο, να μας εξηγήσει ο κ. βουλευτής, σε τι θα βοηθήσει στην οργάνωση της καταπολέμησης του εγκλήματος, η καταγραφή - το φακέλωμα δηλαδή - των προσωπικών στοιχείων της όποιας μπαλαρίνας ή του όποιου μουσικού; Σε τι θα βοηθήσει η καταγραφή - το φακέλωμα δηλαδή - των απεργών δημοσίων υπαλλήλων;

Είκοσι δύο χρόνια είναι κατοχυρωμένος ο θεσμός των δημοψηφισμάτων στο Σύνταγμα της χώρας, αλλά δημοψήφισμα ποτέ δεν έγινε. Και η αιτία γι' αυτό, δεν ήταν - όπως ο καθένας καταλαβαίνει - οι όποιες υπαρκτές ή ανύπαρκτες ελλείψεις στον τρόπο της κατοχύρωσης, αλλά η συστηματική - και σε τελευταία ανάλυση βαθιά αυταρχική - αποφυγή των εκάστοτε κυβερνώντων, να κάνουν την οποιαδήποτε αξιοποίησή του, να απευθυνθούν στο λαό, να τον ενημερώσουν ουσιαστικά και να του ζητήσουν τη γνώμη του, για τα τόσα και τόσα σοβαρότατα ζητήματα, που προέκυψαν σ' αυτό το διάστημα.

Θυμηθήκαμε τις ολοφάνερες, για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, αυτές αλήθειες, καθώς διαβάζαμε το άρθρο του βουλευτή και πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, Ν. Σηφουνάκη, στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", όπου ανάμεσα σε άλλα σημειώνει:"Είναι ανάγκη να τονιστεί, ότι οι σύγχρονες δημοκρατίες χρειάζεται επιτακτικά να ενδυναμώσουν και να ενθαρρύνουν την ενεργότερη συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις... Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να ενισχυθεί ο θεσμός των δημοψηφισμάτων, να αποσαφηνιστούν οι όροι διεξαγωγής τους...".

Λόγια, λόγια, λόγια...

Αν θέλει ο κ. βουλευτής, να ενθαρρύνει την ενεργότερη συμμετοχή των πολιτών, ας αφήσει τις κουβέντες και ας υποστηρίξει την πρόταση του ΚΚΕ, για τη διενέργεια δημοψηφίσματος σχετικά με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και την αναθεώρησή της.