Του Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ
Πόσο εύκολα θα ήταν τα πράγματα, για αρκετούς, αν οι λέξεις δεν ήταν φορτωμένες με πείρα! Δεν κουβαλούσαν μαζί τους και την ιστορία τους! Δεν αποκάλυπταν και το παρελθόν! Θα έλεγες, για παράδειγμα, ευεργέτης και θα έκανες μια βαθιά - από σεβασμό - υπόκλιση. Θα έβλεπες, ας πούμε, την έκθεση, για "την Αθήνα των ευεργετών", του Δήμου Αθηναίων και θα έβγαζες το καπέλο σου. Ομως, οι λέξεις δε σου επιτρέπουν να ξεπεράσεις - έτσι εύκολα - το πρόβλημα. Η ζωή είναι πιο πολύπλοκη. Ποιος ευεργετεί ποιόν; Και γιατί;
Ο "απλός" άνθρωπος - οι πονηροί και οι υπεύθυνοι, για διαφορετικούς λόγους αυτοί, κάνουν το ίδιο - στέκεται στο γεγονός, ότι κάποιος έδωσε τα, "λεφτά του", για να γίνει ένα σχολείο, ένα νοσοκομείο, μια φυλακή. Δεν μπαίνει στον κόπο - οι πονηροί το κρύβουν - να δει τους λόγους και τις αιτίες, που "οδήγησαν" το συγκεκριμένο άτομο ή επιχείρηση ή - πολυεθνικό - Ομιλο σήμερα, να κάνει τη δωρεά του. Και, φυσικά, δεν κάνει καμία προσπάθεια, να μάθει, ο "απλός" άνθρωπος - οι πονηροί, είπαμε, το κρύβουν - πού βρήκε - ο δωρητής - τα λεφτά της δωρεάς; Τα "λεφτά" του! Μήπως, λέω, μήπως, ξεπλένεται - έτσι - ο δωρητής και μαζί του και το χρήμα;
Του επισκέπτη - και του πολίτη, βέβαια - που βολτάρει μπροστά στα ταμπλό- και τη στρεβλά γραμμένη ιστορία - του ζητιέται - συναισθηματικά - να αποφανθεί: Τι θα ήταν η Αθήνα χωρίς τον Σίνα; Και, φυσικά, ο επισκέπτης - και ο πολίτης, βέβαια - αποφαίνεται πως χωρίς στρατεύματα δε θα γίνονταν ποτέ οι εκλογές στην Αλβανία. (Τώρα τι είδος εκλογές θα γίνουν, είναι άλλη ιστορία).
Χρειάζεται να πούμε πως την έκθεση την παρακολουθούν και παιδιά; Πως με τις πληροφορίες που τους δίνονται - και στους μεγάλους, βέβαια - μόνο θαυμασμό έχουνε για τον Συγγρό. Χρειάζεται να πούμε πως αυτές οι εκθέσεις δε σε βάζουν να σκέφτεσαι. Γιατί, σου παρουσιάζουν το "εύκολο". Αυτό που συμφέρει. Δε σε βάζουν στην έρευνα. Να ψάξεις, να μάθεις, να βρεις την αλήθεια! Και τέλος, μόνος σου - και ελεύθερα - να αποφανθείς.
...καμιά στενοχώρια, λοιπόν. Οι Αμερικάνοι θα δώσουν τα δολάρια στο ΝΑΤΟ, το ΝΑΤΟ θα τα δώσει στην ΕΟΚ, η ΕΟΚ θα τα δώσει ως βοήθεια στους "ανεξάρτητους" πλέον ανατολικούς κι αυτοί θ' αγοράσουν όπλα από τους Αμερικάνους. Ετσι, όλοι τρίβουν τα χέρια τους τώρα. Ο Γιέλτσιν, γιατί πήρε κάτω από το τραπέζι τις προμήθειές του, ο Κλίντον, γιατί θα ησυχάσει από την γκρίνια των πολεμοκατασκευαστών και η ΕΟΚ, γιατί κάτι θα τσιμπήσει κι αυτή από το καινούριο "σχέδιο Μάρσαλ"