Συνέντευξη με τον Ισμπίγνιεφ Βίκτορ, πρόεδρο της Ενωσης Πολωνών Κομμουνιστών - Προλεταριάτο
Στην Αθήνα βρέθηκε πριν από μερικές μέρες, προσκεκλημένος από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, ο Ισμπίγνιεφ Βίκτορ, πρόεδρος της Ενωσης Πολωνών Κομμουνιστών - Προλεταριάτο.Ο Βίκτορ Ισμπίγνιεφ μίλησε με το "Ρ" και μας έδωσε την εικόνα της Πολωνίας τού σήμερα, μας ενημέρωσε για το περίφημο άρθρο 13 του νέου πολωνικού Συντάγματος, που ταυτίζει τον κομμουνισμό με το φασισμό, μας ανέλυσε την άποψη του κόμματός του για την προκαταρκτική είσοδο της χώρας του στο ΝΑΤΟ και την προοπτική ένταξής της στην ΕΕ, έδωσε τη θέση του κόμματός του για την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων και αναφέρθηκε στους μελλοντικούς στόχους του.
- Στη χώρα σας, όπως και στις υπόλοιπες ανατολικές χώρες, πριν από μερικά χρόνια σημειώθηκαν σημαντικότατες αλλαγές με την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων. Ποιοι είναι, κατά την άποψη του κόμματός σας, οι κυριότεροι παράγοντες που οδήγησαν σε αυτές τις εξελίξεις;
- Θεωρούμε ότι υπάρχουν 6 κύριοι παράγοντες - αιτίες της ήττας του σοσιαλισμού στην Πολωνία.
Ο πιο σημαντικός πιστεύουμε ότι ήταν η επικράτηση του οπορτουνισμού, του ρεβιζιονισμού και των σοσιαλδημοκρατικών αντιλήψεων στους κόλπους του τότε Ενοποιημένου Εργατικού Κόμματος και ιδιαίτερα στα ηγετικά του κλιμάκια.
Ενα τμήμα των ηγετικών καθοδηγητικών στελεχών του κόμματος επιδίωκε περισσότερο την επιστροφή στον καπιταλισμό και είχε στενές σχέσεις με τα υπόλοιπα κομμουνιστικά κόμματα των σοσιαλιστικών χωρών και ιδιαίτερα με ανθρώπους από το ΚΚΣΕ, ενώ είχε επαφές και με ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Η ομάδα αυτή είχε σημαντικά μεγάλη επίδραση στο σύνολο του Ενιαίου Εργατικού Κόμματος, κατά τη δεκαετία του '70, όταν στην ηγεσία του κόμματος ήταν ο Γκέρεκ και αξίζει να σημειώσω στο σημείο αυτό ότι εκείνη την εποχή η Πολωνία χρεώθηκε, μέσω δανείων, 20 εκατομμύρια δολάρια. Ακόμη και στη σοσιαλιστική οικονομία εμφανίστηκαν στοιχεία αστικά, όπως είναι οι ιδιωτικοποιήσεις.
Η δράση των αντεπαναστατικών δυνάμεων έγινε φανερή και ανοιχτή στις αρχές της δεκαετίας του '80, οπότε και άρχισε να γίνεται γνωστό το Συνδικάτο Αλληλεγγύης.Τότε ουσιαστικά ανταγωνίζονταν δύο οπορτουνιστικά κέντρα: Αυτό της "Αλληλεγγύης" και ο οπορτουνιστικός πυρήνας του κόμματος. Στη βάση αυτής της αναμέτρησης δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για την ανάληψη της εξουσίας από το στρατηγό Γιαρουζέλσκι και την επιβολή κατάστασης εκτάκτου ανάγκης σε όλη τη χώρα. Η όξυνση της αντιπαράθεσης έφερε τη σύμπνοια των δύο κέντρων που ήρθαν σε επαφή και αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα του αντεπαναστατικού πραξικοπήματος.
Οπωσδήποτε, δεν μπορούμε να μην πούμε ότι όλη αυτή η κατάσταση είχε στενότατη σχέση με την ανάδειξη στην ηγεσία του ΚΚΣΕ του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο οποίος υποστήριξε την πολιτική και τις επιλογές των ηγετικών στελεχών του Πολωνικού Εργατικού Κόμματος.
Ενας δεύτερος παράγοντας είναι ο αναρχοσυνδικαλισμός της "Αλληλεγγύης".Στις γραμμές του εργατικού κινήματος εμφανίστηκαν μια σειρά αντικομμουνιστικές τάσεις, που με την "Αλληλεγγύη" πήραν τη μορφή του αναρχοσυνδικαλισμού. Το φαινόμενο αυτό εμφανίστηκε, κατά τη γνώμη μας, επειδή μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης δε συνειδητοποίησε τη σημασία των κοινωνικών κατακτήσεων του σοσιαλιστικού συστήματος και αντιμετώπισε κριτικά τη δικτατορία του προλεταριάτου.
Ως τρίτο παράγοντα κατατάσσουμε τη μικρή εμπορευματική και αγροτική παραγωγή, η οποία έδωσε τροφή στην καλλιέργεια μικροαστικών αντιλήψεων. Μετά το '56 οι συνεταιρισμοί σχεδόν εξαφανίστηκαν και έφτασαν να ελέγχουν μόνο το 2% της παραγωγής.
Ενας επίσης σημαντικός παράγοντας ήταν η αύξουσα επίδραση της καθολικής εκκλησίας,η οποία φαίνεται πλέον ότι είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση στους εργάτες και κυρίως στους εργάτες εκείνους που προέρχονταν από αγροτικές περιοχές και μεταφέρθηκαν σε αστικά κέντρα.
Εξίσου σημαντική ήταν η επίδραση που άσκησαν οι Πολωνοί του εξωτερικού μέσω των οικογενειακών δεσμών που διατηρούνταν.Ας μην ξεχνάμε ότι περίπου το 1/3 των Πολωνών ζουν εκτός της χώρας και κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ως έκτο παράγοντα, εμείς θεωρούμε την εμφάνιση και επικράτηση των οπορτουνιστικών ιδεών στην ηγεσία των άλλων κομμουνιστικών κομμάτων των ανατολικών χωρών και κυρίως της ΕΣΣΔ.
- Σήμερα, μετά από όλα αυτά, ποια είναι η κοινωνική και οικονομική κατάσταση στην Πολωνία;
- Η πολωνική οικονομία ελέγχεται, πλέον, σχεδόν εξ ολοκλήρου από τα ξένα μονοπώλια, τα οποία δεν ελέγχουν μόνο εργοστάσια, αλλά ολόκληρους τομείς της οικονομίας.Ισως το ενδεικτικότερο παράδειγμα που μπορώ να σας αναφέρω, για να κατανοήσετε την κατάσταση, είναι ότι ο δείκτης συχνότητας ανέγερσης νέων οικοδομών έχει πέσει στα επίπεδα που ήταν στα τέλη της δεκαετίας του '40. Το 1978 είχαν χτιστεί 250.000 διαμερίσματα, ενώ πέρσι ο αριθμός αυτός έπεσε στις 53.000. Και αυτό είναι ένα μόνο από τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής παλινόρθωσης. Η Πολωνία είναι σήμερα μία από τις χώρες με τη μεγαλύτερη ανεργία στην Ευρώπη, ύψους 15%.
Επιπλέον, θα πρέπει να πούμε ότι οι τωρινοί κυβερνώντες καταργούν το ένα μετά το άλλο τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων.Οι κυβερνητικές περικοπές δεν αφορούν μόνο το χώρο της εργασίας, αλλά και και πολλά πολιτιστικά και εκπαιδευτικά κέντρα, καθώς και ιδρύματα κοινωνικής αρωγής. Καταργήθηκαν, επίσης, όλες οι παροχές στον τομέα της κοινωνικής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Οι εργάτες, οι αγρότες και γενικότερα οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται σήμερα μόνο ως εργατική δύναμη. Το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρήσεων ανήκει στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Η ενδυνάμωση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας αποτελεί πλέον προτεραιότητα και στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο από την ολοκλήρωση του έργου της αντεπανάστασης.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σημειώσω ότι το νέο Σύνταγμα αποτελεί σαφή απόδειξη του πώς οι σοσιαλδημοκράτες αντιλαμβάνονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία του λόγου. Στην ουσία, το νέο Σύνταγμα δεν αποτελεί παρά άλλο ένα μέσο περιφρούρησης και επέκτασης των δικαιωμάτων της αστικής τάξης.
- Με την ευκαιρία της αναφοράς σας στο νέο Σύνταγμα της Πολωνίας, θα ήθελα λίγο εκτενέστερα να μιλήσουμε για το άρθρο 13 του νέου Συντάγματος.
- Κατ' αρχάς να τονίσουμε ότι έγινε δημοψήφισμα για τη λαϊκή έγκριση του νέου Συντάγματος, στο οποίο συμμετείχε μόλις το 43% του πολωνικού λαού και από αυτό το 43% μόνο το 52% ψήφισε υπέρ του νέου Συντάγματος. Πρακτικά, από το σύνολο των Πολωνών μόνο το 21% τάσσεται υπέρ το νέου Συντάγματος.Παρ' όλα αυτά, η πολιτική ηγεσία της χώρας θεώρησε ότι εγκρίθηκε και έτσι αναμένεται η υπογραφή του από τον Πρόεδρο στις 21 του Σεπτέμβρη.
Ειδικότερα το άρθρο 13 παρέχει τη συνταγματική κάλυψη να απαγορευτούν, όχι μόνο το κομμουνιστικό κόμμα, αλλά και άλλες προοδευτικές δυνάμεις. Συγκεκριμένα, προβλέπει την απαγόρευση όλων εκείνων των κομμάτων "τα οποία επιβάλλουν ολοκληρωτικές μορφές και πρακτικές του ναζισμού, του φασισμού και του κομμουνισμού".Και μόνο το γεγονός της ταύτισης είναι μια ενέργεια που στερείται ιστορικής ορθότητας. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα το ΚΚΕ, γιατί αντιλήφθηκε τη σοβαρότητα της κατάστασης και έθεσε το ζήτημα στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας σας.
- Ενα άλλο φλέγον και επίκαιρο ζήτημα, όμως, που αφορά την Πολωνία, είναι η πολύ πρόσφατη προκαταρκτική "ένταξή" της στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, που επισημοποιήθηκε στη σύσκεψη του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη. Ποια είναι η γνώμη σας για την εξέλιξη αυτή;
- Εμείς τηρούμε αρνητική στάση απέναντι στην ένταξη της Πολωνίας στο ΝΑΤΟ και την καταδικάζουμε κατηγορηματικά.Θεωρούμε ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς είναι μια νέα μορφή επιθετικής δράσης αυτού του ιμπεριαλιστικού οργανισμού ενάντια στους λαούς των πρώην σοσιαλιστικών χωρών και ιδιαίτερα ενάντια στη Ρωσία, απειλεί την ειρήνη. Επίσης, αποσταθεροποιεί τις σχέσεις Γερμανίας - Ρωσίας και η πείρα της Πολωνίας είναι πολύ αρνητική από ανάλογες περιπτώσεις αντιπαράθεσης στο κέντρο της Ευρώπης κατά το παρελθόν.
Επίσης, θεωρούμε ότι η ένταξη της Πολωνίας στο ΝΑΤΟ θα επηρεάσει αρνητικά και την εσωτερική κατάσταση στη χώρα, αφού θα οδηγήσει στη χρεοκοπία της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας, αλλά και στην αύξηση του τμήματος του προϋπολογισμού για τις αμυντικές δαπάνες.Γι' αυτό και το Κόμμα μας πραγματοποίησε, σε συνεργασία με άλλες πολωνικές, κοινωνικές οργανώσεις, αλλά και με το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας, συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην ένταξη στο ΝΑΤΟ στην παραμεθόρια πόλη Σγκόζαλετς. Επίσης, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και ενάντια στην πρόσφατη επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου Μπιλ Κλίντον στην Πολωνία.
- Ποια είναι η θέση του κόμματός σας αναφορικά με το ενδεχόμενο ένταξης της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση;
- Εκτιμούμε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν επιθυμεί να αποδεχτεί την Πολωνία ως ισότιμο μέλος στους κόλπους της. Ομως, μέσα στην ΕΕ υπάρχουν οι μονοπωλιακές εκείνες δυνάμεις που θέλουν να δουν την Πολωνία μέσα στην ΕΕ, όχι ως ισότιμο μέλος, αλλά κυρίως ως αντικείμενο εκμετάλλευσης και η άποψη αυτή εξαρτάται σαφώς από τις σχέσεις Πολωνίας - Γερμανίας.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Γερμανός Καγκελάριος Χέλμουτ Κολ εμφανίστηκε ως ο θερμότερος υποστηρικτής της ένταξης της Πολωνίας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Γιατί ακόμα και σήμερα στο Σύνταγμα της Γερμανίας υπάρχει το άρθρο 116 παράγραφος 1, όπου εκεί αναφέρεται ότι τα σύνορα της Γερμανίας είναι αυτά που ήταν και το 1937, δηλαδή συμπεριλαμβάνονται μεγάλα τμήματα του σημερινού πολωνικού εδάφους εντός των γερμανικών συνόρων.
Αν η Πολωνία ενταχθεί, τελικά, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η Γερμανία θα έχει την ευκαιρία να αγοράσει τα εδάφη αυτά, με την πίεση του κεφαλαίου να διώξουν από τα μέρη αυτά τους Πολωνούς.Το δυτικό κεφάλαιο ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την ένταξη της Πολωνίας στις ευρωπαϊκές δομές, βλέποντας, ουσιαστικά, την Πολωνία ως απόθεμα φτηνής εργατικής δύναμης και φτηνών πρώτων υλών.Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα των προθέσεων αυτών της Γερμανίας είναι το ότι η πλειοψηφία των γερμανικών επενδύσεων, σήμερα, γίνονται στις περιοχές αυτές της Πολωνίας, που χαρακτηρίζονται "γερμανικά εδάφη". Επιπλέον, εκεί έχει ιδρυθεί και αναπτυχθεί μια σειρά από πολιτιστικές γερμανικές κοινότητες. Το 90% του τοπικού Τύπου, στις περιοχές αυτές, είναι στα χέρια των γερμανικών μονοπωλίων. Μέσα από τη μέθοδο αυτή σαφώς γίνεται μια προσπάθεια να διαμορφωθεί η συνείδηση του εκεί πληθυσμού στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης του μεγάλου γερμανικού κεφαλαίου.
- Ποιοι είναι, σήμερα, οι άμεσοι στόχοι του κόμματός σας;
- Η Ενωση Πολωνών Κομμουνιστών - Προλεταριάτο εμφανίστηκε το 1990 μετά τη διάλυση του Ενιαίου Εργατικού Κόμματος της Πολωνίας, με σκοπό την αναγέννηση του κομμουνιστικού κινήματος στην Πολωνία. Πρώτιστο καθήκον είναι η συγκρότηση ενός ξεκάθαρου και πλήρους προγράμματος και η ανάπτυξη των σχέσεων με τους κομμουνιστές των υπολοίπων χωρών, στο πλαίσιο της ενδυνάμωσης του προλεταριακού διεθνισμού.Δρούμε υπό πολύ δύσκολες συνθήκες, γιατί η επικράτηση του καπιταλισμού είναι ολοκληρωτική. Παρ' όλα αυτά, μετά το πρώτο κύμα του ευρωενθουσιασμού που παρουσιάστηκε, σήμερα το κόμμα μας αρχίζει να σημειώνει τις πρώτες του επιτυχίες, ιδιαίτερα στο χώρο της νεολαίας και στη μεγάλη κοινωνική ομάδα των ανέργων.
Επιτακτικός για το κόμμα μας είναι ο στόχος της ανασυγκρότησης της οργάνωσης της κομμουνιστικής νεολαίας και ακριβώς αυτό το στόχο δουλεύουμε αυτήν την περίοδο.Να σημειώσω, εδώ, ότι σημαντικότατη είναι η βοήθεια που δίνουν στο κόμμα μας οι Ελληνες πολιτικοί πρόσφυγες που έχουν παραμείνει στην Πολωνία και τα παιδιά τους, είτε μέσα από τις γραμμές του κόμματος είτε ως στενά συνεργαζόμενοι μαζί μας.
Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ
Στο βωμό της παγκόσμιας αγοράς αεροναυπηγικής, παραλίγο να ανάψει ένας νέος εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ... Αφορμή η συγχώνευση των αμερικανικών εταιριών "Μπόινγκ" και "Μακ Ντόνελ Ντάγκλας" (ύψους 14 δισ. δολαρίων) και οι δραματικές επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης σε βάρος του ίσως μοναδικού - αλλά με όχι πολύ ισχυρές αξιώσεις - αντιπάλου της, της "Αιρμπάς".
Και όμως! Μολονότι, οι δραστηριότητες αυτού του υπό συγχώνευση αμερικανικού κολοσσού της αεροναυπηγικής ενδέχεται να σημάνουν τη μονοπωλιακή κυριαρχία της επιχείρησης στην παγκόσμια αγορά, παρά τις έντονες φωνές διαμαρτυρίας του αρμόδιου επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν) για τον Ανταγωνισμό, Καρλ βαν Μιρτ και τις αντιδράσεις ιδίως της γαλλικής κυβέρνησης και του ευρωπαϊκού κονσόρτσιουμ επιχειρήσεων ΑΙΡΜΠΑΣ, τα θερμά επεισόδια δεν πήραν διαστάσεις σύρραξης στον τομέα του παγκόσμιου εμπορίου.
Γιατί; Σε πρώτο επίπεδο φάνηκε πως η προγραμματισμένη για αυτή τη βδομάδα επίσημη έγκριση της συγχώνευσης των εταιριών "Μπόινγκ" και "Μακ Ντόνελ Ντάγκλας" από την Κομισιόν έγινε εξαιτίας δύο παραγόντων: Αφ' ενός, επειδή ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον,προέβη σε αυστηρές και επίμονες απειλές περί αντιποίνων από την πλευρά της κυβέρνησής του κατά των εταίρων της ΕΕ και αφ' ετέρου διότι η διεύθυνση της ΜΠΟΪΝΓΚ προτίμησε να κάνει κάποιες υποχωρήσεις, κυριολεκτικά στο παρά πέντε, πετυχαίνοντας, έτσι, να άρει προς το παρόν τις ανησυχίες των μετόχων της και τις αρνητικές εξελίξεις στη χρηματαγορά, θυσιάζοντας λίγα για να κερδίσει μακροπρόθεσμα πολύ περισσότερα.
Εάν είναι όντως έτσι, τότε θα μπορούσε κανείς να σπεύσει σε αρνητικά συμπεράσματα για την ισχύ της ΕΕ, υποθέτοντας πως οι Βρυξέλλες έχασαν αυτή τη μάχη δίνοντας τόπο στην οργή, φοβούμενες τις απειλές της Ουάσιγκτον. Είναι, όμως, έτσι;
Ακόμη και πριν τη συγχώνευση με τη "Μακ Ντόνελ Ντάγκλας", η "Μπόινγκ" φαινόταν πως είχε κερδίσει το μεγαλύτερο κομμάτι στην πίτα της αεροναυπηγικής. Στη διάρκεια της 80χρονης παρουσίας της σ' αυτό το πεδίο δράσης έχει τη "μερίδα του λέοντος" στις πωλήσεις αεροσκαφών στις μεγαλύτερες αμερικανικές αεροπορικές εταιρίες, ενώ σήμερα το 70% των παραγόμενων αεροσκαφών πολιτικής αεροπορίας της εταιρίας πωλούνται στις περισσότερες χώρες της υφηλίου που διαθέτουν αεροπορικές εταιρίες. Ετσι, η ΕΕ επιχείρησε και πέτυχε, κατά ορισμένους αναλυτές, να πάρει παράταση χρόνου - για δέκα τουλάχιστον χρόνια - και να επωφεληθεί από τις υποχωρήσεις της ΜΠΟΪΝΓΚ, αφού θα μπορεί, πλέον:
- Να εκμεταλλευτεί το "πάγωμα" της αποκλειστικής συνεργασίας του αντιπάλου της με τις τρεις αμερικανικές αεροπορικές εταιρίες ΑΜΕΡΙΚΑΝ ΑΙΡΛΑΪΝΣ, ΚΟΝΤΙΝΕΝΤΑΛ ΑΙΡΛΑΪΝΣ και ΔΕΛΤΑ.
- Να κάνει χρήση των ευρεσιτεχνιών και της καινούριας τεχνογνωσίας της ΜΠΟΪΝΓΚ.
- Να κερδίσει από την προγραμματισμένη σε 10 χρόνια σύστασης μιας ξεχωριστής εταιρίας που θα κατασκευάζει από κοινού με τη ΜΑΚ ΝΤΟΝΕΛ ΝΤΑΓΚΛΑΣ επιβατικά αεροσκάφη.
Αλλοι αναλυτές εκτιμούν πως η ευρωπαϊκή υποχώρηση στις αμερικανικές πιέσεις έγινε και για έναν άλλο, εξίσου, βασικό λόγο. Το παιχνίδι στις αγορές της Ευρώπης και της Αμερικής έχει ήδη κριθεί. Το πεδίο δράσης του μέλλοντος αφορά την Ασία! Γι' αυτό και οι υποστηρίζοντες αυτή την άποψη θεωρούν πως την περασμένη Τετάρτη η Κομισιόν δέχτηκε να εγκρίνει κατ' αρχήν τη συμφωνία συγχώνευσης των αμερικανικών κολοσσών της αεροναυπηγικής προβαίνοντας, ουσιαστικά, σε μία συμφωνία "παύσης πυρός"...
Ο Ερικ Πέιτζς,εκπρόσωπος του ομίλου ερευνών "Business Executives for National Security" με έδρα την Ουάσιγκτον, δήλωνε με νόημα την περασμένη Πέμπτη στο πρακτορείο "Ασοσιέιτεντ Πρες" ότι η παγκόσμια αγορά πολιτικής αεροναυπηγικής είναι τεράστια και ότι μέσα στην επόμενη δεκαετία η ΜΠΟΪΝΓΚ προβλέπεται να έχει πωλήσεις εμπορικών τζετ τζίρου 490 δισ. δολαρίων.
Ετσι, με δεδομένη την κυριαρχία της ΜΠΟΪΝΓΚ στις ΗΠΑ και της ΑΙΡΜΠΑΣ στην Ευρώπη, η επόμενη μεγάλη μάχη που ίσως προκρίνει και το ποιος θα κερδίσει τον πόλεμο θα δοθεί στις αγορές της Ασίας.
Αλλωστε, το παραπάνω το δήλωσε απερίφραστα στις 25 Ιουνίου 1997 το διευθυντικό στέλεχος της ΜΠΟΪΝΓΚ, Φιλ Κόντιτ,στο Συμβούλιο Οικονομικής Συνεργασίας Ειρηνικού (PECC) της βιομηχανίας μεταφορών στη Βρετανική Κολούμπια: Στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού, τη μεγαλύτερη αγορά του κόσμου, προβλέπουμε ότι θα έχουμε ζήτηση 4.500 αεροσκαφών διαφόρου τύπου αξίας 380 δισ. δολαρίων μέσα στα επόμενα 20 χρόνια. Εχουμε να εκμεταλλευτούμε τρομακτικές ευκαιρίες, εάν επωφεληθούμε από το άνοιγμα αυτής της δυναμικής της αγοράς και αξιοποιήσουμε το καλειδοσκόπιο των καιρών!
Πράγματι, οι προβλέψεις των ειδικών επί της πολιτικής αεροπορίας αναφέρουν ότι μέχρι το 2016 οι αεροπορικές μεταφορές θα αυξάνονται με ποσοστό 5% κάθε χρόνο για τα επόμενα 20 χρόνια, κάτι που μεταφράζεται σε μία αγορά εκτιμούμενου τζίρου 1,1 τρισ. δολαρίων. Μετά απ' αυτά, μάλλον είναι φανερό ότι η υποχώρηση που έκαναν οι Βρυξέλλες την περασμένη βδομάδα έναντι της ΜΠΟΪΝΓΚ είναι μόνο μία προσωρινή ανάπαυλα πριν το ξέσπασμα της αληθινά τρομακτικής σύγκρουσής τους με τον εταίρο της άλλης πλευράς του Ατλαντικού στο μέλλον...
Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ
ΠΗΓΕΣ: ΑΣΟΣΙΕΪΤΕΝΤ ΠΡΕΣ
http: //cnnfn.com/hotstories/deals
http: //www.boeing.com/news. release.
http: //www.airbus.com/
Ο Αμερικανός Πρόεδρος και ο πάπας της Ρώμης παρεμβαίνουν και ο Γιέλτσιν υπακούει για το περιεχόμενο νομοσχεδίου περί θρησκειών
ΜΟΣΧΑ (ανταπόκριση Ν. ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ). -
Ο Πρόεδρος της Ρωσίας Μπορίς Γιέλτσιν αρνήθηκε να επικυρώσει το νόμο "Για την ελευθερία της συνείδησης", που είχε υιοθετήσει η Κρατική Δούμα (Κάτω Βουλή) και επικυρώσει το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας (Ανω Βουλή), ανταποκρινόμενος με καταπληκτική προθυμία στις "συστάσεις" και την "επιθυμία" του Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον και του Πάπα Ιωάννη Β. Η φιλελεύθερη "Νεζαβίσιμαγια Γκαζέτα", αφού αναφέρει ότι "ύστερα από την παράκληση του Προέδρου των ΗΠΑ και του πάπα της Ρώμης" ο Μπορίς Γιέλτσιν απέρριψε τον εν λόγω νόμο, δημοσιεύει το πλήρες κείμενο των επιστολών τους προς τον Γιέλτσιν και προσπαθεί να πείσει τους αναγνώστες και να αποδείξει στο Κοινοβούλιο και στους εκπροσώπους των κύριων θρησκειών της Ρωσίας ότι το "ύστερα" δε σημαίνει "υπό την πίεση".
Ετσι, ο "φίλος Μπιλ", απευθυνόμενος στον "αγαπητό Μπορίς" με διπλωματικές περικοκλάδες και κολακείες περί του θεμελίου που έχει τεθεί για την παραπέρα πρόοδο των σχέσεών τους και για τα εξαιρετικά επιτεύγματα επί διοίκησης του Γιέλτσιν για την αναβίωση της θρησκείας στη Ρωσία, θέτει με σαφήνεια τις απαιτήσεις του: "Οπως κουβεντιάσαμε ήδη στο Ντένβερ, ανησυχώ για το νομοσχέδιο που υιοθέτησε τον Ιούνη η Δούμα, σύμφωνα με το οποίο θα περιοριστεί η θρησκευτική ελευθερία σε ό,τι αφορά τις νέες θρησκείες, με αυστηρές απαιτήσεις που αφορούν την καταγραφή τους. Χάρη σε σένα μια παρόμοια πρωτοβουλία δεν έγινε νόμος το 1993. Θυμούμαι πόσο τολμηρά τάχθηκες υπέρ της ελευθερίας της συνείδησης, παρά την πίεση να πράξεις διαφορετικά. Πιστεύω ότι θα ταχθείς και τώρα υπέρ της προάσπισης των θρησκευτικών ελευθεριών".
Από τη μεριά του, ο πάπας "πιάνει τον ταύρο από τα κέρατα" και δίνει οδηγίες στον Πρόεδρο της Ρωσίας τι οφείλει να κάνει. "Αυτό το κείμενο μπορεί να αποτελέσει για τη ρωσική Καθολική Εκκλησία μια πραγματική απειλή για την ομαλή ανάπτυξη των ποιμαντικών δραστηριοτήτων της, ακόμα και για την ίδια της την επιβίωσή της", τονίζεται στην επιστολή του ο πάπας και ζητάει από τον Γιέλτσιν "να κατανοήσει αυτές τις ανησυχίες" του και τον διακαή πόθο του "να συνταχθεί νέο νομοσχέδιο που θα εγγυάται πραγματικά τη θρησκευτική ελευθερία σε όλη τη Ρωσική Ομοσπονδία". Ακολούθησαν αντιδράσεις άλλων ηγετών σειράς δυτικών χωρών, με επιστέγασμα τις απειλές του αμερικανικού Κογκρέσου να μην επιτρέψει τη χορήγηση βοήθειας ύψους 200.000.000 δολάρια προς τη Ρωσία, αν εγκριθεί τελικά ο νόμος αυτός.
Ο πρόεδρος της Κρατικής Δούμας Γκενάντι Σελεζνιόφ,αναφερόμενος στον εκπληκτικό ζήλο που επέδειξε ο Γιέλτσιν να λάβει ως "καθοδήγηση για δράση" τις προαναφερόμενες πιέσεις, χαρακτήρισε αυτές τις ενέργειες ως "χονδροειδέστατη επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Ρωσίας". Ο πρόεδρος της Επιτροπής της Κρατικής Δούμας για τις σχέσεις με τις κοινωνικές ενώσεις και θρησκευτικές οργανώσεις (συντάκτης του νομοσχεδίου) Βίκτορ Ζόρκαλτσεφ σημείωσε ότι "στην ουσία η Ρωσία σήμερα τσαλαπατήθηκε". Και ο πρόεδρος της Επιτροπής της Δούμας για την Ασφάλεια Βίκτορ Ιλιούχιν τόνισε ότι "η απόφαση του Προέδρου αποτελεί την οριστική απόδειξη ότι η Ρωσία είναι προτεκτοράτο της Αμερικής".
Από την άλλη μεριά, το πρακτορείο ΙΝΤΕΡΦΑΞ, επικαλούμενο πηγές του Κρεμλίνου, αναφέρει ότι "η απόρριψη του νόμου δε σημαίνει ότι οι ρωσικές αρχές δε θα αποκρούσουν τη διείσδυση και τη δραστηριότητα στη χώρα των ολοκληρωτικών αιρέσεων τύπου "Λευκής Αδελφότητας" και "Αούμ Σίνρικε"". Οι ίδιες πηγές στο Κρεμλίνο πρόβαλαν τη δικαιολογία ότι ο Γιέλτσιν, απορρίπτοντας το νόμο, ενήργησε ως εγγυητής του Συντάγματος.
Ο νόμος "Για την ελευθερία συνείδησης" περιέχει διατάξεις, με τις οποίες η δράση θρησκευτικών οργανώσεων στη Ρωσία μπορεί να ανασταλεί μέχρι και για 15 έτη. Αλλη διάταξη αναφέρει ότι προστατεύονται με όλα τα νόμιμα μέσα οι θρησκείες που έχουν παρουσία μισού αιώνα στη Ρωσία. Η ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, οι βουδιστικές οργανώσεις, η μουσουλμανική και η εβραϊκή θρησκεία "ευνοούνται" από τη διάταξη, αντίθετα με άλλες θρησκευτικές δραστηριότητες.
Τέλος, πρέπει να σημειώσουμε ότι σήμερα στη Ρωσία ανθεί η μαζική καταπάτηση των δικαιωμάτων της πλειονότητας των πολιτών στην εργασία, στην αμοιβή της εργασίας τους, στην προστασία της υγείας. Παραβιάζεται το κύριο δικαίωμα, το δικαίωμα στη ζωή. Η Ρωσία πεθαίνει. Μόνο που η Δύση δεν το "βλέπει" αυτό. Καμία διαμαρτυρία για την κατάσταση αυτή δεν έχει ακουστεί...