λ9

Στη μνήμη της ΕΥΛΑΛΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ, η νύφη της Ελλη Ερυθριάδη και τα παιδιά της πρόσφεραν στο ΚΚΕ 15.000 δρχ.

* * *

λ18

Στη μνήμη των αγωνιστών ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΥΓΙΖΟΥ,ΜΗΝΑ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ, λοχαγού του ΕΛΑΣ στην περιφέρεια Καμινίων Πειραιά και του ΝΙΚΟΥ ΞΑΓΟΡΑΡΗ, ο Νίκος Λελάκης πρόσφερε 15.000 δρχ. στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Μεσολογγίου.

* * *

λ9

Στη μνήμη της αγαπημένης μου γυναίκας ΕΥΘΑΛΙΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ,από τον Αγιο Σπυρίδωνα Αρτας, που έφυγε από κοντά μας στις 12 Μάη 1997, προσφέρω στο "Ριζοσπάστη", μέσω της ΚΟΒ "Αγ. Σπυρίδωνα", 10.000 δρχ.

Γεώργιος Καραγιάννης

* * *

Ο ΙΑΚΩΒΟΣ Γεωργίου ΚΑΤΣΟΓΙΑΝΝΟΣ γεννήθηκε στο Κλειστό Ευρυτανίας το 1907. Το 1925 μπήκε στη Σχολή Ευελπίδων, τελείωσε το 1929 και κατατάχτηκε στο Πυροβολικό με το βαθμό του ανθυπολοχαγού. Στον πόλεμο του 1940 - '41 πήρε μέρος με το βαθμό του λοχαγού και τιμήθηκε με τον Πολεμικό Σταυρό Γ Τάξεως. Το Σεπτέμβρη του 1941 τον έπιασαν οι ιταλικές αρχές και τον έκλεισαν στις φυλακές Αβέρωφ "δι' εχθρικάς ενεργείας κατά των δυνάμεων του Αξονα". Τον κατηγορούσαν ότι ήταν σύνδεσμος μεταξύ των αντιστασιακών αρχηγών της εποχής εκείνης, του συνταγματάρχη Στέφ. Σαράφη, του Ι. Τσιγάντε και του Παυσανία Κατσώτα. Μαζί του συνέλαβαν και τα αδέρφια του Σοφοκλή και Γαβριήλ. Η στάση του ήταν γνήσια ελληνική: "Δεν άκουσα, δεν είδα, δεν ξέρω". Αφέθηκε ελεύθερος έπειτα από ένα μήνα. Από το Μάρτη του 1943 ως την Απελευθέρωση πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Το Σεπτέμβρη του 1943 στη μάχη που έγινε στο Μουργκάνι Καλαμπάκας, διοίκησε ιταλικό Πυροβολικό (της Μεραρχίας Πινερόλο), που είχε προσχωρήσει στον ΕΛΑΣ και απέκρουσε τους Γερμανούς, οι οποίοι δεν κατόρθωσαν να ανεβούν στην Πίνδο, όπως σχεδίαζαν. Μετά την Απελευθέρωση, ο Ιάκωβος Κατσόγιαννος πιάστηκε και πάλι και εξορίστηκε στο Μακρονήσι, τον Αϊ - Στράτη. Με στωικότητα υπέμεινε όλα τα "πέτρινα χρόνια".

Οταν αφέθηκε ελεύθερος από την εξορία, καλλιέργησε τα αγγλικά του και από το 1958, ενώ βρισκόταν υπό συνεχή παρακολούθηση, ως το 1986, ήταν κατά διαστήματα επιστημονικός διορθωτής κειμένων, κυρίως ιατρικών θεμάτων.

Στις 22 Φλεβάρη 1997, έφυγε από κοντά μας και στις 24 του μήνα έγινε η κηδεία του στο Β Νεκροταφείο Αθήνας. Τον επικήδειο εκφώνησε ο Γιώργος Χρηστάκος και ήταν ένας ύμνος για τον άνθρωπο, τον άξιο γιο της Ευρυτανίας, τον τιμημένο αξιωματικό και τον σεμνό αγωνιστή του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, μέλους του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ.

Αθάνατε Κατσόγιαννε θα σε θυμούμαστε πάντα. Οσο θα ζούμε θα έχουμε πολλά να λέμε για τη λεβεντιά σου.

Στη μνήμη του προσφέρω 5.000 δρχ. στο "Ριζοσπάστη".

Β. Γ. Καραμπάτσος, συσκηνίτης στην Α10 σκηνή στον Αϊ - Στράτη

* * *

Στη μνήμη της ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ,με τη συμπλήρωση 40 ημερών από το θάνατό της, ο γιος της Δημήτρης Βασιλόπουλος πρόσφερε, μέσω της ΚΟ ΔΕΚΟ - Τραπεζών, 30.000 δρχ. στο ΚΚΕ.

* * *

Πέρασαν 8 χρόνια από τότε που ο αγαπητός μας ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΡΑΧΝΟΣ έφυγε από κοντά μας.

Στη μνήμη του, προσφέρω στο Παράρτημα Αμπελοκήπων της ΠΕΑΕΑ 15.000 δρχ.

Η αδελφή του Κατίνα Βραχνού

* * *

λ9

Πριν από ένα μήνα, έπαψε να χτυπά η καρδιά του αγωνιστή δημάρχου ΑΛΕΚΟΥ ΜΠΙΝΙΩΡΗ, του οποίου το όνομα είναι συνδεμένο με την ιστορία της Νεάπολης Θεσσαλονίκης. Εγκαταστάθηκε, στην τότε Κοινότητα Νεάπολης, το 1937. Εργαζόταν ως γραμματέας της Κοινότητας και παράλληλα σπούδασε Νομικά.

Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση.

Το 1964 εκλέχτηκε για πρώτη φορά δήμαρχος Νεάπολης με τη Δημοτική Κίνηση "Δημοκρατική Συνεργασία", την οποία στήριζε η προδικτατορική ΕΔΑ και της οποίας ήταν μέλος. Με τη "Δημοκρατική Συνεργασία" εκλεγόταν δήμαρχος επί 16 χρόνια.

Το 1967 η χούντα τον έπαψε μαζί με όλο το Δημοτικό Συμβούλιο.

Τα έργα που έγιναν όταν ήταν δήμαρχος με τη συνεργασία και των κομμουνιστών δημοτικών συμβούλων είναι πολλά και αξιόλογα και στη μνήμη των κατοίκων της Νεάπολης είναι συνδεμένα με το όνομα του Αλέκου Μπινιώρη.

Τα σημαντικότερα από τα έργα της εποχής αυτής είναι: Εκλεισε το ρέμα της οδού Ρήγα Φεραίου. Ασφαλτοστρώθηκαν όλοι οι δρόμοι της Νεάπολης. Αγοράστηκε το οικόπεδο, όπου χτίστηκε το κτίριο, στο οποίο στεγάζεται το Κέντρο Νεότητας. Αγοράστηκαν στην Ποτίδαια Χαλκιδικής 43 στρέμματα για κατασκηνώσεις. Από αυτά, ο σημερινός δήμαρχος πούλησε τα μισά και τα υπόλοιπα τα ενοικίασε σε ιδιώτη για εκμετάλλευση ως "παιδικές κατασκηνώσεις". Για να απαλλοτριωθεί το μεγαλύτερο μέρος από το στρατόπεδο Στρεμπενιώτη έγιναν πολλές κινητοποιήσεις των κατοίκων με επικεφαλής τον Αλέκο Μπινιώρη και ενεργό δράση των δημοτικών συμβούλων. Ιδρύθηκαν τα ΚΑΠΗ και το Πνευματικό Κέντρο (το οποίο σήμερα δε λειτουργεί).

Αυτά και πολλά άλλα μικρά και μεγάλα έργα μαρτυρούν της αγωνιστική δράση του Αλ. Μπινιώρη και της "Δημοκρατικής Συνεργασίας".

Ως το τέλος της ζωής του υπηρετούσε τα κοινά, από τη θέση του δημοτικού συμβούλου.

Στη μνήμη του, η ΚΟ Νεάπολης, της οποίας ήταν μέλος, πρόσφεραν στο "Ριζοσπάστη" 30.000 δρχ.