Σε ένα περιστατικό -ντοκουμέντο, όπως το περιγράφει ο αγωνιστής ΛΑΕΡΤΗΣ, αναφέρεται ο επιστολογράφος μας, Γεράσιμος Βαλλιανάτος αντιστασιακός από τη Νίκαια, με αφορμή τη δίωξη του Ε. Γιαννόπουλου κατά του «Ριζοσπάστη», αναδείχνοντας τη μάχη της ενημέρωσης του λαού στις δύσκολες εποχές της κατοχής και στήριξης του ηθικού του. Αφού αναφέρεται, αρχικά, στην ένταξή του ΛΑΕΡΤΗ στο ΕΑΜ στην Κεφαλλονιά ο επιστολογράφος μας, συνεχίζει την ιστορία:

«... Φθάνοντας στην κατοχή τα προβλήματα μεγάλωναν και τα μέσα της διαφώτισης λίγα, ιδιαίτερα η ανάγκη για ενημέρωση για τα γεγονότα του μεγάλου πατριωτικού πολέμου εκείνη την εποχή του '43 που διεξαγόταν οι τιτανομαχίες. Είχα μια εξαδέρφη που έμενε στη Σάμη, δίπλα της έμενε ένας νέος νοικάρης και δεν άργησε να αρραβωνιαστούν. Ο πατέρας του ήταν ειρηνοδίκης του Αργοστολίου ο οποίος όταν ήταν εν ενεργεία έβγαζε ένα εφημεριδάκι με δικαστικά θέματα. Ομως τότε είχε παροπλιστεί λόγω της μεγάλης ηλικίας του, και τον εξοπλισμό του τυπογραφείου του τον είχε κρύψει σε ένα υπόγειο και για να μην πεθάνει από την πείνα πουλούσε λίγα λίγα από τα υλικά, για λίγο ψωμί, λάδι, ό,τι έβρισκε...

... Μια μέρα τα νέα έφθασαν σε μένα και τα μεταφέρω στην Αχτίδα, στο Φώτη και το Ρήγα Ματιάτο που μου λένε: Πάρε ό,τι χρειάζεται, χρήματα, λάδι και αλεύρι, δώσε και ό,τι άλλο ζητήσει και τρέχα. Το τυπογραφείο πρέπει να έρθει στα χέρια μας, της οργάνωσης. Την άλλη μέρα η αγορά είχε γίνει! Στο Αργοστόλι, υπήρχε μια οικογένεια, 4-5 αδέρφια, του Βασίλη του Μπογά. Εκεί ήταν η γιάφκα μας. Είχα ένα γάιδαρο ανώτερο από μουλάρι. Οι κάσες ήταν δύο, το πλαίσιο, το μάρμαρο, ένα δοχείο μαύρο μελάνι, κύλινδρος και ένα σακί του τσιμέντου γεμάτο με όλα τα στοιχεία. Τα φορτώσαμε στο γάιδαρο. Επρεπε όμως να περάσω από μπλόκο όπου υπήρχε Ιταλός φρουρός, στην έξοδο από τ' Αργοστόλι στα Ταμπάκικα.

Πώς να περνούσα; Σκέφτηκα να μπω μαζί με τους χωριάτες που κατέβαιναν με τα ζώα τους φορτωμένα ξύλα για τη φουφού, καραβάνια. Εγώ έμενα πίσω πίσω και κρατούσα και μιαν αλυσίδα στο χέρι μου που την έπαιζα σαν χαζός, ανεξάρτητος. Το καλό ήταν ότι ο καιρός ήταν βροχερός και ο Ιταλός χωρίς να βγει έξω, σήκωσε το φράγμα και περάσαμε όλο το καραβάνι. Τρελός από χαρά εγώ, πέρασα από κει το δρόμο 10 χιλιόμετρα για να φτάσω στο χωριό, βράδυ σκοτεινά. Στον πλάτανο του Αγίου είχαν έρθει να με παραλάβουν μια διμοιρία παλικάρια. Τρέξαν όλοι και έπιασαν το γάιδαρο από τα πόδια και τον σήκωσαν ψηλά και τον περπάτησαν 50 μέτρα περίπου όπως πηγαίνουν τον επιτάφιο!

Φτάσαμε στο σπίτι του Φώτη ξεφορτώσαμε και ανεβαίνοντας τη νύχτα στο βουνό φτάσαμε στη μεγάλη αγροτική καλύβα του Ρήγα και τα ξεφορτώσαμε. Είχαμε πάρει μαζί μας 4 λυχνάρια μεγάλα από το ελαιοτριβείο με δυο φωτιές το καθένα κι αρχίζουμε τη δουλιά. Ο ένας σύντροφος, ο Βασίλης, ήξερε από τη δουλιά. Ολη τη νύχτα και την άλλη μέρα ασχοληθήκαμε να χωρίσουμε τα στοιχεία και να τα βάλουμε στη θέση τους στις κάσες. Την άλλη κιόλας μέρα το κείμενο ήταν έτοιμο κι αρχίζουμε τη δουλιά. Εκεί έγινα κι εγώ στοιχειοθέτης. Εφτιαχνα λέξεις και τις έδινα στο Βασίλη, όμως χρειάστηκαν δύο μέρες μέχρι να γίνει η πρώτη σελίδα.

Αφού πέρασε ο κύλινδρος με το μελάνι ακουμπήσαμε το χαρτί μόνο δοκιμαστικά και μ' ένα πιεσμένο μαξιλάρι σηκώθηκε το πρώτο φύλλο χωρίς ούτε μια οξεία. Την άλλη κιόλας μέρα συνέχισα τη δουλιά. Δεν είχαμε μέρα και νύχτα, τα λυχνάρια έφεγγαν συνέχεια. Ξηλώνουμε το ταμπλό βάζουμε τα στοιχεία στη θέση τους κι αρχίζουμε τη στοιχειοθέτηση της δεύτερης σελίδας. Δύσκολη δουλιά και μπελαλίδικη. Τι να κάνουμε όμως 25 του Μάρτη ερχόταν, μέρα εορταστική. Τυπώθηκαν 80 φύλλα, τα οποία διανεμήθηκαν σε όλο το νησί της Κεφαλλονιάς. Αναπτερώθηκε το ηθικό όλου του κόσμου, μ' αυτό που διάβασαν ξαφνικά και δεν πίστευαν ότι στα χέρια τους κρατούσαν την εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, όργανο της Αχτιδικής Επιτροπής της ΚΟ Κεφαλλονιάς.

Και συνεχίζει, τελειώνοντας την εξιστόρηση ο Γεράσιμος Βαλλιανάτος:

Ετσι, κύριε Γιαννόπουλε, βγάζαμε τον παράνομο «Ριζοσπάστη» που έχετε την ψευδαίσθηση ότι θα τον καταργήσετε. Μετά απ' αυτήν την έκδοση βγάλαμε και την εφημερίδα ΛΕΥΤΕΡΙΑ, όργανο του ΕΑΜ Κεφαλλονιάς.

Ομως η δουλιά ήταν πολύ δύσκολη και πολυέξοδη, οπότε η οργάνωση κατάφερε και εξασφάλισε πολύγραφο και λύθηκε το μεγάλο πρόβλημα. Πριν 5-6 χρόνια σε μια εκδήλωση του αντιστασιακού Τύπου που έγινε στο Αργοστόλι φάνηκαν και οι εφημερίδες οι δικές μας. Εγραψα τότε στο μακαρίτη Γεράσιμο Γαλλιατσάτο να μας βγάλει δύο φωτοτυπίες να μας τις στείλει. Ξαφνικά όμως πέθανε ο μακαρίτης και δεν έγινε δυνατό.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΙΚΗΣ.- Είμαι ένας νέος 23 ετών από τη Θεσσαλονίκη και θέλω να αναφερθώ στην απαράδεκτη, φασιστική δίωξη του «Ριζοσπάστη», από μέρους του κ. Γιαννόπουλου, ο οποίος, μάλιστα, δηλώνει αγωνιστής του ΕΛΑΣ και πατριώτης. Από ό,τι έχω διαβάσει, αλλά και ακούσει από προσωπικές εμπειρίες αγωνιστών, κανένας αγωνιστής του ΕΛΑΣ δε συμπεριφερόταν με τον τρόπο που συμπεριφέρεται ο κ. Γιαννόπουλος. Ζητά από τον ηρωικό «Ρ», που επιβίωσε στα μαύρα χρόνια της Κατοχής και όχι μόνο, 500.000.000 δρχ. ως πρόστιμο, επειδή έγραψε την πραγματικότητα σε όλα όσα συνέβησαν στη δίκη του με τον Θ. Κατριβάνο. Ζητά να κλείσει ένα στόμα που δε φοβάται να λέει πάντα την αλήθεια.

ΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ. ΚΟ Βούλας Αττικής του ΚΚΕ.- Η γνωστή σε όλους μας παροιμία «Οποιος έχει το μαχαίρι τρώει το πεπόνι», επιβεβαιώνεται πανηγυρικά τώρα την προεκλογική περίοδο, σε σχέση με την προκλητική, αντιδημοκρατική και φασιστική νοοτροπία των δυο μεγάλων κομμάτων, ως προς τη χρήση των ΜΜΕ, για την προβολή τους.

Την κρατική τηλεόραση τη «διαφεντεύει» το κυβερνών κόμμα του ΠΑΣΟΚ. Τα άλλα κανάλια και τις εφημερίδες τις κατέχουν οι μεγαλοκαρχαρίες του πλούτου. Πώς, λοιπόν, είναι δυνατόν να επιτρέψουν στα μικρά κόμματα να βγουν στο φως του ήλιου και να διακηρύξουν τα προγράμματά τους; Θα πρέπει να είναι κανένας πολύ αφελής να πιστεύει ή να περιμένει κάτι τέτοιο.

Από κει και πέρα, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, χρειάζεται αγώνας με πείσμα, με συνέπεια, με πίστη. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει. Αλίμονο να παραδίνεις τα όπλα στους ανέντιμους και τους εκβιαστές.

Εγραφα τρεις μέρες πριν τις τελευταίες Ευρωεκλογές στο «Ρ», ένα κείμενο με τίτλο το γνωστό σύνθημα: «Δαγκωτό το ψηφοδέλτιο». Τώρα, οι Κνίτες μας, επινόησαν ένα άλλο σύνθημα, το: «Κόκκινη ανυπότακτη ψήφο». Πιστεύω, λοιπόν, πως το παλιό εκείνο, με το σημερινό καινούριο νεολαιίστικο, συνταιριάζουν περίφημα και μπορούν να συμπορεύονται και με όποιο άλλο σύνθημα, ο κάθε ψηφοφόρος, αγανακτισμένα και πικραμένα, σκεφθεί για να αντιπαλέψει την πράσινη, γαλάζια ή φαιά και οποιαδήποτε άλλου αντιλαϊκού χρώματος ψήφο.

Τα κόμματα της αστικής τάξης, ό,τι πουν κι ό,τι κάνουν, ανοιχτά ή μεσοβέζικα, σε αντικομμουνισμό αποβλέπουν. Ακόμη και με κείνα τα αδιανόητα καραγκιοζιλίκια και καλοπληρωμένα προγνωστικά, μας έχουν κολλήσει στο 5%. Με κάθε τρόπο και μέσο, προσπαθούν να μας περιθωριοποιήσουν. Και τα μέσα τους είναι πολλά... Οπως πάντα, στην πάλη των τάξεων, είναι τα πνευματικά και τα υλικά μέσα. Στα πνευματικά είναι πάντοτε αυτοί που θα βρεθούν στην εξουσία, δηλαδή οι κυβερνώντες, χρησιμοποιώντας τα σύγχρονα ΜΜΕ, με τη μέθοδο της αποσιώπησης σ' ό,τι λέει και πράττει το ΚΚΕ, που τους βλάπτει, ή της διαστρέβλωσης, της παραπληροφόρησης, της χρήσης αφθονίας «πυροτεχνημάτων», ακόμη και της προβοκάτσιας και της πολύμορφης τρομοκρατίας («αγροτοδικεία», «μαθητοδικεία» κλπ.). Αν πεις και από ψέμα, εκεί είναι που κατέχουν τα πρωτεία. Τιμούν με το παραπάνω το γνωστό σύνθημα του υπουργού προπαγάνδας του Χίτλερ, Γκαίμπελς: «Να λέτε ψέματα, πολλά ψέματα, ένα στα δέκα θα πιάσει!».

Βέβαια, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και στον Τύπο, που το καθημερινό τους παπαγάλισμα είναι αντικομμουνιστικό, σκληρό ή μαλακό, ρέει άφθονο χρυσίον. Η προσπάθεια είναι έντονη, είναι κουραστική και πρέπει να αμείβεται επαξίως!! Πόσοι εγκέφαλοι χάνουν τον ύπνο τους, για να χρωματίσουν τα όσα θα πούνε ή θα γράψουν, με χρώμα πράσινο, γαλάζιο ή καφετί! Τα «δισ.» που θα διατεθούν στις εκλογές αυτές, αλλά και σε κάθε εκλογές από τα μεγάλα κόμματα, είναι αμέτρητα. Οι έχοντες και κατέχοντες, για να μπορούν πάντα να κρατούν και να κυριαρχούν, διαθέτουν χουβαρντάδικα ένα μέρος από τα υπερκέρδη τους, που αποκτούν με το εκμεταλλευτικό της κεφαλαιοκρατίας ξεζούμισμα.

Με στόχο την άνοδο στην εξουσία, άφθονα τα ρουσφέτια, τα δώρα, η εξαγορά ψήφων και ...τα εγκαίνια των έργων που θα ...γίνουν και, φυσικά, δε γίνονται ποτέ (Αχελώος, Ρίο-Αντίρριο κλπ.).

Και μην ξεχνάμε και την παρέμβαση των μεγάλων μας αφεντικών, των Αμερικάνων, που πολλές φορές καθορίζουν και την ημερομηνία των εκλογών. Το «χρίσμα» και αυτή τη φορά δόθηκε στο πράσινο χρώμα, σαν επιβράβευση της τυφλής υπακοής, δουλοφροσύνης και υποτέλειας.

Και εμείς, μοναδικό μας όπλο έχουμε την αλήθεια και τους μαχητικούς μας αγώνες ενάντια στην ντόπια και ξένη ακρίδα. Είναι το λαϊκό αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό, δημοκρατικό μέτωπο. Λοιπόν, η ψήφος να είναι, ξανά, δαγκωτή!!

Πέρα από τη γενικότερη κραυγαλέα αυταρχική στάση της κυβέρνησης απέναντι στο λαό, υπάρχουν και μικρά καθημερινά «δείγματα» της φασίζουσας νοοτροπίας των «εκσυγχρονιστών», όπως τα ακόλουθα γεγονότα, που συνέβησαν στην Κορινθία στα τέλη του περασμένου Γενάρη:

Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Κορινθίας, και πιο συγκεκριμένα η φιλοκυβερνητική πλειοψηφία, μεθόδευσε την ψηφοφορία για την ιδιωτικοποίηση της Διώρυγας Κορίνθου στις ...2 τα ξημερώματα, όταν ο περισσότερος κόσμος είχε φύγει. Και δεν έδωσε τον λόγο στον πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων Διώρυγας, αν και επίμονα τον ζητούσε.

Στην ίδια συνεδρίαση, η ίδια πλειοψηφία απέρριψε αίτημα του εκπροσώπου του ΚΚΕ, να εγκριθεί ψήφισμα κατά των πολιτικών διώξεων του Ε. Γιαννόπουλου ενάντια στο «Ριζοσπάστη», με τη δικαιολογία ότι «το σχετικό κείμενο που κατέθεσε ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ χρήζει νομικής επεξεργασίας»!

Κατά τη διαδικασία ανάδειξης αντιπροσώπου για τη ΓΣΕΕ στο Εργατικό Κέντρο Λουτρακίου, ο φιλοκυβερνητικός πρόεδρος και ο γραμματέας φρόντισαν με αντικαταστατικές ενέργειες να σταλούν συγκεκριμένα άτομα ως αντιπρόσωποι, προκαλώντας την αντίδραση του Σωματείου Εργαζομένων Καζίνου Λουτρακίου.

Στην Οργάνωση ΠΑΣΟΚ Λουτρακίου δεν έγιναν αρχαιρεσίες με μυστική ψηφοφορία, για την ανάδειξη νέας Συντονιστικής Επιτροπής. Απλώς, ονομάτισαν κάποιους ως νέα διοίκηση και διέλυσαν τη συνέλευση...

Μικρά και ανώδυνα, μπορεί να μου πείτε, μπροστά στην αντικομμουνιστική υστερία, την παραπλάνηση της τηλεόρασης, την εμετική διαστρέβλωση της πραγματικότητας, τα ΜΑΤ ενάντια στους εργαζομένους και τους συνταξιούχους, το διωγμό των αγροτών και όλα τα άλλα «επιτεύγματα» των υπηρετών του διεθνούς κεφαλαίου.