Στην πρεμούρα τους να συγκαλύψουν τις τεράστιες ευθύνες της αστυνομίας και της κυβέρνησης για τις απανωτές επιθέσεις σε βάρος των απεργών εκπαιδευτικών τις τελευταίες δέκα μέρες, κάποιοι ξεπερνούν συνειδητά κάθε όριο πρόκλησης. Ενας από αυτούς είναι και ο A' αντιπρόεδρος της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής, Σταύρος Μπαλάσκας. Σε χτεσινά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, προσπάθησε να δικαιολογήσει την εντεταλμένη βιαιότητα των συναδέλφων του -ακόμα και την αυτοσχέδια σιδερογροθιά που κράδαινε ένας από αυτούς σε βάρος των απεργών - με το εξής επιχείρημα: ότι στις συγκεντρώσεις, οι αστυνομικοί δεν έρχονται αντιμέτωποι με εκπαιδευτικούς, αλλά με ...μέλη του ΠΑΜΕ! Τα οποία μάλιστα, όπως ισχυρίστηκε, πληρώνονται για να χτυπάνε αστυνομικούς! Κατά συνέπεια, οι δυνάμεις καταστολής νομιμοποιούνται να δέρνουν, να πετάνε χημικά, ακόμα και να χρησιμοποιούν φονικά εργαλεία σε βάρος των συγκεντρωμένων, προκειμένου να προστατευτούν από το ΠΑΜΕ!

Δεν είναι η πρώτη φορά, που εξαπολύεται μια τέτοια επίθεση σε βάρος του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, με στόχο - στην προκειμένη περίπτωση - τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς και τα δίκαια αιτήματά τους. Ξέρουν καλά ότι ο μεγαλύτερος εχθρός της αντιλαϊκής πολιτικής και στο χώρο της εκπαίδευσης είναι ένα μαζικό, ταξικό εργατικό κίνημα, που θα διεκδικεί δημόσια, δωρεάν, λαϊκή Παιδεία, με μισθούς στο ύψος των πραγματικών αναγκών των εκπαιδευτικών, γι' αυτό χτυπούν το ΠΑΜΕ. Εκεί στρέφουν τα πυρά τους, χρησιμοποιώντας ακόμα και θρασύτατα παπαγαλάκια τύπου Μπαλάσκα. Οι δάσκαλοι μπορούν και πρέπει να δώσουν ηχηρή απάντηση στην κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της. Με την ακόμα μαζικότερη συμμετοχή τους στην απεργία, με τη ριζοσπαστικοποίηση του αγώνα τους, αλλά και με το μαύρισμα στις επικείμενες εκλογές των κομμάτων εκείνων που ευθύνονται για τη ραγδαία υποταγή της Παιδείας στα συμφέροντα των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Η ΑΚΟΑ, με απόφαση της Γραμματείας της, χρεώνει στο ΚΚΕ «σοβαρές ευθύνες γιατί με τη σεχταριστική και ηγεμονική πολιτική του αρνήθηκε έστω και να μπει στο διάλογο για να διερευνήσει τη δυνατότητα σχηματισμού ψηφοδελτίων ολόκληρης της αριστεράς», κάτι που - κατά την εκτίμηση της ΑΚΟΑ - «θα απεγκλώβιζε σημαντικές κοινωνικές δυνάμεις και θα προξενούσε σοβαρά πλήγματα στον δικομματισμό». Δεν έχουν τον Θεό τους αυτοί οι «ανανεωτικοί»! Γιατί η ΑΚΟΑ χτυπά το ΚΚΕ με το γνωστό τροπάρι της «ενότητας», γνωρίζοντας εκ των προτέρων τις αγεφύρωτες διαφορές στρατηγικής, ενώ, την ίδια ώρα, ούτε μεταξύ τους οι ομοειδείς δυνάμεις που εντάσσουν εαυτούς στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως ΑΚΟΑ, ΣΥΝ κλπ., παρά τη συναντίληψή τους, δεν κατόρθωσαν να συμφωνήσουν και να κατέβουν ενιαία στις δημοτικές - νομαρχιακές εκλογές. Προσάπτει η ΑΚΟΑ στο ΚΚΕ άρνηση να συμβάλει στην αποδυνάμωση του δικομματισμού. Ούτε άχνα, όμως, δε βγάζει στην απόφαση της Γραμματείας της για το γεγονός ότι ο βασικός πυλώνας του ΣΥΡΙΖΑ, ο Συνασπισμός, συνεργάζεται ευρέως με το ΠΑΣΟΚ και σ' αυτές τις εκλογές. Αυτό το κάνει γαργάρα και το καταπίνει. Οσο για την αποδυνάμωση του δικομματισμού, αυτή απαιτεί σταθερή αντιμονοπωλιακή πολιτική και δράση σ' όλα τα επίπεδα, την οποία οι πάσης φύσεως ανανεωτικοί τη θεωρούν ξεπερασμένη. Ας αφήσουν, λοιπόν, κατά μέρος τις κορόνες κατά του ΚΚΕ, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλό τους.