ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το δημοτικό πάρκινγκ

Γρηγοριάδης Κώστας

Χρυσές δουλιές κάνουν κάποιοι μεγαλοεπιχειρηματίες που κοντά στις άλλες μονάδες που εκμεταλλεύονται βγάζουν τρελά κέρδη και από τις... συμπράξεις, που έχουν με το δημόσιο, αλλά και με κάποιους δημαρχαίους από τους οποίους εξασφαλίζουν την παραχώρηση και εκμετάλλευση δημόσιων χώρων και εγκαταστάσεων. Το παράδειγμα με το Δήμο Ζωγράφου και την «Τριανταφύλλου ΑΕ» μπορεί να είναι τοπικού ενδιαφέροντος, αλλά είναι από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

Η εν λόγω εταιρεία που προβάλλεται ως εταιρεία «εκμετάλλευσης χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων» κοντά στις άλλες μονάδες που έχει, κατάφερε να βάλει στο χέρι και το δημοτικό πάρκινγκ της περιοχής. Μιας περιοχής, όπου το παρκάρισμα των αυτοκινήτων πολλές φορές γίνεται εφιάλτης, αλλά που για αρκετά χρόνια η δημοτική αρχή το κρατούσε σε συνθήκες υποβάθμισης.

Τα 'δωσε, λοιπόν, στην «Τριανταφύλλου ΑΕ» η οποία το πρόσθεσε στα ακόμα οκτώ πάρκινγκ που διαθέτει σε άλλα σημεία της Αθήνας, έριξαν οι άνθρωποί της ένα βάψιμο, δεν αποκλείεται να έκαναν και κάποιες άλλες εργασίες, καθόρισαν κάτι απίθανα τιμολόγια και έβαλαν σε λειτουργία το... νομισματοκοπείο.

Ετσι, με τη συνδρομή του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα βγάζουν κέρδη οι σύγχρονοι επιχειρηματίες, ενώ με παρόμοιες επιλογές και συμφωνίες με το κεφάλαιο πορεύονται και παραμένουν στην εξουσία οι δήμαρχοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Απαράδεκτος αποκλεισμός

Πρώτα προσκλήθηκε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης και εκ νέου υποψήφιος της ΝΔ, Β. Παπαγεωργόπουλος. Μετά ακολούθησε η υποψήφια δήμαρχος του ΠΑΣΟΚ Χ. Αράπογλου. Και ενώ όλοι περίμεναν στο τραπέζι της συνέντευξης της «Πρώτης Γραμμής» τον Αγάπιο Σαχίνη, υποψήφιο δήμαρχο υποστηριζόμενο από το ΚΚΕ και τις άλλες συνεργαζόμενες δυνάμεις, ξαφνικά είδαν τον Γιάννη Μπουτάρη.

Βλέπετε, ο κ. Μπουτάρης έρχεται τρίτος στις δημοσκοπήσεις οπότε δεν έχει καμία σημασία το γεγονός ότι η παράταξη του Α. Σαχίνη είναι τρίτη σε δύναμη στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Αυτά είναι τα νέα ήθη που προβάλλει η ΝΕΤ και προωθεί η πρωινή εκπομπή «Πρώτη Γραμμή». Οι παρατάξεις και οι συνδυασμοί δεν κατατάσσονται με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά με βάση τα παραγγελθέντα αποτελέσματα των εταιριών δημοσκοπήσεων. 'Η μήπως με βάση το ποιος υπηρετεί το σύστημα;

Επιχείρηση αποπροσανατολισμού και...

Να διεκδικήσουν επιδόματα και μάλιστα μέσω αναποτελεσματικών νομικίστικων διαδικασιών προτρέπουν δημοσιεύματα του αστικού Τύπου τους εργαζόμενους στο Δημόσιο. Τούτη τη φορά το δόλωμα -που εξασφαλίζει μεταξύ άλλων και μαζική πελατεία σε νομικά γραφεία - είναι το λεγόμενο επίδομα των 176 ευρώ, το οποίο παίρνουν περίπου οι 40.000 από τους 450.000 εργαζόμενους στο Δημόσιο.

Τα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι το Πρωτοδικείο Ιωαννίνων και το Ειρηνοδικείο Χαλανδρίου δικαίωσαν ορισμένους εργαζόμενους που διεκδίκησαν δικαστικά το επίδομα αυτό. Και, βέβαια, καλλιεργούν κλίμα για μαζική υποβολή ανάλογων διεκδικήσεων από τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο. Ετσι, συσκοτίζουν τόσο το ρόλο των επιδομάτων όσο και το γεγονός ότι οι οικονομικές διεκδικήσεις είναι πολιτικό ζήτημα. Γι' αυτό, άλλωστε, τίποτα δεν εμποδίζει την εκάστοτε κυβέρνηση να καταργεί στην πράξη ακόμα και τα θετικά αποτελέσματα μιας δικαστικής διαδικασίας, όπως έγινε και με το οικογενειακό επίδομα των δημοσίων υπαλλήλων.

... η επιδοματική πολιτική

Η κατάσταση αυτή, βέβαια, είναι απόρροια της επιδοματικής πολιτικής που εφαρμόζουν χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και την οποία στηρίζουν, με τα αιτήματα που διατυπώνουν, οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στις ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ και των Ομοσπονδιών Εργαζομένων στο Δημόσιο. Κι όπως φανερώνει η ίδια η ζωή, η επιδοματική αυτή πολιτική δίνει στις κυβερνήσεις του κεφαλαίου το δικαίωμα να στήνουν πελατειακούς μηχανισμούς. Επιπλέον, τα επιδόματα δεν είναι συντάξιμα, λειτουργούν σε βάρος του βασικού μισθού και μπορούν να καταργηθούν ανά πάσα στιγμή. Οι ταξικές δυνάμεις τονίζουν ότι το πρόβλημα είναι πολιτικό και όχι νομικό και ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πέσουν θύματα των όποιων δικηγόρων και νομικών γραφείων. Τους καλούν να οργανώσουν τον αγώνα τους για να διεκδικήσουν αιτήματα που ανταποκρίνονται στις πραγματικές τους ανάγκες - όπως 1.300 ευρώ κατώτερος βασικός μισθός - αντιπαλεύοντας συνολικά την αντεργατική πολιτική και τους φορείς της.

Γυρίστε τους την πλάτη

Χρόνια τώρα ο ένας κόβει κι ο άλλος ράβει ένα κοστούμι ασφυκτικά στενό για το λαό και τις ανάγκες του, κι όμως κανένα πρόβλημα δεν έχουν να επιδίδονται διαρκώς σε μια δικομματική αντιπαράθεση περί όνου σκιάς. Κατ' έθιμο, τέτοιες μέρες κάθε χρόνο, ενόψει της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, η κοκορομαχία μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εντείνεται, όπως και η ανέξοδη υποσχεσιολογία προς τα λαϊκά στρώματα, υποσχέσεις που ισοδυναμούν με ακάλυπτες επιταγές.

Πέρα από λόγια, οι πράξεις και των δύο μαρτυρούν πως πουθενά δε διαφέρουν, στο μεγάλο κεφάλαιο ορκίζονται, πολιτική προς όφελός του ασκούν, συνεπώς απολύτως εχθρική για τα λαϊκά συμφέροντα. 700 ευρώ σύνταξη λέει ο ένας, 800 πλειοδοτεί ο άλλος. Τι δε λένε; Οτι οι συνταξιούχοι φυτοζωούσαν επί ημερών ΠΑΣΟΚ, φυτοζωούν επί ημερών ΝΔ. Οτι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανέβηκαν, οι όροι συνταξιοδότησης έγιναν δυσμενέστεροι, με νομοθετικές παρεμβάσεις και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Υπόσχονται δουλιά. Ομως, η ανεργία καλπάζει, είτε το κυβερνητικό χαλινάρι το κρατούν πράσινοι, είτε γαλάζιοι. Υπόσχονται πάταξη της ακρίβειας. Ομως, το λαϊκό εισόδημα εξανεμίζεται, αρνούμενο να υποταχτεί στις διακηρύξεις τους πως θα παταχτούν τα φαινόμενα κερδοσκοπίας. Τσακώνονται για την κατάσταση στην Παιδεία και την Υγεία. Ο λαός, όμως, ξέρει πως όλο και πιο δύσκολα καταφέρνει να μορφώνει τα παιδιά του και να βρίσκει την υγειά του όταν χρειάζεται. Κι ο βαθμός αυτής της δυσκολίας δεν ήταν μικρότερος όταν κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ. Ελληνες στρατιώτες έστελνε εκτός συνόρων σε ρόλο κατοχικής δύναμης το ΠΑΣΟΚ, το ίδιο ετοιμάζεται να πράξει και η ΝΔ.

Ποια η διαφορά; Είτε κυβερνά το ΠΑΣΟΚ είτε η ΝΔ, το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό: Ολοένα και δυσκολότερα ο λαός τα φέρνει βόλτα. Οι ανάγκες του αυξάνονται αλματωδώς, όχι όμως και η δυνατότητά του να ανταποκριθεί σ' αυτές. Κι όμως, η κατάσταση μπορεί να αλλάξει. Αρκεί να το πιστέψει η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων, και να πυκνώσει τις γραμμές του εργατικού λαϊκού κινήματος, που παλεύει με γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Μπορεί να αλλάξει, αν ο λαός πιστέψει στη δύναμή του και κάνει το βήμα του απεγκλωβισμού από τις δυνάμεις που υπονομεύουν τα δίκια του σε όλα τα επίπεδα. Στο εργατικό συνδικαλιστικό, καταδικάζοντας πρασινογάλαζες πλειοψηφίες που ξεπουλούν κεκτημένα και πλασάρουν ως νίκη του κινήματος την αύξηση των 0,77 ευρώ στο μεροκάματο. Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, καταψηφίζοντας τοπικούς άρχοντες που μόνη έγνοια έχουν το πώς θα μετακυλήσουν τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής των κομμάτων που τους στηρίζουν στις πλάτες του λαού.

Ο οριστικός απεγκλωβισμός του λαού από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και η συνειδητοποίηση της ανάγκης ανατροπής της πολιτικής τους με την ταυτόχρονη ενίσχυση των δυνάμεων που μάχονται για τα λαϊκά συμφέροντα, του ΚΚΕ, είναι ο μόνος δρόμος για να βγει ο κόσμος του μόχθου απ' τα αδιέξοδα του δικομματικού λαβύρινθου, ν' απαλλαχτεί από μια πολιτική που σαν άλλος Μινώταυρος καταβροχθίζει δικαιώματα, κατακτήσεις και προσδοκίες.