Οπως σημειώνουν πηγές του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, η ασταθής κατάσταση στο Νότιο Λίβανο, καθώς και οι δυσκολίες που παρατηρούνται για τον επακριβή καθορισμό της αποστολής της ειρηνευτικής δύναμης, υποχρέωσαν την κυβέρνηση να περιορίσει τη συμμετοχή της σε λιγότερο επικίνδυνους τομείς, όπως είναι οι νηοψίες και οι μεταφορές. Η ελληνική κυβέρνηση έχει την πρόθεση να συνεισφέρει και με δύναμη μηχανικού, η οποία ωστόσο δεν πρόκειται να αποσταλεί στο Λίβανο, αν δεν ξεκαθαρίσει το πλαίσιο της αποστολής του ΟΗΕ.

Στην Αθήνα, κυβερνητικοί κύκλοι σημειώνουν ότι δεν είναι σκόπιμη, ούτε εφικτή μια ελληνική συμμετοχή σε μια αποστολή του ΟΗΕ που θα αναλάβει τον αφοπλισμό της «Χεζμπολάχ», η οποία, όπως είναι γνωστό, δε σκοπεύει να αφήσει να την αφοπλίσουν. Ετσι λοιπόν και προκειμένου η κυβέρνηση να ικανοποιήσει την Ουάσιγκτον, η οποία πιέζει για άμεση αποστολή ξένων δυνάμεων, που θα αντικαταστήσουν το στρατό κατοχής του Ισραήλ, προχώρησε χτες στη λιγότερο επώδυνη προσφορά, προσφέροντας δύο σκάφη του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, αναλαμβάνοντας ένα οικονομικό κόστος που θα ξεπερνά τα 1,5 εκατ. ευρώ το μήνα.

Η επίσημη ελληνική θέση διατυπώθηκε μετά από τη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή. Οπως ανακοινώθηκε, η ελληνική κυβέρνηση θα στείλει στην περιοχή, όταν της ζητηθεί από τον ΟΗΕ, μια φρεγάτα του Πολεμικού Ναυτικού με το ελικόπτερό της και ομάδα βατραχανθρώπων για νηοψίες στην περιοχή. Εφόσον χρειαστεί θα σταλεί και ελληνικό αρματαγωγό για τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας από την Κύπρο στη Βηρυτό.

Σύμφωνα με τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, στο απώτερο μέλλον και υπό τη σαφή προϋπόθεση ότι η κατάσταση θα ομαλοποιηθεί, θα εξεταστεί αν θα σταλούν και άλλες μονάδες, αλλά, σε αυτή τη φάση, αποκλείεται κατηγορηματικά η αποστολή ελληνικών χερσαίων δυνάμεων.

Η υπουργός Εξωτερικών είχε χτες το πρωί κατ' ιδίαν συνεργασία με τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, ενόψει της περιοδείας της σε Κύπρο, Λίβανο, Ισραήλ και Ιορδανία, η οποία ξεκίνησε χτες το απόγευμα.

Η Ντόρα Μπακογιάννη δήλωσε ότι σκοπός του ταξιδιού της είναι η αναλυτική αποτύπωση της πραγματικότητας και ταυτόχρονα η ενημέρωσή της ενόψει και της ανάληψης από την Ελλάδα της Προεδρίας του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ από την 1η Σεπτέμβρη.

Το πρόγραμμα της Ντ. Μπακογιάννη περιλαμβάνει συναντήσεις με την πολιτική ηγεσία του Λιβάνου, του Ισραήλ και της Ιορδανίας, με τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, καθώς και τον Κύπριο Πρόεδρο, Τάσσο Παπαδόπουλο, με τον οποίο, μεταξύ άλλων, θα συζητήσει και τις εξελίξεις στο Κυπριακό.

Στηρίζοντας επί της ουσίας την απόφαση της κυβέρνησης να αποστείλει στρατιωτική δύναμη στο Λίβανο, το ΠΑΣΟΚ επέλεξε χτες -σχολιάζοντας της απόφαση του ΚΥΣΕΑ- να μην προβάλλει αντιρρήσεις για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην «ειρηνευτική» δύναμη, αλλά να θέσει... «ερωτήματα» για τους σκοπούς που εξυπηρετεί η απόφαση της κυβέρνησης.

Συγκεκριμένα ο υπεύθυνος για την Εξωτερική Πολιτική - Ασφάλεια κι Αμυνα του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, Χρ. Παπουτσής, με δήλωση, ανέφερε ότι «προκαλεί ιδιαίτερο προβληματισμό και ανησυχία το γεγονός της εσπευσμένης σύγκλισης και της απόφασης που έλαβε, σήμερα, το αρμόδιο κυβερνητικό όργανο ΚΥΣΕΑ, σχετικά με τη συμμετοχή της Ελλάδας στη διεθνή ειρηνευτική δύναμη στο Λίβανο».

Ο Χρ. Παπουτσής, χωρίς φυσικά σε κανένα σημείο των δηλώσεων να αντιτίθεται με την αποστολή Ελλήνων στρατιωτών στο Λίβανο αναρωτήθηκε: «Τι εξυπηρετεί αυτή η κυβερνητική σπουδή και προθυμία; Σε ποια ελληνική στρατηγική εντάσσεται μια τέτοια απόφαση; Σε ποιο πλαίσιο επιχειρησιακής ευθύνης του ΟΗΕ, με ποιο ρόλο και ποιες εντολές, εντάσσεται η διάθεση της φρεγάτας και του προσωπικού της;».

Βέβαια, ο ίδιος θα μπορούσε να απαντήσει με χαρακτηριστική ευκολία στα ερωτήματα που έθεσε, αφού γνωρίζει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθεί την ίδια πολιτική με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει να συμμετέχει σε κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση, όπως και οι προκάτοχοί της και να διατηρεί δυνάμεις κατοχής που έστειλαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ σε αρκετές χώρες του κόσμου.

Φυσικά ο ίδιος, για λόγους αντιπολιτευτικούς και μόνο, εγκάλεσε την υπουργό Εξωτερικών, Ντ. Μπακογιάννη, γιατί «αρνείται να ενημερώσει τον ελληνικό λαό για τις πραγματικές ερμηνείες και τα ερωτήματα που τίθενται από τις ασάφειες της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας». Μάλιστα ο ίδιος ανέφερε ότι «για μια ακόμη φορά "η κυβέρνηση των προθύμων" είτε βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση είτε αποκρύβει από τον ελληνικό λαό μονομερείς δεσμεύσεις εκτός πλαισίου του ΟΗΕ».

Σχολιάζοντας εξάλλου την επίσκεψη της Ντ. Μπακογιάννη στην περιοχή της Μέσης Ανατολής χαρακτήρισε «πρόχειρο και επιλεκτικό, ως προς τις συναντήσεις, τον τρόπο με τον οποίο οργανώθηκε».

Σχετικά με την απόφαση του ΚΥΣΕΑ, το Γραφείο Τύπου του ΔΗΚΚΙ, με ανακοίνωσή του, σημειώνει:

«Η απόφαση του ΚΥΣΕΑ για συμμετοχή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στη λεγόμενη ειρηνευτική δύναμη για το Λίβανο εμπλέκει άμεσα την Ελλάδα στα τυχοδιωκτικά σχέδια των ΗΠΑ - Ισραήλ. Καθιστά την Ελλάδα μέρος του προβλήματος και μάλιστα με την πλευρά εκείνη της οποίας η γενικότερη στρατηγική τάσσεται ενάντια στην ίδια την εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας.

Επιπλέον, η απόφαση για αποστολή Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων λαμβάνεται σε μία χρονική στιγμή όπου το ναυάγιο της αμερικανοϊσραηλινής επίθεσης στο Λίβανο και οι διαφαινόμενες προοπτικές ανυπέρβλητων δυσκολιών και ήττας στα σχέδια των ΗΠΑ για την ευρύτερη Μ. Ανατολή, αφαιρούν κάθε αμαρτωλό άλλοθι και θέτουν επιτακτικά στη χώρα μας το καθήκον του απεγκλωβισμού της από τη μέγκενη της ιμπεριαλιστικής Νέας Τάξης και του άξονα ΗΠΑ - Τουρκίας - Ισραήλ. Το μέτωπο Κύπρος - Αιγαίο - Παλαιστίνη είναι κοινό. Το ΔΗΚΚΙ θα καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την ανάπτυξη ενός κινήματος αντινεοταξικής - πατριωτικής άμυνας, θεωρώντας αυτόν τον αγώνα προϋπόθεση για το μέλλον της χώρας μας».

Ο πόλεμος κατά του Λιβάνου δε δικαιολογείται ούτε νομικά ούτε ηθικά «κατά κανένα τρόπο», δήλωσε στην εφημερίδα «Γιουνγκ Βελτ» του Βερολίνου (22/8) ο Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι. (Διατέλεσε Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ από το Γενάρη 1992 έως το Δεκέμβρη 1996).

«Υπάρχει», είπε, «μια ολόκληρη σειρά παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου. Οπως γνωρίζετε υπάρχει για το Ισραήλ μια ορισμένη "ασυλία" που στηρίζεται στο γεγονός ότι η υπερδύναμη Αμερική ασκεί βέτο προς όφελος του Ισραήλ».

Είπε επίσης σχετικά με το παλαιστινιακό ζήτημα ότι «η λύση του προβλήματος θα απαιτήσει ακόμα πολλά χρόνια. Λέω μάλιστα ότι ο πόλεμος στο Λίβανο τις τελευταίες εβδομάδες αποτελεί κατά έναν τρόπο ένα νέο εμπόδιο για την ειρήνη. Φθάσαμε πάλι στο σημείο μηδέν. Βρισκόμαστε πάλι εκεί που ήμασταν πριν την επίσκεψη του (Αιγύπτιου) προέδρου Σαντάτ στην Ιερουσαλήμ... Σύμφωνα με τη γνώμη μου, πραγματική ειρήνη στην Εγγύς Ανατολή είναι δυνατή μόνο με την ίδρυση και γενική αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους... Ζούμε σε μια εποχή κρίσεων, έχουμε κρίσεις στην Ακτή του Ελεφαντοστού, στο Νταρφούρ και στο Λίβανο. Δε βλέπω γρήγορες λύσεις προσεχώς».

Σχετικά με την αποστολή «διεθνούς» δύναμης στο Λίβανο, ο ΜΠ. Γκάλι είπε ότι αυτή πρόκειται να εγκατασταθεί στο λιβανικό και όχι σε ισραηλινό έδαφος. Γι' αυτό το λόγο «το Ισραήλ δε θα 'πρεπε να έχει δικαίωμα συναπόφασης ως προς τη σύνθεσή της».