Οσο πιο δύσκολη γίνεται η κατάσταση, τόσο πιο επιτακτική ανάγκη είναι οι μικροί έμποροι - βιοτέχνες - επαγγελματίες να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να συγκρουστούν με όση δύναμη διαθέτουν με τις δυνάμεις του συμβιβασμού και της υποταγής, με τον άλλο πόλο.

Γιατί στις εκλογές των Επιμελητηρίων συγκρούονται δύο πόλοι. Ο ένας είναι αυτός του μεγάλου εμπορικού κεφαλαίου, που έχει μετατρέψει τα Επιμελητήρια από σύμβουλο υπεράσπισης των πραγματικών συμφερόντων της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών που την αποτελούν οι μικροί και αυτοαπασχολούμενοι επιχειρηματίες, σε υπερασπιστή μιας χούφτας βιομηχάνων - μεγαλέμπορων - μεγαλοεξαγωγέων. Είναι αυτός που έχει μετατρέψει τα Επιμελητήρια σε κέντρα διαχείρισης και διαφήμισης των προγραμμάτων της ΕΕ. Σε κέντρο διαχείρισης των σημαντικών πόρων που εξασφαλίζουν από τη συνδρομή των χιλιάδων μελών για τη δήθεν «ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους». Είναι αυτός που έχει μετατρέψει τα Επιμελητήρια σε κυβερνητικά «υποκαταστήματα» περάσματος της πολιτικής, που για τους πολλούς είτε δεν υπάρχει παροχή, είτε υπάρχουν ψευτοπαροχές που δεν αλλάζουν την κατάσταση.

Είναι η διαφορετική φωνή στα ΔΣ των επιμελητηρίων που όλα αυτά τα χρόνια, με την όποια δύναμη μας έδωσαν οι συνάδελφοι, αντισταθήκαμε σ' αυτή την κατάσταση. Προσπαθήσαμε να δώσουμε αγωνιστικό προσανατολισμό για τη λύση των προβλημάτων μας. Προβάλαμε τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που έχουν ανάγκη οι μικρές επιχειρήσεις. Το δρόμο που θεωρεί ότι η λεγόμενη «ανταγωνιστικότητα» και «ελεύθερη αγορά» δεν είναι τίποτα άλλο παρά το μέσον του μεγάλου εμπορικού κεφαλαίου για μεγαλύτερα κέρδη, και οι χιλιάδες μικροί ΕΒΕ και αυτοαπασχολούμενοι οι «αιμοδότες» του.

Να δοθεί ένα σαφές μήνυμα ότι οι χιλιάδες μικροί ΕΒΕ δε συναινούν σε αυτή την πολιτική που τους αφανίζει και δε συμβιβάζονται. Οτι η κατάσταση δεν πάει άλλο με τις σημερινές πλειοψηφίες των ΔΣ, που το έχουν ξεκαθαρίσει με ποιους είναι και ποια συμφέροντα εξυπηρετούν.

Θα πρέπει να ενημερώσουμε σωστά τους συναδέλφους ότι δεν πρέπει να παρασυρθούν από τις κούφιες διακηρύξεις και τα απατηλά προγράμματα των μεγαλοεπιχειρηματιών και βιομηχάνων, που δεν είναι χωρίς ευθύνες σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των οικονομικών μέτρων των κυβερνήσεων.

Να πείσουμε τους συναδέλφους πως έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση, να δυναμώσουν σημαντικά τους συνδυασμούς μας και να υψώσουμε μαζί φωνή αντίστασης και ανατροπής της πολιτικής που θεωρεί μονόδρομο την κυριαρχία των μονοπωλίων, που σπρώχνει στο περιθώριο και στη φτώχεια όλο και περισσότερους μικρούς και αυτοαπασχολούμενους.

Πρέπει όλους αυτούς και τα αναχώματά τους να τους τοποθετήσουμε εκεί που τους πρέπει. Αυτοί καμία σχέση δεν έχουν με τις χιλιάδες των μικρών ΕΒΕ που συνθλίβονται κάτω από τα βάρη που τους φορτώνουν οι πολιτικές που οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες στηρίζουν.

Να τους αναγκάσουμε να απαντήσουν στα ερωτήματα:

Τι στάση κράτησαν σ' όλη την περίοδο της θητείας τους απέναντι στην πολιτική του αφανισμού μας; Ποιες είναι οι προτάσεις τους για την αντιμετώπιση της κρίσης και της εκμετάλλευσης από το μεγάλο κεφάλαιο; Ποια η στάση τους απέναντι στην ασύδοτη δράση και επέκταση των πολυκαταστημάτων;

Απάντηση, βέβαια, δεν περιμένουμε.

Εμείς απαντάμε, ότι θα αγωνιστούμε:

• Για περιορισμό της ασύδοτης δράσης των πολυκαταστημάτων
• Για την ανατροπή της άδικης φορολόγησης
• Για ανθρώπινο ωράριο
• Για ανασυγκρότηση και ενίσχυση του δημόσιου τομέα που πρέπει να λειτουργεί κάτω από κοινωνικό έλεγχο σαν μοχλός για την ανάπτυξη της οικονομίας
• Για στήριξη της συνεταιριστικοποίησης των ΕΒΕ
• Για την ενίσχυση των εισοδημάτων των εργαζομένων που αποτελούν την κύρια αγοραστική δύναμη
• Για τη θετική αντιμετώπιση άλλων προβλημάτων που βασανίζουν τον κλάδο
• Για να γίνονται τα Επιμελητήρια φορέας στήριξης και σεβασμού όλων των συναδέλφων και όχι «κλαμπ» των λίγων «εκλεκτών» της οικονομικής ολιγαρχίας.

Ούτε λεπτό επανάπαυσης.

Μέχρι την τελευταία ώρα των εκλογών, με το ψηφοδέλτιο στο χέρι, στο κατάστημα, στη βιοτεχνία, στο σπίτι των συναδέλφων μας. Για να πετύχουμε τη μεγάλη έκπληξη.

Συγκεκριμένα, από τους ελέγχους, καταγράφτηκαν παραβάσεις όπως, πώληση καφέ μόνο σε μεγάλο ποτήρι στην τιμή των 3 ευρώ (η διάταξη ορίζει ανώτατη τιμή στο μονό καφέ 1,5 ευρώ), διάθεση τοστ με ζαμπόν - τυρί και επιπρόσθετα μαρούλι στα 3,80 ευρώ (αντί 1,5 ευρώ που ορίζεται η τιμή του απλού τοστ με ζαμπόν και τυρί) κ.ά. Ακόμα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου τα πατατάκια - που δεν εμπίπτουν στη διάταξη - πωλούνται στα 3 ευρώ το πακέτο των 100 γραμμαρίων και η κόκα κόλα των 330 ml. στο 1,90 ευρώ.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, τόσο η ίδια η διάταξη όσο και οι έλεγχοι που πραγματοποιούνται υπό την καθοδήγηση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, δεν έχουν καμία σχέση με κάποιο ίχνος πολιτικής πραγματικής προστασίας των εισοδημάτων των εργαζομένων και των τουριστών. Αντίθετα, λειτουργούν ως άλλοθι από την κυβέρνηση για την άσκηση της πολιτικής της πλήρους απελευθέρωσης των τιμών και της ασυδοσίας των κάθε λογής κερδοσκόπων.