ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μελέτες όπως λέμε τιμοκατάλογοι...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ιδιαίτερη προβολή δίνει η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης στις περίφημες πια 13 μελέτες, μία για κάθε περιφέρεια της χώρας, με σκοπό την εκτίμηση ανά νομό, «των επιπτώσεων της νέας ΚΑΠ, τις δυνατότητες αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών, τη βελτίωση της ζωικής παραγωγής» κ.ά. Πέρα από τα επιμέρους ζητήματα που τίθενται, όπως για παράδειγμα ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε να είχε ήδη έτοιμες αυτές τις μελέτες, πολύ πριν προχωρήσει στην υπογραφή και εν συνεχεία στην εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, ή ακόμη και ζητήματα που άπτονται του συνολικού κόστους του έργου των μελετών και του τρόπου ανάθεσής του, ένα είναι το πρωτεύον: Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί αυτές τις μελέτες ως προπαγανδιστικό όχημα της αγροτικής της πολιτικής προς τους μικρομεσαίους αγρότες της χώρας, προσπαθώντας, μάλιστα, να τις «περάσει» ως έργο ενίσχυσής τους. Στην πραγματικότητα, όμως, οι 13 αυτές μελέτες, δε ρίχνουν μόνο στάχτη στα μάτια των μικρομεσαίων αγροτών, αλλά και θα αποτελέσουν ένα σημαντικό εργαλείο για την επίτευξη των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην ελληνική ύπαιθρο, δηλαδή για το τελικό ξερίζωμα των μικρών και φτωχών αγροτών από τη γη τους, στο πλαίσιο επιβολής της νέας ΚΑΠ. Και τέλος, την προσαρμογή της ελληνικής αγροτικής παραγωγής όχι στις διατροφικές ανάγκες του λαού μας, αλλά σύμφωνα με τις επιταγές και τα συμφέροντα των πολυεθνικών.

Η «νομιμότητα»

«Υπήρχε κάποια παρανομία που έκανε ο Δήμος της Αθήνας;».

Σε αυτή τη φράση συμπυκνώθηκε όλη η επιχειρηματολογία της διοίκησης του δήμου και του δημάρχου Θ. Μπεχράκη, αναφορικά με την υπόθεση της «ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ». Ασφαλώς, παρανομία μπορεί να μην υπήρξε, αλλά σίγουρα υπήρξε πολιτική πρόθεση. Οταν η Πολεοδομία του δήμου εξέδωσε «άδεια κατεδάφισης» στις 11 Μάη, ήξερε ότι άνοιγε το δρόμο για να μπουν οι πρώτες μπουλντόζες στο χώρο. Οταν η διοίκηση του δήμου προώθησε το αίτημα του ιδιοκτήτη της «ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ», Μ. Μάτσα, και πρότεινε τη μετατροπή του συνόλου του χώρου των 60 στρεμμάτων στον Προμπονά, από Βιομηχανικό Πάρκο (ΒΙΟΠΑ) σε «ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση» (σ.σ.: ένταξη στο Σχέδιο Πόλης), ήξερε ποιανού συμφέροντα υπηρετεί. Η «νομιμότητα» είναι η καραμέλα που μασάνε για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα. Αλλωστε, και οι νόμοι με την ίδια λογική φτιάχνονται. Την ίδια πολιτική και τα ίδια συμφέροντα εξυπηρετούν οι κυρίαρχες δυνάμεις, τόσο στη Βουλή, όσο και στο Δήμο της Αθήνας...

Θέμα κέρδους

Η εικόνα στο αεροδρόμιο της «Χόχτιφ» είναι παραπάνω από προκλητική. Στο πολυδιαφημισμένο αεροδρόμιο, με τις φοβερές και τρομερές υποδομές για την ολοκληρωμένη, υποτίθεται, εξυπηρέτηση των επιβατών, στο αεροδρόμιο που αποτέλεσε κόσμημα και για το ΠΑΣΟΚ και για τη ΝΔ, όταν κάνανε καταμερισμό εργασιών και αρμοδιοτήτων, ανέθεσαν, φαίνεται, καθήκοντα και στην ...Τροχαία. Ανδρες και γυναίκες, λοιπόν, της Τροχαίας εργάζονται κανονική βάρδια για να ρυθμίζουν τα της επιβίβασης των ταξιδιωτών στα ταξί.

Μπορεί να πει κάποιος ότι με αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται τα παρατράγουδα με τις «κούρσες», αλλά ο κάθε λογικά σκεφτόμενος αναρωτιέται, ένα ολόκληρο αεροδρόμιο, με ανυπολόγιστα κέρδη να πηγαίνουν στο ιδιωτικό κεφάλαιο, δεν μπορούσε να έχει μια δική του υπηρεσία, που να εξασφαλίζει την τήρηση της σειράς προτεραιότητας στα ταξί ή οτιδήποτε άλλο σχετικό;

Οχι, όχι, όχι. Γιατί; Μα, επειδή αν ήταν έτσι τα πράγματα, θα είχαν λιγότερα κέρδη...

Η επιλογή της ... επιτροπής

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την «ευαισθησία» της στο πάγιο αίτημα των κατοίκων του Περάματος - εδώ και αρκετά χρόνια διεκδικούν να απομακρυνθούν οι δεξαμενές πετρελαίου από την περιοχή - αποφάσισε να εκφράσει η κυβέρνηση της ΝΔ. Και η κυβερνητική «ευαισθησία» εκφράστηκε έμπρακτα, με την απόφαση του υπουργείου Ανάπτυξης για τη συγκρότηση επιτροπής που ...θα εισηγηθεί τη λύση του προβλήματος!

Στην ουσία, δηλαδή, η κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθώντας την πρακτική της προκατόχου της του ΠΑΣΟΚ, παραπέμπει την επίλυση του προβλήματος στις ελληνικές καλένδες, με τη γνωστή τακτική της συγκρότησης επιτροπής, που θα αναλάβει να προτείνει τη ...«λύση του». Αλλωστε, η ελληνική ιστορία είναι πλούσια σε παραδείγματα, σύμφωνα με τα οποία η απροθυμία των εκάστοτε κυβερνώντων να λύσουν κάποιο πρόβλημα εκφραζόταν με τη συγκρότηση μιας ...επιτροπής.

Περισσεύει η υποκρισία, οξύνονται οι αντιθέσεις

Στην προσφιλή της τακτική του «μαστιγίου και του καρότου» κατέφυγε η Ευρωπαϊκή Ενωση, για άλλη μια φορά, κατά την προχτεσινή συνεδρίαση των ΥΠΕΞ. Η ΕΕ, προσπαθεί να ενισχύσει τη δικό της «διαμεσολαβητικό» ρόλο στα πλαίσια του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, εκπονώντας «ενδιάμεσες» προτάσεις, όπως τις αποκαλεί. Η διατύπωση της ευρωπαϊκής πρότασης από τη μια προσφέρει τεχνολογία στο Ιράν (προσεγγίζοντας κάπως τη ρωσική θέση) και από την άλλη απειλεί με κυρώσεις (υιοθετώντας την αμερικανική επιδίωξη για χρήση του κεφαλαίου 7 του καταστατικού του ΟΗΕ).

Είναι σαφές σε όλους ότι η προδιαγεγραμμένη κρίση με το Ιράν ελάχιστα έως καθόλου σχετίζεται με το πυρηνικό του πρόγραμμα. Πόσο μάλλον που κάποιες άλλες χώρες, πέραν των «μεγάλων δυνάμεων», διαθέτουν πυρηνικά όπλα και ουδέποτε δέχτηκαν καν να ελεγχθούν οι πυρηνικές τους εγκαταστάσεις (χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Ισραήλ, αλλά και η Ινδία και το Πακιστάν). Το ΚΚΕ έχει καθαρή θέση ενάντια στα πυρηνικά όπλα. Εχει, επίσης, ξεκάθαρη θέση όσον αφορά το δικαίωμα της οποιασδήποτε χώρας να αναπτύξει πολιτικό πυρηνικό πρόγραμμα. Αυτό, βέβαια, την ίδια στιγμή που είναι αντίθετο με το ιρανικό θεοκρατικό καθεστώς και την πολιτική του, όπως είναι η καταπάτηση δημοκρατικών ελευθεριών του ιρανικού λαού. Ο ιρανικός λαός, όμως, σίγουρα δεν απασχολεί διόλου όλους όσοι «ερίζουν» για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Οπως δεν τους απασχολεί ο οποιοσδήποτε λαός και τα πραγματικά συμφέροντα και δικαιώματά του, άλλωστε ο ιμπεριαλισμός είναι αυτός που πρωτοστατεί στην καταπάτησή τους, επιβάλλοντας τη δικτατορία των μονοπωλίων.

Το Ιράν έχει βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα, λόγω της γεωστρατηγικής του σημασίας και λόγω των ενεργειακών του πηγών. Τα ενεργειακά του κοιτάσματα, από τα πλουσιότερα στον κόσμο, παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτα λόγω της έλλειψης υποδομής (στόχο που εποφθαλμιούν να καλύψουν έχοντας, ήδη, κάνει επενδύσεις αρκετές ευρωπαϊκές εταιρίες). Επιπλέον, βρίσκεται σε ένα τέτοιο γεωγραφικό σημείο που η χρήση του εδάφους του για αγωγούς ενέργειας αποτελεί τη συντομότερη και πλέον οικονομική λύση για τη μεταφορά ενέργειας από τη Ρωσία και τις, παρακείμενες, στην Κασπία χώρες προς ανατολάς (Κίνα, Ιαπωνία, Ινδία, Πακιστάν) αλλά και προς την Ευρώπη, γεγονός το οποίο ενδιαφέρει διακαώς και τις ΗΠΑ. Αρα, ο έλεγχος των ενεργειακών του «δρόμων» είναι καθοριστικός στην παγκόσμια σκακιέρα.

Ο ενδοϊμπεριαλιστικός ενεργειακός πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία χρόνια και εκδηλώνεται με ανοιχτές στρατιωτικές επεμβάσεις π.χ. Ιράκ ή ακόμη και βομβαρδισμοί της πρώην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, με «ήπιες κυβερνητικές ανατροπές», π.χ. Ουκρανία, Γεωργία, με σχέδια «εκδημοκρατισμού» π.χ. Ευρεία Μέση Ανατολή κ.λπ., έχει εισέλθει σε νέα, οξύτερη φάση. Και οι συμμαχίες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στήνονται, για να επανεξεταστούν λίγο αργότερα (π.χ. στάση της ΕΕ, που από τη μία συναινεί με τις ΗΠΑ, από την άλλη αφήνει περιθώρια και σε Ρωσία - Κίνα) ανάλογα με τα συμφέροντα...