Από Φιλοθέη - Ν. Ιωνία μέχρι Κερατέα - Λαύριο. Η περιοχή αυτή διαθέτει 12 στάδια με ταρτάν των 6-8 διαδρομών και ετοιμάζεται και της Ν. Μάκρης και όμως σε κανένα από αυτά, παρ' όλα τα δισεκατομμύρια που ξοδεύτηκαν, δεν μπορούν να γίνουν αγώνες, γιατί αυτοί που τα έφτιαξαν, δηλαδή η Πολιτεία, δε σκέφτηκαν ότι για να λειτουργήσουν χρειάζονται αθλητικό υλικό (στρώματα ύψους, άλματος επί κοντώ, εμπόδια, βατήρες, φωτοφίνις κλπ.)! Και ακόμα μια βασική λεπτομέρεια, πουθενά δεν επιτρέπεται να γίνονται ρίψεις (ακόντιο, σφύρα, δίσκος) λόγω ποδοσφαίρου. Ετσι λοιπόν έχουμε το εξής φαινόμενο: Ανατολική Αττική 12 στάδια, Δυτική Αττική 4 στάδια. Πειραιάς κανένα στάδιο και βέβαια δεν υπάρχει κανένας χώρος για ρίψεις στο Λεκανοπέδιο.

Αυτό θα πει αθλητικός προγραμματισμός και όλα αυτά 2 χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα που βγαίνει μέσα από την έρευνα αυτή του «Ρ» είναι το γεγονός ότι αυτά τα στάδια δε γεμίζουν από παιδιά, γιατί το εκπαιδευτικό μας σύστημα βάζει φραγμό, εμποδίζει τα παιδιά να χαρούν την άθληση (φροντιστήρια, ξένες γλώσσες κλπ.). Και το αστείο της υπόθεσης είναι ότι έχεις τον κ. Ορφανό να διοργανώνει πανηγύρια στο Ολυμπιακό Στάδιο, καλώντας τα μικρά παιδιά να διδαχτούν το ποδόσφαιρο από τους κ.κ. Μαλεζάνι, Σόλιντ, Σάντος...

Ο κ. Θάνος Ανθούσης είναι πρόεδρος της ΤΕ ΣΕΓΑΣ Ανατολικής Αττικής. Συζητήσαμε όλα τα ζητήματα που αφορούν την περιοχή του.

-- Πόσα σωματεία έχει η Ανατολική Αττική, κ. πρόεδρε;

-- Εχουμε 20 σωματεία. Το κάθε σωματείο έχει περίπου 100 αθλητές, κυρίως μικρά παιδιά. Παρόλο που θεωρούμαστε προνομιούχος περιοχή, αφού διαθέτουμε 12 στάδια, εντούτοις δε γυμνάζονται πολλά παιδιά.

-- Αυτό έχει σχέση με το εκπαιδευτικό μας σύστημα;

-- Ασφαλώς. Αυτό είναι που δεν επιτρέπει στα παιδιά να γυμνάζονται. Εμάς ο σκοπός μας δεν είναι ο πρωταθλητισμός. Εμείς θέλουμε τα παιδιά να μάθουν τον αθλητισμό, θέλουμε να αποκτήσουν αθλητική παιδεία, η οποία δεν υπάρχει σήμερα. Εγώ κατάγομαι από την Κύπρο. Στην πατρίδα μου υπάρχει σχολικός αθλητισμός, όλοι οι Κύπριοι έχουν κάνει αθλητισμό, έχουν αθλητική παιδεία. Στην Ελλάδα το σχολείο διώχνει το παιδί από τα στάδια (φροντιστήρια, ξένες γλώσσες κλπ.).

-- Σ' αυτά τα 12 στάδια γίνονται αγώνες; Είναι λειτουργικά;

-- Οχι και λυπάμαι που το λέω. Δυστυχώς έφτιαξαν στάδια τα οποία κόστισαν δισεκατομμύρια και τσιγκουνεύτηκαν το αθλητικό υλικό, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να γίνουν αγώνες και η προπόνηση των παιδιών να είναι πλημμελής. Δεν υπάρχουν στρώματα ύψους, άλματος επί κοντώ, εμπόδια, όργανα ρίψεων. Τα στάδια είναι εντελώς γυμνά.

-- Δηλαδή, για να γίνουν αγώνες, ο ΣΕΓΑΣ μεταφέρει από στάδιο σε στάδιο αθλητικό υλικό;

-- Ετσι ακριβώς είναι. Και κάτι ακόμα εξίσου σοβαρό, σε κανέναν απ' αυτούς τους χώρους δεν μπορούν να γίνουν ρίψεις, απαγορεύεται λόγω ποδοσφαίρου. Σήμερα σ' όλη την Αττική δεν υπάρχει η δυνατότητα να γυμναστούν παιδιά για ρίψεις.

-- Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, αυτά τα 20 σωματεία επιβιώνουν χάριν των προσπαθειών που κάνουν οι παράγοντες και οι γονείς.

-- Ακριβώς έτσι είναι τα πράγματα.

-- Ποια είναι η οικονομική τους κατάσταση;

-- Οπως γνωρίζετε, οι επιχορηγήσεις του ΣΕΓΑΣ από την Πολιτεία έχουν μειωθεί. Η Ομοσπονδία, ως γνωστόν, με βάση το σχεδιασμό της, πληρώνει τους προπονητές των σωματείων ανάλογα με την αξιολόγησή τους.

-- Εδώ όμως δημιουργείται ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ο Ολυμπιακός και ο Πανελλήνιος, επειδή έχουν χρήματα, αρπάζουν τους καλούς αθλητές από τα μικρά σωματεία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αξιολογούνται με περισσότερους βαθμούς και βέβαια να εισπράττουν μεγαλύτερες επιχορηγήσεις από την Πολιτεία και τον ΣΕΓΑΣ, καταδικάζοντας σε οικονομικό μαρασμό τα μικρά σωματεία.

-- Ετσι είναι ακριβώς τα πράγματα. Στην τελευταία γενική συνέλευση της Ομοσπονδίας έγινε μεγάλη κουβέντα για το ζήτημα αυτό και αποφασίσαμε να μπουν κάποιοι φραγμοί γιατί υπάρχει μεγάλος κίνδυνος διάλυσης των μικρών σωματείων.

-- Δε νομίζετε ότι είναι και πρόβλημα της Πολιτείας; Αυτή η υπερεμπορευματοποίηση, εκφραστής της οποίας είναι τα μεγάλα σωματεία, δεν προβληματίζει το ΣΕΓΑΣ;

-- Η γνώμη μου είναι ότι μπορούμε να παρέμβουμε στο ζήτημα των μεταγραφών, να σταματήσουμε αυτό το εμπόριο που δεν οδηγεί πουθενά.

-- Ομως τη δουλιά και τους κόπους σας την εκμεταλλεύονται άνθρωποι ξένοι προς τον αθλητισμό, όπως είναι ο Κυριακού και ο Γλου.

-- Αυτό είναι αλήθεια, όμως να σας πω και κάτι. Είναι και ζητήματα αθλητικής παιδείας, η οποία δυστυχώς δεν υπάρχει και είναι καθαρά θέμα κράτους.

-- Για πείτε μου, σχετικά με την υγεία των αθλητών, τι γίνεται;

-- Δεν υπάρχουν οι αντικειμενικές δυνατότητες για να γίνουν σημαντικά πράγματα στον τομέα αυτό. Το μόνο που κάνουμε είναι να ενημερώνουμε προπονητές και γονείς. Τίποτε άλλο.

-- Δηλαδή η υγεία των παιδιών στηρίζεται στους γονείς και τους παράγοντες;

-- Ακριβώς. Ο,τι κάνουν οι παράγοντες και κυρίως οι προπονητές.

-- Η Πολιτεία έχει ρόλο θεατή σ' ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όπως είναι η υγεία των παιδιών; Δε δημιουργεί τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για τη σωστή άθληση των νέων αθλητών;

-- Οχι. Ολα τα παλεύουμε μόνοι μας.

-- Δε σας βλέπω αισιόδοξο για την πορεία του στίβου, αλλά και γενικότερα του αθλητισμού.

-- Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για το μέλλον. Δε βλέπω κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον από πλευράς Πολιτείας. Π.χ. τα ενεργά σωματεία του στίβου είναι γύρω στα 300. Αν αύριο φύγουν από κάθε σωματείο δύο παράγοντες, όλα θα διαλυθούν. Τα πάντα στηρίζονται στο ρομαντισμό κάποιων ανθρώπων.

-- Δηλαδή, απ' ό,τι βλέπουμε, λείπει από πλευράς κράτους ένα πρόγραμμα. Τα πάντα είναι αφημένα στην τύχη τους.

-- Ξέρετε ότι δεν υπάρχουν νέοι άνθρωποι να ασχοληθούν διοικητικά με τα σωματεία; Ο σημερινός τρόπος ζωής, που τους αναγκάζει να τρέχουν για την επιβίωση από το πρωί μέχρι το βράδυ, δεν τους αφήνει κανένα περιθώριο.

-- Σχετικά με το ντόπινγκ, πώς το βλέπει ο ΣΕΓΑΣ;

-- Εμείς σαν τοπικός ΣΕΓΑΣ Ανατ. Αττικής διοργανώνουμε σεμινάρια για γονείς, προπονητές και αθλητές και τους ενημερώνουμε. Τίποτα άλλο δεν μπορούμε να κάνουμε.

-- Η παρουσία των πολυεθνικών εταιριών στον αθλητισμό έχω τη γνώμη ότι είναι ο βασικός φορέας του ντόπινγκ στο χώρο. Ποια είναι η γνώμη σας;

-- Αυτό εξυπακούεται. Τα κίνητρα φέρνουν το ντόπινγκ. Να πω και κάτι ακόμα. Η Πολιτεία θα έπρεπε να βοηθάει τα μικρά ερασιτεχνικά σωματεία, γιατί αυτά αναπληρώνουν τον ανύπαρκτο σχολικό αθλητισμό και μέσα απ' αυτά καλλιεργείται και ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός. Το σωματείο της γειτονιάς είναι αυτό που συσπειρώνει τα παιδιά, είναι κοινωνικός ο ρόλος του. Εμείς είμαστε αυτοί που μαθαίνουμε τα παιδιά να αγαπούν τον αθλητισμό. Ας μας βοηθήσει η Πολιτεία να μην έχουμε ανάγκη τους χορηγούς.

-- Συνεπώς, ο ρόλος του αθλητικού σωματείου στη χώρα μας είναι καθοριστικός. Αναπληρώνει τον ανύπαρκτο σχολικό αθλητισμό και τον εγκαταλειμμένο εδώ και αρκετά χρόνια μαζικό λαϊκό αθλητισμό, πέρα από το γεγονός ότι είναι ο βασικός χώρος ανεύρεσης και, το κατά δύναμιν, αξιοποίησης ταλέντων. Και όμως, αντί το κράτος να συμπαρασταθεί στο ερασιτεχνικό σωματείο, το έχει εγκαταλείψει στα χέρια του κάθε τυχόντα.