Οι Ελληνες εργαζόμενοι έχουν τις μικρότερες αμοιβές στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), μετά τους Πορτογάλους και μειώνονται δραστικά ονομαστική αμοιβή και κόστος εργασίας, παρά τη σημαντική αύξηση της «παραγωγικότητας».

Αυτό προκύπτει από τα τελευταία επίσημα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας της Κομισιόν (Eurostat) για την πλήρη «οικονομική κατάσταση στην ΕΕ του 1998», που δημοσιοποιήθηκαν χθες στις Βρυξέλλες. Η Κομισιόν επιχαίρει για την «επιθυμητή πορεία των μισθών» στο σύνολο της ΕΕ, επισημαίνοντας ότι «στην ΟΝΕ ο δεσμός μεταξύ μισθών και απασχόλησης θα καταστεί εμφανέστερος και στενότερος». Και αυτό γιατί «η πορεία των πραγματικών μισθών σε σχέση με την παραγωγικότητα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ανάγκη διατήρησης, και, εφόσον είναι αναγκαίο, ενίσχυσης της κερδοφορίας των επενδύσεων».

Στα πλαίσια αυτά «οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν ουσιαστική ευθύνη στον καθορισμό των μισθών, αφ' ενός επειδή αποτελούν έναν πολύ σημαντικό εργοδότη και αφ' ετέρου επειδή θέτουν το μακροοικονομικό πλαίσιο, καθώς και τους κανόνες που διέπουν την αγορά εργασίας, αλλά και τις ενέργειες των κοινωνικών εταίρων».

Η Κομισιόν επισημαίνει με έμφαση την «ιδιαιτερότητα» της Ελλάδας και της Πορτογαλίας, τα δύο κράτη - μέλη με τους χαμηλότερους μισθούς σ' όλους τους παραγωγικούς τομείς, και τονίζει ότι «Ελλάδα και Πορτογαλία έχουν τους χαμηλότερους μισθούς και στον αγροτικό τομέα, όπου οι χώρες αυτές έχουν και το μεγαλύτερο ποσοστό εργαζομένων στο σύνολο της ΕΕ», με 20,1% και 14,0% αντίστοιχα στο σύνολο του «εθνικού» εργατικού δυναμικού. Η Πορτογαλία έχει τους χαμηλότερους μισθούς σ' όλους τους παραγωγικούς τομείς, εκτός από τον ενεργειακό τομέα, όπου η Ελλάδα είναι η πιο χαμηλόμισθη χώρα της ΕΕ.

Στον ενεργειακό τομέα ο Ελληνας μισθωτός είναι ο πιο φτωχός της ΕΕ με 24.400 ECU και αμέσως μετά ο Πορτογάλος με 27.400 ECU, όταν ο μέσος κοινοτικός όρος είναι υπερδιπλάσιος (52.400 ECU) και κάνει άλμα στη Βρετανία (74.100 ECU) και στο Βέλγιο (72.100 ECU). Στη βιομηχανία πιο χαμηλόμισθοι είναι οι Πορτογάλοι (10.600 ECU) και οι Ελληνες (18.500 ECU) με μέσο κοινοτικό όρο 34.200 ECU. Στον κατασκευαστικό τομέα οι πιο χαμηλόμισθοι είναι οι Πορτογάλοι (8.900 ECU) και οι Ελληνες (12.600 ECU) με μέσο κοινοτικό όρο 27.400 ECU.

Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στον τομέα των υπηρεσιών (τριτογενής τομέας) όπου στις καθαυτό υπηρεσίες οι πιο χαμηλόμισθοι είναι οι Πορτογάλοι (16.000 ECU) και οι Ελληνες (23.000 ECU) με μέσο κοινοτικό όρο 29.800 ECU ετησίως, ενώ στις εμπορικές υπηρεσίες ο μέσος πορτογαλέζικος μισθός είναι και πάλι ο χαμηλότερος (13.800 ECU), ακολουθεί ο ελληνικός (14.500 ECU) ενώ μέσος κοινοτικός όρος ανέρχεται στις 25.900 ECU.

Ο μέσος χαμηλότερος κοινοτικός μισθός παρατηρείται στον αγροτικό τομέα (15.100 ECU) και ο μέσος ανώτερος κοινοτικός μισθός είναι στον ενεργειακό τομέα (52.400 ECU). Ο μέσος ευρωπαϊκός μισθός για το 1997 ανέρχεται σε 28.900 ECU (900.000 δραχμές).

Η Κομισιόν ανακοινώνει αύριο Τετάρτη το δωδέκατο φαρμακερό «πακέτο» αγροτικών τιμών και συνοδευτικών μέτρων για την εμπορική περίοδο 2000-2001, με το οποίο αρχίζει η νέα εξαετής καταστροφική περίοδος («Ατζέντα 2000»), όπως αποφασίστηκε στο περσινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Βερολίνου, με δραστικές μειώσεις τιμών στα σιτηρά και το βόειο κρέας, ενώ «παγώνουν» οι τιμές σε όλα τα υπόλοιπα. Πρόκειται για τη συνέχιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), που με πρόσχημα τη «δημοσιονομική πειθαρχία» και την εξοικονόμηση έχει ξεκληρίσει την αγροτική παραγωγή, ιδιαίτερα των μεσογειακών χωρών. Για τους Ελληνες αγρότες το νέο φαρμακερό «πακέτο» εκτός από τη «θεσμική» μείωση τιμών θα έχει και επιπλέον επιβαρύνσεις, αφού από τον προσεχή Ιούνη 2000, με την ένταξη στην ΟΝΕ θα υπάρξει και συναλλαγματικό, επιπλέον, κόστος εξαιτίας του «κλειδώματος» της δραχμής για τη μετάβαση στη «ζώνη Εύρω» από 1/1/2001. Εκτός από τις αροτριαίες καλλιέργειες και το βόειο, ιδιαίτερα κακή χρονιά αναμένεται να είναι το 2000-2001 για το βαμβάκι, εξαιτίας των αυξήσεων της υπέρβασης, ενώ, ως γνωστόν, έχουν απορριφθεί και όλα τα επιμέρους «διορθωτικά» ελληνικά αιτήματα. Οπως είχε αποφασιστεί ομόφωνα στο Βερολίνο («Ατζέντα 2000»), η Κομισιόν εφαρμόζει από φέτος τη μείωση κατά 7,5% σ' όλες τις αροτριαίες καλλιέργειες, ενώ αντίστοιχη μείωση έχει ήδη συμφωνηθεί και για την επόμενη εμπορική περίοδο. Στα σιτηρά, μετά το «πάγωμα» από το 1996 της τιμής παρέμβασης στα 119,19 Ευρώ/τόνο, προτείνεται για φέτος μείωση στα 110,25 Ευρώ/τόνο, ενώ η μείωση θα συνεχιστεί και του χρόνου και θα κατρακυλήσει την τιμή παρέμβασης στα 101,31 Εύρω/τόνο. Η αντιστάθμιση δεν καλύπτει ούτε το μισό της μείωσης και θα ανέρχεται στα 58,67 Εύρω/εκτάριο. Το ποσοστό αγρανάπαυσης είναι 10% για όλη την εξάχρονη περίοδο 2000-2006. Στο βόειο κρέας αρχίζει από φέτος η υλοποίηση των αποφάσεων της «Ατζέντας 2000», που προβλέπει τρίχρονη σταδιακή μείωση της στήριξης κατά 20%. Για το 2000 προτείνεται μείωση της τιμής παρέμβασης στα 324,2 Εύρω/100 κιλά, ενώ μειώνεται και η στήριξη σε 2.594 Εύρω/τόνο.

Ως αντιστάθμισμα αυξάνονται ελάχιστα οι πριμοδοτήσεις κατά κεφαλή στη θηλάζουσα αγελάδα σε 136 Εύρω το ζώο, στους ταύρους σε 160 Ευρώ, στα σφάγια σε 27 Εύρω το ενήλικο ζώο και 17 Εύρω οι μόσχοι. Στον καπνό συνεχίζονται για δεύτερη χρονιά οι αποφάσεις αναθεώρησης της ΚΟΑ, με στόχο την εξολόθρευση των «μεσαίων» ποικιλιών, όπως τα «μαύρα» και τα «τσεμπέλια». Για το γάλα και τα γαλακτοκομικά οι αποφάσεις της «Ατζέντας 2000» θα εφαρμοστούν από το 2005 με μείωση των τιμών παρέμβασης κατά 15%. Από φέτος η Ελλάδα δικαιούται μια αύξηση της μεγίστης εγγυημένης ποσότητας παραγωγής αγελαδινού γάλακτος κατά 70.000 τόνους, η οποία θα δοθεί σε δύο δόσεις το 2001 και το 2002. Εντυπωσιακή αύξηση της ποσόστωσης έχει αποφασιστεί για την Ισπανία και την Ιταλία. Για το ελαιόλαδο ισχύει η τριετής συμφωνία του Ιούλη 1998 και η αρχή της προοδευτικής μείωσης των πληρωμών. Για όλα τα υπόλοιπα προϊόντα παραμένουν «καταψυγμένες» στα περσινά επίπεδα τόσο οι τιμές όσο και οι ενισχύσεις.

Ο σάλος, που ξεσηκώθηκε στον ευρωπαϊκό Τύπο για την καθημερινή αμερικανοβρετανική ηλεκτρονική κατασκοπία (σύστημα ECHELON) του συνόλου της οικονομικής και πολιτικής ζωής της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), είχε τα πρώτα αποτελέσματα και στις ΗΠΑ, με τον αποχαρακτηρισμό και την εμφάνιση στο Διαδίκτυο Ιντερνετ των πρώτων «απορρήτων» εγγράφων.

Πρόκειται για έγγραφα «άκρως απόρρητα» που δημοσιοποιήθηκαν από το ανεξάρτητο και μη κυβερνητικό «Αρχείο Εθνικής Ασφαλείας» του πανεπιστημίου Τζ. Ουάσιγκτον, μετά από αιτήσεις προς τις αμερικανικές αρχές στη βάση του «νόμου ελεύθερης πληροφόρησης» (Freedom of Information Act). Ο αποχαρακτηρισμός των διαβαθμισμένων εγγράφων δε ρίχνει άπλετο φως στην υπόθεση. Πρόκειται για αποσπάσματα εγγράφων του 1991 και του 1995, αλλά συνιστά σημαντική εξέλιξη, αφού για πρώτη φορά, αναγνωρίζονται «δράσεις ECHELON» και μάλιστα «κοινού σχεδιασμού» μεταξύ του Οργανισμού Εθνικής Ασφαλείας (NSA) των ΗΠΑ, των ναυτικών Μυστικών Υπηρεσιών (NSG) και της αμερικανικής αεροπορίας (AIA).

Είναι η πρώτη φορά που δημοσιοποιούνται διαβαθμισμένα έγγραφα του NSA με τον κωδικό «ECHELON», επιβεβαιώνοντας πλήρως τις υποψίες και τις αποκαλύψεις του Τύπου για την ύπαρξη του εξελιγμένου συστήματος κατασκοπίας σε βάρος των Ευρωπαίων «συμμάχων».

Το ECHELON ήταν γνωστό από τα τέλη του «ψυχρού πολέμου», αλλά οι ΗΠΑ απέφευγαν λυσσαλέα μέχρι τώρα να αποδεχτούν την ύπαρξη ενός «εξελιγμένου» ECHELON, με κατασκοπική δράση σε βάρος της ΕΕ. Πρόκειται για ακατάπαυστη ηλεκτρονική κατασκοπία, που με τη (...) βοήθεια των δυνατοτήτων υποκλοπής των μεγάλων πληροφορικών εταιριών Microsoft Netscape και Lotus, παρακολουθεί τα πάντα στην ΕΕ, από κινητά και ακίνητα τηλέφωνα και φαξ, μέχρι το Ιντερνετ και τις δορυφορικές επικοινωνίες. Το ECHELON δεν σταμάτησε να λειτουργεί ποτέ και οι πρώτες «αποκαλύψεις» έκαναν την εμφάνισή τους μόλις το 1998. Η πρώτη επίσημη συζήτηση για το ECHELON αναμένεται να γίνει 22/23 Φλεβάρη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες.

Η Επιτροπή «δημοσίων ελευθεριών» του Ευρωκοινοβουλίου θα συζητήσει ένα «πακέτο» τεσσάρων εκθέσεων που πραγματοποίησε, κατόπιν σχετικής εντολής, ομάδα εμπειρογνωμόνων (STOA) για τις ηλεκτρονικές υποκλοπές ECHELON, τα συστήματα κρυπτογράφησης, τη «νομιμότητα» ή μη των υποκλοπών και τα «οικονομικά ρίσκα».