- Σε συνάντηση που είχαν πρόσφατα ο δήμαρχος Αθηναίων και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, συμφώνησαν στη μεγαλύτερη αστυνόμευση του κέντρου, με τον Δ. Αβραμόπουλο να ζητά για το σκοπό αυτό την πρόσληψη επιπλέον 500 ατόμων στη Δημοτική Αστυνομία. Συμφωνείτε με το περιεχόμενο που αποκτά η εν λόγω δημοτική υπηρεσία;

- Κατ' αρχάς πρέπει να τονιστεί ότι προσανατολισμός της Ελληνικής Αστυνομίας είναι η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών (ΜΑΤ, ΥΜΕΤ κλπ.) που ασχολούνται με την καταστολή του λαϊκού κινήματος και όχι η ενίσχυση του σώματος για την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος. Η Δημοτική Αστυνομία ιδρύθηκε για να ασκεί ορισμένες περιορισμένες αστυνομικές αρμοδιότητες που συνδέονται με τη λειτουργία των δήμων και αφορούν συγκεκριμένους τομείς, όπως η προστασία του περιβάλλοντος, ο έλεγχος οικοδομικών αδειών, η στάθμευση σε δημοτικούς χώρους. Αντ' αυτού - κάτι που δεν είναι τυχαίο - η χρήση του όρου Δημοτική Αστυνομία έχει γενικευτεί. Με συγκεκριμένα μέτρα, και με το προετοιμαζόμενο από την κυβέρνηση Προεδρικό Διάταγμα, επεκτείνονται οι αρμοδιότητες της Δημοτικής Αστυνομίας σε αρμοδιότητες που είχε η ΕΛ. ΑΣ. Ηδη μια πρώτη χρήση στο Δήμο Αθηναίων είναι η εμφάνιση αυτού του σώματος με στολές που θυμίζουν κατασταλτικούς μηχανισμούς, με μηχανές μεγάλου κυβισμού και περιπολικά.

- Πώς λειτουργεί;

- Το συγκεκριμένο σώμα του Δήμου Αθηναίων χρησιμοποιείται για την εκδίωξη και την εκκαθάριση από το κέντρο όλων των φτωχών Ελλήνων και αλλοδαπών μικρεμπόρων και γενικότερα όποιων «προσβάλλουν» την αισθητική της πόλης που θέλει να διαμορφώσει ο δήμαρχος. Μάλιστα έχουμε και παραδείγματα άσκησης βίας για την απομάκρυνση των... ανεπιθύμητων από το κέντρο της πόλης, ιδίως απέναντι σε αλλοδαπούς. Από την άλλη ο πραγματικός ρόλος της υπηρεσίας αυτής παραγκωνίζεται. Για παράδειγμα, το πράσινο δε φυλάσσεται, οι πλατείες δεν προστατεύονται από τις παράνομες επεκτάσεις τραπεζοκαθισμάτων. Η υπάρχουσα Δημοτική Αστυνομία, αν οργανωθεί σωστά και αναλάβει μόνο τα καθήκοντα που προβλέπονταν από το νόμο, είναι υπεραρκετή.

- Ο Αβραμόπουλος, όμως, ζητά άλλους 500...

- Η πρόσληψη και άλλων 500 ανθρώπων και η μεταβίβαση νέων αρμοδιοτήτων στη Δημοτική Αστυνομία θα σημαίνει πρόσθετη επιβάρυνση στους δημότες. Ανάγκη για προσλήψεις υπάρχει όχι στη Δημοτική Αστυνομία, αλλά στην καθαριότητα, στις υπηρεσίες πρασίνου, στη φύλαξη των σχολείων και σε άλλες κοινωνικές υπηρεσίες. Αυτές είναι και οι πραγματικές ανάγκες των δημοτών, που βλέπουν τα χρήματά τους να σπαταλιούνται σε άσκοπες ενέργειες στο κέντρο της πόλης, όπως οι πεζοδρομήσεις του ιστορικού τριγώνου, όπου σπαταλήθηκαν δισεκατομμύρια για το σύστημα ηλεκτρονικής παρακολούθησης εισόδου και εξόδου, χωρίς αυτές να λειτουργούν. Και βέβαια - όπως γίνεται και τώρα με την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων, για παράδειγμα - οι δημότες στερούνται του δικαιώματος εκφοράς γνώμης, ακριβώς γιατί δε γίνονται γι' αυτούς.

- Αλλά ποιον εξυπηρετούν οι παρεμβάσεις που παραδειγματικά αναφέρατε;

- Ολες αυτές οι παρεμβάσεις καταλήγουν υπέρ των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Τρανό παράδειγμα η περίπτωση της πεζοδρόμηση της Ερμού, όπου οι αλυσίδες των πολυεθνικών εκτόπισαν τη μικρή και μεσαία επιχείρηση και οι τιμές είναι απλησίαστες για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Η πόλη έχει ανάγκη από έργα και στην περιφέρεια, στις γειτονιές, εκεί όπου τα τελευταία χρόνια δεν εκτελείται κανένα έργο υποδομής. Παραδειγματικά, αναφέρουμε πως οι απαλλοτριώσεις ώστε να δημιουργηθούν ελεύθεροι χώροι και αθλητικές εγκαταστάσεις, η κατασκευή νέων παιδικών σταθμών και σχολικών κτιρίων - πολλά από τα οποία λειτουργούν με διπλοβάρδια και τριπλοβάρδια - δεν περιλαμβάνονται καν στο πρόγραμμα της Δημοτικής Αρχής.

Το σχέδιο αυτό προβλέπει:

Διάθεση 600.000 Ευρώ μόνο για φέτος (200 εκατομ. δραχμές περίπου) για την ανάπτυξη των απαραίτητων υποδομών για τη «λειτουργία» του κοινωνικού διαλόγου σ' αυτές τις χώρες, που θα διοχετευτούν τόσο για τεχνογνωσία, όσο και για ανταλλαγή πληροφοριών και δημιουργία αντίστοιχων οικονομικών και κοινωνικών επιτροπών κατά τα πρότυπα αυτών που λειτουργούν στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Μάλιστα για τη Σερβία, προϋπόθεση αποτελεί η αλλαγή του πολιτικού της καθεστώτος όπως ξεδιάντροπα, πλέον, δηλώνουν.

***

Ετσι στο σημείο 10 (κεφάλαιο ΙΙΙ) του τελικού κειμένου, αναφέρονται σαν στόχοι αυτών που συνυπέγραψαν:

«... αναλαμβάνουμε να συνεργαστούμε προς την κατεύθυνση:

* παρ.1.- της πρόληψης και τερματισμού εντάσεων και κρίσεων σαν προϋπόθεσης για διαρκή σταθερότητα.

Αυτό περιλαμβάνει σύναψη και εφαρμογή μεταξύ μας πολυμερών και διμερών συμφωνιών και την ανάληψη εσωτερικών μέτρων, για την υπερνίκηση της υπάρχουσας δυνατότητας (δυναμικού) για τη σύγκρουση».

Με λίγα λόγια το λαϊκό κίνημα θα χαρακτηρίζεται «δυναμικό για σύγκρουση» που προκαλεί «εντάσεις και κρίσεις» και πρέπει να το τσακίσουν.

***

«Τη δημιουργία ρωμαλέων οικονομιών αγοράς», που θα είναι «ανοιχτές στο μεγάλης έκτασης εξωτερικό εμπόριο και στην επένδυση του ιδιωτικού τομέα, με αποτελεσματικά και διάφανα καθεστώτα στους τομείς ρύθμισης των δασμών και του εμπορίου, ανάπτυξης ισχυρών κεφαλαιαγορών και της πολύμορφης ιδιοκτησίας,συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικοποίησης, που οδηγούν σε μια διεύρυνση του κύκλου ευημερίας για όλους τους πολίτες μας»(sic).

Το σημείο αυτό πιστεύουμε ότι αν διαβαστεί σε συνδυασμό με εκείνο που ορίζει ότι:

«οι χώρες που συμμετέχουν στο Σύμφωνο Σταθερότητας δεσμεύονται να συνεχίσουν τις δημοκρατικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις για την προώθηση της ολοκλήρωσής τους, με βάση τις ευρωατλαντικές δομές» (σημ. 8), ο γνωστός δηλαδή σε μας μονόδρομος με τα σύμφωνα σύγκλισης και σταθερότητας, τις «αναδιαρθρώσεις», τη λιτότητα, την ανεργία.

Καθώς και με τη σημασία που δίνουν στην πρωτοβουλία Seci, που «σχετίζεται με την οικονομία και τις υποδομές στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης... και έχει να παίξει ρόλο - κλειδί ιδιαίτερα για την αφαίρεση των αντικινήτρων στην ιδιωτική επένδυση σ' αυτή την περιοχή, στα πλαίσια του Συμφώνου Σταθερότητας» (σημ. 37).

Αν, λοιπόν, «διαβαστούν» μαζί, αποκαλύπτεται ολοκληρωμένα ο σκοπός του Συμφώνου Σταθερότητας, που δεν είναι άλλος από τον στρατιωτικό και πολιτικό έλεγχο της περιοχής, με σκοπό τη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών της και τη μοιρασιά τους, καθώς και της τεράστιας αγοράς ανάμεσα στις πολυεθνικές του πλανήτη, και τους οργανισμούς που τις στηρίζουν.

Τα επιτελεία όλων αυτών γνωρίζουν πολύ καλά την όξυνση των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, που θα προκαλέσουν στους λαούς της περιοχής τα σχέδιά τους και από αυτό προκύπτει η ανάγκη να μεθοδεύσουν έγκαιρα τους τρόπους και τα μέσα, με τα οποία θα δυσκολέψουν την έκφραση της δυσαρέσκειάς τους.

***

Και βέβαια αναγνωρίζουν και χαιρετίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο της ΕΕ, η οποία, εκτιμούν, ότι με τα προγράμματα και τις δραστηριότητές της «θα τραβήξει την περιοχή πιο κοντά προς την προοπτική της πλήρους ολοκλήρωσης των χωρών της ΝΑ Μεσογείου στις δομές της» (σημ.19 - 20).

Δεν αποτελεί, επομένως, έκπληξη το Διήμερο της Θεσσαλονίκης για την προώθηση του «κοινωνικού διαλόγου», ούτε τα κονδύλια που είναι διατεθειμένοι να ξοδέψουν για την «εξαγωγή του».

Οπως δήλωσε ο υπουργός Εργασίας, Μ. Παπαϊωάννου, (στην παραπάνω συνάντηση), θεωρείται «κλειδί» για την ομαλή ενσωμάτωση των χωρών αυτών στην ΕΕ.

***

Οι παραπάνω διεργασίες, οι οποίες μάλιστα θα συνεχιστούν είναι διαφωτιστικές και για τον ελληνικό λαό, βοηθούν ακόμα περισσότερο στην αποκάλυψη των προθέσεων του «κοινωνικού διαλόγου».

Επιβάλλουν, όμως, για το εργατικό κίνημα της χώρας μας να αξιοποιήσει κάθε δυνατότητα ενημέρωσης των γειτονικών λαών για τα «νέα» δεσμά που χαλκεύουν σε βάρος τους, να δείξει άλλη μια φορά έμπρακτα το διεθνισμό του.

Ετσι ώστε και τις συνάξεις τους να ξεσκεπάσει και, το κυριότερο, να μετρήσει βήματα στη συμπαράταξη του «αντίπαλου για τον ιμπεριαλισμό δέους» στο χώρο των Βαλκανίων και της γύρω περιοχής.