Ενα σχόλιο για την έναρξη της σχολικής χρονιάς ζητήθηκε από τη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

- Κυρία Παπαρήγα θα ήθελα ένα σχόλιο για την έναρξη της σχολικής χρονιάς, γιατί πραγματικά αυτά που είδαμε όταν άνοιξαν τα σχολεία, θύμιζαν εικόνες χάους και σε πολλούς από εμάς ήταν και λίγο πρωτόγνωρα.

- Α. Π.: Θα συμφωνήσω απόλυτα ότι έχουν συσσωρευτεί τεράστια προβλήματα. Υπάρχουν ακόμη και κτίρια ακατάλληλα, υπάρχουν ακόμη σχολεία πρωινά και απογευματινά, υπάρχουν ελλείψεις στους καθηγητές, υπάρχουν πολλαπλές μορφές εργασιακών σχέσεων (οι έκτακτοι, οι αναπληρωτές, οι ωρομίσθιοι) όμως ταυτόχρονα θα ήθελα να συγκεντρώσω την προσοχή σας σ' ένα εξίσου μεγάλο πρόβλημα: τι μαθαίνουν τα παιδιά μας.

Δεν υπερασπίζομαι αυτό που υπήρχε πριν, σε καμία περίπτωση. Ομως πραγματικά όλο το περιεχόμενο της διδασκαλίας με βάση τα επίσημα προγράμματα και με δεσμευμένους - εμείς τους λέμε να είναι απείθαρχοι οι εκπαιδευτικοί - τους εκπαιδευτικούς με τη δαμόκλειο σπάθη της αξιολόγησης, με δεσμευμένους τους εκπαιδευτικούς να λειτουργούν απλώς ως κρατικοί υπάλληλοι, κυριολεκτικά κατακρεουργείται η ικανότητα σκέψης των παιδιών.

Στο περιεχόμενο της διδασκαλίας βεβαίως υπάρχουν και επιστημονικά θέματα και αντιλήψεις αλλά αυτά όλα είναι ανακατωμένα με σκόρπιες και αχρείαστες γνώσεις, με αντιεπιστημονικές και ανορθολογικές αντιλήψεις, με τη μεταφυσική κυρίαρχο περιεχόμενο της εκπαίδευσης και το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι οι επιχειρηματίες αναλαμβάνουν να παίρνουν μέρος στη διδασκαλία ορισμένων μαθημάτων. Ακόμη και άμεσα. Γιατί μπορούν να παίρνουν έμμεσα με τη συγγραφή των βιβλίων και πάμε για το διαφοροποιημένο σχολείο, αν θέλετε καταργείται ο ενιαίος κορμός της εκπαίδευσης, καταργείται το ενιαίο περιεχόμενο της διδασκαλίας και πάμε για σχολεία που θα είναι της αστικής τάξης, των μεσαίων, των λιγότερο μεσαίων, των πολύ φτωχών κλπ.

Μέσα στην ίδια γειτονιά μπορεί να υπάρχουν δυο - τρία σχολεία τα οποία είναι επίσημα ταξικοποιημένα, όχι σχολεία που μέσα τους υπάρχουν παιδιά με κοινωνικές ανισότητες, αλλά θα είναι επισήμως τέτοια κατοχυρωμένα σχολεία και αυτό θεωρείται αποκέντρωση. Αυτός είναι ένας λόγος που στις τοπικές εκλογές πρέπει να καταδικαστούν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία και ο Συνασπισμός οι οποίοι έχουν πολύ μεγάλη ευθύνη, γιατί κάτω από τη λεγόμενη αποκέντρωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δημιουργούν τέτοιες καταστάσεις στον τομέα της Παιδείας.

Είναι άλλο πράγμα η Τοπική Αυτοδιοίκηση να έχει ρόλο για τα κτίρια, να έχει λόγο, να διεκδικεί, να πιέζει, να συγκεντρώνει τις τοπικές ανάγκες, τα προβλήματα που υπάρχουν και άλλο πράγμα να περάσει η Παιδεία στον έλεγχο και στη διεύθυνση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτό δεν είναι Παιδεία. Αυτά τα συστήματα έχουν δοκιμαστεί και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και οι ίδιοι οι επίσημοι λένε ότι έχουν αποτύχει. Διότι βγαίνουν τούβλα. Και βεβαίως αυτά που θεωρούνται τούβλα, είναι αυτά τα παιδιά τα οποία έχουν τη δυνατότητα και έχουν σοβαρές πνευματικές κι άλλες δυνατότητες και μιλώ για τα παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, τα παιδιά που είναι σε θέση να μπουν σε βάθος και να καταλάβουν το μυστικό της ζωής και του αγώνα.

Αλλαξε η στρατηγική του Κόμματος; Το ερώτημα τέθηκε και φυσικά πήρε απάντηση.

-- Κυρία Παπαρήγα, είδαμε ότι ξεκινήσατε την εισήγησή σας παρουσιάζοντας τις θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος για την οικονομία. Κάτι που εμένα τουλάχιστον με αιφνιδίασε, γιατί έχουμε συνηθίσει το λόγο του Κομμουνιστικού Κόμματος πιο καταγγελτικό όλη αυτή την περίοδο. Αλλάζει κάτι στη στρατηγική του Κόμματός σας;

-- Αλ. Π.: Τίποτα δεν αλλάζει. Εμείς πάντα όταν καταγγέλλουμε, καταγγέλλουμε ακριβώς για να πείσουμε το λαό ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας.

Στις αρχές της δεκαετίας του '90 άρχισε το πρώτο κύμα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, όπως λέμε εμείς, με ιδιωτικοποιήσεις. Βλέπετε, η «Ολυμπιακή» δεν έγινε τώρα θύμα. Η «Ολυμπιακή» αποφασίστηκε να γίνει «Ιφιγένεια» πριν πολλά χρόνια, μαζί με πολλές άλλες επιχειρήσεις.

Εμείς τότε δώσαμε βάρος - και καλά κάναμε - στην αποκάλυψη του χαρακτήρα αυτών των μεταρρυθμίσεων και στην αντίσταση του λαού να διατηρήσει κεκτημένα, τα οποία τα θεωρούσαμε ξεπερασμένα, αλλά εν πάση περιπτώσει έπρεπε να τα υπερασπιστούμε για να ζητήσουμε και κάτι καλύτερο και αντικειμενικά και αναγκαστικά έπεφτε το βάρος εκεί.

Στην πορεία δώσαμε βάρος στην οργάνωση αυτού του αγώνα. Στην πορεία χωρίς να εγκαταλείπουμε το σύνθημα της αντίστασης, αναδείξαμε το σύνθημα της αντεπίθεσης. Στην πορεία λέμε Αντίσταση - Αντεπίθεση, για ποιο σκοπό. Πρέπει να δεις πού θέλεις να πας αύριο, για ν' αποκτήσεις ικανότητα να αποσπάσεις κατακτήσεις σήμερα. Μόνο τότε θα σε φοβηθούν.

Επομένως το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας έχει μια σταθερή γραμμή. Ταυτόχρονα, παίρνει υπόψη την επικαιρότητα, είμαστε πολύ βαθιά δεμένοι με την επικαιρότητα και με αυτό που συντελείται. Εμείς απομονώνουμε μόνο το κεφάλαιο. Τίποτα άλλο. Ακριβώς θεωρούμε ότι εδώ που έφτασαν τα πράγματα, πάρθηκαν κατακτήσεις πίσω, επιταχύνονται οι αναδιαρθρώσεις, ο αγώνας πρέπει να δοθεί και με όρους προοπτικής. Αλλιώς, σας το λέω καθαρά: θα είναι χαμένος.