Το παραμύθι περί «νταβατζήδων» και «συντεχνιών» που λυμαίνονται τον τόπο έλαβε τέλος.

Με τη σημερινή ψήφιση του Ασφαλιστικού των τραπεζών, με τα κυβερνητικά μέτρα για το ωράριο, την κατάργηση της μονιμότητας με αρχή τον ΟΤΕ, την επερχόμενη «διευθέτηση» του οχτάωρου σε ...δωδεκάωρο, τις εξελίξεις με το «βασικό μέτοχο» και τη διατήρηση των χτεσινών «διαπλεκόμενων» σε προνομιακούς συνεργάτες του κράτους, στο παραμύθι δεν μπήκε μόνο τελεία. Μπήκε τελεία και παύλα.

***

Απομένει πια η ορθή διασαφήνιση όσων εννοούσε ο πρωθυπουργός εκείνο το βράδυ στου «Μπαϊρακτάρη»:

*

Στους «νταβατζήδες» δεν ανήκει ο Λάτσης, στον οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ παρέδωσε ένα επιπλέον 8% των «Ελληνικών Πετρελαίων», πέραν εκείνου του ποσοστού που του είχε (παρα)δώσει το ΠΑΣΟΚ.

Ανήκουν οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ, τους οποίους η κυβέρνηση κάλεσε να μειώσουν τους μισθούς τους...

*

Στους «νταβατζήδες» δεν ανήκει ο Μπόμπολας, υπέρ του οποίου η κυβέρνηση της ΝΔ ενέκρινε αύξηση ύψους 25% για τα διόδια που πληρώνουν οι οδηγοί στον «ιδιωτικό» του δρόμο, την Αττική Οδό, και έχει λαμβάνειν και από το χωρισμό της χώρας σε έξι υπό κατασκευή (αυτοχρηματοδοτούμενους) οδικούς άξονες.

Ανήκουν, όμως, οι εργαζόμενοι στα βαρέα και ανθυγιεινά, που θα πάψουν να είναι βαρέα και ανθυγιεινά, γιατί μάλλον είναι ...ελαφρύ και υγιεινό να ανεβαίνεις στις σκαλωσιές των εργολάβων και να σκοτώνεσαι πέφτοντας από αυτές.

*

Στους «νταβατζήδες» δεν ανήκει ο κ. Αγγελόπουλος και οι λοιποί στυλοβάτες του τόπου βιομήχανοι, ειδάλλως η κυβέρνηση δε θα μείωνε κατά 10 μονάδες τη φορολογία επί των κερδών τους.

Ανήκουν, όμως, τα λαϊκά στρώματα που η κυβέρνηση τους επέβαλε αύξηση της έμμεσης φορολογίας του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

*

Στους «νταβατζήδες» δεν ανήκει ούτε ο κ. Βαρδινογιάννης, ούτε ο κ. Κόκκαλης, αφού η κυβέρνηση στον μεν πρώτο εξασφάλισε (αμέσως) συμφέροντες όρους για την κατασκευή γηπέδου, στον δε δεύτερο εξασφάλισε (αμέσως) κέρδη με εγγυητή τον ΟΠΑΠ.

Ανήκουν, όμως, οι συνταξιούχοι που θα πάρουν (;) την επιστροφή του ΛΑΦΚΑ σε ...δόσεις.

***

Στις «συντεχνίες» που λυμαίνονται τον τόπο δεν ανήκουν οι εφοπλιστές με τα κέρδη ύψους 4 τρισεκατομμυρίων δραχμών μόνο μέσα στο 2004!

Ανήκουν, όμως, οι «αριστοκράτες» (!) λιμενεργάτες...

*

Στις «συντεχνίες» δεν ανήκουν οι τραπεζίτες, που είδαν οι αυξήσεις στα κέρδη τους να κινούνται από 15% (Εθνική) και 19% (Πειραιώς) μέχρι 42% (Eurobank) και 73,5% (Alpha).

Ανήκουν, όμως, τα «ρετιρέ» (!) των τραπεζοϋπαλλήλων...

*

Στις «συντεχνίες» δεν ανήκουν οι εισηγμένοι στο Χρηματιστήριο, που κάθε μέρα που περνάει έχουν καθαρά κέρδη ύψους 30 εκατ. δραχμών (!) δηλαδή μέσα σε μια μέρα εξασφαλίζουν όσα ο εργαζόμενος δεν πρόκειται να δει μετά από 35 χρόνια δουλιάς.

Ανήκουν, όμως, οι εμποροϋπάλληλοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι βιομηχανικοί εργάτες και οι αγρότες, που δε φτάνει ότι ζουν «περισσότερο» (!) από όσο πρέπει, θέλουν και σύνταξη...

***

Ενάμιση χρόνο μετά τις εκλογές του 2004, η «επανίδρυση» των σημερινών είχε την κατάληξη που είχε και η πάλαι ποτέ «αλλαγή» των προηγούμενων: Φτηνό «παπατζιλίκι» στα χείλη όσων διαιωνίζουν το «νταβατζιλίκι».

*

Στην Ελλάδα που οι ΠΑΕ ανήκουν σε μεγιστάνες του χρήματος ή εν πάση περιπτώσει σε ανθρώπους που τα ...«καταφέρνουν», ο ελληνικός λαός καλείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα να πληρώνει τα χρέη των ΠΑΕ που η πολιτεία φροντίζει να τα «ρυθμίζει» προς δόξαν της «εξυγίανσης»...

*

Στην Ελλάδα που οι Ολυμπιακές της εγκαταστάσεις χρυσοπληρώθηκαν και τώρα, λόγω υψηλού κόστους συντήρησης, σκουριάζουν (μέχρι να ξεπουληθούν), στην Αθήνα του ...ενός γηπέδου (!) για τα ερασιτεχνικά σωματεία, στη χώρα που ο Αθλητισμός της γίνεται «κράχτης» του «καζίνο» του ΟΠΑΠ, συμβαίνει τούτο:

Η ΕΠΑΕ, η ένωση των ποδοσφαιροπαραγόντων, ανακοίνωσε ότι προσκάλεσε, για να κάνει την κλήρωση του πρωταθλήματος της νέας περιόδου τον Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή Ροναλντίνιο, στον οποίο και θα καταβληθεί το ...ευτελές ποσό των 300.000 ευρώ.

*

Η ΕΠΑΕ ισχυρίζεται ότι αφ' ενός τα χρήματα δικά της είναι (και ό,τι θέλει τα κάνει) και αφ' ετέρου ότι το κόστος θα υπερκαλυφθεί από τις χορηγίες και τις διαφημίσεις.

Πρώτον, τα λεφτά (και των ΠΑΕ) είναι εκείνου που τελικά πληρώνει (είτε στον ΟΠΑΠ, είτε στα γήπεδα) και όχι εκείνου που τα «τρώει».

Δεύτερον, οι χορηγοί και οι διαφημιστές εκείνα που δίνουν από κάπου τα παίρνουν και προφανώς δεν τα παίρνουν από το «μπάρμπα» τους, αλλά από τους καταναλωτές που αρμέγουν (κανονικά) μέσω των προϊόντων που πωλούν και διακινούν (μονοπωλιακά).

*

Συνεπώς, αυτά τα «δικά μας είναι τα λεφτά», της αγοραίας «μαγκιάς» και της κρατικοεπιχορηγούμενης «λαμογιάς» είναι τόσο φτηνά όσο και η μετατροπή της παρουσίας ενός τόσο μεγάλου ποδοσφαιριστή στη χώρα μας, όπως του Ροναλντίνιο, σε «Σκανδαλίνιο»...

Είναι, τελικά, τόσο ανεξάντλητοι στην επίδειξη θράσους; Δεν ξέρουν τι σημαίνει «όριο»; Βγήκε χτες ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γ. Φλωρίδης και για να ρίξει νερό στο μύλο της δικομματικής «κοκορομαχίας» θυμήθηκε, αφ' ενός τα περί Χρηματιστηρίου και κατηγόρησε «οικογένεια του τόπου» (εννοώντας τον Αχ. Καραμανλή) ότι αυτή η οικογένεια «κέρδισε τα περισσότερα» την περίοδο της μαζικής κλοπής στη Σοφοκλέους, αφ' ετέρου κατήγγειλε τη ΝΔ γιατί κάνει «τερατώδη» πράγματα με τον ΟΠΑΠ και τον Σ. Κόκκαλη!

Αλλά το ερώτημα είναι τούτο: Το θέμα που απασχολεί τους Ελληνες είναι ποιος πήρε τα «περισσότερα»; Είναι λιγότερο ένοχοι για το Χρηματιστήριο αυτοί που «έφαγαν» τα «λιγότερα»; Είναι δυνατόν να γίνεται μια κλοπή (όπως εκείνη του Χρηματιστηρίου) και εκείνος που έχει την ευθύνη (ΠΑΣΟΚ) να προσπαθεί να την αποσείσει γιατί από την κλοπή έφαγε κι ο άλλος (ΝΔ);

Το ερώτημα είναι: Αυτοί που σήμερα χαρακτηρίζουν «τερατώδη» τα (τερατώδη) σχετικά με το «Πάμε Στοίχημα», δεν είναι οι ίδιοι που μόλις πριν από λίγα χρόνια πήγαν να κάνουν τα ίδια;

Και το τελικό ερώτημα: Είναι δυνατόν να έχουν φτάσει στο σημείο, και οι μεν και οι δε, ξεδιάντροπα και απροκάλυπτα, να ζητούν από τον ελληνικό λαό να τους «εκτιμήσει» (!), όχι γιατί είναι αθώοι και ηθικοί, αλλά γιατί το ήθος τους είναι «ολιγότερον έγκυος» από του δικομματικού εταίρου τους;