Περισσότερα από 1 δισ. ευρώ το μήνα προστίθενται στα χρωστούμενα των νοικοκυριών προς τις τράπεζες, γεγονός που έχει τη ρίζα του στην εφαρμοζόμενη πολιτική λιτότητας, στα ισχνά εισοδήματα των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων. Αυτή η πολιτική αποδείχνεται ο καλύτερος κράχτης της πραμάτειας των τραπεζών, οι οποίες καρπώνονται ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο από τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο, διασφαλίζοντας την κερδοφορία τους σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Ηδη, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος (Απρίλης 2005) τα υπόλοιπα των δανείων των νοικοκυριών στις τράπεζες φτάνουν στα 56 δισ. ευρώ. Με τέτοια υπερσυσσώρευση στο τέλος του 2005 αναμένεται να ξεπεράσουν το 36% του ΑΕΠ, που θα παραχτεί μέσα στην ίδια χρονιά. Γεγονός είναι ότι μεγάλο μέρος του νέου δανεισμού γίνεται προκειμένου να «ανακυκλωθούν» οι δόσεις για παλαιότερα δάνεια. Η κατάσταση υπερδανεισμού έχει χτυπήσει για τα καλά την πόρτα των λαϊκών στρωμάτων. Το ομολογούν έμμεσα «θεσμικοί» τραπεζίτες, όπως η ηγεσία της τράπεζας της Ελλάδος και διάφοροι φορείς του μεγάλου κεφαλαίου: Για δικούς τους λόγους και προκειμένου να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη είσπραξη των υπέρογκων δόσεων και των τοκογλυφικών επιτοκίων κάνουν λόγο και παίρνουν μέτρα μπροστά στην προοπτική κινδύνων από μια απότομη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας ή άλλων παραγόντων. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Τράπεζα της Ελλάδος, πάνω από το 8% της μάζας των καταναλωτικών δανείων βρίσκεται σε καθυστέρηση πάνω από τρεις μήνες. Προκύπτει πως περισσότερα από 1,5 δισ. ευρώ βρίσκονται σε καθυστέρηση μεγαλύτερη από τρεις μήνες. Τη νύφη την πληρώνουν για μια ακόμη φορά οι δανειολήπτες που έχουν να αντιμετωπίσουν και τα προβλεπόμενα χαράτσια (τόκοι υπερημερίας, πρόστιμα) και άλλα μέτρα από την πλευρά των τραπεζών.

Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, για το μήνα Απρίλη του 2005, καταγράφουν και τα παρακάτω αποκαλυπτικά:

• Το συνολικό υπόλοιπο των νοικοκυριών φτάνει στα 55,9 δισ. ευρώ (από 43,5 δισ. ευρώ τον Απρίλη του 2004) με ποσοστό αύξησης 28,4%.
• Τα καταναλωτικά δάνεια «πέταξαν» στα 18,5 δισ. ευρώ (από 13,7 ευρώ πέρσι) με αύξηση 34,4%. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η κατηγορία των προσωπικών δανείων (η οποία πλασάρεται και με διάφορες εμπορικές ονομασίες, όπως διακοποδάνεια, εορτοδάνεια κ.ά.) αυξήθηκε κατά 50% στα 7,3 δισ. ευρώ. Ακόμη 7,9 δισ. ευρώ είναι το χρέος των νοικοκυριών σε πιστωτικές κάρτες (αύξηση 20,1%) και 3,3 δισ. ευρώ (αύξηση 43,1%) για τα δάνεια με δικαιολογητικά αγοράς, τα οποία εμφανίζουν και πάλι υπέρμετρους ρυθμούς διόγκωσης.
• Στα στεγαστικά δάνεια τους τελευταίους μήνες εμφανίζεται μια σταδιακή αύξηση, γεγονός που έχει να κάνει με τα σχεδιαζόμενα από την κυβέρνηση μέτρα (αντικειμενικές αξίες, ΦΠΑ). Στο τέλος του Απρίλη έφτασαν σε 35,9 δισ. ευρώ (28,5 δισ. τον Απρίλη του 2004) με ποσοστό αύξησης 26% έναντι ρυθμών 24,5% - 25,5% στους προηγούμενους μήνες.
• Οι επιχειρήσεις χρωστούσαν 67 δισ. ευρώ (ετήσια άνοδος 6,7%).
• Το συνολικό υπόλοιπο των δανείων (νοικοκυριά μαζί με επιχειρήσεις) φτάνει στα 123 δισ. ευρώ.

Η απαρχή έγινε, όντως, από τον ΟΤΕ, με την κατάπτυστη και πρωτοφανή στα συνδικαλιστικά χρονικά συμφωνία που υπέγραψε η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΟΜΕ-ΟΤΕ με τη διοίκηση του Οργανισμού. Κάτι ανάλογο έπραξε στα «μουλωχτά» και η άλλη «ομογάλακτη» συνδικαλιστική πλειοψηφία των εργαζομένων στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

Με την άγρια αυτή αντεργατική πολιτική της ΝΔ συμφωνεί επί της ουσίας και το ΠΑΣΟΚ, κορυφαία στελέχη του οποίου - μηδέ εξαιρουμένου και του προέδρου, Γ. Παπανδρέου - έχουν εκφραστεί δημόσια και ξεκάθαρα υπέρ της ανάγκης «διαρθρωτικών αλλαγών στις ΔΕΚΟ».