ΛΙΒΑΔΕΙΑ (Του ανταποκριτή μας).--

Την αντεργατική πεπατημένη του προκατόχου του, δημάρχου Χρ. Παλαιολόγου (στελέχους του ΣΥΝ), ένθερμου υποστηρικτή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, και όχι μόνο, ακολουθεί και ο σημερινός Νεοδημοκράτης δήμαρχος Λιβαδειάς, Αρ. Ρούσσαρης. Ετσι, 75 εργαζόμενοι συμβασιούχοι στις δημοτικές επιχειρήσεις παραμένουν απλήρωτοι 6-8 μήνες, κάτι που δεν έχει συμβεί για πρώτη φορά, αφού η ίδια τακτική ακολουθείται στο δήμο από το 2000 και καθιερώθηκε επί δημαρχίας Παλαιολόγου.

Προχτές, οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις, μην αντέχοντας άλλο την κοροϊδία και τον εμπαιγμό, πραγματοποίησαν 24ωρη προειδοποιητική απεργία, συγκέντρωση έξω από το δημαρχείο και πορεία στους δρόμους της πόλης, διαμαρτυρόμενοι για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων 6-8 μηνών και για τις συναδέλφισσές τους, εργαζόμενες στον 3ο Παιδικό Σταθμό, που μετά από πέντε χρόνια (ανανέωσης συμβάσεων) κινδυνεύουν να χάσουν την εργασία τους.

Ο σημερινός δήμαρχος Λιβαδειάς, Α. Ρούσσαρης, βαδίζοντας στα χνάρια του πρώην δημάρχου και νυν γραμματέα της ΚΕΔΚΕ (με τη στήριξη ΣΥΝ-ΠΑΣΟΚ), προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα με δανεισμό που η αποπληρωμή του θα φορτωθεί στα μόνιμα «υποζύγια», δηλαδή τους δημότες, ενώ την «άλλη μέρα» θα χρειαστεί ξανά δανεισμό, αφού το ίδιο πρόβλημα θα ξαναπροκύψει, με δεδομένη την άρνηση της δημοτικής πλειοψηφίας και της αντιπολίτευσης να διεκδικήσουν κονδύλια, παράνομα παρακρατημένους πόρους από την κεντρική διοίκηση.

«Το πρόβλημα με τους εργαζόμενους στις δημοτικές επιχειρήσεις του Δήμου Λιβαδειάς θα οξύνεται ακόμα περισσότερο», τονίζει σε ανακοίνωσή της η Κομματική Οργάνωση Λιβαδειάς του ΚΚΕ, καταλογίζοντας ευθύνες, για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, στον σημερινό και στον προηγούμενο δήμαρχο, «που στήριξαν και στηρίζουν τις επιλογές της ΕΕ και των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, σε βάρος των εργαζομένων, αλλά και των δημοτών. Και οι δύο, επισημαίνει η ΚΟ Λιβαδειάς, στήριξαν τις αποφάσεις παραγραφής των χρεών των κυβερνήσεων από παρακρατημένους φόρους υπέρ της ΤΑ (10 δισ. ευρώ ή 3,5 τρισ. δρχ.). Μάλιστα, ο κ. Παλαιολόγος και από τη θέση του γραμματέα της ΚΕΔΚΕ».

Η ΚΟ Λιβαδειάς του ΚΚΕ καταδικάζει την οποιαδήποτε σκέψη για απόλυση των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς και απαιτεί την άμεση μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και εκτάκτων υπαλλήλων του δήμου.

Σημειώνει ότι μόνη λύση είναι η απόδοση των πόρων που παράνομα παρακρατούν οι κυβερνήσεις, καθώς και η απόδοση των χρημάτων που χρειάζεται για να λειτουργήσει ο δήμος και να προσφέρει τις υπηρεσίες του χωρίς να επιβαρύνει τους κατοίκους. Τέλος, καλεί τους εργαζόμενους να βγάλουν τα απαραίτητα πολιτικά συμπεράσματα και να σταθούν αγωνιστικά απέναντι στα προβλήματα που δημιούργησαν η σημερινή και οι προηγούμενες δημοτικές αρχές.

Σκηνές αστυνομικής ταινίας εκτυλίχτηκαν την περασμένη Τρίτη στα 2ο, 6ο Δημοτικά Σχολεία και στο 2ο Λύκειο Ζακύνθου, όταν ένοπλοι αστυνομικοί εισέβαλαν και συνέλαβαν ως κοινούς εγκληματίες τρεις εργαζόμενους που διαχειρίζονται τα κυλικεία των σχολείων. Σημειώνουμε ότι δεν προηγήθηκε καμία συνεννόηση με τους διευθυντές.

Οι εργαζόμενοι, με βίαιο τρόπο, μπροστά στα έντρομα μάτια των μαθητών, οδηγήθηκαν στο Αυτόφωρο με την κατηγορία ότι δεν είχαν τη σχετική άδεια λειτουργίας από το Δήμο Ζακύνθου. Ομως, η ίδια η δημοτική αρχή του νησιού είχε δύο φορές πάρει απόφαση, από την αρχή της σχολικής χρονιάς, να λειτουργήσουν τα κυλικεία ως έχει μέχρι να αποπερατωθεί η διαδικασία ολοκλήρωσης των αδειών σε όλα τα κυλικεία του νομού. Χτες, ορίστηκε η τακτική δικάσιμος η οποία θα γίνει τον Ιούνη.

Σε ανακοίνωσή τους, οι Εκπαιδευτικοί του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου καταγγέλλουν τη βάρβαρη και τρομοκρατική σύλληψη των εργαζομένων και σημειώνουν πως αυτά τα φαινόμενα βίας είναι «σύμφυτα με το χαρακτήρα της σημερινής εξουσίας και αποτελεί βασικό εργαλείο για την επιβολή της αντιλαϊκής πολιτικής».

Στη συνέχεια, αφού καλούνται η ΕΛΜΕ, ο Σύλλογος Δασκάλων και οι μαζικοί φορείς του νησιού να πάρουν θέση καταδίκης αυτού του τρομοκρατικού περιστατικού, η ανακοίνωση καταλήγει: «Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να έχουν καμιά ελπίδα από ένα κράτος - αλλά και τις κυβερνήσεις που το διαχειρίζονται - που δείχνει τα δόντια του και τον τσαμπουκά του στους μεροκαματιάρηδες, στους απλούς ανθρώπους του μόχθου, ενώ την ίδια στιγμή κάνει πλάτες στα μεγάλα συμφέροντα, στους μεγαλοκαρχαρίες της εκμετάλλευσης, της μίζας και της ρεμούλας».