Πολλά ερωτηματικά για την ασφαλή λειτουργία της Γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου (ενός έργου που θεωρείται από τα πιο πρωτότυπα στον κόσμο και κόστισε πανάκριβα στον ελληνικό λαό, που επιπλέον πληρώνει «τσουχτερά» διόδια για κάθε διέλευση) εγείρονται από χτες, μετά την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε λίγο πριν τις 11 το πρωί σε ένα καλώδιο στήριξης του πρώτου πυλώνα της.

Η κυκλοφορία στη γέφυρα και στα δύο ρεύματα διακόπηκε αμέσως, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι θα χρειαστεί να παραμείνει κλειστή για αρκετές μέρες, προκειμένου να διερευνηθούν σε βάθος τα αίτια του περιστατικού, καθώς θεωρείται πως πρόκειται για εξαιρετικά σύνθετο τεχνικό θέμα και η ζεύξη θα διεξάγεται με τα φέρι μποτ.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ως προς τα αίτια του περιστατικού, προς το παρόν, εξετάζονται τρία σενάρια:

• Να οφείλεται σε κεραυνό που χτύπησε μία από τις αντηρίδες καλωδίωσης της γέφυρας.
• Να οφείλεται σε ανάφλεξη που προκλήθηκε από την τριβή μεταξύ των καλωδίων εξαιτίας του ισχυρού ανέμου.
• Να οφείλεται στο στατικό ηλεκτρισμό, που μπορεί να προκληθεί από ένα διερχόμενο αυτοκίνητο.

Οπως και να 'χει πάντως το θέμα, τα ερωτηματικά είναι δικαιολογημένα, καθώς δεν μπορεί σε ένα τόσο σημαντικό έργο να μην υπάρχει μέριμνα, για παράδειγμα για την αντικεραυνική του προστασία. Τα ερωτήματα αυτά γίνονται ακόμη πιο επιτακτικά, καθώς και προχτές η γέφυρα παρέμεινε κλειστή για λίγες ώρες όταν έπνεαν στην περιοχή άνεμοι 8 μποφόρ, ενώ - υποτίθεται - οι προδιαγραφές της είναι τέτοιες που να αντέχουν ακόμη και τυφώνα, όπως ανέφεραν οι αρμόδιοι κατά την παράδοσή της πέρσι το καλοκαίρι...

Το περιστατικό, όμως, αυτό αποτελεί κόλαφο και προς όλους αυτούς που υποστηρίζουν ότι τα έργα με «συμβάσεις παραχώρησης» είναι πιο ασφαλή και άρτια ποιοτικά. Θυμίζουμε ότι το έργο κόστισε 750 εκατ. ευρώ και η γαλλοελληνική κοινοπραξία που το κατασκεύασε συμμετέχοντας μόνο με 9,5% στο κόστος του θα το εκμεταλλεύεται για 35 χρόνια εισπράττοντας διόδια 9,70 ευρώ για κάθε διέλευση ΙΧ.

Η φωτιά έσβησε μετά από λίγο από τη βροχή που έπεφτε εκείνη την ώρα, ενώ τμήμα του φλεγόμενου καλωδίου κόπηκε κι έπεσε στη γέφυρα με το υπόλοιπο κομμάτι να κρέμεται. Επιτόπου έσπευσε κλιμάκιο τεχνικών της κοινοπραξίας που ξεκίνησε εργασίες αποκατάσταση της ζημιάς, χωρίς ωστόσο να δοθεί ο ακριβής χρόνος ολοκλήρωσης των εργασιών.

Επιτόπου έσπευσε, κατόπιν εντολής του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιά, ο γενικός γραμματέας Συγχρηματοδοτούμενων έργων Θ. Κουλουμπής, ο οποίος συμμετείχε σε σύσκεψη με τα στελέχη της εταιρίας, ενώ σήμερα πρόκειται να εξεταστεί το πρόβλημα τόσο από στελέχη των κατασκευαστών που θα έρθουν από τη Γαλλία, όσο και από εμπειρογνώμονες του ΤΕΕ και του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Τα τραγούδια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου είναι σαν μια κόκκινη κλωστή που ενώνει τον ηρωικό αγώνα των κομμουνιστικών και επαναστατικών δυνάμεων της δεκαετίας του '30 με το σήμερα. Τα τραγούδια που εμπεριέχονται σε αυτό το CD, προσφορά του «Ριζοσπάστη» στους αναγνώστες του, αποτελούν μόνο ένα θραύσμα, αν και πολύ αντιπροσωπευτικό, του μεγαλείου αυτού του αγώνα, της διεθνούς αλληλεγγύης από τις Διεθνείς Ταξιαρχίες που συμμετείχαν σ' αυτό τον αγώνα και αποτελούν το έλασσον έμπνευση αγώνα. Πώς, άραγε, θα μπορούσαν να χωρέσουν τα 2 χρόνια και οι 254 μέρες που διήρκεσε αυτός ο αγώνας;

Ομως, το «συναίσθημα» αυτού του αγώνα και της ιστορίας που γράφτηκε στην ιβηρική χερσόνησο, αυτό που μπορεί να ζωντανέψει το παρελθόν και να μεταφέρει εικόνες του αγώνα, των ονείρων, των προσωπικών στιγμών, του πόνου, της ήττας αποτυπώνεται σε αυτό το δίσκο ακτίνας με τις αυθεντικές ηχογραφήσεις, όπου τραγουδούν ανάμεσα στους άλλους οι μεγάλοι Αμερικανοί λαϊκοί καλλιτέχνες Γούντι Γκάθρι και Πιτ Σίγκερ και τραγούδια που έχουν γράψει και τραγουδούν ανώνυμοι αγωνιστές.

Το CD ξεκινά, αποτυπώνοντας στιγμές από τις πρώτες μάχες κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου, όπως τα A las urnas socialistas, el quinto regimiento, της μεγάλης και εξαιρετικά σκληρής μάχης της Αραγωνίας όπως ζωντανεύει μέσα από το cancion a la memoria de revolta d'Asturie ή για τους Βάσκους στρατιώτες στο Euzku gudari, που μας συνδέει και με μία άλλη μεγάλη στιγμή, το βομβαρδισμό της πόλης των Βάσκων Γκερνίκα και το μοναδικό τρόπο με τον οποίο τον αποτύπωσε ο Πάμπλο Πικάσο. Τραγούδια των Διεθνών Ταξιαρχιών, όπως το cancion de brigades internationales και το Los Quatro Generales και το El Ejercito de l' Ebro που τραγουδήθηκαν από τις Διεθνείς Ταξιαρχίες μετά την πτώση της Μαδρίτης. Τραγούδια όπου οι στιγμές είναι πιο προσωπικές, όπως το el joven de Alcala και το si me quieres escribir. Τραγούδια που σημάδεψαν αυτή την εποχή, ενέπνευσαν και ίσως ακούγονται ανάμεσα στις γραμμές του «Για ποιον χτυπά η καμπάνα» του Ερνεστ Χέμινγουέι.