ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Γρηγοριάδης Κώστας

Στη δημοκρατία ο καθένας έχει ατομική ευθύνη! Το ακούμε συχνά πυκνά. Και θα πει, κόψτε (ο καθένας και η καθεμία) το σβέρκο σας, για να πορευθείτε!..

***

ΠΑΣΟΚο-Νεοδημοκρατική η σχετική άποψη! Κοινώς αστική, για να χρησιμοποιήσουμε ...παλαιολιθικούς όρους!

***

Γιατί τη λέξη αστική τη θεωρούν παλαιολιθική; Επειδή θεωρούν σύγχρονη και προοδευτική την αστική δημοκρατία...

***

Πάλι τον Στάλιν θυμήθηκαν! Ο Ακης πρωταρχικώς, αλλά και οι TV! Αυτήν την κακεντρεχή ανοησία πήραν να κάνουν πρώτο θέμα!..

***

Τρέμουν τον Στάλιν, 51 χρόνια μετά το θάνατό του! Θα τον τρέμουν και αργότερα! Οσο θα υπάρχει το σύστημά τους, τέλος πάντων...

***

Και ο πρόεδρος του ΣΕΒ είναι κατά της λεγόμενης διαπλοκής!!! Ημαρτον!..

***

Τι είδους δημοψήφισμα ζητάνε ορισμένοι; Να πει ο λαός «όχι» στο συγκεκριμένο «ευρωσύνταγμα» και «ναι» σε ένα ...άλλο καλό «ευρωσύνταγμα»; Ωραίο...

***

Και η Καλομοίρα με τον Γιάγκο (ΑΝΤ1)! Στου Φώσκολου τα αθάνατα έργα! Αθάνατα, με την έννοια ότι δεν τελειώνουν ποτέ!..

***

Την τιμή του πολιτικού κόσμου είπε ο Γιώργος (Παπανδρέου) ότι υπερασπίζεται! Δηλαδή, και τη δική μας; Δεν τον χρειαζόμαστε! Αλίμονο, αν ο Γιώργος (Παπανδρέου) υπεράσπιζε την τιμή του ΚΚΕ! Θα σήμαινε ότι το ΚΚΕ έχει κατρακυλήσει!.. Αμ δε...

***

Για το ΠΑΣΟΚ, η διαφάνεια είναι θέμα αρχής! Το είπε ο Γείτονας!..

***

Και για τη ΝΔ, η διαφάνεια είναι ύψιστο θέμα! Το είπε η Παπακώστα!..

***

Πάει ο αρχηγός της ΚΥΠ, τον χάνουμε! Τώρα θα έρθει ο καινούριος! Κρίμα! Γιατί ο σημερινός αρχιΚΥΠατζής ήταν του ...σοσιαλισμού!!!...

Γρηγοριάδης Κώστας

***

Το ΧΑΑ είναι στάσιμον έως καθοδικόν!..

***

Ακου Καλομοίρα...

Associated Press

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Νέες απολύσεις...

Ο εικονιζόμενος εργαζόμενος της Τζένεραλ Μότορς αποχωρεί μαζί με συναδέλφους του από εργοστάσιο της Οπελ στο Μπόχουμ - αλλά ο ίδιος και άλλοι 12.000 εργαζόμενοι δεν ξέρουν αν θα επιστρέψουν αύριο: Αυτός είναι ο αριθμός των ανθρώπων, που η διοίκηση της εταιρίας προανήγγειλε ότι θα απολύσει έως το τέλος του 2006...

Οι πολυεθνικές του θανάτου...

«Ανάσαινα βαθιά την ύστατη στιγμή/ κι έπεφταν με πυρωμένα τα σκήπτρα τους/ ένα ένα στον πάτο της θάλασσας».

(Νίκος Δεληγιάννης)

Απ' τις αρχές του 1950, από τότε που οι αμερικανικές εταιρίες μέτρησαν ως θαυμάσια ευκαιρία για εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίων, στο δέλτα του ποταμού Νίγηρα, η χώρα αυτή αποτέλεσε στόχο των πολυεθνικών πετρελαϊκών μεγαθηρίων. Το «παιγνίδι» μοιράστηκε ανάμεσα στην αμερικανική Chevron και τις ευρωπαϊκές «αδελφές» της, με τη μορφή κοινοπραξιών με την κρατική NNPC. Τα πρωτεία της εκμετάλλευσης από το 1956 κρατάει η Shell, με μισό και παραπάνω της συνολικής παραγωγής που είναι 2 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως (αρίστης ποιότητας). Το 2002 μπήκαν στα ταμεία των πολυεθνικών κολοσσών πάνω από 300 δισ. δολάρια, ποσό αστρονομικό για τα δεδομένα του Τρίτου Κόσμου, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία των Νιγηριανών ζει στην εξαθλίωση. Το 76% ζει με λιγότερα από ένα δολάριο την ημέρα, ο μέσος όρος ηλικίας είναι 46 χρόνια, το AIDS θερίζει, τα απόβλητα των πολυεθνικών πετρελαίου μολύνουν διαρκώς τους ποταμούς, τα παρθένα δάση, τα χωράφια, κτλ.

Ο πλούτος, η αποικιοκρατία η μετα-αποικιοκρατία θερίζει τα 132 εκατομμύρια κατοίκους της Νιγηρίας, οδηγώντας τους στην ανεργία και τη μαζική μετανάστευση. Το ιμπεριαλιστικό σύστημα σκορπίζει το θάνατο. Ο στρατός και η χούντα της Νιγηρίας, σε συνεργασία με τις πολυεθνικές, έχουν εξαπολύσει πογκρόμ, γενοκτονίες, σφαγές, κάψιμο χωριών, συλλήψεις και δολοφονίες. Η κορυφαία στιγμή ήταν η δολοφονία (απαγχονισμός) του ποιητού Κεν Σάρο Ουίουα το 1995. Για να κατασταλεί το κίνημα χιλιάδων εξαθλιωμένων διαδηλωτών, άλλους τους πυροβολούσαν επειδή γέμιζαν για χρήση ένα μπετόνι 5 λίτρα πετρελαίου, άλλους τους φυλάκιζαν με τις «ευλογίες» της Αγγλο-ολλανδικής Royal Dutch/Shell. Δεν περισσεύει πλούτος απ' τα αποθέματα των 40 δισ. βαρελιών (!!!).

Για αυτήν τη σύγχρονη τραγωδία της Νιγηρίας, και όχι μόνον απ' το ιμπεριαλισμό, γι' αυτές τις επονείδιστες διαμάχες γύρω απ' τα πτώματα, ο φίλος μου συγγραφέας Μπεν Οκρι μού έστειλε, μέσω διαδικτύου, το παρακάτω μήνυμα (το μεταφράζω ελεύθερα): «Εφτασε πια ο καιρός/ να δηλώσουμε ότι οι ανθρωπιστικές βοήθειες δεν αρκούν./ Το να λυπάται μόνον κανείς μπορεί να καταγραφεί ως υπεκφυγή (προδοσία)./ Ερχονται στιγμές που το νέφος,/ το δηλητήριο της εκμετάλλευσης, θερίζει τους φοβερούς καρπούς του./ Ο θάνατος πλανιέται για τους κατοίκους σ' αυτό το αφρικανικό κυνήγι του πετρελαίου./ Πεθαίνουν τα ποτάμια, μολύνοντας την πλαστή παγκόσμια ειρήνη./ Πεθαίνουν και λαμπαδιάζονται κάτω απ' τον ουρανό/ σε μια βραχώδη έρημο/ θύματα των πετρελαίων/ εταιριών./ Τίποτε δε σκέπτονται παρά να είναι κύριοι μέτοχοι των χρηματοκιβωτίων.../ Ουρλιάζω για αυτήν την ήπειρο (Αφρική) τη φορτωμένη με τόσο πόνο και δάκρυα./ Εδώ πεθαίνουν δίπλα στα κέρδη των πετρελαιάδων τα λουλούδια./ Οι γύπες των αποικιοκρατών γύρω από τα πτώματα τραγουδούν «χαρούμενοι»!

Αυτήν την απίστευτη ληστεία, το θάνατο, υφίσταται η Νιγηρία, ο Τρίτος Κόσμος, η Αφρική. Ο μαύρος χρυσός είναι το σημαντικότερο, αλλά όχι μοναδικό μήλο της απληστίας για τους ιμπεριαλιστές. Η ιστορία του κεφαλαίου μας το έχει διδάξει: «Και κύλησε αίμα/ στις απαστράπτουσες λεπίδες υγραίνοντας τα ξερά χείλια του θανάτου/ καθώς καταμετρά τα ερείπια των αιώνων». (Νίκος Δεληγιάννης).

Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ