ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 10 Οχτώβρη 2004
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πατριδογνωμόνιο
Ο Πάπας και το κόκκινο κακόν...

Γυρνάω στην Αθήνα ξημερώματα από τη ...δημοκρατία της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Τώρα, τι σόι δημοκρατία είναι αυτή όταν μιλάνε μόνο 10 στους 800 κι αυτοί μόνον αν δεν ταράξουν την κυρίαρχη αστική υποκρισία κι αφήσουν, ας πούμε, τον κ. Ερντογάν στην ησυχία του; Με το πετρέλαιο στα ύψη, τον Πάπα να δηλώνει ότι «ο κομμουνισμός ήταν αναγκαίο κακό σταλμένο απ' το Θεό» κι έναν καυγά για τα σουβλάκια, τους νταβατζήδες κι άλλα τέτοια «επικοινωνιακά» τρικ, προσγειώνομαι στη χώρα της ...Ευρώπης που λέγεται Ελλάς και συνηθίζει να ξεγελάει τον πεινασμένο με σουβλάκι, παραγεμισμένη πίτα με ολίγη από τίποτα σε γεύση αλά κρεμ!

Θα μου πείτε, μωρέ σύντροφοι, ότι ο Πάπας έχει το αλάθητο κι ότι το τίποτα, όσο να 'ναι, λίγο καλύτερο γίνεται με ευρωπαϊκές κρέμες και σάλτσες. Οσο να 'ναι, και να πνιγεί στην πρώτη βροχή η πρωτεύουσα έχει το κατιτίς της να επιδείξει, ένα «Ζέπελιν» να καταγράφει τα βουλωμένα φρεάτια και τ' ανοιχτά στόματα.

Επειδή όμως την ώρα που γράφω τούτες τις γραμμές το αναγκαίο κόκκινο ποτάμι των ανθρώπων μαζί μ' όλα του τα χρώματα κατεβαίνει στο Πεδίον του Αρεως για να διεκδικήσει, να προειδοποιήσει, να συνειδητοποιήσει, να κατακτήσει όλα όσα του ανήκουν του λαού, το αλάθητο του Πάπα κολλάει στο ...«κακό» και δεν ξανασηκώνεται. Ριζώνει, μαυρίζει και καρπίζει τόσο ώστε η ...Αγία Εδρα να ετοιμάζεται να αγιοποιήσει έναν Αυστριακό παπά ναζιστή του κερατά!

Μια κι είμαι αναγκαστικά στα σύννεφα, λέω να του στείλω «άνωθεν» μήνυμα του κάθε πάπα που τολμάει να φέρνει την ιστορία στα μέτρα της δικής του περπατησιάς και τα όνειρα των λαών για ειρήνη κι ευημερία, τους αγώνες τους, στα μέτρα των συμβιβασμών που δεν έχουν ποτέ το θεό τους... Στ' αλήθεια, αρκεί μια ερώτηση απλού προβάτου, ούτε καν ποιμνίου, προς τον αλάθητο: «Αναγκαίο κακό» ο κομμουνισμός» ή «απόλυτο κακό ο βάρβαρος κι ανθρωποκτόνος καπιταλισμός» που «γέννησε» την ανάγκη των πολλών ν' αφαιρέσουν για πάντα το α...αλάθητο των αφεντικών τους;

Οχι, μια μέρα μετά το συλλαλητήριο που θα διαβάζονται τούτες οι γραμμές, όχι σύντροφοι, δεν είναι το ζήτημα τι είπε ο Πάπας. Ζήτημα είναι ότι όλοι έγραψαν κι είπαν τι είπε. Αλλά για τη φωνή του λαού, δυο ψίθυροι εδώ, μια νύξη πιο κει, σιωπή παραπέρα. Το λαϊκό αλάθητο δεν αναγνωρίστηκε ποτέ. Ούτε όταν η ζωή χυνόταν ποτάμι αίματος για να βουλεύονται λεύτερα οι επόμενες γενιές, να κρίνουν και να επαναστατούν όποτε το απαιτούν οι περιστάσεις.

Καλύτερα να λαθεύει κανείς, κι όλοι μαζί, και να διδάσκεται παρά να παραμένει αλάθητος στην άγνοια των πραγματικών ανθρώπων.

Ως μέλος, κομματάκι, κόκκος άμμου αυτού του μοναδικού «αναγκαίου κακού» από δω ψηλά, από τ' αεροπλάνο, σας βλέπω τους συντρόφους και τους φίλους και τους αμαρτωλούς συνοδοιπόρους, τεράστιους με τα μάτια του Πάπα. Και ξέρω γιατί φοβάται τελικά και να ζήσει και να πεθάνει έξω από την ιδιόκτητη ιστορία του. Γιατί το ...αναγκαίο κακό είναι ο παράδεισος της εργατικής τάξης. Και δεν απαιτείται πορτιέρης. Αμήν.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ 17ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ
Την επόμενη Κυριακή στο «Ρ» οι Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής

Ηδη η ΚΕ του ΚΚΕ έχει αναγγείλει την πραγματοποίηση του 17ου Συνεδρίου του Κόμματος στις 9-12 Φλεβάρη 2005. Κεντρικό θέμα, που θα απασχολήσει το Συνέδριο, είναι η πορεία του ΚΚΕ και τα καθήκοντά του από την ανασυγκρότηση, στην ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ισχυροποίησή του και σύνθημά του «ΚΚΕ ΙΣΧΥΡΟ, ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ, ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ».

Την επόμενη Κυριακή 17 Οκτώβρη θα κυκλοφορήσουν με ειδικό ένθετο στο «Ριζοσπάστη», σε χιλιάδες αντίτυπα οι Θέσεις της ΚΕ για το 17ο Συνέδριο, προκειμένου να αρχίσει ο εσωκομματικός και ο δημόσιος διάλογος πάνω σ' αυτές. Η συζήτηση που θα αναπτυχθεί όλο αυτό το χρονικό διάστημα, όπως βεβαίως γίνεται κατά την προσυνεδριακή περίοδο σε όλα τα Συνέδρια του ΚΚΕ, αποτελεί πολύτιμη συμβολή στην ευόδωση των στόχων και επιδιώξεων του Κόμματος, στις αποφάσεις του Συνεδρίου, στην ανάπτυξη πλατύτερων και πιο στέρεων δεσμών του ΚΚΕ με τους εργαζόμενους. Δεσμών ιδεολογικών, πολιτικών, αφού βασικό περιεχόμενο της σχέσης που αναπτύσσεται αυτή την περίοδο ανάμεσα στους κομμουνιστές και τα λαϊκά στρώματα αποτελεί το περιεχόμενο του Συνεδρίου. Αλλωστε το ΚΚΕ, από το χαρακτήρα του ως Κόμμα, επιδιώκει να γίνεται συνειδητή υπόθεση των ανθρώπων του μόχθου, η πολιτική του, η πάλη για την προώθησή της, η ολόπλευρη ισχυροποίησή του, προκειμένου να πραγματοποιηθούν τα λαϊκά συμφέροντα.

Πανεξόρμηση με το «Ριζοσπάστη» στο χέρι

Απ' αυτή την άποψη έχει μεγάλη σημασία και η συστηματική και οργανωμένη δράση των στελεχών και των μελών του Κόμματος για τη διάδοση και συζήτηση των Θέσεων της ΚΕ για το Συνέδριο, με όσο γίνεται μεγαλύτερα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων, ξεκινώντας βεβαίως από τη μεγάλη πανεξόρμηση με τον Κυριακάτικο «Ριζοσπάστη». Είναι ο πρώτος μεγάλος σταθμός, η έναρξη της προσυνεδριακής δράσης και απ' αυτή δε μπορεί να λείψει κανείς. Στελέχη και μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, δραστήριοι οπαδοί που πρωτοστατούν μαζί μας στην αυτοτελή δράση του Κόμματος, αλλά και στο οργανωμένο μαζικό λαϊκό κίνημα, όλοι μας συστρατευόμαστε, ώστε αυτός ειδικά ο «Ριζοσπάστης» να φτάσει παντού. Στους χώρους που ζουν και δουλεύουν οι εργάτες και οι εργάτριες, η φτωχή αγροτιά, οι ΕΒΕ, η νεολαία, οι πολλαπλά καταπιεσμένες γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων. Και δεν έχουμε το δικαίωμα να τους στερήσουμε ειδικά αυτό το φύλλο του «Ρίζου». Γι' αυτό χρειάζεται η ίδια η πανεξόρμηση καλή οργάνωση. Καλή διάταξη δυνάμεων για κάλυψη όλων των χωρών. Μέριμνα για να μπει ο «Ρ» στα εργοστάσια, στα νοσοκομεία, στα γιαπιά, σ' όλους τους χώρους δουλιάς την αμέσως επόμενη μέρα, στα Πανεπιστήμια και στις Σχολές.

Μπορούμε και πρέπει να σκεφτούμε δημιουργικά, να βάλουμε το μεράκι και τη φαντασία μας ώστε να γίνει ειδικά αυτή η εξόρμηση γιορτή για τους ίδιους τους εργαζόμενους, τους νεολαίους, γιορτή μάχης για την υποδοχή του Συνεδρίου. Να προετοιμάσουμε την υποδοχή του «Ρίζου» με τις Θέσεις για το Συνέδριο.

Παρακαταθήκη για τη συνέχεια

Βάζουμε έτσι το θεμέλιο για τη συνέχεια, με τη συζήτηση στο περιεχόμενο των Θέσεων, στο τι συζητάμε στο Συνέδριο και τι επιδιώκουμε, ποια μπορεί να είναι η δική τους συμβολή. Αλλωστε το ίδιο το κεντρικό θέμα του Συνεδρίου το απαιτεί.

Γιατί στο Συνέδριο, πέρα από τον απολογισμό δράσης του Κόμματος στα τέσσερα χρόνια από το 16ο Συνέδριο, συζητάμε πώς το ΚΚΕ θα γίνει πιο ικανό, πιο αποτελεσματικό, πιο δυναμικό στον αγώνα για την υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων, στον αγώνα για το δικαίωμα του κάθε λαού να αποφασίζει για τις τύχες του, στον αγώνα κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της καταπίεσης. Πώς το ΚΚΕ θα αναλάβει περισσότερες ευθύνες για την οικοδόμηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου, για το πώς θα αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης. Πώς το ΚΚΕ θα ισχυροποιηθεί ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά. Για το πώς θα γίνει ικανό, ώστε να δώσει πληρέστερες και ουσιαστικότερες απαντήσεις και με διεθνείς συνεργασίες για το μεγάλο ζήτημα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Και σ' όλ' αυτά, μας είναι χρήσιμη η γνώμη όλων των ανθρώπων που δεν ανέχονται τη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα. Που ψάχνουν διέξοδο στο ν' αλλάξει η ζωή τους. Που λένε «δεν πάει άλλο», αλλά χρειάζονται τη δική μας δουλιά για να βάλουν πλάτη και «να γυρίσει ο ήλιος».

Διατρέξαμε 14 χρόνια, δύσκολα, πρωτόγνωρα. Το 14ο Συνέδριο είχε τη δική του μεγάλη συμβολή, καθώς αποκατέστησε τη φυσιογνωμία του Κόμματος. Το 15ο Συνέδριο επεξεργάστηκε το νέο Πρόγραμμα του Κόμματος στις σύγχρονες συνθήκες, την πολιτική των συμμαχιών του Κόμματος. Το 16ο Συνέδριο ανέπτυξε καλύτερα τις προγραμματικές θέσεις και το πλαίσιο της συνεργασίας που προτείνουμε για τη συγκρότηση του Μετώπου, έδωσε τις γενικές γραμμές της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.

Τώρα πρέπει και μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι. Πιο ικανοί, πιο δυνατοί να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών. Και σ' αυτή μας την επιδίωξη ζητούμε από όλους εκείνους που, ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες απόψεις τους, συμφωνούν ότι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ είναι όφελος για το λαό, να πουν τη γνώμη τους, τις κριτικές παρατηρήσεις τους. Θα 'ναι και αυτός ένας τρόπος ενίσχυσης της συμπόρευσής τους με το Κόμμα μας. Αλλωστε είμαστε ανοιχτοί στο λαό και στην κοινωνία, κρίνουμε και κρινόμαστε. Μπορούμε μαχητικά και δυναμικά να συνεχίσουμε. Με την εργατική τάξη και τη νεολαία, με όλα τα καταπιεζόμενα κοινωνικά στρώματα, με το λαό.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ