Η Κεντρική Ενωση Εργατών Κούβας (CTC National) -που ήταν και ο οικοδεσπότης της διεθνιστικής αποστολής του ΠΑΜΕ- γιορτάζει φέτος τα 45 χρόνια της. Σαν ένδειξη τιμής στους Ελληνες αγωνιστές του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος που μετέφεραν την αλληλεγγύη τους στους Κουβανούς εργαζόμενους, την ενημέρωση της αποστολής για τη δομή και τη λειτουργία της CTC ανέλαβε ο ίδιος ο Pedro Ross, γενικός γραμματέας της Ενωσης.

Η CTC Συνδέεται με 19 κλαδικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα και εκπροσωπεί περίπου 3,5 εκατομμύρια Κουβανούς εργαζόμενους. Συνολικά, πάνω από 20.000 σωματεία και συνδικάτα αποτελούν τη βάση της Ενωσης, ενώ υπάρχει ένας μόνο σύνδεσμός της σε κάθε Εργατικό Κέντρο της χώρας, προκειμένου να διασφαλίζεται το ενιαίο και αδιάσπαστο της δράσης των Κουβανών εργαζόμενων. Η συμμετοχή των Κουβανών στο συνδικαλισμό και κατ' επέκταση στη μάχη που δίνουν τα συνδικάτα να σπρώξουν την υπόθεση της επανάστασης ένα βήμα πιο πέρα, αποδεικνύεται και από τους εγγεγραμμένους στα σωματεία της χώρας: το 98% των εργαζομένων στην Κούβα είναι μέλη του σωματείου τους και εκλέγουν άμεσα τους εκπροσώπους τους στα ανώτερα συνδικαλιστικά κλιμάκια, μέχρι και το επίπεδο της διοίκησης της CTC.

Οι παραγωγικοί κλάδοι στους οποίους κατανέμονται οι εργαζόμενοι της Κούβας και αποτελούν τη βάση της οικονομίας της, είναι ο τουρισμός, η επεξεργασία νίκελ (3 εργοστάσια στη χώρα παράγουν περίπου 73.000 τόνους νίκελ το χρόνο), η αλιεία, η παρασκευή πούρων και ρουμιού και η παραγωγή πετρελαίου για την κάλυψη μέρους των εσωτερικών κυρίως αναγκών, ενώ τα τελευταία χρόνια με ραγδαίους ρυθμούς αναπτύσσεται και ο κλάδος των τεχνολογιών και της πληροφορικής. Ηδη, 4.000 φοιτητές πληροφορικής σπουδάζουν στα πανεπιστήμια της χώρας και θα αποτελέσουν τη «μαγιά» για την ανάπτυξη του κλάδου τα επόμενα χρόνια.

Ιδιαίτερα σημαντική στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι και η θέση των γυναικών, γεγονός που αντανακλά και τη σύνθεση του εργατικού δυναμικού της Κούβας: Το 65% των επαγγελματιών (οικονομολόγοι, γιατροί, εκπαιδευτικοί), συνολικά δηλαδή το 44% του εργατικού δυναμικού της χώρας, είναι γυναίκες, όπως και το 70% του εκπαιδευτικού προσωπικού και το 50% των εργαζομένων στον τομέα των επιστημών. Η κατάργηση των διακρίσεων και η πραγματική ισότητα των φύλων, που έφερε η επανάσταση στην Κούβα, οδήγησε στο να κατακτήσουν οι γυναίκες τη θέση που τους αρμόζει στην κουβανέζικη κοινωνία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια παραπέρα βελτίωσης, όπως παρατηρούν και οι ίδιοι οι Κουβανοί συνδικαλιστές.

Αντίστοιχα, στο συνδικαλιστικό κίνημα το 54% των ηγετών των βασικών συνδικαλιστικών οργανώσεων είναι γυναίκες, ενώ πέντε από τα σημαντικότερα και μαζικότερα συνδικάτα της Κούβας ανέδειξαν στην κορυφή τους μια από τις εργαζόμενες του κλάδου. Η μέριμνα του σοσιαλιστικού κράτους για τη γυναίκα περιλαμβάνει πλήρη εξασφάλιση και άδεια για τον τοκετό και τη μητρότητα, καθώς και προνόμια που για τον καπιταλιστικό κόσμο αποτελούν ακόμα στόχο πάλης του κινήματος και πεδίο σκληρής αντιπαράθεσης με τους εργοδότες και τις αστικές κυβερνήσεις.

Τα αποτελέσματα από τη δωρεάν και καθολική, χωρίς καμιά εξαίρεση, πρόσβαση του κουβανικού λαού στις υπηρεσίες υγείας, μαρτυρούν από μόνα τους τα επιτεύγματα που πραγματοποίησε το σοσιαλιστικό κράτος στα 45 χρόνια της ύπαρξής του. Το σύστημα Υγείας της Κούβας δίνει έμφαση στην πρωτοβάθμια υγεία και στην προληπτική ιατρική, με αιχμή του δόρατος τον οικογενειακό γιατρό. Ιδιαίτερη μέριμνα υπάρχει για την πρόληψη της παιδικής θνησιμότητας και τη φροντίδα της εγκύου, με αποτέλεσμα -σύμφωνα με εκθέσεις διεθνών Οργανισμών - από το 2002 ακόμα, οι θάνατοι νεογνών να περιοριστούν στους 6,3 ανά 1.000 γεννήσεις και οι αντίστοιχοι των γυναικών κατά τη γέννα στους 31,1 ανά 100.000 γεννήσεις. Τα ποσοστά αυτά αποτελούν τα χαμηλότερα της Λατινικής Αμερικής και μπορούν να συγκριθούν μόνο με εκείνα των πιο ανεπτυγμένων κρατών, όπου φυσικά οι υπηρεσίες υγείας παρέχονται επί πληρωμή.

Ο προσδοκώμενος μέσος όρος ζωής στην Κούβα άγγιξε σήμερα τα 76,15 χρόνια, με προοπτική να φτάσει τα 80 πριν από το 2010. Σε απόλυτο έλεγχο βρίσκεται και ο ιός του AIDS, με μόλις το 0,07 του πληθυσμού από 15 έως 49 ετών να νοσεί ή να είναι φορέας της φονικής ασθένειας. Τεράστια βήματα μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος έχουν γίνει και στην κατεύθυνση να εξαλειφθεί η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη στα σχολικά χρόνια, που ευθύνονταν για την εγκατάλειψη του σχολείου από νεαρές μαθήτριες. Τέσσερις σχολές Κοινωνικών Λειτουργών που λειτουργούν στη χώρα, εφοδιάζουν κάθε χρόνο τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού με 7.000 νέους επιστήμονες που κατανέμονται να εργαστούν ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές του νησιού.

Η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου στο Νησί της Επανάστασης είναι αποτέλεσμα και της ιατρικής έρευνας που ακμάζει στη χώρα και μάλιστα μέσα στις ασφυκτικές συνθήκες του ιμπεριαλιστικού εμπάργκο, που επεκτείνεται και στην παρεμπόδιση της επιστημονικής συνεργασίας με ερευνητές, κυρίως των ΗΠΑ. Οι Κουβανοί γιατροί ερευνητές και η αναπτυσσόμενη βιοτεχνολογία «ευθύνονται» για την παραγωγή 600 νέων ιατρικών προϊόντων, κύρια εμβολίων και παρασκευασμάτων για την αντιμετώπιση επιδημιολογικών και άλλων ασθενειών. Ανάμεσά τους και 3 πρωτότυπα φάρμακα ενάντια σε διάφορους τύπους καρκίνων, που βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο και τα οποία αποτελούν ελπίδα για την επιτυχή έκβαση της μάχης ενάντια στην επάρατη νόσο.

Στα πλαίσια εξάλλου της έμπρακτης αλληλεγγύης της στους λαούς των άλλων χωρών της Λατινικής Αμερικής, όπου οι υπηρεσίες υγείας είναι υποβαθμισμένες, η Κούβα φιλοξενεί στη Λατινοαμερικανική Σχολή Ιατρικής πάνω από 9.000 φοιτητές από 24 χώρες, 4 από τις οποίες βρίσκονται στην Αφρική. Πάνω από 25.000 Κουβανοί γιατροί προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε 64 χώρες εκτός Κούβας και μόνο στην Αϊτή το 80% των ιατρικών αναγκών καλύπτεται από γιατρούς της Κούβας. Συνολικά, πάνω από 1.000.000 δολάρια επενδύονται από το σοσιαλιστικό κράτος κάθε χρόνο για την υγεία του κουβανικού λαού.

Αύριο το 3ο και τελευταίο μέρος