Associated Press |
Γάλλοι των κατοχικών δυνάμεων σε περιπολία |
Οι παιάνες για την ολοκλήρωση κατά «το 90%» της διαδικασίας εγγραφής ψηφοφόρων, με 8,7 εκατ. εγγεγραμμένους από ένα σύνολο 9,8 εκατ. εχόντων/ -ουσών δικαίωμα ψήφου, που ανακοίνωσε ο ΟΗΕ, δε μετριάστηκαν καθόλου από το γεγονός ότι στελέχη του ΟΗΕ και της δοτής κυβέρνησης του Χάμιντ Καρζάι παραδέχτηκαν στο BBC πως ο αριθμός είναι «πληθωρισμένος»: Εχουν υπάρξει πολλές παρατυπίες, περιλαμβανομένων πολλαπλών εγγραφών. Θεωρητικά, τη μέρα της ψηφοφορίας, το πρόβλημα θα «λυθεί», λόγω της ύπαρξης ελεγκτικών μηχανισμών. Στην πραγματικότητα, με δεδομένο ότι ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη ξεκαθάρισε ότι δε θα στείλει προσωπικό του στη χώρα, λόγω των ανησυχιών για την ασφάλειά του, η διαδικασία είναι ολάνοιχτη σε νοθεία. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι τυχόν νόθευση του αποτελέσματος θα γίνει υπέρ του «επικρατέστερου υποψήφιου», προστατευόμενου των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ, Καρζάι: Εκτός της Καμπούλ, τα πράγματα ελέγχουν οι πολέμαρχοι με τους ιδιωτικούς τους στρατούς. Ο «νέος στρατός» που εκπαίδευσαν οι αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις, με δύναμη 12.000 ανδρών, και η αστυνομία των 30.000 δεν μπορούν να ελέγξουν την κατάσταση. Το μεγαλύτερο κομμάτι των στρατευμάτων κατοχής, οι 20.000 Αμερικανοί, δε θα εμπλακούν στο ρόλο αυτό. Η ISAF, που τη διοίκησή της ανέλαβε το σώμα Eurocorps της ΕΕ, θα περιοριστεί στην Καμπούλ.
Associated Press |
Από τη διαδικασία έκδοσης εκλογικών βιβλιαρίων... |
Ο Φάχιμ κι οι άλλοι πολέμαρχοι δεν μπορούν να «παραμεριστούν» από τον απόλυτα εξαρτημένο από τους Αμερικανούς Καρζάι. Ευεξήγητο, έτσι, το ότι η «ενδοσυμμαχική γκρίνια», καθώς δεν έχουν αποσταλεί οι κάπου 1.800 άνδρες που υπόσχονταν οι χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, εντείνεται - ένδειξη συνεχιζόμενων σοβαρών διιμπεριαλιστικών αντιθέσεων - παρά τις διαρκείς εκκλήσεις καλοθελητών, όπως η κυβέρνηση Μπλερ και ο Κόφι Ανάν. Ο πόλεμος χαμηλής έντασης, με 650 νεκρούς επισήμως από τις αρχές του 2004, η αδυναμία των κατοχικών δυνάμεων να επιβάλουν τελεσίδικα τον έλεγχό τους στη χώρα και ο δισταγμός των «συμμαχικών» κυβερνήσεων στο να εμπλακούν «εξοργίζουν» τους Αμερικανούς ιθύνοντες, που θέλουν να «απεμπλακούν» απ' το Αφγανιστάν, αφού, σύμφωνα με έναν Αμερικανό στρατηγό, μαζί με το Ιράκ, θέτουν τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ «υπό πίεση», σχεδόν εκμηδενίζοντας τις δυνατότητες «επεμβάσεων αλλού, αν απαιτηθούν». (Οι δύο κατοχές συνδέονται σε πολλά ακόμη επίπεδα). Οι στρατιωτικοπολιτικές προϋποθέσεις και αναγκαιότητες είναι μάλλον που οδηγούν στη χάραξη μιας τακτικής «σταδιακής αποδυνάμωσης» των πολεμάρχων και όχι μιας απευθείας σύγκρουσης μαζί τους: Ομως, η πρακτική μοιάζει αδιέξοδη - όπως το θέτει ο Αχμαντζάι, «αφοπλισμός δε θα υπάρξει όχι σε έξι μήνες, ούτε σε έξι χρόνια». Τα ναρκωτικά είναι αστείρευτη πηγή χρήματος για τους πολέμαρχους, αλληλένδετη με την ύπαρξη ιδιωτικών στρατών.
Η Ελλάδα ρολάρει στο ρυθμό της «Ολυμπιάδας». Μαζί της δείχνει να ρολάρει κι η διεθνής κοινότητα. Ολος ο «εφικτός» καθώς πρέπει κόσμος ζει στο ρυθμό μιας παραζάλης που την έχει τόσο ανάγκη όσο περισσότερο καταλαβαίνει τον κίνδυνο της «τελευτής του βίου του».
Ειδικά στην Ελλάδα κατορθώνει να εκμεταλλεύεται το πατριωτικό συναίσθημα των Ελλήνων. Τι κι αν η μάστιγα της εποχής, οι αναβολικές ουσίες χτύπησαν την ελληνική θύρα με πρωτοφανείς απειλητικές διαθέσεις για την εξέλιξη της νέας γενιάς. Ο καθωσπρεπισμός του «εφικτού» κόσμου δεν επιτρέπει τέτοιου είδους ...οχλήσεις στη διάρκεια της «μεγαλειώδους εθνικής προσπάθειας». Ολα τα αρνητικά θα ειπωθούν μετά. Αυτό σημαίνει ότι θα ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός της δημοσιογραφίας για να δοθούν ...ομηρικές μάχες αποβλάκωσης πριν το θέμα καταλήξει στις ελληνικές καλένδες. Ομως, σε πείσμα του «εφικτού» λουστράτου κόσμου του κοσμοπολίτικου εκφυλισμού υπάρχει ένας άλλος «ανέφικτος» κόσμος που συνεχίζει πεισματικά τον υπέρ πάντων αγώνα για την πατρίδα, τη ζωή και την ελευθερία στην ευρύτερη γειτονιά μας.
Είναι η Παλαιστίνη και το Ιράκ που τολμούν να διδάξουν αξιοπρέπεια στη μαύρη εποχή της κατίσχυσης του σιδερόφραχτου ευρω-ατλαντισμού. Λαβωμένοι κι οι δυο λαοί από τα σύγχρονα δολοφονικά μέσα κι απομονωμένοι ουσιαστικά από τα άλλα κράτη, ακολουθούν την Κούβα κόντρα στην ξένη μοίρα που θέλουν να τους επιβάλουν οι κάθε λογής διεθνείς καταχραστές. Δείχνουν να περιμένουν τη λήξη της λάθρα αποκαλούμενης χρυσής Ολυμπιάδας των Αθηνών προσδοκώντας να ακουστεί από τα έγκατα της γης η φωνή της λαϊκής διεθνούς αλληλεγγύης.
Η προσμονή τους αυτή είναι η ιστορική προσμονή των «όπου Γης κολασμένων», που στρέφουν το βλέμμα τους στη μάζωξη της διεθνούς των ακαμάτηδων που το εδώ σινάφι τους ονόμασε «Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας». Εάν αυτή η λαθροχειρία προκαλεί περιέργεια σε ανυποψίαστους τουρίστες της Αθήνας, προκαλεί θλίψη κι αγανάκτηση στους μη χειραγωγημένους κι ελεύθερα σκεπτόμενους Ελληνες.
Η Ελλάδα μπορεί να δέχτηκε την προσβολή και την ταπείνωση πολλές φορές στη νεότερη Ιστορία από τους εκάστοτε ισχυρούς προστάτες. Οι Ελληνες μπορεί να οδηγήθηκαν έντεχνα σε εμφύλιους σπαραγμούς από την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» της αγγλοσαξονικής βρώμας. Μπορεί η πάλαι ποτέ «εθνικόφρων» μερίδα του τελευταίου μεταπολεμικού εμφυλίου να κατάλαβε έστω αργά και στρεβλά το αγγλο-αμερικανικό ψέμα που την πότισαν για να την πετάξουν σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Ωστόσο, οι ψεύτες και οι κλέφτες της διεθνούς ιμπεριαλιστικής αλητείας δεν τόλμησαν να θίξουν τα ιερά και όσια που συνθέτουν την από καταβολής κόσμου ιστορία των Ελλήνων.
Είναι η πρώτη φορά που αυτά θίγονται με τη συναίνεση μιας διεφθαρμένης εξουσιαστικής δράκας κατ' όνομα Ελλήνων που πρωτοστάτησαν και πρωτοστατούν στην ιστορική παραχάραξη. Ονομάστηκαν «γνήσιοι Ολυμπιακοί Αγώνες» η συνεύρεση των χαπακωμένων αστέρων των πολυεθνικών εταιριών υπό την υψηλή προστασία της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ. Ετσι ονομάστηκε κι η συνεύρεση της κάθε αντιδραστικής παρουσίας του πλανήτη. Είναι η νεκρανάσταση των βρικολάκων. Ολα και όλα υπό τη σκέπη μιας σκανδαλώδους κλίκας καθωσπρεπισμού με αλαζονική συμπεριφορά που έβγαλε στο σφυρί τις ελληνικές αξίες της ντετερμινιστικής παρατήρησης και του φιλοσοφικού στοχασμού.
Παρουσίασε κι εξακολουθεί να παρουσιάζει με αλαζονική αναίδεια τη θλιβερή μάζωξη της χείριστης πλευράς του πλανήτη ως γνήσια ελληνική Ολυμπιάδα. Αυτό που απομένει είναι να φανεί το αποτέλεσμα από αυτό το θλιβερό ρολάρισμα.