Αναφερθήκαμε χτες στο γενικό ορισμό της ΕΕ για την τρομοκρατία, σύμφωνα με τον οποίο «τρομοκράτης» μπορεί να θεωρηθεί οποιοσδήποτε παλεύει εναντίον του καπιταλισμού! Σήμερα, θα δούμε «επιμέρους» παραμέτρους του «ευρωτρομονόμου», που θέτουν στο στόχαστρο δημοκρατικά δικαιώματα και ατομικές ελευθερίες. Συγκεκριμένα, με τον «ευρωτρομονόμο»:

*

• Τίθενται περιορισμοί ακόμη και στην έκφραση γνώμης ή στην ελευθεροτυπία. Οι συντάκτες του εισάγουν στην έννοια του ορισμού της τρομοκρατίας ακόμη και την «υποστήριξη» της τρομοκρατίας, ή την «προτροπή» για τέλεση τρομοκρατικών πράξεων, διατηρώντας, φυσικά, την αρμοδιότητα να είναι εκείνοι που θα κρίνουν τι σημαίνει «υποστήριξη» ή «προτροπή»...
• Εισάγεται η καινοφανής νομικά λέξη «Διεύθυνση» της τρομοκρατικής ομάδας. Μια τέτοια «Διεύθυνση», για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι οι διοργανωτές ή οι επικεφαλής ομαδικών κινητοποιήσεων και διαμαρτυριών που δεν «αρέσουν» στην ΕΕ...
• Γίνεται αναφορά σε κατάληψη κρατικών εγκαταστάσεων, δημόσιων συγκοινωνιακών μέσων, εγκαταστάσεων υποδομής κλπ., τα οποία υπεισέρχονται στον ορισμό της «τρομοκρατίας»! Οι συμμετέχοντες σε ανάλογες μορφές πάλης κινδυνεύουν να κατηγορηθούν από την ΕΕ σαν «τρομοκράτες»!
• Γίνεται αναφορά στη «διεθνή δικαιοδοσία», που σημαίνει ότι τα κράτη - μέλη έχουν αρμοδιότητα να διώκουν και να δικάζουν δράστες των «τρομοκρατικών ενεργειών» (σ.σ. όπως η ΕΕ τις ορίζει), σε όλο το έδαφος των κρατών - μελών της ΕΕ...
• Με το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης επέρχεται ριζική μεταβολή στη διαδικασία έκδοσης για αδικήματα που εντάσσονται στην έννοια της «τρομοκρατίας». Παύει πλέον να υφίσταται η απαγόρευση έκδοσης για ημεδαπούς, όταν αυτή ζητείται από άλλη χώρα για τέλεση τρομοκρατικών πράξεων.
• Καταργείται η προϋπόθεση του «διπλού αξιόποινου». Ενας κατηγορούμενος για εγκληματική πράξη μπορεί να εκδοθεί προς τη χώρα που ζητάει την έκδοση, ανεξάρτητα αν το αδίκημα δε θεωρείται κολάσιμο στη χώρα από την οποία ζητείται να εκδώσει το συγκεκριμένο πολίτη.

*

Θα έλεγε κανείς, μετά από όλα αυτά, ότι και «πάλι καλά», αφού ...τουλάχιστον στην ΕΕ δεν υπάρχουν τα Γκουαντανάμο των Αμερικάνων. «Μαύρο χιούμορ». Ειδικά, αν σκεφτείτε τη συμφωνία Ουάσιγκτον - Βρυξελλών για την έκδοση πολιτών της ΕΕ στις ΗΠΑ...

(συνεχίζεται...)

1825 Δολοφονείται ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Είχε γεννηθεί στην Ιθάκη.

1878 Γεννιέται ο Μεξικανός επαναστάτης Φραντσίσκο Πάντσο Βίγια.

1898. Γεννιέται ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ισπανός ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και μια από τις σπουδαιότερες φυσιογνωμίες της σύγχρονης λογοτεχνίας. Δολοφονήθηκε από τους φασίστες του Φράνκο το 1936.

1947 Ανακοινώνεται το αμερικανικό σχέδιο για την «ανοικοδόμηση» της Ευρώπης μετά το β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το «σχέδιο Μάρσαλ» πήρε το όνομά του από τον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζ. Μάρσαλ.

1953 Γροιλανδία και νησιά Φερόες υπάγονται στο σκήπτρο της Δανίας.

1954 Συμφωνείται βαλκανική συμμαχία ανάμεσα στην Ελλάδα, στη Γιουγκοσλαβία και την Τουρκία.

1967 Ξεσπά ο πόλεμος των Εξι Ημερών ανάμεσα στο Ισραήλ και τις γειτονικές αραβικές χώρες Αίγυπτο, Συρία, Ιράκ και Λίβανο.

1968 Ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Κένεντι (αδελφός του δολοφονημένου το 1963 Προέδρου) πυροβολείται στο Λος Αντζελες από τον αραβικής καταγωγής Σιρχάν Σιρχάν. Υπέκυψε στα τραύματά του την επομένη.