Σφίγγει ο δικομματικός κλοιός και η πολιορκία των λαϊκών μαζών όσο πλησιάζουν οι εκλογές, με στόχο τον εκβιασμό και την παγίδευσή τους. Με αφορμή το τελευταίο γκάλοπ εντάθηκε ο καυγάς και το δικομματικό θέατρο, αλλά και τα γελοία διλήμματα του τύπου «Σημίτης ή Καραμανλής». Δημιουργώντας την εικόνα ότι η μάχη είναι αμφίρροπη και τίποτα δεν έχει κριθεί, επιχειρούν να στοιχίσουν, να σύρουν και να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους πίσω από τα δύο μεγάλα κόμματα, τα οποία και μετά τις εκλογές θα συνεχίσουν με μεγαλύτερη ένταση την από κοινού επίθεση στα λαϊκά συμφέροντα. Ταυτόχρονα, τίθεται εκ νέου το ζήτημα του ρόλου των γκάλοπ ως διαμορφωτών και κατασκευαστών κλίματος και συνειδήσεων.

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ υποδέχτηκε με διθυραμβικούς τόνους τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης της MRB και βέβαια απέδωσε το προβάδισμα στη λαϊκή αποδοχή που συναντά τόσο η οικονομική της πολιτική όσο και η ένταξη στην ΟΝΕ και η διευθέτηση των ελληνοτουρκικών «διαφορών». Μάλιστα, θεωρούν ότι η αντιστροφή του κλίματος και της υπεροχής δεν είναι εφικτή και άρα το ΠΑΣΟΚ βαδίζει ολοταχώς προς νέα τετραετία. Τον τόνο έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο οποίος αφού εκτίμησε ότι «τα αποτελέσματα αυτής της μέτρησης είναι πολύ ευχάριστα για την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ», πρόσθεσε ότι «ασφαλώς, όμως, δεν είναι αρκετά, ώστε να πούμε ότι νιώθουμε ικανοποιημένοι από το έργο που έχουμε κάνει». Δεν παρέλειψε να επισημάνει ότι αν η δημοσκόπηση γινόταν μετά το Ελσίνκι τα αποτελέσματα θα ήταν ακόμα καλύτερα. Περισσότερο σαφής ο «στρατηγός» Θ. Τσουκάτος δήλωσε στον «Πλάνετ» ότι το συντριπτικό πλεονέκτημα του ΠΑΣΟΚ είναι ο Κ. Σημίτης, ενώ τόνισε ότι «το κεντρικό ζήτημα που θα παίξουμε είναι η νέα εποχή που έρχεται με την ένταξη στην ΟΝΕ». Παράλληλα, τα ζητήματα που προεκλογικά θα αναδείξει η κυβέρνηση είναι το ενδιαφέρον της για την ανεργία, τους αγρότες και τις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες. Με ολοκληρωτικές διαθέσεις εμφανίστηκε ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, Γ. Πασχαλίδης, ο οποίος από τη μια υποστήριξε ότι οι πιθανότητες να υπάρξει αντιστροφή του σημερινού πολιτικού κλίματος είναι ελάχιστες, ενώ τόνισε ότι στόχος είναι να εκφραστεί και πολιτικά η υποστήριξη του ελληνικού λαού στο στόχο της ΟΝΕ, που ξεπερνά, όπως είπε, το 70%, αλλά και η πολιτική της εξομάλυνσης των σχέσεων με την Τουρκία.

Στο στρατόπεδο της ΝΔ μέσα σε κλίμα κατήφειας και ηττοπάθειας επιχειρούσαν να προσδιορίσουν τους τρόπους αντίδρασης, χωρίς ωστόσο να ξεκαθαρίζεται προς το παρόν τίποτα. Οι προτάσεις κινούνται σε δύο κατευθύνσεις. Πρώτον, στη δημιουργία προϋποθέσεων μέγιστης συσπείρωσης της κεντροδεξιάς. Στον τομέα αυτό κερδίζουν έδαφος οι προτάσεις για επιστροφή των διαγραμμένων στελεχών (Μάνος, Σουφλιάς, Ανδριανόπουλος, κ.ά.). Ωστόσο, ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής εμφανίζεται διστακτικός να προχωρήσει άμεσα σε οποιαδήποτε τέτοια κίνηση κάτω από την πίεση του αρνητικού κλίματος και μεταθέτει για αργότερα τη λήψη των αποφάσεων. Την ίδια στιγμή, ο Στ. Μάνος, που εκτιμά ότι το τελευταίο γκάλοπ δείχνει ότι η ΝΔ οδηγείται σε εκλογική συντριβή, εμφανίζεται πρόθυμος για προεκλογική συνεργασία είτε με τη ΝΔ είτε με το ΠΑΣΟΚ κατά το γερμανικό πρότυπο. Ωστόσο, μέχρι στιγμής, όπως λένε οι πληροφορίες, δεν του έχει γίνει καμία επίσημη κρούση από τα δύο μεγάλα κόμματα. Παρασκηνιακά όμως ηγετικά στελέχη της ΝΔ κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση. Δεύτερον, όσον αφορά την υποψηφιότητα Στεφανόπουλου, στενοί συνεργάτες του προέδρου της ΝΔ παραδέχονται ότι τώρα πια υπάρχουν δεύτερες σκέψεις για την υποστήριξή του, αλλά ο Κ. Καραμανλής δεν είναι εύκολο να προχωρήσει σε αυτή την κατεύθυνση, αφ' ενός γιατί θα εμφανιστεί ανακόλουθος αλλά και γιατί δεν είναι σίγουρος ότι θα τον ευνοήσει εκλογικά μια τέτοια αναδίπλωση, αφού θα συναινέσει για την παράταση του βίου αυτής της κυβέρνησης. Ο Δ. Ρέππας εκτίμησε ότι η ΝΔ δεν μπορεί να κάνει την υπέρβαση και να ψηφίσει Στεφανόπουλο. Την ίδια στιγμή δυναμώνουν οι πιέσεις και οι φωνές για υποστήριξη του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γ. Κύρτσος στο χτεσινό άρθρο του στον «Ελεύθερο Τύπο» προτείνει η ΝΔ να υποστηρίξει τον Κ. Στεφανόπουλο γιατί δεν μπορεί να τον αμφισβητήσει και θα χάσει τις εκλογές το Μάρτη. Τέλος, όσον αφορά τη δημοσκόπηση, στη Ρηγίλλης αναγνωρίζουν ότι η ΝΔ έχασε το πλεονέκτημα που είχε από τις ευρωεκλογές και «τα δύο μεγάλα κόμματα ξεκινούν περίπου από ένα κοινό σημείο αφετηρίας».

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ).-

Η ΝΑΤΟική Σύνοδος υπουργών Εξωτερικών αποφάσισε χτες στις Βρυξέλλες την πρώτη «κοινή» επιτελική άσκηση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ενωσης, για τον επόμενο Φλεβάρη του 2000, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς υποστήριξαν το αίτημα της Τουρκίας για εγκαθίδρυση επίσημων οργάνων «σύνδεσης» μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ, αλλά η ελληνική πλευρά έλαμψε διά της απουσίας, τόσο του ΥΠΕΞ Γ. Παπανδρέου, όσο και του αναπληρωτή ΥΠΕΞ Χρ. Ροκόφυλλου.

Οι σχέσεις μεταξύ ΝΑΤΟ και του «ευρωπαϊκού πυλώνα», κυριάρχησαν στη χτεσινή πρώτη μέρα της διήμερης ΝΑΤΟικής Συνόδου, όπου, εκτός των ΥΠΕΞ, συμμετείχε και ο «ύπατος» στρατοκράτης της ΕΕ και πρώην ΓΓ του ΝΑΤΟ, Χ. Σολάνα. Η Τουρκία συμμετείχε στο ανώτερο δυνατό επίπεδο με τον ΥΠΕΞ, Ι. Τζεμ, ο οποίος έκανε και σειρά διμερών επαφών, με σπουδαιότερη αυτή με τον Πορτογάλο ομόλογό του, καταδείχνοντας, για άλλη μια φορά, ότι η τουρκική διπλωματία δεν κερδίζει επειδή (...) θριαμβολογεί, αλλά επειδή εκμεταλλεύεται μεθοδικά όλες τις ευκαιρίες που δημιουργεί ή της προσφέρονται.

Η συνάντηση Τζεμ με την πορτογαλική πλευρά έχει ιδιαίτερη σημασία και γιατί η Πορτογαλία αναλαμβάνει το επόμενο εξάμηνο την προεδρία της ΕΕ και γιατί η χτεσινή ΝΑΤΟική Σύνοδος αποφάσισε ότι, με το τέλος της πορτογαλικής προεδρίας, τον Ιούνιο του 2000, θα αποφασιστεί το οριστικό « πλαίσιο» συνεργασίας σε επίπεδο ΕΕ, το οποίο μετά θα εγκριθεί και από το ΝΑΤΟ. Ας σημειωθεί ότι για πρώτη φορά το ΝΑΤΟ εγκαταλείπει δημόσια την πάγια τακτική «μη ανάμειξης στα εσωτερικά της ΕΕ» και όχι μόνο ασχολείται εκτεταμένα σε επίπεδο επιτροπών και Ατλαντικού Συμβουλίου, αλλά αφιερώνει και αρκετές παραγράφους στα τελικά «ανακοινωθέντα» των ΝΑΤΟικών υπουργικών Συνόδων. Ετσι κι αλλιώς, το ΝΑΤΟ, με τη Σύνοδο Κορυφής της Ουάσιγκτον (Απρίλης 1999), «άνοιξε» και το όλο ζήτημα.

Η πρώτη «κοινή» επιτελική άσκηση ΝΑΤΟ - ΕΕ του Φλεβάρη του 2000 θα έχει γενικό τίτλο «διαχείριση κρίσεων» και θα προκαταλαμβάνει τις μόνιμες πολιτικές και στρατιωτικές επιτροπές της ΕΕ που θα δημιουργηθούν στις Βρυξέλλες το Μάρτη του 2000, στη βάση των σχετικών αποφάσεων του Ελσίνκι. Ο πρέσβης, μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, Γ. Σαββαΐδης, που «εκπροσώπησε» τη χώρα στη Σύνοδο, επιβεβαίωσε τη συζήτηση για τις σχέσεις ΝΑΤΟ - ΕΕ εντός της Συνόδου, επιβεβαίωσε τη σημασία της άσκησης του Φλεβάρη του 2000, αλλά και τα τουρκικά αιτήματα, που, σύμφωνα με τον πρέσβη, «έγιναν απ' όλους αποδεκτά». Η Τουρκία, μαζί με τις Νορβηγία, Ισλανδία, Ουγγαρία, Τσεχία και Πολωνία είναι κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ, αλλά όχι και της ΕΕ, και γι' αυτό απαιτούν «επιβεβαίωση» των αποφάσεων της Ουάσιγκτον, για το «πλαίσιο» στρατιωτικοποίησης της ΕΕ, όπως αποφασίστηκε στην Κολωνία (Ιούνης 1999) και το Ελσίνκι (Δεκέμβρης 1999). Η «επιβεβαίωση» αφορά το γεγονός ότι το «κεκτημένο» της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης, όπου η Τουρκία ήταν συνδεδεμένο μέλος, δε θα αλλάξει με τη «σταδιακή αφομοίωση» της ΔΕΕ στην ΕΕ.

Η χτεσινή ΝΑΤΟική Σύνοδος «καθησύχασε» τα έξι κράτη - μέλη, αποφασίζοντας ότι η «μεταβατική περίοδος» μέχρι τον ερχόμενο Ιούνη 2000, θα «κλείσει» με ομόφωνη έγκριση από το ΝΑΤΟ, όλων των σχετικών αποφάσεων στα πλαίσια της ΕΕ, όπου αυτές οι χώρες δεν είναι κράτη - μέλη. Κατά τα άλλα, η ΝΑΤΟική Σύνοδος επανέλαβε και χθες τις «ανησυχίες» για την «εσωτερική» κατάσταση στο Μαυροβούνιο και τη «διηρημένη αντιπολίτευση» στη Σερβία, και εξέφρασε «παραινέσεις για αυτοσυγκράτηση» και προς τις δύο χώρες. Συγκρατημένες «ανησυχίες» εκφράζονται και για την Τσετσενία, αφού οι σχέσεις ΝΑΤΟ / Ρωσίας έχουν «παγώσει» μετά το Κόσσοβο.